«Ήθελα να τελειώσω παίζοντας!»
Ξεκίνησε το μπάσκετ από τους Νέους Παλατιανής, αλλά από μικρός ήταν εμφανές ότι ήθελε να ξεφύγει από τις λιγοστές προοπτικές που προσέφερε σε έναν ταλαντούχο μπασκετμπολίστα ένας μικρός σύλλογος των δυτικών προαστίων. Γι' αυτό και η μετέπειτα πορεία του συνδέθηκε με συνεχείς κατακτήσεις και σταθερά ανοδική τροχιά. Από τη Β' Εθνική με τη φανέλα του Παλαιού Φαλήρου, ο γρήγορος κι αθλητικός γκαρντ, βρέθηκε για δύο χρόνια στον Ολυμπιακό κι από 'κει, άρχισε το ταξίδι στο όνειρο, το οποίο κορυφώθηκε το 2009 στο Κατοβίτσε της Πολωνίας, όταν ο "Μπόκης" της τέντας στο Τροκαντερό, ανέβηκε στο τρίτο σκαλό της Ευρώπης με την Εθνική ομάδα και φόρεσε το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος.
Κι όλα αυτά με σκληρή δουλειά, ήθος και χαμηλό προφίλ. Ενδιάμεσοι σταθμοί η ΑΕΚ (2005-06), ο ΠΑΟΚ (2006-07 & 2011-12), ο Πανιώνιος (2007-10), ο Ίκαρος Καλλιθέας (2010), ο Κολοσσός (2012-13), το Ρέθυμνο (2013-15), δύο σύντομα περάσματα από το Τρεβίζο και την Άλμπα Βερολίνου για να ενταχθεί ξανά, πριν από λίγο καιρό, στην "κτρινόμαυρη" οικογένεια. Βαδίζοντας στα 38 του χρόνια, ο Γιάννης Καλαμπόκης, μέσα σε δύο εβδομάδες από 'κει που ήταν στο περίμενε, όχι μόνο βρήκε επαγγελματική στέγη αλλά συμφώνησε με μία καλή ομάδα που από πέρυσι κοιτάει ολοένα και ψηλότερα και πριν καλά-καλά συνηθίσει στο νέο περιβάλλον, βρέθηκε να παίζει αρκετά αλλά και να παίρνει και κρίσιμες και σημαντικές προσπάθειες. Όπως οι τρεις βολές με τις οποίες έστειλε το ματς με την Κράσνι Οκτιάμπρ (94-96) στην παράταση και οι 10 πόντοι που έβαλε στην 4η περίοδο.
Άφησες τα 37 και μπήκες στα 38 κι ακόμη συνεχίζεις. Ήρθες ως προσθήκη της τελευταίας στιγμής και χωρίς προετοιμασία, κάνεις αισθητή την παρουσία σου. Πως γίνεται όλο αυτό;
«Προετοιμασία έκανα, αλλά όχι στην ΑΕΚ! Την αγαπάω τη δουλειά μου, δεν το λέω για να το πω, αλλά πραγματικά το εννοώ! Δεν σου κρύβω ότι θέλω να σταματήσω παίζοντας και όσο το δυνατόν σε υψηλότερο επίπεδο, οπότε η ευκαιρία που μου δόθηκε φέτος είναι πολύ μεγάλη, την εκτιμώ καθημερινά και γι' αυτό προσπαθώ να βοηθήσω την ομάδα όσο μπορώ...»
Πως... έκατσε η συμφωνία με την "Ένωση";
«Δύο ήταν οι παράγοντες που βοήθησαν! Ο πρώτος είναι ότι καλοκαίρι είχα πολύ μεγάλη υπομονή κι απέρριψα κάποιες προτάσεις σχετικά νωρίς, οπότε ήμουν ελεύθερος και ο δεύτερος είχε να κάνει με κάποιους τραυματισμούς και κάποια κενά που προέκυψαν στην ΑΕΚ, οπότε υπήρξε μία καλή προσέγγιση, γιατί με τον coach Σάκοτα έχουμε δουλέψει στο παρελθόν (σ.σ.: στον Ολυμπιακό), γνωριζόμαστε καλά και υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση. »
Ναι, αλλά εσύ ήρθες για να κλείσεις τρύπες και με 10 πόντους στην 4η περίοδο, έστειλες το ματς στην παράταση;
«Κατ' αρχήν όλα ξεκινούν από το ότι νιώθω πολύ άνετα, οι συνθήκες είναι πολύ καλές και το περιβάλλον πολύ επαγγελματικό, παίζω σε έναν μεγάλο σύλλογο και ουσιαστικά μου προέκυψε αυτό που πραγματικά ήθελα. Οπότε αισθάνομαι δικαιωμένος για την υπομονή που έκανα, παράλληλα με τις προπονήσεις αλλά ταυτόχρονα αισθάνομαι και μεγάλη τιμή για την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της ΑΕΚ. Όσον αφορά στο αγωνιστικό μέρος, από τη στιγμή που μπαίνω στο γήπεδο και παίζω, δεν μπορώ να σκεφτώ κατά πόσο είμαι έτοιμος ή όχι να ανταποκριθώ... Λειτουργώ καθαρά με το μπασκετικό ένστικτο και αφήνει το παιχνίδι να έρθει σε μένα...»
Τι περιμένει ο coach από σένα;
«Επειδή γνωρίζω την φιλοσοφία του, δεν χρειάστηκε να μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες. Μπορώ να καταλάβω ότι θα υπάρξουν παιχνίδια που θα παίξω στην βασική πεντάδα, άλλα στα οποία θα μπω στο 3ο δεκάλεπτο κι άλλα που ίσως να μην χρειαστώ και καθόλου. Η χρονιά είναι μεγάλη και οι ομάδες που έχουν υψηλούς στόχους, χρειάζονται πολλούς παίκτες. Επομένως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Τόσα χρόνια, έχω μάθει ότι η σημαντικότητα του κάθε παίκτη είναι ίδια, ίσως οι ρόλοι να είναι διαφορετικοί. Αυτός που θα παίξει 30 λεπτά κι εκείνος που θα μπει μόνο στα τελευταία τρία λεπτά, θα κρίνουν και το αποτέλεσμα αλλά και την σωστή λειτουργία της ομάδας. Αυτό που για μένα έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το δεύτερο...
Τα αποτελέσματα όμως κόβουν τα εισιτήρια, φέρνουν τους χορηγούς και τις περισσότερες φορές κρίνουν τη δουλειά σας;
«Σαφώς κι ευχόμαστε να έρχονται και τα αποτελέσματα, αλλά αυτό είναι και θέμα χρόνου και συγκυριών! Η ομάδα πέρασε πάρα πολλά τις τελευταίες 15-20 μέρες και αυτό μας έχει στοιχίσει στη "χημεία", γιατί τώρα αριθμητικά μπορεί να είμαστε εντάξει, αλλά δεν έχουμε βρεθεί μεταξύ μας και από πλευράς ομοιογένειας και αφομοίωσης ρόλων, χρειαζόμαστε δουλειά!»
Πόσο καιρό έχει να παίξεις σε παιχνίδι που ο πρώτος σκόρερ έβαλε 42 (Μαυροκεφαλίδης) και ο δεύτερος (Μίτσελ) 39 πόντους;
«Δεν ξέρω κι εγώ πόσο... Πραγματικά στενοχωριέμαι πολύ γιατί χάσαμε, αλλά είναι πολύ άδικο για έναν παίκτη, να έχει το παιχνίδι της ζωής του και αυτή η εμφάνιση να μην τύχει ίσως της δέουσας αναγνώρισης, επειδή η ομάδα του έχασε! Ο Λουκάς ήταν απίστευτος και λυπάμαι πολύ που δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε για τη συνολική προσπάθεια που κάναμε αλλά και για εκείνον, γιατί σε κάποιες στιγμές μας κουβάλησε στην πλάτη του και μας έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση.»
Η ΑΕΚ μπορεί να αποκλείστηκε στο Κύπελλο και να έχασε εντός έδρας στην πρεμιέρα του Eurocup, αλλά συμφωνείς ότι δεν πρέπει να υπάρχει απογοήτευση γιατί είστε μία νέα ομάδα με πολλές προσδοκίες και κάθε ματς πρέπει να είναι μία βάση για να χτίζετε τη συνέχεια;
«Κι επαυξάνω! Τέτοιες καταστάσεις θα ζήσουμε κι άλλες φορές μέσα στη χρονιά και ο σκοπός είναι να μαθαίνουμε και να βγαίνουμε πιο δυνατοί από κάθε ήττα ή ατυχία. Όπως είδατε σήμερα (σ.σ.: χθες), τόσο η ομάδα, όσο και ο κόσμος προσαρμόζεται σε μία νέα κατάσταση και σε νέα δεδομένα. Ενδεχομένως, να μην είμαστε ακόμη απόλυτα έτοιμοι να ανταποκριθούμε στο έπακρο, αλλά σιγά-σιγά κάνουμε μία μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να δείξουμε ότι και η ομάδα αξίζει να βρίσκεται στην Ευρώπη, αγωνιστικά αλλά και οργανωτικά, πείθοντας τους φιλάθλους να βλέπουν το κάθε παιχνίδι μας σαν μία γιορτή!»
Είπες στην αρχή ότι θέλεις να τελειώσεις παίζοντας σε υψηλό σύλλογο και σε μία μεγάλη ομάδα. Πολλές φορές σε συζητήσεις με συναδέλφους και ειδικότερα τα τελευταία καλοκαίρια, που η Εθνική ομάδα μένει σταθερά εκτός βάθρου στις διεθνείς διοργανώσεις, αναπολούμε το τελευταίο χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009, στο οποίο έπαιξες κι εσύ. Ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου;
«Τι μου θύμησες τώρα; Εννοείται, θέλει και συζήτηση! Είναι πραγματικά κρίμα για την ποιότητα του ελληνικού μπάσκετ και το υλικό των παικτών που διαθέτουμε, που έχουμε να καταφέρουμε κάτι σημαντικό από το τουρνουά της Πολωνίας, που δεν είχαμε και καμία φοβερή φουρνιά! Με ένα ελλιπές ρόστερ και με ξένο προπονητή, η ομάδα κατάφερε να κάνει υπέρβαση και να πετύχει κάτι που έμοιαζε περισσότερο με φιλοδοξία παρά με στόχο! Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια έχω κάνει κι εγώ αυτές τις σκέψεις κι έχω ευχηθεί να πετύχουμε κάτι καλύτερο. Μακάρι να είχαν συμβεί σπουδαιότερα πράγματα για την Εθνική και αυτό το χάλκινο μετάλλιο να μην είναι ακόμη η τελευταία λαμπερή ανάμνηση. Ελπίζω να γίνει στο άμεσο μέλλον! Όπως και να 'χει πάντως, αυτή την ομάδα πρέπει να τη στηρίζουμε όλοι, ο κόσμος την αγαπάει και το δείχνει κάθε καλοκαίρι.»
