Ως εδώ και μη παρέκει

H τρίτη περίοδος έφτανε στα μισά της και ο Ολυμπιακός έμοιαζε έτοιμος να παραδοθεί, στον οίστρο μίας ομάδας ποιοτικής, σοβαρής, καλοδουλεμένης και χτισμένης με πακτωλούς χρυσού. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει σε μία σειρά αγώνων είναι ο εθισμός στην ήττα. Η πρώτη φέρνει τη δεύτερη, η δεύτερη την τρίτη, η τρίτη την...

Ωσπου, εμφανίζεται κάποιος να φωνάξει "ως εδώ". Και μη παρέκει.

Η Χίμκι απάντησε με σερί 8-0 στη χλιαρή αντεπίθεση των «ερυθρολεύκων» (44-48) και οι πιο βιαστικοί στράφηκαν στην αίθουσα τροπαίων για παρηγοριά. «Η χρονιά πάει χαμένη, αλλά δεν γίνεται να φτάνουμε κάθε χρόνο στον τελικό, έχουμε και δύο Κύπελλα την τελευταία πενταετία», έγραψε κάποιος στο live της gazzetta.

Tότε, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος προχώρησε σε μία κίνηση που θύμιζε απονενοημένο διάβημα. Έστειλε στο παρκέ πέντε καμικάζι και τράβηξε στον πάγκο όλους τους σκόρερς της ομάδας: τον ασταμάτητο Πρίντεζη, τον ορεξάτο Σπανούλη, τον κορυφαίο σουτέρ Λοτζέσκι.

«Τώρα θα το γυρίσει σε ανελέητο ξύλο», έγραψα στο ίδιο live. Αυτό που ακολούθησε, όμως, ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Και πάντως όχι ξυλίκι.

Οι κρυόπλαστοι Ρώσοι ένιωσαν τη μέγγενη να σφίγγει και θυμήθηκαν την πατροπαράδοτη ηττοπάθεια που τόσα και τόσα γούστα μας έχει χαρίσει στο παρελθόν. Το παρκέ έγειρε και τα φώτα έσβησαν.

Στο πεντάλεπτο που ακολούθησε, η Χίμκι έβαλε μόλις 5 πόντους και δέχθηκε 18, ναι, από τους υποτιθέμενους «ξυλοκόπους». Στην τελική ευθεία του αγώνα, το σερί του Ολυμπιακού έφτασε σε ιλιγγιώδεις διαστάσεις: 29-10, 42-15. Η διαφορά έφτασε τους 15 πόντους και το κοινό στο ΣΕΦ χόρευε εκστασιασμένο.

Το Σχέδιο Β του Σφαιρόπουλου ήταν πιο αποτελεσματικό από το Σχέδιο Α, ίσως επειδή αυτό είναι το πραγματικό Σχέδιο Α του φετινού Ολυμπιακού: η άμυνα που κάνει το γήπεδο μικρότερο, το τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο, οι στοχευμένες επιθέσεις στο 5-εναντίον-5, η έμφαση στα αθλητικά προσόντα.

Διότι, λησμόνησα να σας πω, δεν είχε μόνο άμυνα το μενού. Ούτε σκοτωμένα τρίποντα που έτυχε να πάνε στο πλεχτό. Στα 13-14 λεπτά της επικής του αντεπίθεσης, ο Ολυμπιακός ευστόχησε μόνο δύο φορές από τα 6μ75 και επιχείρησε ελάχιστα μακρυνά σουτ.

Όσες επιθέσεις βρήκαν τη ρωσική άμυνα οργανωμένη εκδηλώθηκαν από το low post, όπου έπιασε στασίδι ο υπέροχος Χάκετ, σε διττό ρόλο δημιουργού και εκτελεστή. Λίγο αργότερα πήραν τη σκυτάλη από τον Ιταλό οι Πρίντεζης-Παπαπέτρου, σε σχήμα χωρίς σέντερ, ώστε να πάρει μερικές ανάσες ο ασυγκράτητος μετά την ανάπαυλα Χάντερ.

Κάποια στιγμή ήμουν βέβαιος ότι υπήρχαν δύο Στρόμπερι στο γήπεδο, ένας που μοίραζε τάπες στην τελευταία γραμμή άμυνας και ένας που έτρεχε στον αιφνιδιασμό για να τελειώσει φάσεις. Ο Τζόνσον-Όντομ γέμισε το γήπεδο με ενέργεια και δυναμισμό, ενώ ο Σπανούλης επέστρεψε φρέσκος για να αποτελειώσει τη Χίμκι με ασίστ και τρίποντα μετά το 73-65.

Την απόδοση του Γιώργου Πρίντεζη δεν υπάρχουν κοσμητικά επίθετα ικανά να την περιγράψουν. Μετά την ανάπαυλα ήταν πρώτος ανάμεσα σε 5-6 ίσους, αλλά η προσωπική του ραψωδία ήταν το πρώτο μισό του αγώνα, αυτό που ανήκε εξ ολοκλήρου στη Χίμκι. Οι 16 πόντοι του στο α’ ημίχρονο ισοδυναμούσαν με ισάριθμες ενέσεις οξυγόνου, όταν όλοι γύρω του ασφυκτιούσαν.

Ο κυνικός παρατηρητής θα σπεύσει να επισημάνει ότι αυτή ήταν μία νίκη σαν όλες τις άλλες, αφού δίνει μόνο 2 πόντους, σε έναν Όμιλο μάλιστα όπου ο πρωταθλητής Ελλάδας έχει χάσει έδαφος έναντι 6 αντιπάλων. Ποιος άλλος μεγάλος θα φύγει ηττημένος από το Κάουνας ή θα ηττηθεί στο σπίτι του από τη Μπρόζε;

Δεν είναι όμως τόσο απλό. Αυτή η μικρή εποποιία θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό να γυρίσει σελίδα και να προχωρήσει με θάρρος πάνω στο τεντωμένο σχοινί που τον περιμένει.

Το σενάριο του αγώνα με τη Χίμκι ήταν βγαλμένο από το πρόσφατο παρελθόν, όταν καμία διαφορά δεν έμοιαζε ικανή να τον τρομάξει. Ήταν ο ίδιος αυτός που σκόρπιζε τον τρόμο, με ολοκληρωτικό μπάσκετ σαν το αποψινό.

Η χρυσοποίκιλτη αρμάδα από τα περίχωρα της Μόσχας έζησε στο πετσί της το ίδιο έργο που παρακολούθησαν τόσες και τόσες ομάδες πριν από αυτήν, ενώ ο κακομοίρης ο Σβεντ ξαναείδε μπροστά του το φάντασμα της Κωνσταντινούπολης. Τον Γιώργο Πρίντεζη θα τον βλέπει πια στους εφιάλτες του. Και θα πετάγεται από το μαξιλάρι μουσκεμένος στον ιδρώτα...

Τα ταξίδια στη Μόσχα και στη Βαρκελώνη μπορούν να ξαναβγάλουν τον Ολυμπιακό στον αφρό της βαθμολογίας, χωρίς απαραίτητα να συνοδεύονται από το πιεστικό «πρέπει».

Ο Ολυμπιακός έκανε δύο γκέλες απέναντι σε Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις, αλλά έχει και τρεις νίκες που μπορούν να γίνουν θεμέλιος λίθος πρόκρισης: Μπαρτσελόνα μέσα, Λαμποράλ έξω, Χίμκι μέσα. Έχει μάλιστα ως πρόσθετο εφόδιο το +12 επί των Καταλανών, το +6 επί των Βάσκων και το +12 επί των Ρώσων.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, έξι ή το πολύ επτά νίκες θα είναι αρκετές για να στείλουν την τέταρτη ομάδα στα πλέι-οφ. To παλιοκαιρισμένο μου κομπιουτεράκι έπιασε ήδη θέση στο πρώτο συρτάρι του γραφείου μου.