Τα φώτα της ράμπας

H αποχαιρετιστήρια βραδιά της ευρωπαϊκής περιπέτειας του Άρη άφησε στο στόμα γλυκόπικρη γεύση. Το +15 επί της ισχυρότατης Αρμάνι έμοιαζε με υποθήκη για το μέλλον και με εικόνα από το ένδοξο παρελθόν, αλλά η πρόκριση χάθηκε από λεπτομέρειες και μικρές αυτοκτονίες. Τα τελευταία πεντάλεπτα των αγώνων του Βερολίνου και της Κλαϊπέντα έγιναν τρικλοποδιές και έστειλαν το εισιτήριο στις τσέπες των Γερμανών.

Το πρόγραμμα του επόμενου γύρου γράφει: Μπάγερν-Άλμπα. Λίγο ακόμη και θα ήταν ο Άρης αυτός που θα επέστρεφε στην πόλη του μεγαλύτερου «παραλίγο» της ιστορίας του.

Ο Άρης ολοκλήρωσε την πορεία του με ρεκόρ 10-6, μολονότι αντιμετώπισε πολύ δύσκολες ομάδες, βγαλμένες συχνά από την Ευρωλίγκα ή χτισμένες με πακτωλό χρημάτων.

Κατατρόπωσε αντιπάλους επιπέδου Ούνιξ (μέσα-έξω), Αρμάνι και Άλμπα. Κράτησε αλώβητο το «Νίκος Γκάλης», αλλά αποδείχθηκε κάπως ευάλωτος στα ταξίδια του, όπου γνώρισε δύο συντριβές και έχασε τρεις αγώνες στο νήμα.

Πάνω απ’όλα, έφερε μετά από χρόνια στη Θεσσαλονίκη το άρωμα της Ευρώπης, φωταγώγησε το Αλεξάνδρειο που γνώρισε πιένες και ξανάδωσε νόημα στα μπασκετικά απογεύματα της Τετάρτης, σε αγαστή σύμπνοια με τον ΠΑΟΚ και με την ΑΕΚ.

Το θριαμβευτικό φινάλε μέσα σε κατάμεστο από πλήθος και πάθος γήπεδο έμοιαζε με ηχηρή υπόσχεση: "We'll be back". Μη βιαστείτε να σβήσετε τα φώτα της ράμπας. Θα επιστρέψουμε.

Αν είχε και ο θαρραλέος ΠΑΟΚ τέτοιο κοινό, μπορεί να πανηγύριζε σήμερα αυτός την πρόκριση στον επόμενο γύρο...

Η φετινή σταδιοδρομία των ομάδων μας στο Γιούροκαπ, με συνολικό απολογισμό 22 νίκες σε 42 αγώνες, ήταν καρφί στο μάτι του Μπερτομέου και μουσική στα αυτιά των Φιμπαίων. Δεν είναι μόνο Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός το ελληνικό μπάσκετ.

Οι τρεις που σάλπισαν αυτή την κάπως απροσδόκητη, αλλά ευπρόσδεκτη αντεπίθεση, θα μεταφέρουν τις εργασίες τους στο καινούριο «Τσάμπιονς Ληγκ» (σε εισαγωγικά μέχρι αν δούμε αν θα μετάσχουν σε αυτό τσάμπιονς), όπου θα μπουν με αξιώσεις διάκρισης, μετατρέποντας τα παθήματα σε μαθήματα.

Ιδίως για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης, ήταν φυσικά ορθή η απόφαση για προσχώρηση στο φιμπέικο μαγαζί. Δεν έχουν πλέον τίποτε να περιμένουν ή να κερδίσουν από την Ευρωλίγκα και το Γιούροκαπ.

Ο Τζόρντι θα κολυμπάει στο θησαυροφυλάκιό του σαν σύγχρονος Σκρουτζ Μακ Ντακ και οι μεγαλομεσαίες, μικρομεσαίες ή απλώς μεσαίες ομάδες της Ευρώπης θα κολλάνε το πρόσωπο στο τζάμι, σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα...

Στη ΦΙΜΠΑ, αδελφές μου, στη ΦΙΜΠΑ. Εκεί είναι η θέση του Άρη, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Αποκλείεται βέβαια να γίνει ισάξιος αντίπαλος για την Ευρωλίγκα αυτό το νεοσύστατο «Τσου Λου», αλλά τουλάχιστον θα είναι ανοιχτό σε φιλόδοξους και σε τολμηρούς. Kαι με κριτήρια κυρίως αγωνιστικά.

Προσωπικά έχω αλλεργία στα κλειστά κλαμπ και στις ψευδαισθήσεις μεγαλείου, σαν αυτές που δέρνουν τους Ουλεμπαίους εκ γενετής. Όχι ότι πάει πίσω ο Μπάουμαν, βέβαια. Ακούς εκεί Τσάμπιονς Ληγκ…

Η ΕΟΚ υπήρξε ιδανικός σύμμαχος για τον Άρη (και για τον ΠΑΟΚ), όχι μόνο την εποχή της παντοκρατορίας, αλλά και στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν, με τη χρεωκοπία, την απαγόρευση μετεγγραφών και τα υπέρογκα χρέη προς παίκτες και προπονητές, Έλληνες και ξένους.

Ήταν άλλωστε ο Βασιλακόπουλος αυτός που μεσολάβησε για να σβηστεί η οδυνηρή ποινή του διετούς αποκλεισμού του Άρη από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μετά τα επεισόδια του Τορίνου. Ή μήπως όχι;

Ο Λάσκαρης μπορεί να κατέφτασε πρόσφατα από την Εσπερία, αλλά δεν είναι ανιστόρητος ούτε έχει για ορίζοντα την άκρη της μύτης του. Όσο πιο γρήγορα απομακρύνει από τα πέριξ της ομάδας τους συνωμοσιολόγους και τους αυλοκόλακες, τόσο το καλύτερο για τον Άρη.

Η χθεσινή εμφάνιση των «κιτρίνων» υπενθύμισε αυτό που ήταν εξαρχής εμφανές. Για τα οικονομικά δεδομένα της εποχής και του συλλόγου, ο Δημήτρης Πρίφτης έφτιαξε ένα μικρό θαύμα. Χωρίς σπατάλες, χωρίς βιασύνες και χωρίς αστοχίες.

Με άμυνα σεμιναριακού επιπέδου. Πόσες ομάδες αυτού του βεληνεκούς μπορούν να κρατήσουν την Αρμάνι σε ημίχρονο 21 πόντων; Aκόμα και στην Ευρωλίγκα, οι Ιταλοί έβαζαν 73,7 κατά μέσο όρο.

Επειδή ακριβώς η άμυνα είναι όπλο που σπανίως παθαίνει αφλογιστία και επειδή το σύνολο ξεχειλίζει από ενέργεια, πιστεύω ότι ο Άρης θα είναι σκέτος διάολος για την ομάδα που θα πέσει πάνω του στα ημιτελικά της Α1, σε σειρά 5 αγώνων.

Ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι ματσάρει καλά απέναντί του, αλλά αυτό δεν εγγυάται νίκη, πόσο μάλλον τρεις. Ο Ολυμπιακός έχει να ανηφορίσει στο Αλεξάνδρειο στην κανονική περίοδο, οπότε δεν έχει τον γάιδαρο δεμένο.

Ούτε όμως ο Άρης είναι βέβαιος 3^ος στην κανονική περίοδο, αφού βλέπει ακόμη την πλάτη της ΑΕΚ. Ένας από τους δύο «κίτρινους» θα χρειαστεί να ξεφορτωθεί τον στριφνό ΠΑΟΚ πριν φτάσει στα ημιτελικά, αρκεί να τερματίσει ο τελευταίος στην 5^η ή στην 6^η θέση (σήμερα είναι 7^ος).

Για πρώτη φορά εδώ και πολλά πολλά χρόνια, τα πλέι-οφ του ελληνικού πρωταθλήματος προμηνύονται συναρπαστικά και ενδεχομένως απρόβλεπτα.