Όπως πολλοί από σας, θα διαβάσατε από τη συνέντευξη του Ντέγιαν Μποντιρόγκα, το αρχικό πλάνο ήταν μία κοινή συνάντηση των δύο παλαίμαχων Σέρβων άσων - που δεν συνυπήρξαν επί ελληνικού εδάφους - σε ένα αθλητικό στέκι του Βελιγραδίου. Όμως, λίγο η κακοκαιρία στο Μαυροβούνιο, που καθυστέρησε την άφιξη του “Ντέκι” κατά μία μέρα, λίγο το κρύωμα του Ζάρκο Πάσπαλιε και η ευγενική πρόσκλησή στο σπίτι του, άλλαξαν τα αρχικά μας σχέδια...

Όχι ότι μας χάλασε κιόλας... Ίσα-ίσα που αυτό το δίωρο στο αρχοντικό του νο1 της ψηφοφορίας των συντακτών του gazzetta.gr, το απολαύσαμε με την ψυχή μας! Παρέα με τον τεχνικό μας, Βασίλη Τσίγκα, λοιπόν, πήραμε ένα ταξί και μέσα σε λιγότερο από 15 λεπτά φτάσαμε στην πιο πλούσια συνοικία της σερβικής πόλης, το Βράτσαρ, όπου βρίσκεται το... φτωχικό του πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του Πανιωνίου και του Άρη...

Ο Ζάρκο μας υποδέχθηκε φιλόξενα και αφού μας έφτιαξε καφέ, κάτσαμε στο σαλόνι δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο (οι Σέρβοι είναι παλαιοημερολογίτες και γιορτάζουν τη γέννηση του Κυρίου στις 7 Ιανουαρίου, αλλά το εορταστικό κλίμα δεν είχε διατηρηθεί για τουλάχιστον δύο μήνες ακόμη) για να ξετυλίξουμε το κουβάρι των αναμνήσεων από το πέρασμά του από το ελληνικό μπάσκετ. Στο πρώτο μέρος, ο 48χρονος σήμερα Πάσπαλιε, χαρακτηρίζει την Ελλάδα “καταφύγιο των Σέρβων” και μιλάει για τη ζωή μετά το... κρέμασμα της φανέλας, για τη μοναδική αίσθηση που ένιωσε ως παίκτης του Ολυμπιακού και για τις θύμησες από το ΣΕΦ. Ο γεννημένος στην Πλέβγια του Μαυροβουνίου, αποκαλύπτει τη μεγαλύτερη στενοχώρια της καριέρας του και αλλά και τον λόγο για τον οποίο δεν χάρηκε καθόλου το Κύπελλο με τον Άρη!