Πιο γκαρντ... πεθαίνεις!

Εχουμε και λέμε λοιπόν: Ζήσης, Σπανούλης, Καλάθης, Σλούκας, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Περπέρογλου, Αντετοκούνμπο, Καϊμακόγλου, Πρίντεζης, Μπουρούσης, Κουφός και basta cosi!

Μια ντουζίνα παίκτες: αυτοί είναι οι δώδεκα εκλεκτοί του Φώτη Κατσικάρη πάνω στους οποίους από τις 5 έως τις 20 Σεπτεμβρίου θα ακουμπήσει ολόκληρος ο ελληνισμός προσδοκώντας την έξοδο από το σκοτεινό τούνελ όπου η Εθνική περιέπεσε και έχασε τον μπούσουλα της από το 2009 και εντεύθεν...

Δώδεκα παίκτες, ανάμεσα στους οποίους φιγουράρουν πέντε γκαρντ που δεν είναι απλώς κλασικοί, αλλά εμπίπτουν στην κατηγορία του πιο γκαρντ πεθαίνεις! Άσοι, δυάρια, ασόδυα και δεν συμμαζεύεται, υπό την έννοια ότι ουδείς εξ αυτών μπορεί να υποστηρίξει επαρκώς ή -για να μην είμαι άδικος- για πολλή ώρα τη θέση του σμολ φόργουορντ. Βεβαίως εάν χρειαστεί, για να «γυρίσει» η Εθνική ένα ματς ή για να ανταποκριθεί στο τέχνασμα του αντιπάλου προπονητή, ε, σε αυτή την περίπτωση ο Κατσικάρης θα κάνει την καρδιά του πέτρα και τότε αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων, όπως ανέκραξε και ο Σαμψών όταν γκρέμιζε τον Ναό και πέθαινε μαζί με τους χιλιάδες οχτρούς Φιλισταίους!

Τι να κάνουμε όμως; Ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς έχουν αποσυρθεί από την Εθνική εδώ και χρόνια και εν πάση περιπτώσει ο Κατσικάρης δεν μπορεί να γεννήσει δίμετρους γκαρντ, που υπήρξαν τα καινά δαιμόνια και έγιναν η ετικέτα της ελληνικής σχολής στην προηγούμενη δεκαετία...

Τα γράφω όλα αυτά, διότι εδώ και μέρες δέσποζε-για να κορυφωθεί σήμερα, άμα τη ανακοινώσει της δωδεκάδας- η κουβέντα για το πόσους γκαρντ θα έπρεπε να πάρει μαζί του ο Φώτης: χωρίς καμιά πρόθεση να παραστήσω τον μετά Χριστόν προφήτη ήμουν βέβαιος πως θα κρατήσει και τους πέντε, οπότε ο... σκοτωμός θα γινόταν στα τριαροτεσσαροπεντάρια. Ο κύβος ερρίφθη όχι σήμερα, αλλά από το Σάββατο το βράδυ, όταν πέρα από τους λόγους της τακτικής, βάρυναν και κάποια περιστατικά στην επιλογή του...

Εδώ οφείλω ν' ανοίξω μια παρένθεση για να υπενθυμίσω ότι σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, που οι προπονητές της Εθνικής πρέπει να διαλέξουν τους δώδεκα, ενίοτε καταλήγουν στην τελεσίδικη απόφαση τους κρίνοντας από μια λεπτομέρεια, που για τον πολύ κόσμο μπορεί να φαίνεται ασήμαντη...

Τον Ιούλιο του 1990, ερήμην του Γκάλη, ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου κράτησε στην ομάδα του Μουντομπάσκετ τον Γιώργο Γάσπαρη και απέκλεισε τον Κορωνιό, επειδή στον αγώνα του Τουρνουά Ακρόπολις με την Αργεντινή στη Γλυφάδα ο Εκτορ Καμπάνα έκλεψε την μπάλα από τον ζογκλέρ Αγγελο και πέτυχε το καλάθι που κόστισε την ήττα στην Εθνική.

Δέκα τρία χρόνια αργότερα, ενόψει του Ευρωμπάσκετ στη Σουηδία, ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν έκλεισε μάτι μέχρι να λάβει την επιφοίτηση του... Αγίου Πνεύματος την οποία απεδέχη με βαριά καρδιά: διάλεξε τον Χρήστο Χαρίση, αντί του Κώστα Τσαρτσαρή και μπορεί ο γκαρντ του Ολυμπιακού να δικαίωσε την επιλογή του σημειώνοντας το νικητήριο λέι απ στο ματς με την Κροατία, αλλά ο «Ξανθός» το έφερε βαρέως που απέκλεισε το... «κορίτσι», όπως αποκαλούσε τον (λατρεμένο του) φόργουορντ του Παναθηναϊκού.

Πρόπερσι πάλι η Εθνική ομάδα βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα που προκάλεσε το δίλημμα ανάμεσα στον Δημήτρη Κατσίβελη και στον Βασίλη Καββαδά. Εντέλει ο Αντρέα Τρινκιέρι επέλεξε τον σέντερ αντί του γκαρντ, αλλά όταν κτύπησε ο Σπανούλης και όταν μας τα... έχωνε ασυστόλως ο Κοπόνεν, βάραγε το κεφάλι του στον τοίχο!

Για τους προπονητές οι γκαρντ παρέχουν και ως εκ τούτου συμβολίζουν την ασφάλεια μιας ομάδας. Σε αντίθεση με τον Μπόμπι Νάιτ που διατυμπάνιζε ότι θα φορτώσει στο μπαλαούρο όλους τους γκαρντ του και θα τους ρίξει στη μέση του Ατλαντικού, ο Κατσικάρης ανήκει στη συνομοταξία (της πλειοψηφίας κιόλας), που θεωρεί ότι οι περιφερειακοί παίκτες είναι τα κατ' εξοχήν βαρόμετρα στην εξέλιξη ενός αγώνα.

Προφανώς ο Φώτης και οι συνεργάτες του έχουν αποκρυσταλλώσει στο μυαλό τους (και στα πινακάκια τους) όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, τα ζευγάρια των παικτών που ταιριάζουν περισσότερο ο ένας με τον άλλον, αλλά και τις απαιτήσεις στις διασταυρώσεις της δεύτερης φάσης.

Σε αυτό το περιφερειακό κουιντέτο φαίνεται πώς ο Βαγγέλης Μάντζαρης θα έχει τον λιγότερο χρόνο και τις πιο συγκεκριμένες αρμοδιότητες, που κατά μείζονα λόγο είναι οργανωτικές και αμυντικές. Ασφαλώς με την εμπειρία του στην Ευρωλίγκα, ο γκαρντ του Ολυμπιακού μπορεί να προσφέρει τα «ποιοτικά λεπτά» που θα χρειαστούν και να τα διαχειριστεί με αλτρουισμό, με καθαρό μυαλό, με αυτοθυσία, χωρίς λάθη και χωρίς εκτροπές από τον ρόλο του.

Τώρα εάν βρεθεί κανείς και τον αντιμετωπίσει με την τζογαδόρικη τακτική του «under» στα pick n' roll, και του δώσει σουτ, ο Βαγγελάκης θα το μπουμπουνίσει και θα πει κι ένα τραγούδι!

Παρεμπιπτόντως, η συμμετοχή του Μάντζαρη στη δωδεκάδα ενδέχεται να αποτελεί και μια επί πλέον δικλείδα ασφαλείας για τον Νικ Καλάθη, ο οποίος δεν διανύει την καλύτερη φάση της φόρμας του και προς τούτο έχει πέσει πάνω του το τεχνικό επιτελείο...

Εάν αυτός υπήρξε ένας λόγος που ενίσχυσε την πρόκριση του Περιστεριώτη γκαρντ, στις περιπτώσεις του Αγραβάνη και του Γιάνκοβιτς βάρυναν κάποια περιστατικά, όπως σημείωσα και προηγουμένως. Ο Βλαδίμηρος, όπως αναμενόταν κιόλας από τον αναβαθμισμένο ρόλο του στον Παναθηναϊκό, εμφανίστηκε δυνατότερος και πιο ανταγωνιστικός σε σχέση με την περυσινή προετοιμασία, κέρδισε πόντους στον αγώνα με την Τσεχία στην Ξάνθη, αλλά τους έχασε μετά από 24 ώρες, ίσως διότι διαισθανόταν ότι οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος του και φάνηκε αγχωμένος...

Παρεμπιπτόντως και χωρίς να έχω κουβεντιάσει με κανέναν εκ των προπονητών, έχω την εντύπωση, ου μην και τη βεβαιότητα ότι δεν τέθηκε ποτέ θέμα αποκλεισμού του Παπανικολάου. Ο Κώστας άργησε να συνέλθει και χρειάστηκε αρκετό «μπλα μπλα» για να αποφορτιστεί ψυχολογικά και να μην καταδιώκεται από τους δαίμονες της περιπέτειας του στο ΝΒΑ, αλλά στα ενδότερα της ομάδας, η θέση του δεν κρίθηκε επισφαλής.

Εδώ ήρθαμε, όπως λένε και στο σινεμά, διότι όπως είχε συμβεί και πριν από δυο χρόνια, πήξαμε στους φόργουορντ! Τότε ο Τρινκιέρι είχε παρασυρθεί και είδε τον πλουραλισμό στα τεσσάρια να μετατρέπεται σε... πληθωρισμό, με αποτέλεσμα να φάει η μαρμάγκα τον Φώτση και η Εθνική να υποφέρει από σύγχυση ρόλων.

Τώρα ο Κατσικάρης επέλεξε τρεις σμολ φόργουορντ (Αντετοκούνμπο, Παπανικολάου, Περπέρογλου) οι οποίοι μπορούν αναλόγως των συνθηκών να παίξουν και στο «4» και δυο κλασικότερα τεσσάρια (Πρίντεζης, Καϊμακόγλου), που ωστόσο έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν και ως τριάρια. Εδώ προφανώς θα μετρήσει πολύ η διανομή των ρόλων, δηλαδή ποιος θα κάνει τι και πότε: εκτιμώ ότι ο Φώτης έχει μια πολύ συγκεκριμένη διανομή ρόλων στο μυαλό του και δεν πρόεκιται να καταντήσει...λογιστής για να μοιράζει τον χρόνο συμμετοχής και να τους κρατά όλους ικανοποιημένους.

Λογικά ο Παπανικολάου, όσο ζορίζεται με τα σουτ, θα επωμιστεί πιο αμυντικογενείς ρόλους, ο Περπέρογλου είναι ένας ντουμπλ φας φόργουορντ (ο οποίος μπορεί να σουτάρει από την περιφέρεια και συνάμα να ποστάρει μέσα στη ρακέτα), αλλά σε κανονικές συνθήκες και όσο ο Αντετοκούνμπο καλύπτει οργανικά τη θέση του βασικού σμολ φόργουορντ οι δυο πρώην συμπαίκτες στον Ολυμπιακό θα μοιράζονται τα λεπτά που θα περισσεύουν...

Συριανό χωριό (Πρίντεζης) που φαίνεται στο «4» κολαούζο δεν θέλει, καθώς φαίνεται πως ο Καϊμακόγλου υποχωρεί στο rotation, όσο για τις Θερμοπύλες της ρακέτας, εκεί θα μοιράζονται τον χρόνο και τις ευθύνες ο Μπουρούσης, ο Κουφός και ο... Πανάγαθος, στον οποίο θα προσευχόμαστε για να τους χαρίζει υγεία.

Αλλά, χτύπα ξύλο, με την τύχη δεν υπογράφει κανείς συμβόλαιο, οπότε πάμ' παρακάτω...

Παρακάτω είναι ο Αγραβάνης, ο οποίος αν και πρωτόκλητος, είχε από την αρχή πολλές πιθανότητες να επιλεγεί στη δωδεκάδα (με το πλεονέκτημα ότι μπορεί να καλύψει και τις δυο εσωτερικές θέσεις), αλλά ας όψονται τα «περιστατικά», όπως προανέφερα. Πολύ πριν από εμένα όμως τα είχε αναφέρει (χωρίς ωστόσο, ορθώς πράττων, να δώσει διευθύνσεις και ονόματα) ο Μπουρούσης!

Το Σάββατο το βράδυ μετά τον αγώνα με τη Βοσνία/Ερζεγοβίνη, ο Γιάννης είπε κάτι που έγινε αντικείμενο σπέκουλας και εικοτολογίας; Η δήλωση «πρέπει όλοι μας να βελτιώσουμε τη νοοτροπία μας και να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε» δεν ήταν ούτε γενικόλογη, ούτε τυχαία, ούτε ευκταία, αλλά είχε συγκεκριμένο υπόβαθρο και επώνυμο αποδέκτη...

Να το πάρει το ποτάμι, λοιπόν: Ο λόγος για τον οποίο προέβη σε αυτό το σχόλιο ο Μπουρούσης ήταν κάποιες αντιδράσεις του Αγραβάνη, στη διάρκεια του αγώνα, αλλά και στις προπονήσεις των προηγούμενων ημερών με αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός στις τάξεις της ομάδας και να τεθεί σε εφαρμογή μια επιχείρηση νουθέτησης του. Αν και ο Δημήτρης έπαιζε με καλά χαρτιά στην υπόθεση της δωδεκάδας, φαίνεται ότι έμεινε εκτός νυμφώνος όχι για την αγωνιστική υστέρηση ή την απειρία του σε αυτό το επίπεδο, αλλά για λόγους που σχετίζονται με τη συμπεριφορά του.

Επειδή ο Αγραβάνης είναι έξυπνος, διαθέτει ταλέντο και έχει όλο το μέλλον μπροστά του, προφανώς κατάλαβε το λάθος του και συνειδητοποιεί πως το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Πού έγκειται το πρώτο «αμάρτημα» του; Στην κακή αντίδραση του στον τρίτο αγώνα της ημιτελικής σειράς των πλέι οφς με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη που τότε έκανε έξω φρενών τον Σφαιρόπουλο και επέσυρε την τιμωρία του.

Κουβέντα στην κουβέντα για τη στελέχωση της δωδεκάδας (και αφού η φάρα μας μετά τους οικονομολόγους τις μέρες που παιζόταν το «Grexit», είναι γεμάτη και από προπονητές) κράτησα για τον επίλογο τη στατιστική υφή της...

Από το 2004 και πέρα, σε σύνολο έντεκα διοργανώσεων και με πέντε διαφορετικούς προπονητές η Εθνική εμφανίστηκε τέσσερις φορές με μια πεντάδα καθαρόαιμων γκαρντ, ένα σχήμα που θα επανεμφανιστεί τώρα μετά από οκτώ χρόνια.

· Το 2004 στην Αθήνα, το 2005 στο Βελιγράδι, το 2006 στη Χαμαμάτσου και στη Σαϊτάμα και το 2007 στη Γρανάδα και στη Βαρκελώνη ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε δίκην μπετόν αρμέ τους Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ζήση, Χατζηβρέττα.

· Το 2008 στο Πεκίνο, ο «Δράκος» πήγε με τους τέσσερις γνωστούς και μη εξαιρετέους, ενώ τη θέση του αποστρατευθέντος Χατζηβρέττα πήρε ο Πελεκάνος.

· Το 2009 στο Πόζναν, στο Μπίντγκος και στο Κατοβίτσε ο Γιόνας Καζλάουσκας είχε τέσσερις (Σπανούλης, Ζήσης, Καλάθης, Καλαμπόκης) ελλείψει πέμπτου, όπως και το 2010 στην Τουρκία (Διαμαντίδης, Σπανούλης, Ζήσης, Καλάθης).

· Το 2011 στο Αλίτους, στο Βίλνιους και στο Κάουνας ο Ηλίας Ζούρος επέλεξε τέσσερις καθαρόαιμους γκαρντ (Ζήσης, Καλάθης, Σλούκας, Ξανθόπουλος) και δυο τριαροδυάρια (Μπράμος, Βασιλειάδης) ενώ ακολούθησε την ίδια λογική και το 2012 στο Καράκας (Σπανούλης, Ζήσης, Καλάθης, Μάντζαρης και Βασιλειάδης, Μπράμος)

· Το 2013 στο Κόπερ και στη Λιουμπλιάνα ο Αντρέα Τρινκιέρι εμφάνισε μόλις τρεις κλασικούς γκαρντ (Ζήσης, Σπανούλης, Σλούκας) συν τον Μπράμο, ενώ ανέθεσε αρμοδιότητες επικουρικού κουβαλητή της μπάλας στον Περπέρογλου!

· Πέρυσι στη Σεβίλλη και στη Μαδρίτη ο Φώτης Κατσικάρης, απόντος του Σπανούλη, πήγε με τέσσερις γκαρντ (Ζήσης, Καλάθης, Μάντζαρης, Σλούκας) και με τον Βασιλειάδη.