Μακρινός... πλανήτης το εφετινό F4!

Έπρεπε να συμπληρώσουμε τα 16/26 της εφετινής διαδρομής στην κανονική περίοδο της Basket League, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο για τις τέσσερις ομάδες που θα μπουν με πλεονέκτημα έδρας στα εφετινά πλεϊ-οφ... Οι δύο “αιώνιοι” που μέχρι τέλους θα παλέψουν για την πρωτιά στην κανονική περίοδο και η ΑΕΚ με τον Άρη, που θα “κονταροχτυπηθούν” με λάφυρο την 3η θέση, δεν έχουν πλέον αντίπαλο. Όσο μετράμε αντίστροφα, όμως, δεν ισχύει το ίδιο για το “συνωστισμό” που παρατηρείται μεταξύ 5ης και 10ης θέσης, με “φόντο” τις τέσσερις υπόλοιπες θέσεις που οδηγούν στην post-season και την αναζωπύρωση της μάχης για την αποφυγή του υποβιβασμού, που οφείλεται κυρίως στο έστω και καθυστερημένο “ξύπνημα” της Καβάλας και την μαχητικότητα του Λαυρίου.

Δε χάνουν στην Ελλάδα, παρ' ότι υποχωρούν στην Ευρώπη!

Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, με τη σειρά... Αν απορείτε πώς, η προβληματική εικόνα που οι δύο μεγάλοι του ελληνικού μπάσκετ παρουσιάζουν φέτος στην Ευρωλίγκα, δεν έχει συνδυαστεί με περισσότερες ήττες στην Α1 Κατηγορία, η απάντηση έχει να κάνει με την μεγάλη διαφορά ποιότητας που χωρίζει τις ομάδες της 1ης ταχύτητας από την ΑΕΚ, τον Άρη και τον ΠΑΟΚ, που λόγω των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων, που είχαν ή συνεχίζουν να έχουν, δεν μπορούν να διαχειριστούν με σταθερή αποτελεσματικότητα τις εγχώριες “κακοτοπιές”. Αυτό, δεν ισχύει φυσικά για τον πρωταθλητή Ολυμπιακό (15-1), που πέραν των αναμετρήσεων στην Πυλαία και την Κηφισιά και παρά τα ουκ ολίγα προβλήματα τραυματισμών, δεν έχει δυσκολευτεί πουθενά αλλού και φυσικά αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει κόντρα στον Αρκαδικό. Το τελικό 103-60 της Τρίπολης, είναι άξιο αναφοράς μόνο για την εντυπωσιακή επιστροφή του Ματ Λοτζέσκι (23π., 5ρ. & 2ασ. με 9/9 σουτ σε 13') στο πρωτάθλημα μετά από 2,5 μήνες και την επανεμφάνιση του Κώστα Παπανικολάου (7π., 4ρ. & 3ασ.) με την “ερυθρόλευκη” φανέλα, μετά από 2,5 χρόνια απουσίας στην Ισπανία και το ΝΒΑ.

Γιατί ο Ολυμπιακός τα βρίσκει “σκούρα” στο Top-16

Στο προηγούμενο blog, επισημάναμε ότι οι πρωταθλητές έχασαν από, για λίγο (Σπανούλη, Πρίντεζη και Λοτζέσκι), έως και για όλη τη χρονιά (Γιανγκ), τον καθένα από τους τέσσερις πυλώνες στους οποίους στηρίχθηκε η εφετινή χρονιά. Πλέον, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού, ότι όλη η Ευρώπη έχει προσαρμόσει την άμυνά της στον περιορισμό των διεισδύσεων του Σπανούλη και του post-up παιχνιδιού του Πρίντεζη (προκαλουσαν double-team και δημιουργούσαν πολλές ευκαιρίες για ανοιχτά σουτ) κι έτσι, αν οι Πειραιώτες δεν τρέξουν στο ανοιχτό γήπεδο και δεν βάλουν τα μακρινά σουτ, με τους αντιπάλους που έχουν να ανταγωνιστούν στον όμιλο του Top-16, είναι λογικό να δυσκολεύονται να κυριαρχήσουν, όπως τα προηγούμενα χρόνια. Βάλτε στην εξίσωση το ότι από το Νοέμβριο, παίζουν με ενάμιση ψηλό (Χάντερ και Μιλουτίνοφ) και δεν θα δυσκολευτείτε να καταλάβετε γιατί φέτος, για πρώτη φορά κινδυνεύουν να μείνει ακόμη και εκτός οκτάδας! Επειδή η πρόκριση – μέσω της 4ης θέσης - στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα, θα κριθεί στις 8 νίκες, ο εκτός έδρας αγώνας με την Μπάμπεργκ και τα δύο τελευταία ματς του μαραθωνίου με τη Χίμκι στη Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ στο Φάληρο, θα κρίνουν εν πολλοίς την πορεία της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Με δύο νίκες σ' αυτούς τους τρεις αγώνες, ο Ολυμπιακός θα μπει στα πλέϊ-οφ, με την προϋπόθεση ότι δεν θα ξαναχάσει μέσα στο ΣΕΦ. Εκτός και φύγει με “διπλό” από τις έδρες της ΤΣΣΚΑ ή της Μπαρτσελόνα.

Περνάει μόνο λόγω ομίλου!

Ο Παναθηναϊκός (15-1) μπορεί αγωνιστικά, να μην πείθει εδώ και καιρό, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται όμως, έχει περισσότερες πιθανότητες να βρίσκεται στους “8” της Ευρωλίγκα, λόγω της πολύ χαμηλότερης ποιότητας των ανταγωνιστών του. Οι “πράσινοι” άφησαν πίσω τους τα δύσκολα εικοσιτετράωρα που πέρασαν μετά την πεντακάθαρη και βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό, έριξαν το σωστό “λίπασμα” (δύο νίκες στο ΟΑΚΑ) στο “λεηλατημένο χωράφι” τους και πάνε στο Ζάγκρεμπ με στόχο ένα πολυπόθητο “ηχηρό” διπλό επί της Τσεντεβίτα, που κατ' αρχήν, θα ισχυροποιήσει τη θέση τους στον όμιλο και κατά δεύτερον, θα αρχίσει να προκαλεί φόβο στους αντιπάλους τους. Σε γενικές γραμμές, η ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς δεν είχε καλή εικόνα περισσότερο κόντρα στην Νταρουσάφακα (82-79) και λιγότερο κόντρα στο Ρέθυμνο (84-62), ωστόσο, αν επιτέλους πιάσει καλή απόδοση, τότε θα έχει τον πρώτο λόγο για μία ψυχολογική νίκη κόντρα στους αξιόλογους και επικίνδυνους Κροάτες που αν επιτευχθεί, τότε το “τριφύλλι” θα μπορεί να κρατάει την τύχη στα χέρια του. Αδιαμφισβήτητο κέρδος από το ματς με τους κρητικούς, ήταν η συνεχιζόμενη καλή παρουσία του Γιάνκοβιτς (13π., 9ρ. & 3ασ.) και το καλό παιχνίδι του Παππά (9π., 3ασ. & 2κλ.) και η βελτιωμένη αμυντική εικόνα της ομάδας. Αν η απόκτηση του Μαρκίζ Χέϊνς, συνδυαστεί με την έλευση ενός αθλητικού ψηλού, τότε ο “Σάλε” ίσως να προλάβει να συμμαζέψει τις εγγενείς αμυντικές αδυναμίες της ομάδας του και ο Παναθηναϊκός να “σφραγίσει” το εισιτήριο για τα προημιτελικά της Ευρωλίγκα. Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνετε τι θα γινόταν, αν οι “πράσινοι” βρίσκονταν στον όμιλο του Ολυμπιακού...

Πλέον κερδίζει δυσκολότερα και τους πιο αδύναμους!

Η 3η στην βαθμολογία ΑΕΚ (12-4), μπορεί πλέον να μετράει 11/11 κόντρα στις ομάδες από την 6η θέση και κάτω, ωστόσο, στις μέρες του Γιούρι Ζντοβτς, όλες της οι νίκες έχουν έρθει με το... στανιό και με συνολική διαφορά 18 πόντων, κόντρα σε πολύ πιο αδύναμους αντιπάλους, όπως, ο Κολοσσός (86-85), ο Αρκαδικός (78-74), το Λαύριο (90-82) και τα Τρίκαλα (70-65)! Όλα αυτά βέβαια, με συνεχείς προσθαφαιρέσεις παικτών (in οι Κρίστμας και Μπράουν και out οι Κούπερ και Αρμστεντ), με ωσεί παρόντα τον Χέρστον (4π., 2ρ. με 2/8 σουτ) και με αναμενόμενα προβλήματα αγωνιστικής “χημείας”. Το ζητούμενο για την “Ένωση” πλέον, είναι να βελτιωθεί αισθητά, πετυχαίνοντας 4 νίκες στους ισάριθμους αγώνες που προηγούνται πριν το κομβικό ματς της 12ης Μαρτίου, με τον Άρη στην Θεσσαλονίκη. Ο Σλοβένος τεχνικός έχει αρκετό χρόνο ακόμη στην διάθεσή του και η εικόνα που θα παρουσιάσει η ομάδα του στο καθοριστικό παιχνίδι του “Nick Galis Hall”, θα κρίνει εν πολλοίς το ταβάνι της για την εφετινή σεζόν.

Ξαναβρίσκει φρεσκάδα και ρυθμό, “βλέπει” 3άδα!

Η ολική επαναφορά του Άρη (11-5) στο δεύτερο μέρος σε διαδοχικά δύσκολα παιχνίδια, όπως αυτό με την Άλμπα Βερολίνου (73-63) στο οποίο άγγιξε το +16 και κυρίως στο εκτός έδρας ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (77-69), δείχνει ότι οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη ξεπερνούν την πρόσφατη “κοιλιά” και θέτουν τις προϋποθέσεις για την τελική αντεπίθεση. Οι “κιτρινόμαυροι” που ουσιαστικά “έσβησαν” τις ελπίδες του “δικεφάλου του Βορρά” για μία θέση στην πρώτη 4άδα και τον νίκησαν για 2η φορά φέτος, πήραν το “διπλό”, ανατρέποντας μία διαφορά 10 πόντων και υστερώντας σε όλα τα ποσοστά ευστοχίας! Είχαν, όμως, τους ξένους τους (Μακ Νιλ 19π., 3ρ., 3ασ. & 2κλ.) σε πολύ παραγωγική βραδιά (64 από τους 77 πόντους) και κράτησαν χαμηλά τον "Big Sofo" (8π., 3ρ. & 2ασ. με 1/2 σουτ σε 22!), που δεν βρήκε χώρους για να κάνει το παιχνίδι του. Το ζητούμενο για τον “πάλαι ποτέ αυτοκράτορα” του ελληνικού μπάσκετ, είναι πλέον να μπορέσει να διατηρήσει το (εγχώριο) αήττητό του στις επόμενες πέντε εβδομάδες, πριν την τιτανομαχία με την ΑΕΚ, κι ενώ μεσολαβούν δύο πολύ σημαντικά ευρωπαϊκά παιχνίδια, με τη Νεπτούνας, αύριο το βράδυ (19.00) στην μακρινή Κλαϊπέντα και την ερχόμενη εβδομάδα στην Θεσσαλονίκη με την Εμπόριο Αρμάνι.

Με "ταβάνι" την 5η θέση!

Πριν από δύο εβδομάδες, μετά την μεγάλη ανατροπή του ΠΑΟΚ (8-8) και τη νίκη στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, είχαμε γράψει ότι με 2 νίκες στα επόμενα τρία παιχνίδια (Κηφισιά, Άρη και Ολυμπιακό), ο "δικέφαλος του Βορρά", θα διεκδικούσε ακόμη και την είσοδο στην τριάδα! Από τότε, βρίσκεται ήδη στο 0/2 και με δεδομένο ότι η συνέχεια στο Eurocup αποτελεί πλέον τυπική διαδικασία (δεν έχει ελπίδες πρόκρισης), πρέπει να αφοσιωθεί στο πρωτάθλημα γιατί η 5η θέση δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Όταν παίζεις στην έδρα σου, σουτάρεις με 76% στις βολές και 68,5% στα δίποντα και χάνεις, τότε ηχεί ο "κώδωνας του κινδύνου". Τα 21 λάθη, για μία ομάδα που κάνει τα δεύτερα λιγότερα στο πρωτάθλημα (μ.ο. 12,2), πίσω από τον Ολυμπιακό (μ.ο. 11,3), είναι πολλά και εν μέρει αποτελούν μία εξήγηση, για την δεύτερη ήττα (69-77) σε ντέρμπι από τον Άρη.

Η απόφαση της Κηφισιάς (8-8) να αποκτήσει παίκτη στην θέση του Ρόμπερτ Λόουερι, δείχνει ότι θέλει να κοιτάξει όσο ψηλότερα γίνεται. Στο Λαύριο, της έλλειψε η ηγετική προσωπικότητα και η δημιουργία του Αμερικανού point-guard και παρ' ότι η ομάδα δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο του αγώνα, "λύγισε" (74-70) στο τέλος από αγωνιστικές λεπτομέρειες, "πληρώνοντας" την περιφερειακή αστοχία και την "πανταχόθεν" πίεση των γηπεδούχων, που πάντως, έχουν ανέβει επίπεδο με τις προσθήκες που έκαναν πρόσφατα. Μπορεί πλέον, η "ισοφάριση" του ρεκόρ των 14 νικών της παρθενικής σεζόν στην Α1 Κατηγορία, να φαντάζει "μακρινό όνειρο", ωστόσο, η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου μπορεί να κάνει δύσκολη τη "ζωή" του ΠΑΟΚ (υπερτερεί στην ισοβαθμία) στην μάχη για την 5η θέση.

Άλλο ματς αν έπαιζε ο Ντίλαρντ...

Η είδηση ότι ο Αμερικανός του Απόλλωνα Πάτρας (7-9), βρέθηκε θετικός σε χρήση ινδικής κάνναβης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επηρέασε αρκετά και το παιχνίδι του Κολοσσού (7-9), που υποθέτουμε ότι είχε βασίσει την τακτική του πάνω στο μαρκάρισμα του 26χρονου σκόρερ (μ.ο. 19,2π.). Το αμυντικό πλάνο του Άρη Λυκογιάννη, πάντως, λειτούργησε καλά και ανάγκασε τους φιλοξενούμενους στην χαμηλότερη παραγωγικά βραδιά τους στο πρωτάθλημα και η νίκη (60-54), κρίθηκε από τη διαφορά κατοχών (+5 οι νικητές) και την αναλογία ασίστ-λαθών (16-6 για τους Ροδίτες και 13-12 για τους Αχαιούς), αφού τα ποσοστά ευστοχίας και των δύο, ήταν τραγικά (34,9% και 34,5% στα σουτ εντός πεδιάς). Πάντως, το ότι η ομάδα του Κώστα Μέξα "πάλεψε" το ματς, χωρίς τον πρώτο σκόρερ και ηγέτη της, δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα της.

Έχασε την ευκαιρία, χάνει και τον Κόντζερ;

Λίγο η κακή επιθετική βραδιά (37,2% στα σουτ εντός πεδιάς) και λίγο η απειρία των παικτών του Κώστα Φλεβαράκη, στέρησαν από τα Τρίκαλα (6-10) μία μεγάλη ευκαιρία για την πιο σημαντική νίκη της χρονιάς. Η ΑΕΚ ήταν πολύ κακή και αν οι γηπεδούχοι (Μπράουν 21π., 8ρ. & 2ασ.) ήταν πιο εύστοχοι, ίσως να είχαν πάρει το αποτέλεσμα που θα τους έδινε μεγάλη ανάσα για τη συνέχεια. Αν ευσταθούν οι πληροφορίες, ότι ο Ντεμέτριους Κόντζερ (MVP της ομάδας με 16,6π. & 6,7ρ.) ετοιμάζει τις βαλίτσες του για το Ισραήλ, τότε οι Θεσσαλοί δεν θα πρέπει να αισθάνονται άνετα γιατί το Λαύριο, Ρέθυμνο και Καβάλα, βρίσκονται σε απόσταση ενός και δύο βαθμών αντίστοιχα.

"Γλυκιά" εκδίκηση με ουσία!

Το Λαύριο (5-11) εκμεταλλεύτηκε όλες τους τις δυνάμεις, αξιοποίησε την ποιότητα που πρόσθεσαν στο ρόστερ οι δύο πρόσφατες προσθήκες και με ηγέτη τον Μπολντς (22π., 5ρ. & 5κλ.) πέτυχε τη νίκη-κλειδί (74-70) που του δίνει το δικαίωμα να ελπίζει βάσιμα στην παραμονή! Και αυτό γιατί διατήρησε την απόσταση δύο βαθμών από τον ουραγό Αρκαδικό (3-13), αλλά ουσιαστικά και από την Καβάλα (4-12), απέναντι στην οποία, υπερτερεί στην ισοβαθμία. Παράλληλα, πήρε μία ηθική ανταμοιβή για το "διπλό", που οι άνθρωποί του, θεωρούν ότι τους εκλάπη στο "Ζηρίνειο" στον 1ο γύρο, ενώ το ότι νίκησαν μία αντικειμενικά καλύτερη ομάδα, δείχνει ότι ο νεοφώτιστος σύλλογος μπορεί να πετύχει τον στόχο του.

Πιο χαμηλά γίνεται;

Οι αριθμοί λένε ότι ο Κόροιβος (6-10) έχει συμπλήρωσε 40 μέρες χωρίς νίκη, μετράει πέντε σερί ήττες, στους τελευταίους 2 μήνες έχει ρεκόρ 1-7 και η σκληρή πραγματικότητα για την ομάδα της Αμαλιάδας, είναι ότι - από 'κει που το τρένο για τα πλέϊ-οφ, φαινόταν "άχαστο" - πλέον έμπλεξε σε περιπέτειες. Οι πληροφορίες που συλλέξαμε, εξηγούν την αγωνιστική "καθίζηση" των παικτών του Χάρη Μαρκόπουλου ως προϊόν έλλειψης εμπειρίας και κακής νοοτροπίας, όταν ο σύλλογος φάνηκε ότι μπορεί να κοιτάξει ψηλότερα, σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Ντάρελ Χάρις. Πως γίνεται να χάνεις τα "αυγά και τα πασχάλια" στο 2ο μέρος (72-78), από το +17 (47-30 στο 18'31") και από μία ομάδα που παίζει χωρίς τον καλύτερό της παίκτη (Ταπούτος) και βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και να τελειώνεις το ματς με 62,8% στα δίποντα και 83,3% στις βολές, μόνο ένας... Θεός το ξέρει! Αν ο Κόροιβος δεν κερδίσει την Κηφισιά στην Αμαλιάδα την μεθεπόμενη αγωνιστική, είναι πιθανό να πάει στο Ρέθυμνο με άλλες τέσσερις συνεχόμενες ήττες (ΑΕΚ εκτός, ΑΕΝΚ εντός, Άρη εκτός, Ολυμπιακό εντός) και τότε... θα έχει μπλέξει ακόμη περισσότερο!

Ο ήρωας με τις... "σφεντόνες"!

Άντε την προηγούμενη εβδομάδα, λίγο τα προβλήματα και η αδιαφορία των Τρικάλων και πολύ περισσότερο η αγωνιστική "έκρηξη" του Χρήστου Ταπούτου (27π. & 12ρ.), εξηγούν σε έναν βαθμό την μεταμόρφωση της Καβάλας (4-12). Όταν, όμως, η ομάδα πάει στην Αμαλιάδα χωρίς τον MVP της 15ης αγωνιστικής, έχει τον έως τώρα πιο σταθερό της παίκτη (μ.ο. 14,8π. & 5,1ρ.) να κινείται στα ρηχά (Κοστόφ 4π. με 1/7 σουτ) και ανατρέπει μία διαφορά 17 πόντων, πετυχαίνοντας την πρώτη εκτός έδρας νίκη (78-72) στο πρωτάθλημα, τότε συγνώμη, αλλά ο "αρχιτέκτονας" δεν μπορεί παρά να είναι ο προπονητής. Μοιάζει πλέον βέβαιο, ότι ο "κραταιός" Στιβ Γιατζόγλου, ο 66χρονος παλαίμαχος άσος με την καρδιά "λιονταριού", έχει μεταδώσει τα πιστεύω του και την μαχητικότητά του στους παίκτες του και παρά την χαμηλότατη ποιότητα του ρόστερ, παλεύει με ό,τι μέσο διαθέτει, αρνούμενος να παραδοθεί. Μπορεί το πρόγραμμά της να μην την βοηθάει, ωστόσο, η ομάδα της Ανατολικής Μακεδονίας ξαναμπήκε στο κόλπο και αντιμετωπίζει το κάθε ματς ως τελικό, αρχής γενομένης από το ερχόμενο Σάββατο στην Πάτρα, κόντρα στον Απόλλωνα.

Από που να πιαστεί;

Το ματς με τον Ολυμπιακό και η συντριβή με 60-103, σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει κριτήριο για τη δυναμικότητα του Αρκαδικού (3-11). Ωστόσο, όταν μία ομάδα έχει την χειρότερη άμυνα (μ.ο. 81,2π.) κι επίθεση (μ.ο. 66,2π.) της κατηγορίας, μαζεύει τα λιγότερα ριμπάουντ (μ.ο. 27,5), είναι 13η στα λάθη (μ.ο. 14,9) μπροστά μόνο από τα Τρίκαλα και στις 10 εναπομείνασες αγωνιστικές, πρέπει να κάνει τουλάχιστον 4 έως 5 νίκες για να σωθεί, που πιστεύετε ότι μπορεί να στηριχθεί; Το ότι έχει το πιο ευνοϊκό πρόγραμμα απ' όλες τους ανταγωνιστές της δεν μοιάζει αρκετό, όσες προσθήκες και να κάνει από 'δω και στο εξής...