Οι (20/20) βολές στο... άδειο γήπεδο! (pics)

Ο Αρης και ο Ολυμπιακός γράφουν τον επίλογο της 24ης αγωνιστικής της Basket League ΣΚΡΑΤΣ, που εάν δεν έχει αντίρρηση η ΑΕΚ (την ερχόμενη Δευτέρα ανήμερα της 4ης επετείου από τον θρίαμβο της στο Καλλιμάρμαρο) θα καθορίσει την τελική κατάταξη στην κορυφή της βαθμολογίας, αλλά αυτή είναι απλώς μια συγκυρία. Πέρα από τη σημασία και την κρισιμότητα που έχει ο αποψινός αγώνας, οι δυο ομάδες έχουν φροντίσει να τον αναδείξουν σε γεγονός μείζονος σημασίας εδώ και κάμποσες δεκαετίες...

Γεγονός με τα (κίτρινα) σέα του και τα (κόκκινα) μέα του!

Οι δυο ομάδες συγκρούονται για 125η φορά στην ιστορία τους, με τον Ολυμπιακό να έχει τη μερίδα του λέοντος στις νίκες και να αφήνει πολύ πίσω του τον Αρη. Συνολικά στα προηγούμενα 124 ματς το σκορ είναι 76-48 υπέρ των “ερυθρολεύκων” με 46-16 στην έδρα τους και 29-32 στη Θεσσαλονίκη, ενώ στους 13 αγώνες που έχουν διεξαχθεί στο πλαίσιο του Κυπέλλου Ελλάδος προηγούνται με βραχεία κεφαλή (7-6).

Συν τοις άλλοις ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει 29 νίκες στα τελευταία τριάντα ματς , με εξαίρεση σε αυτόν τον διαμορφωμένο κανόνα το 84-74 που πέτυχε ο (λειψός, λόγω τραυματισμών και αγωνιζόμενος κεκλεισμένων των θυρών) Αρης στις 2 του περασμένου Ιουνίου, στον τρίτο ημιτελικό των πλέι οφς, προεξάρχοντος του Αλέξανδρου Βεζένκοφ, ο οποίος σκόραρε 28 πόντους.

Η αμέσως προηγούμενη νίκη του Αρη είχε σημειωθεί με σκορ 81-71 στις 23 Μαίου του 2007, στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, πάλι στον τρίτο ημιτελικό των πλέι οφς, με πρωταγωνιστή τον Τζερεμάια Μάσεϊ (20π.)

Ενα είναι το βέβαιο και περί τούτου δεν χωρεί η παραμικρή αμφιβολία: οι αγώνες ανάμεσα στον Αρη και στον Ολυμπιακό, ανεξαρτήτως εποχής, συνθηκών, φόρμας των δύο ομάδων και αποτελεσμάτων δεν ήταν ποτέ βαρετοί. Πάντοτε κάτι (θα) συνέβαινε για να διώχνει την πλήξη και να τους καταχωρεί διαχρονικώς στις μεγάλες και ανεξίτηλες στιγμές του χρονικού του πρωταθλήματος.

Μια από αυτές τις μεγάλες στιγμές, απέβη η μεγαλύτερη (μέχρι την επόμενη, όπως θα έλεγε και ο Γκάλης) στην έως τότε ιστορία του Αρη: είναι αυτή που εκτυλίχθηκε το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου του 1979 και εδώ και τριάντα επτά χρόνια αποτελεί “a night to remember”, όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις και οι Αμερικανοί...

Εδώ βεβαίως επιβάλλεται να προσδιορισθεί το background της υπόθεσης: ο αγώνας του πρώτου γύρου στο “Παπαστράτειείχε διακοπεί, με απόφαση του διαιτητή Γιώργου Προεστού, στο 31ο λεπτό, ενώ το σκορ ήταν 54-58 και εκείνη η απόφαση αποτέλεσε το “casus belli” της εποχής. Στο συγκεκριμένο σημείο ο Θεσσαλονικιός διαιτητής (και μετέπειτα προπονητής, που μάλιστα οδήγησε την Εθνική Εφήβων στο θρίαμβο στο Μουντομπάσκετ του 1995) καταλόγισε τεχνική ποινή εις βάρος του Ολυμπιακού. Τότε οι θεατές εξαγριώθηκαν και ένας από αυτούς ξεκόλλησε ένα κομμάτι ελενίτ από την οροφή και το πέταξε στον αγωνιστικό χώρο, με αποτέλεσμα ο Προεστός να φύγει στα αποδυτήρια και να μην επιστρέψει ποτέ στον αγωνιστικό χώρο.

Την επόμενη μέρα (καθώς εκείνη την εποχή οι ομάδες έκαναν διπλοβάρδια τα Σαββατοκύριακα) ο Αρης, ο οποίος στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος είχε ηττηθεί με 79-75 από τον Παναθηναϊκό στον “Τάφο του Ινδού” γνώρισε τη δεύτερη ήττα του από τον Σπόρτιγκ με 74-72 στο γήπεδο των Πατησίων, που ήταν κατάμεστο από οπαδούς του Ολυμπιακού!

Ο λόγος; Προφανής: αναζητούσαν εκδίκηση!

Προϊούσης της σεζόν ο Αρης νίκησε στην έδρα του τον Παναθηναϊκό με 63-62 και ως εκ τούτου ο τίτλος έμελλε να κριθεί στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, ο οποίος διεξήχθη στις 12 Φεβρουαρίου του 1979 στο Αλεξάνδρειο. Εκεί όπου πάνω από οκτώ χιλιάδες άνθρωποι κρέμονταν σαν τσαμπιά από σταφύλια, ενώ περίπου τρεις χιλιάδες έμειναν απ έξω, ανυπομονώντας να πανηγυρίσουν τον τίτλο, τον οποίο ο Αρης καρτερούσε και λαχταρούσε από το 1930!

Ο υπερασπιζόμενος τα σκήπτρα της προηγούμενης σεζόν Ολυμπιακός πούλησε πολύ ακριβά το τομάρι του και ο αγώνας εξελίχθηκε σε ένα δραματικό θρίλερ το οποίο κρίθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα, με σκορ 85-82 υπέρ του Αρη. Ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, (με μέσο όρο 35.5 πόντους) Χάρης Παπαγεωργίου είχε υποστεί τροφική δηλητηρίαση, έπαιξε υποτονικά και περιορίστηκε στο μισό της συνηθισμένης ταρίφας του (17π.) , με αποτέλεσμα να πάρει το ματς πάνω του ο ...αγριεμένος Βαγγέλης Αλεξανδρής.

Ο “Τίγρης” πέτυχε 30 πόντους, τους είκοσι εκ των οποίων με 20/20 βολές, προϊόν των αλλεπάλληλων φάουλ που του έκαναν ο Πολ Μελίνι, ο Νίκος Σισμανίδης, ο Γιάννης Γκαρώνης, ακόμη και ο Γιώργος Μπαρλάς! Για λογαριασμό του Αρη διψήφιο νούμερο πόντων είχε πετύχει και ο Σταύρος Χωλόπουλος (12), ενώ πρώτοι σκόρερς του Ολυμπιακού ήταν ο Στηβ Γιατζόγλου με 17 πόντους και ο Πολ Μελίνι με 16.

Τριάντα χρόνια αργότερα ο Αλεξανδρής σχολιάζοντας τη μνημειώδη ευστοχία του από τη γραμμή του φάουλ είχε αποκαλύψει τα εξής: “Σκεφτόμουν κάτι που μου είχε πει μια μέρα σε ένα καφενείο της Θεσσαλονίκης, ο Αχιλλέας Ασλανίδης, ο οποίος τότε αγωνιζόταν στον ΠΑΟΚ: “Εγώ, καρντάση, όταν βαράω πέναλτι δεν κοιτάζω πουθενά. Φαντάζομαι ότι είμαι μόνος μου σε ένα άδειο γήπεδο και σουτάρω”.Ε, αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ εκείνο το βράδυ: πήγαινα στη γραμμή του φάουλ και βάραγα τις βολές σαν να ήμουν σε άδειο γήπεδο”!

Ο Αρης προσπάθησε και κατάφερε να κρατήσει ως επτασφράγιστο μυστικό το πρόβλημα υγείας του Παπαγεωργίου, που συνήλθε την επόμενη μέρα και οργίασε στο ματς με τον Σπόρτιγκ (104-76) σημειώνοντας 60 πόντους! Εναν μήνα αργότερα, στις 11 και 12 Μαρτίου ο Αρης νίκησε στην έδρα του την ΑΕΚ με 91-89 και τον Ιωνικό Νικαίας με 86-83 και το ίδιο βράδυ ο τότε πρόεδρος της ΕΟΚ Ζαχαρίας Αλεξάνδρου απένειμε κιόλας το τρόπαιο του πρωταθλητή στον αρχηγό της ομάδας Βαγγέλη Αλεξανδρή.

Τη μεθεπόμενη ημέρα (Δευτέρα) η εφημερίδα «Μακεδονία» έγραφε στο σχετικό ρεπορτάζ τα εξής: «Το θριαμβευτικό διήμερο του Άρεως είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πρωταθλήματος μπάσκετ Α' Εθνικής κατηγορίας, που συνεχίστηκε Σάββατο και Κυριακή. Ο Άρης ύστερα από είκοσι χρόνια με τη νίκη του επί του Ολυμπιακού ξαναφέρνει το πρωτάθλημα στην Θεσσαλονίκη. Το παιχνίδι του Σαββάτου μεταξύ Άρη – Ολυμπιακού μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί σαν το ντέρμπι της τελευταίας δεκαετίας. Μεγάλο μπάσκετ δεν παίχτηκε, αλλά ήταν τέτοια η εξέλιξη του αγώνα και τέτοιο το πάθος για τη νίκη των αντίπαλων παικτών που οπωσδήποτε κράτησε όχι μόνο αμείωτο, αλλά συνεχώς αυξανόμενο το ενδιαφέρον των φιλάθλων και τα 40 λεπτά του αγώνα. Με την τελική επικράτηση δε των κίτρινων με 85-82 (44-35) έδωσε την ευκαιρία στους 8.000 τυχερούς φιλάθλους (λέμε τυχερούς γιατί άλλοι τόσοι ήσαν έξω από το Παλαί ντε Σπορ) να ξεσπάσουν σε ουρανομήκεις ζητωκραυγές για την ομάδα του Άρεως, που νικώντας και τον Ολυμπιακό προχωρεί ακάθεκτα για τον τίτλο που μόνο με μαθηματικούς υπολογισμούς μπορεί να χάσει».

Εκείνη τη σεζόν ο Αρης νίκησε από δύο φορές τον Ολυμπιακό (58-54 και 85-82), τον ΠΑΟΚ (103-82 και 91-90 στην παράταση), την ΑΕΚ (83-82 και 91-89) και τον Ηρακλή (68-66 και 91-84) και τερμάτισε πρώτος με ρεκόρ 24-2, έναντι 22-4 (και ενός μηδενισμού) του Ολυμπιακού και 21-5 του Παναθηναϊκού. Το ρόστερ των πρωταθλητών αποτελούσαν οι: Στέλιος Καλαντίδης, Σταύρος Χωλόπουλος, Δημήτης Νάστος, Διαμαντής Σκόνδρας, (ο συχωρεμένος μετά από τροχαίο δυστύχημα) Τάσος Σπάρταλης, Χάρης Παπαγεωργίου, Μιχάλης Σπηλιώτης, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Βασίλης Παραμανίδης, Κώστας Στυλιανού, Λάζαρος Βορεάδης, Ισαάκ Δεγεμερτζής, Διονύσης Ανανιάδης, Στράτος Βαμβακούδης. Προπονητής ήταν ο πρωτάρης στον πάγκο Γιάννης Ιωαννίδης, έφορος ο Ανέστης Πεταλίδης και πρόεδρος του συλλόγου ο Απόστολος Γεωργιάδης.

Ο αγώνας της 12ης Φεβρουαρίου του 1979 υπήρξε ιστορικός για πολλούς λόγους:

• Ο Αρης στέφθηκε πρωταθλητής για πρώτη φορά μετά από 49 χρόνια

• Η μητρόπολη του ελληνικού μπάσκετ Θεσσαλονίκη εκπλήρωσε ένα απωθημένο που κρατούσε επί είκοσι συναπτά έτη: από το πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει ο ΠΑΟΚ το 1959!

• Ο 34χρονος Γιάννης Ιωαννίδης, ο οποίος είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση το καλοκαίρι του 1978 και ανέλαβε την τεχνική ηγεσία με... εντολή του Ανέστη Πεταλίδη έγινε ο νεότερος σε ηλικία προπονητής που κατέκτησε τον τίτλο της Α' Εθνικής

• Αυτός ο αγώνας σηματοδότησε κατ' ουσίαν το τέλος της μεγάλης ομάδας του Ολυμπιακού, που χρειάστηκε να περιμένει 14 χρόνια για να ανακτήσει τα σκήπτρα έχοντας μάλιστα ως προπονητή τον τότε δήμιο του, τον “Ξανθό”!

• Η κατάκτηση του τίτλου ήταν το μεγάλο επιχείρημα του Γιώργου Τσιλιγκαρίδη για να κάμψει τις επιφυλάξεις των γονέων του Νίκου Γκάλη, όταν, μετά από τέσσερις μήνες, τους επισκέφθηκε στο σπίτι τους στο Νιου Τζέρσι. “Ο γιος σας θα παίξει στην ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα”!

• Παρών σε αυτόν τον αγώνα ως θεατής στην εξέδρα, κατά τύχη ήταν ένας 16χρονος πανύψηλος (2.09μ.) νεαρός, που εκείνο το βράδυ μαγεύθηκε από τον Γιώργο Καστρινάκη και γι' αυτό φόρεσε τη φανέλα με το Νο 13. Τον είχε συναντήσει μια μέρα σε ένα λεωφορείο ο Ορέστης Αγγελίδης και με τα πολλά τον έπεισε να ασχοληθεί με το μπάσκετ και να γραφτεί στον ΠΑΟΚ.

Λεγόταν Παναγιώτης Φασούλας!