Tα καλλιστεία του ΝΒΑ! (pics)

Σαράντα χρόνια (λέει η Παλαιά Διαθήκη πως) περιπλανήθηκαν οι Εβραίοι στην έρημο μέχρι να φτάσουν στη Χαναάν κι άλλα τόσα έμελλε να χρειαστούν χρειάστηκαν οι Γουόριορς για να φτάσουν στη δική τους πολυπόθητη Γη της Επαγγελίας.

Σήμερα τα ξημερώματα η ομάδα που παίζει το ομορφότερο και το πιο ελκυστικό μπάσκετ στον πλανήτη, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια της Δύσης αλλά η αποστολή της δεν έχει διεκπεραιωθεί ακόμη: και, μεταξύ μας, σε πείσμα των εκτιμήσεων, των προγνωστικών ή ακόμη και των στοιχηματικών πονταρισμάτων δεν τη βλέπω να διεκπεραιώνεται κιόλας!

Η -για να το θέσω σε ορθότερη βάση-δεν τη βλέπω να διεκπεραιώνεται τόσο εύκολα, όσο προβλέπεται, διότι ασφαλώς οι λεγάμενοι είναι μια “nice loοking team”, αλλά περισσότερο από τις ωραίες ομάδες, τα πρωταθλήματα απανταχού της Γης τα κατακτούν οι σκληρές και κωλοπετσωμένες ομάδες!

Παρεμπιπτόντως η πιο ωραία ομάδα του ΝΒΑ θα βρει απέναντι της την ομάδα που προέρχεται από την πιο άσχημη πόλη των ΗΠΑ (εξ ου και το παρατσούκλι της “mistake on the lake”), οπότε θα 'χει χάζι να δούμε αυτή τη σειρά και ως μια μορφή καλλιστείων!

Βεβαίως δεν υπάρχει δείγμα γραφής ένθεν κακείθεν, διότι και οι Γουόριορς και οι Καβαλίερς δεν έχουν υποβληθεί (με την παρούσα μορφή τους) στη “λυδία λίθο” των τελικών, και οι δυο καθοδηγούνται από αδοκίμαστους σε αυτή τη διαδικασία προπονητές, και οι δυο έχουν μεγάλη λαχτάρα για τον τίτλο...

Οι Γουόριορς έχουν στο παλμαρέ τους τρία πρωταθλήματα: τα δυο από την... προϊστορική εποχή (το 1947 και το 1956 όταν έδρευαν ακόμη στη Φιλαδέλφεια) και το τρίτο το 1975 με ήρωα τον δεινό σκόρερ Ρικ Μπάρι, ο οποίος παρουσίασε το πιο αστείο στιλ εκτέλεσης ελευθέρων βολών στα παγκόσμια χρονικά!

Μιας και το 'φερε η κουβέντα στον αρχηγέτη της... οικογένειας Χωραφά του ΝΒΑ (καθώς και οι τέσσερις γιοι του έπαιξαν μπάσκετ, οι τρεις μάλιστα έκαναν καριέρα στο ΝΒΑ) πέρυσι που τον συνάντησα, τον ρώτησα εάν έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα και η ιστορία που μου διηγήθηκε είχε πολλή πλάκα...

Ηρθε, λέει, κάποτε η μητέρα του στην Αθήνα και όταν γύρισε, τη ρώτησε πώς πέρασε στις διακοπές της. “Ωραία ήταν' του απάντησε. “Εχουν νόστιμο φαγητό, πολύ ήλιο, ωραίες θάλασσες, καλούς ανθρώπους, αλλά κακοτράχαλες περιοχές. Μια μέρα μας πήγαν κάπου που είχε βράχια και κόντεψα να τσακιστώ...”

Πώς έλεγαν αυτό το μέρος, μαμά” ρώτησε ο Ρικ, που είχε ήδη υποψιαστεί περί τίνος επρόκειτο...

“Ακρόπολη ή κάτι τέτοιο” του αποκρίθηκε η μητέρα του...

“Μαμά, με συγχωρείς, αλλά είσαι βλαμμένη! Σε πήγαν εκεί όπου γεννήθηκε ο πολιτισμός και εσύ φοβήθηκες μήπως σκιστούν τα πέδιλα σου;”

Ο Μπάρι ανήκει στο ένδοξο παρελθόν των Γουόριορς και στο πάνθεον του ΝΒΑ, όπως και κάποιοι από τους προγόνους του σε αυτή την ομάδα, αλλά και κάποιοι από τους επιγόνους του. Ούτως ή άλλως οι Γουόριορς είχαν πάντοτε να επιδείξουν κάτι που τους έκανε ξεχωριστούς: είτε αυτό ήταν το περίφημο, αλλά βραχύβιο “Run TMC” (με την τριάδα Τιμ Χαρνταγουέι, Μιτς Ρίτσμοντ, Κρις Μάλιν και με τον Ντον Νέλσον να στηρίζειτ η φιλοσοφία του στα χαμηλά σχήματα, στο γρήγορο μπάσκετ και στα υψηλά σκορ),είτε οι κοντομάνικες φανέλες τις οποίες λανσάρησαν πριν από δυο χρόνια!

Ενώ οι Γουόριορς καρτερούσαν τη σημερινή στιγμή εδώ και σαράντα χρόνια, οι Καβαλίερς τη βίωσαν πριν από οκτώ χρόνια, αλλά η συνέχεια αποδείχθηκε εφιαλτική και σημάδεψε τον Λεμπρόν Τζέιμς...

Παρεμπιπτόντως μετά τον Κουάι Λέοναρντ τα προηγούμενα δυο χρόνια και μετά τον Ντεμάρε Κάρολ στους τελικούς της Ανατολής τώρα (στην έκτη σειρά τελικών της καριέρας του και πέμπτη στη σειρά, μετά το 4Χ4 με το Μαϊάμι) ο “King James” θα έχει να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων, έναν σεσημασμένο για την αμυντική ικανότητα του παίκτη: τον συνομήλικο και συμπαίκτη του στην ολυμπιακή ομάδα του 2012, Αντρέ Ιγκουοντάλα.

Ούτως ή άλλως σε αυτή τη σειρά τελικών τα match-up θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τον Λεμπρόν Τζέιμς, τον Κάιρι Ιρβινγκ, τον Στεφ Κάρι και τον Κλέι Τόμπσον που αποτελούν τα “βαριά όπλα” των δυο ομάδων. Πέρα από την περιφέρεια όμως, όπου οι δυο ομάδες έχουν να μοστράρουν τέσσερις από τους κορυφαίους παίκτες του ΝΒΑ, πολλά πράγματα θα εξαρτηθούν από την αντιπαραβολή του Τριστάν Τόμπσον που αναγεννήθηκε μετά την απώλεια του Λοβ και του Τιμοφέι Μοζγκόφ με τον Ντρέιμοντ Γκριν και τον Αντριου Μπόγκουτ.

Ολα αυτά βεβαίως θα μας απασχολήσουν ακόμη περισσότερο από την επόμενη Πέμπτη που αρχίζει το γαϊτανάκι και εκτιμώ, αλλά εύχομαι κιόλας να τραβήξει επί μακρόν και να εξαντλήσει τα επτά ματς, για να μάθουμε κιόλας πόσα απίδια βάνει ο σάκος και των μεν και των δε...

Εδώ οφείλω να επιστρέψω στο αμέσως προηγούμενο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο gazzetta.gr και αφορούσε τον Λεμπρόν, με τον τίτλο “Ένας, αλλά ΛΕ(μπρ)ΩΝ”. Διαβάζοντας λοιπόν, τα σχόλια, διαπίστωσα ότι τίθεται εν αμφιβόλω όχι τόσο η αξία του λεγάμενου, όσο το ειδικό βάρος των Καβαλίερς, επειδή, λέει, η Ανατολή είναι ασθενέστερη από τη Δύση. Δεν αμφιβάλλω επ' αυτού, απλώς πιστεύω ότι αυτή είναι μια συνθήκη που δεν θα παίξει ρόλο στους τελικούς, υπό την έννοια ότι το κίνητρο του τίτλου είναι τόσο ισχυρό, ώστε να ανασταίνει ακόμη και νεκρούς, που λέει ο λόγος!

Για να μείνω πάντως σε αυτό το “τριπάκι”, έχω να παραθέσω το εξής στοιχείο: οι Καβαλίερς έπαιξαν εφέτος τριάντα αγώνες κόντρα στις ομάδες της Δύσης, με απολογισμό 18 νίκες και 12 ήττες. Αναλυτικά είχαν 2-0 με τους Λέικερς, 2-0 με τους Κλίπερς, 2-0 με τους Γκρίζλις, 2-0 με τους Τίμπεργουλβς, 1-1 με τους Μπλειζερς, 1-1 με τους Τζαζ, 1-1 με τους Νάγκετς, 1-1 με τους Πέλικανς, 1-1 με τους Κινγκς, 1-1 με τους Σανς, 1-1 με τους Σπερς, 1-1 με τους Θάντερ, 1-1 με τους Μάβερικς, 1-1 με τους Γουόριορς και 0-2 με τους Ρόκετς.

Στον πρώτο αγώνα με τους Γουόριορς,στις 9 Ιανουαρίου, στο Οκλαντ, γνώρισαν την ήττα με 112-94, αγωνιζόμενοι χωρίς τον τραυματία Λεμπρόν , ενώ στον δεύτερο, στις 26 Φεβρουαρίου στο Κλίβελαντ, επικράτησαν με 110-99 με τον Τζέιμς να σκοράρει 42 πόντους (11/16δ., 4/9τρ.,, 8/11β.) και να “κατεβάζει” 11 ριμπάουντ και με τον Στεφ Κάρι να σημειώνει 18 με 5/17 σουτ και 4 λάθη.

Η εμπειρία του Λεμπρόν στην παρθενική συμμετοχή του στους τελικούς του ΝΒΑ (σεζόν 2006-07) ήταν όντως τραυματική και εφιαλτική: πέραν της αδυναμίας των Καβαλίερς να φανούν ανταγωνιστικοί και του sweep που υπέστησαν από τους Σπερς, ο τετράκις πολυτιμότερος παίκτης του ΝΒΑ ήταν -και σε ατομικό επίπεδο- να τον κλαίνε οι ρέγκες!

Στους τέσσερις αγώνες εκείνης της σειράς ο Τζέημς είχε μέσο όρο 43 λεπτά συμμετοχής, 22 πόντους, 7.0 ριμπάουντ, 6.8 ασίστ, ένα κλέψιμο, αλλά σούταρε στον... γάμο του Καραγκιοζη (32/90 εντός παιδιάς, εκ των οποίων 4/20 τρίποντα) και έκανε 23 λάθη. Στα οκτώ χρόνια που πέρασαν από τότε έπαιξε σε άλλες τέσσερις σειρές τελικών, φόρεσε δυο δαχτυλίδια, ωρίμασε, ολοκληρώθηκε, παραμένει διψασμένος και αχόρταγος και συν τοις άλλοις έγινε ένας πιο απροσδόκητος παίκτης.

Αυτά το τελευταίο είναι που (μπορεί να) ανησυχεί τους Γουόριορς...