Μιχάλης Λούντζης: «Ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, δεν είχε καμία σχέση με το προηγούμενο και το περιμέναμε. Η Τουρκία ξεκίνησε καλύτερα, αλλά καταφέραμε αρχίζοντας πάλι από την άμυνα να φτάσουμε στη νίκη. Το αξίζαμε! Αυτό ήταν το όπλο μας σε όλο το τουρνουά. Χάσαμε πολλά σουτ στο τέλος, αλλά σημασία έχει η επιτυχία».

Διονύσης Σκουλίδας: «Δεν μπορώ να περιγράψω πώς αισθάνομαι. Έκλαψα στο τέλος. Είχα πολλή δουλειά με τον Κορκμάζ, έπρεπε να τον κυνηγάω παντού γιατί είναι μεγάλος παίκτης. Εφόσον δεν έβαλε 25-30 πόντους, δεν είχαν άλλες επιλογές. Δουλεύαμε όλη τη χρονιά για να δώσουμε χαρά σε αυτόν τον κόσμο, που παρότι περνά δύσκολα, πλήρωνε εισιτήριο κι ερχόταν κάθε μέρα εδώ, ήταν καταπληκτικός και στα δύσκολα και στα εύκολα. Η χαρά είναι μεγάλη. Ο Βασίλης μάς κάλεσε να σηκώσουμε μαζί το τρόπαιο με τον Γιώργο, γιατί έχουμε περάσει πολλά μαζί. Ο Θεός να τον έχει καλά, είναι μεγάλος παίκτης. Από εδώ και πέρα χρειάζεται όλοι μας να συνεχίσουμε τη δουλειά».

Νίκος Δίπλαρος: «Ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει. Υπάρχει μεγάλη κούραση, σωματική και ψυχική, αλλά το παλεύαμε κάθε μέρα και φτάσαμε στον τίτλο. Μπήκαμε τρομαγμένοι και αγχωμένοι. Ήταν ο πρώτος μας τελικός, σε αντίθεση με τους Τούρκους που είχαν μια εμπειρία. Μετά το ημίχρονο με την εμψύχωση του κόουτς ηρεμήσαμε, επιστρέψαμε στο δεύτερο μέρος και πήραμε τη νίκη. Δυστυχώς ή ευτυχώς χρειαζόταν να βοηθήσει κάποιος άλλος εκτός από τον Χαραλαμπόπουλο στο σκορ. Βοήθησαν ο Μιλεντίγεβιτς, ο Σκουλίδας και ο Παπαγιάννης, ενώ η άμυνα βελτιώθηκε. Συνεχίζουμε, θα πάμε προετοιμασία με τις ομάδες μας, εγώ θα συνεχίσω στην ΑΕΚ».