Νεοσύλλεκτοι με γαλόνια

H μία όψη του πράσινου νομίσματος απαιτεί τον σεβασμό και το χειροκρότημα, για μία ομάδα που ξέρει να τουμπάρει κρίσιμους αγώνες και να φτάνει πρώτη στο νήμα διά πυρός και σιδήρου: οι νίκες του Παναθηναϊκού επί της Φενέρμπαχτσε, της Λοκομοτίβ και της Νταρουσάφακα κρατούν ζωντανό το όνειρο της ευρωπαϊκής διάκρισης.

Η άλλη όψη, η λιγότερο φωτεινή, βγάζει στην επιφάνεια αδυναμίες, νεκρά διαστήματα και συμπτώματα προπονητικής ανεπάρκειας: πόσο πιο ψηλά θα βρισκόταν ο Παναθηναϊκός εάν έμπαινε στους αγώνες του σοβαρός και συγκεντρωμένος;

Ο κοινός παρονομαστής των δύο αφορισμών είναι οι αποφάσεις της διοίκησης και του προπονητή στο μετεγγραφικό παζάρι. Τα λάθη του καλοκαιριού διορθώθηκαν με καίριες προσθήκες τον Φεβρουάριο, αλλά οι κινήσεις έπρεπε να γίνουν νωρίτερα.

Η καταστροφική ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ μπορεί να είχε αποφευχθεί, εάν υπήρχε αντίδοτο στη λειψανδρία.

Ο Παναθηναϊκός του Ιανουαρίου δεν θα κέρδιζε κανέναν αντίπαλο με τον Καλάθη καθηλωμένο στον 1 πόντο και στις 2 ασίστ. Ο Ραντούλιτσα δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα 27 λεπτά συμμετοχής σε έναν αγώνα. Ο Διαμαντίδης γεμίζει το γήπεδο με ποιότητα και λάμψη, αλλά χρειάζεται αναπνοές ανά πεντάλεπτο.

Ο Παππάς δεν μένει πια εδώ. Ο Γιάνκοβιτς και ο Πάβλοβιτς πέρασαν στο περιθώριο. Ο Φώτσης δεν είναι πλέον στην πρώτη ούτε στη δεύτερη νιότη του. Χωρίς τις ενισχύσεις του χειμώνα, ο Παναθηναϊκός δεν θα έφτανε στα πλέι-οφ, όσο βατός κι αν είναι ο Όμιλός του.

Ο χθεσινός αγώνας κερδήθηκε από τους τρεις νεοσύλλεκτους Αμερικανούς, που επιστρέφουν από την Τουρκία με γαλόνια.

Ο Βινς Χάντερ γέμισε τις ρακέτες με σφρίγος, τελείωσε φάσεις, απέφυγε τα λάθη και έδωσε μία χρήσιμη εναλλακτική στο «όσα βάλω κι όσα φάω» modus operandi του Ραντούλιτσα. Ο Μάρκες Χέινς άναψε μία σπίθα μετά το 42-29, με ένα καλάθι και δύο πάσες που ξεκλείδωσαν την καλά οργανωμένη άμυνα των Τούρκων όταν ο Καλάθης υστερούσε (ακολούθησε σερί 0-11).

Για τον Έλιοτ Ουίλιαμς, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Οι 9 πόντοι του στο τελευταίο πεντάλεπτο, μετά το 77-75 της Νταρουσάφακα, ήταν σάλπισμα νίκης. Ο Παναθηναϊκός έψαχνε στο πρόσωπό του έναν καλό παίκτη για να αντικαταστήσει τον κρυόπλαστο Πάβλοβιτς, αλλά βρήκε έναν πραγματικό ηγέτη.

Επειδή οι «clutch players» σπανίζουν και επειδή το κασέ ανεβαίνει μέρα με τη μέρα, ο Παναθηναϊκός οφείλει να του προτείνει νέο, πλουσιοπάροχο συμβόλαιο το γρηγορότερο δυνατό. Θα είναι πάντως δύσκολη η διαπραγμάτευση.

Θα είναι άκυρο να παραμερίσει κάποιος την απελπιστική εικόνα των πρώτων 15 λεπτών, στο όνομα του δόγματος «τέλος καλό, όλα καλά». Το παρ'ολίγον πάθημα πρέπει να γίνει μάθημα.

Η παρουσία του Ραντούλιτσα στην αρχική πεντάδα αντί του τραυματισμένου Κούζμιτς (σε ρόλο που μπορούσε ίσως να αναλάβει για 5-6 λεπτά ο Παπαγιάννης) έδειξε στους Τούρκους το μαλακό υπογάστριο της ομάδας και δημιούργησε παθητικό 30 πόντων μέσα σ’ένα δεκάλεπτο.

Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε σοβαρή φθορά βασικών παικτών, αφού ο αντίπαλος χτύπησε στοχευμένα στην αχίλλειο πτέρνα των «πρασίνων». Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς τα θαλάσσωσε στον χειρισμό της κρίσης και άφησε στο παρκέ αναντικατάστατους παίκτες φορτωμένους με 3 φάουλ ενώ παιζόταν ακόμη η γ’ περίοδος (Καλάθη, Ουίλιαμς, Ραντούλιτσα).

Μολονότι ο Παναθηναϊκός έφερε το παιχνίδι στα μέτρα του ανατρέποντας από νωρίς διψήφιες διαφορές, δεν έβρισκε τις άμυνες που χρειαζόταν για να πατήσει το γκάζι και να ξεφύγει. Στο τεντωμένο σχοινί, χρειάστηκε «βαριά» σουτ τριών πόντων για να αποφύγει το στραπάτσο.

Για καλή του τύχη,πήγαν όλα μέσα: Φελντίν, Ουίλιαμς, νωρίτερα Φώτσης. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με 2/10 τρίποντα, αλλά μπουμπούνισε 4/6 στην τελική ευθεία. Θα μπορούσε να καθαρίσει το παιχνίδι νωρίτερα.

Αυτή η νίκη ήταν εκ των, ων ουκ άνευ. Όχι μόνο του χαρίζει την πρόκριση στα πλέι-οφ, αλλά του δίνει και το δικαίωμα να διεκδικήσει την 3^η θέση του Ομίλου χωρίς να κρέμεται από τα αποτελέσματα άλλων. Ο Παναθηναϊκός τρέμει τη Μόσχα, αλλά δεν πολυφοβάται ένα ζευγάρωμα π.χ. με τη Λαμποράλ.

Εάν κερδίσει τους δύο τελευταίους αγώνες του, με Τσεντεβίτα στο ΟΑΚΑ και Εφές στην Κωνσταντινούπολη, αποφεύγει πιθανότατα την ΤΣΣΚΑ (αν και η πρωτιά της κινδυνεύει από τη Λαμποράλ) και περιμένει κάποιο δώρο από τους τελευταίους αντιπάλους της «Λόκο», μήπως και σκαρφαλώσει εκ θαύματος στη 2^η θέση.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει να αντιμετωπίσει τη Μάλαγα στη Ρωσία και τη Νταρουσάφακα στην Πόλη. Δεν μου φαίνεται και τόσο απίθανο.

Θα νικήσει όμως ο Παναθηναϊκός την Εφές; Μπορεί να ναυάγησε η χρυσοπληρωμένη αρμάδα του "Ντούντα", αλλά δεν θα είναι εύκολη λεία. Όχι ότι αποκλείεται να κάνει άλλη ήττα ο Ερυθρός Αστέρας...

Αποφεύχθηκε, τουλάχιστον, το εφιαλτικό σενάριο της απουσίας των ελληνικών ομάδων από τα προημιτελικά της Euroleague. O Παναθηναϊκός θα είναι σίγουρα εκεί, ενώ ο Ολυμπιακός το παλεύει ακόμη αλλά χρειάζεται 3 νίκες για να περάσει.

Ο φίλος που δηλώνει μανιακός με τα σενάρια μου ζήτησε να επισημάνω ότι οι «ερυθρόλευκοι» προλαβαίνουν ακόμα και το …πλεονέκτημα έδρας! Και έχει δίκαιο.

Θα το αρπάξουν μέσα από τα χέρια Ισπανών και άλλων εάν η Λαμποράλ χάσει τα δύο παιχνίδια της (με Ρεάλ εντός, Μπάμπεργκ εκτός) και οι Γερμανοί ηττηθούν στη Βαρκελώνη, με την προϋπόθεση βεβαίως ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει τα δικά του παιχνίδια.

Αυτό το τελευταίο είναι το πιο δύσκολο…