Δεν είναι playstation…

Ο ΑΡΗΣ κατέβηκε στην Αθήνα να παίξει μέσα σε 3 μέρες (και μάλιστα των Χριστουγέννων) δυο ματς με δυο από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Με μπάτζετ 10 και 15 φορές μεγαλύτερο που στην καλή τους μέρα μπορούν να νικήσουν τους πάντες.

Τι έπρεπε, λοιπόν, να συμβεί για να μπορέσει ο ΑΡΗΣ να κερδίσει; Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο. Σε ποσοστό 90-95% κερδίζει η καλύτερη ομάδα όταν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά ποιότητας. Για να προλάβω όσους συγκρίνουν τον Παναθηναικό με την Ούνιξ ή την Τραμπζονσόρ που έχουν επίσης πολύ μεγάλο μπάτζετ και έχασαν από τον ΑΡΗ, πέρα από το ότι είναι πολύ καλύτερος, είναι τελείως διαφορετικό να παίζεις ένα ματς σε όμιλο του Eurocup και τελείως διαφορετικό να προετοιμάζεσαι για έναν ημιτελικό με ορίζοντα την κατάκτηση ενός τροπαίου με έναν πιο αδύναμο ως αντίπαλο (όποιος και αν περάσει).

Παράλληλα ο ΑΡΗΣ έχασε λόγω ΕΟΚ και ΕΣΑΚΕ τις όποιες λιγοστές του ελπίδες να κοντράρει στα ίσια τον Παναθηναικό. Πώς; Μα με την σκανδαλώδη αλλαγή ημερομηνιών. Φαντάζομαι είδατε όλοι τον Παναθηναικό 3 μέρες μετά από ένα παιχνίδι στην Ευρωλίγκα που έκρινε την πρόκρισή του, πως έπαιξε κόντρα στον ΠΑΟΚ και πώς έπαιξε σήμερα μετά από ματς κόντρα στην Καβάλα το οποίο μάλιστα ήταν εντός έδρας και μία μέρα νωρίτερα(!) από του ΑΡΗ κόντρα στον Ολυμπιακό εκτός έδρας! Όχι ότι ο ΑΡΗΣ θα κέρδιζε. Ο Παναθηναικός έδειξε σήμερα ότι στην καλή του μέρα πάει για το έβδομο αστέρι.

Αυτές οι λεπτομέρειες όταν μία ομάδα είναι πολύ καλύτερη τις αρπάζει και αυτό έκανε ο Παναθηναικός σε ένα ματς που κέρδισε απόλυτα δίκαια με εκπληκτικό τρίτο δεκάλεπτο. Για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ των 800.000 ευρώ μπάτζετ έπρεπε να γίνει ακριβώς το αντίθετο. Να βρει κουρασμένο τον Παναθηναικό, που φυσικά 3 μέρες μετά από ματς Ευρωλίγκας στην απόλυτη ένταση δεν θα είχε αυτή την ευστοχία (η απόδειξη είναι το ΠΑΟ-ΠΑΟΚ που τα έσπασαν και θυμίζω ότι ούτε καν εκείνη την μέρα, αλλά μία μέρα νωρίτερα είχε αρχικά ορίσει το ματς με τον ΑΡΗ η ΕΟΚ) και την ίδια στιγμή ο ΑΡΗΣ να κάνει το καλύτερο δικό του παιχνίδι.

Για όσους σπεύδουν να ασκήσουν κριτική στον προπονητή σε αυτό το ματς, πολύ απλά θα σημειώσω ότι ο Πρίφτης τις μεγάλες φετινές νίκες του ΑΡΗ που όλοι πανηγυρίσαμε (Ούνιξ μέσα-έξω, Μπάνβιτ, Τραμπζονσπορ και κυρίως ΑΕΚ) τις πέτυχε με τον ίδιο τρόπο που σήμερα... έχασε! Το ρίσκο στο...τρίποντο όταν παίζεις καλή συνολικά άμυνα συνήθως βγαίνει. Όταν όμως είσαι ο Παναθηναικός και πετυχαίνεις 17 τρίποντα, από τα οποία τα 12 στο δεύτερο ημίχρονο και ενώ το πρώτο ήταν 38-37, φυσιολογικά δεν έχει τύχη απέναντί του όχι ο ΑΡΗΣ, αλλά ούτε η Μπαρτσελόνα. Ή μήπως δεν έχασε και η Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ με παρόμοιο τρόπο;

Από τέτοια ματς όμως μπορεί να καταλάβει και ο κόσμος του ΑΡΗ ότι η ομάδα έχει συγκεκριμένο ταβάνι. Για να μπορέσεις να νικήσεις μέσα στον Παναθηναικό- αν δεν συμβαίνουν τα παραπάνω που περιέγραψα με δική τους πολύ κακή μέρα και δίκη σου...την καλύτερη- θα πρέπει οι παίκτες σου, που αυτή την στιγμή με εξαίρεση την επιλογή του Τσουπκοβιτς, είναι από τις καλύτερες value for money επιλογές, να μην αξίζουν 800-900 χιλιάρικα, αλλά να είναι τουλάχιστον επιλογές των 4-5 εκ ευρώ. Nα είναι δηλαδή στο μισό από το μπάτζετ του φετινού Παναθηναικού!!!

Ο ΑΡΗΣ βρίσκεται στην διαδικασία της επιστροφής. Ο ΑΡΗΣ φέτος κάνει το πρώτο βήμα και ήδη έχει κερδίσει τον σεβασμό, αλλά και την προσοχή ΟΣΦΠ και ΠΑΟ. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στο παιχνίδι με τον ΟΣΦΠ, με τον Σπανούλη να σφίγγει τα δόντια για να παίξει, όπου ξεκάθαρα οι γκρι έβαλαν το χεράκι τους για να χάσει ο ΑΡΗΣ, αλλά και στο πρώτο ημίχρονο με τον Παναθηναικό.

Όμως η ομάδα ακόμα δεν είναι σε αυτό το επίπεδο. Ούτε καν το πλησιάζει και αυτό οφείλουμε να το αντιληφθούμε όλοι μας. ΜΜΕ και κυρίως ο κόσμος ώστε και οι προσδοκίες του να είναι ανάλογες-όχι της ένδοξης ιστορίας και της βαριάς φανέλας- αλλά της λογικής και της πραγματικότητας.

Και αναφέρομαι στα μίντια και τον κόσμο, γιατί ξεκάθαρα διοίκηση και προπονητής μου δείχνουν ότι ξέρουν βάση ποιου πλάνου και σχεδίου βαδίζουν. Στο πλάνο του ΑΡΗ φυσικά και η όποια υπέρβαση- μεγάλη νίκη ή διάκριση είναι καλοδεχούμενες. Απαιτείται όμως υπομονή, επιμονή και σωστός (και σε βάθος χρόνου) προγραμματισμός για να ξαναγίνει ο ΑΡΗΣ πρώτος στο ελληνικό μπάσκετ. Στην πραγματικότητα (πόσο μάλλον στην ελληνική μπασκετική των δεινοσαύρων, που σήμερα σε ημιτελικό μπάσκετ δεν φρόντισαν να υπάρχει στατιστική, αλλά ακόμα στρογγυλοκάθονται στις πολυθρονάρες τους) όμως απαιτείται χρόνος. Ή μάλλον για να είμαστε ακριβείς χρόνια δουλειάς, επιμονής, υπομονής, προγραμματισμού.

Δεν είναι playstation για να κερδίζεις από την μία μέρα στην άλλη μέσα στην έδρα πολύ καλύτερων ομάδων, ούτε ως manager να κατακτάς πρωταθλήματα και τίτλους.

Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ξεκάθαρο ότι εφόσον τηρηθεί το πλάνο που τρέχει σε συνδυασμό με την επένδυση από την οικογένεια Λάσκαρη σημαντικών ποσών, ο ΑΡΗΣ πολύ σύντομα θα διεκδικεί με πολύ μεγαλύτερες προοπτικές την επιστροφή στον θρόνο του...

ΥΓ1 Ο Παναθηναικός στην καλή του μέρα μπορεί να κερδίσει τον οποιοδήποτε. Αν είχε και προπονητή ανάλογης αξίας με το ρόστερ του θα μπορούσε να κερδίζει και χωρίς 17 τρίποντα... Ίσως και να αδικώ τον προπονητή του Παναθηναικού γιατί τον κρίνω με βάση 3-4 παιχνίδια που έχω δει, αλλά θεωρώ ότι και σήμερα γεννούσαν και τα κοκόρια του...

ΥΓ2 Στο ΣΕΦ στο πρώτο λεπτό δίνεις ανύπαρκτο δεύτερο φάουλ στον Μακνιλ και στο καπάκι τεχνική ποινή-τρίτο φάουλ. Για να μην αναφερθώ στα φάουλ στον Γουάιτ. Και εκεί όμως μέτρησε η ποιότητα στα τελευταία λεπτά...Όλα πρέπει να τα αξιολογεις...

ΥΓ3 Το ξέχασα και το συμπληρώνω εκ των υστέρων. Όταν ο βασικός σου άσος κάνει τόσα και τέτοια λάθη δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα...