O πρώτος (Βαγγέλης Ζιάγκος), ήταν βοηθός προπονητής των “κιτρινόμαυρων” την περίοδο 2010-2011, όταν η “Ένωση” υποβιβάστηκε στην Α2 Κατηγορία και με δική του πρωτοβουλία έμεινε μακριά από την ομάδα για έναν χρόνο, μέχρι να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία το καλοκαίρι του 2012, όταν το νυν διοικητικό δίδυμο Κοτσάτος-Αλεξίου, αποφάσισε να παίξει η ομάδα στη Β' Εθνική, για να αποφύγει την “ταπείνωση” των τοπικών κατηγοριών!

Ο δεύτερος (Βαγγέλης Καράμπουλας), ήταν από τους βασικούς συντελεστές της περυσινής ανόδου της ΑΕ Νέας Κηφισιάς στην Α1 Κατηγορία, αλλά η πρόταση της ΑΕΚ τον έπεισε να “αναβάλει” για έναν χρόνο την επιστροφή του στα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ, όπου πρωτοέπαιξε με τη φανέλα του Ίκαρου Καλλιθέας.

Ο τρίτος (Δήμος Ντικούδης), είναι ο πιο γνωστός απ' όλους, λόγω της πολύ επιτυχημένης πορείας του ως παίκτης με τη “κιτρινόμαυρη” φανέλα (1998-2003 & 2010-2011), με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας (2002) και Κυπελλούχος Ελλάδας (2000, 2001) και Ευρώπης (2001), αλλά βίωσε και την μεγάλη πίκρα του υποβιβασμού (2011)!

Το gazzetta.gr μίλησε και με τους τρεις για την πετυχημένη χρονιά της ΑΕΚστην Α2 Κατηγορία και σας παρουσιάζει πως βίωσαν ο καθένας ξεχωριστά – από το πόστο του – την εφετινή χρονιά και ποιες κατά την άποψή τους, είναι οι προϋποθέσεις, σύμφωνα με τις οποίες η “Ένωση” θα σταθεροποιηθεί και πάλι στην “ελίτ” του ελληνικού μπάσκετ.

Βαγγέλης Ζιάγκος, προπονητής

«Κρατήσαμε κατά το ήμισυ τον κορμό της περυσινής χρονιάς (σ.σ.: Φαλέκας, Δέσπος, Πολυτάρχου, Γκιζόγιαννης και Στούκας), που η ομάδα ανέβηκε από τη Β'Εθνική και προσθέσαμε στο εφετινό ρόστερ παίκτες, οι οποίοι κρίναμε ότι θα μας βοηθούσαν να πετύχουμε μία ακόμη άνοδο, με περισσότερες δυσκολίες! Θέλαμε να χτίσουμε μία ομάδα με παιδιά που πιστεύαμε ότι θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στο μπασκετικό κομμάτι και που παράλληλα θα είχαν τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα και τα ψυχικά αποθέματα, να αντεπεξέλθουν στην φθορά του χρόνου και των προβλημάτων που θα προέκυπταν. Είναι νομοτελειακό ότι σ' έναν μαραθώνιο 26 αγωνιστικών με πολλά ταξίδια στην επαρχία και σε μία εποχή που οι πληρωμές στην ώρα τους, είναι συνήθως πολυτέλεια, θέλαμε παίκτες με τους οποίους θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε όσο πιο ιδανικά γινόταν όλες τις πιθανές δυσκολίες. Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος θα πρέπει να καταλάβει ότι η πίεση που είχε η ΑΕΚ - λόγω ονόματος και ιστορίας - για να πετύχει την άνοδο στην Α1 Κατηγορία, δεν μπορεί να συγκριθεί με την όποια πίεση είχαν άλλες ομάδες. Από πέρυσι, δώσαμε συνολικά 52 αγώνες με το “πρέπει” από πάνω μας και το ματς του Σαββάτου με το Ψυχικό για την τελευταία αγωνιστική, θα είναι το πρώτο μετά από δύο χρόνια, που θα παίξουμε χωρίς άγχος.

Το μυστικό της επιτυχίας μας ήταν η μεγάλη σταθερότητα και συνέπεια που δείξαμε από την αρχή έως το τέλος, ειδικότερα στα παιχνίδια με τις ομάδες που τερμάτισαν κάτω από την 4η θέση, από τις οποίες έχασαν οι συνδιεκδικητές της ανόδου! Εμείς δεν χάσαμε από καμία ομάδα πλην του Κόροιβου, που ανεβαίνει στην Α1 Κατηγορία ως 2ος και του Ψυχικού που θα τερματίσει στην 4η θέση. Μπορούμε να πούμε ότι κάναμε το καθήκον μας κι επαναφέραμε την ομάδα εκεί που δικαιωματικά ανήκει και πλέον πρέπει να κινηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες, έτσι ώστε η ΑΕΚ, να επιστρέψει στα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ σε υγιείς και σταθερές βάσεις και σιγά-σιγά να αρχίσει να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια και να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Πέρα από τους παίκτες και τους συνεργάτες μου, οφείλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία στον Δήμο Ντικούδη, που ήταν ιδανικός συμπαραστάτης σαν συνδετικός κρίκος αγωνιστικού τμήματος και διοίκησης. Με την εμπειρία του έδωσε πολλές λύσεις σε πολλά θέματα που προέκυπταν και ενέπνευσε τα νέα παιδιά. Η παρουσία του στην ομάδα, αποτέλεσε μεγάλη πολυτέλεια γιατί είναι ένας αθλητής που έχει παίξει σε πολύ υψηλό επίπεδο σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχει κατακτήσει τίτλους και παράλληλα έχει “πονέσει” τη φανέλα της ΑΕΚ! Για το τέλος, άφησα τον κόσμο που τα δύο αυτά χρόνια είχε δύο πρόσωπα! Την πρώτη χρονιά ήταν μουδιασμένος και παγωμένος και αυτό ήταν φυσιολογικό γιατί δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει ότι η αγαπημένη του ομάδα, ουσιαστικά μέσα σε μία χρονιά, βρέθηκε από την Α1 στη Β’ Εθνική Κατηγορία. Την εφετινή χρονιά, οι φίλαθλοι είχαν πλέον πειστεί ότι γίνεται μία σοβαρή προσπάθεια και πραγματικά δεν έλειψαν ποτέ από το πλευρό μας! Αν εξαιρέσεις τον αγώνα του Ηρακλείου, όπου ο ΟΦΗ δεν μας έδωσε εισιτήρια, οι οπαδοί μας, μας ακολούθησαν παντού και δεν είναι καθόλου υπερβολή να πω ότι με την υποστήριξή τους, έκαναν ευκολότερο το έργο μας!»

Βαγγέλης Καράμπουλας, 1ος σκόρερ (μ.ο. 13,4π., 2,1ρ., 2,1ασ.)

«Από τον τρόπο με τον οποίο με προσέγγισαν οι άνθρωποι της ομάδας, το περασμένο καλοκαίρι, πείστηκα αμέσως ότι η ομάδα φτιαχνόταν μόνο και μόνο για να ανέβει στην Α1 Κατηγορία και σε κανένα σημείο της χρονιάς, δεν φοβήθηκα ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά! Το όνομα και η ιστορία της ΑΕΚ, έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο στην απόφασή μου να γίνω μέλος της και μπορεί κάποιος, όταν διαβάζει αυτές τις γραμμές, να μην δώσει ιδιαίτερη σημασία γιατί μιλάει ένας παίκτης της Α2 Κατηγορίας, αλλά πιστέψτε με το έμβλημα της “Ένωσης”, είναι το ίδιο δυνατό παντού! Αυτή η φανέλα είναι πολύ βαριά, γιατί την έχουν φορέσει τεράστιοι Έλληνες και ξένοι παίκτες στο παρελθόν και όπου και πηγαίναμε, οι φίλαθλοι της ομάδας ήταν εκεί να μας το θυμίζουν και να μας υποστηρίζουν! Για μένα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία και μεγάλη τιμή να παίξω στην ΑΕΚ, η οποία συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας! Χαίρομαι πολύ που έχω συμβόλαιο και για την επόμενη σεζόν και μακάρι να πάνε όλα καλά και του χρόνου να ζήσω τη μοναδική αυτή εμπειρία της συμμετοχής στην Α1 Κατηγορία με την “κιτρινόμαυρη” φανέλα!

Το μυστικό της ανόδου πιστεύω ότι ήταν η πολύ καλή προετοιμασία και σκληρή δουλειά που έκανε με όλους μας ο επίμονος και πολύ απαιτητικόςcoach Ζιάγκος και το “χτίσιμο” της ομάδας πάνω σε παίκτες που να συνδυάζουν τον χαρακτήρα και τις μπασκετικές ικανότητες! Αυτό μας επέτρεψε να μείνουμε ενωμένοι και αγαπημένοι σε όλες τις δύσκολες στιγμές και να διατηρήσουμε ένα χαμηλό προφίλ, κοιτώντας το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά! Ο στόχος ήταν αγώνας-αγώνας, χωρίς να ενθουσιαζόμαστε από τις συνεχόμενες νίκες και να απογοητευόμαστε από τις ήττες που κάναμε.»

Δήμος Ντικούδης, αθλητικός διευθυντής

«Από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας, είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι ο δρόμος μας θα είναι δύσβατος και ότι όλοι οι αντίπαλοι θα έχουν έξτρα κίνητρο να μας κερδίσουν... Όχι μόνο επειδή θεωρούμαστε φαβορί για την άνοδο, αλλά και γιατί είμαστε η ΑΕΚ! Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς , όμως, όλοι στην ομάδα, παίκτες, προπονητές και παράγοντες, είχαν τρομερή θέληση και αφοσίωση για την επίτευξη του στόχου. Από την αρχή, είμαστε πολύ συνειδητοποιημένοι και νομίζω ότι το κλειδί ήταν ο τρόπος που διαχειριστήκαμε όλη αυτή την ψυχολογική πίεση που αντανακλά ο τίτλος του φαβορί! Εγώ προσπάθησα να βοηθήσω σε διάφορους τομείς. Είτε μεταδίδοντας στους παίκτες κάποια πράγματα από την δική μου εμπειρία και μιλώντας τους στη δική τους γλώσσα, είτε επικοινωνώντας με την διοίκηση με σκοπό την επίλυση οργανωτικών θεμάτων, είτε συζητώντας με τους προπονητές, όταν ήθελαν τη γνώμη μου σε κάποιο αγωνιστικό ή τακτικό θέμα... Αγωνιστικά, νομίζω ότι η άνοδος κρίθηκε στη σοβαρότητα και τη συγκέντρωση με την οποία αντιμετωπίσαμε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια. Νομίζω ότι μακριά από το κλειστό της Ζοφριάς, παίξαμε καλύτερο μπάσκετ και δεν είναι τυχαίο ότι κερδίσαμε όλα τα παιχνίδια μακριά από την Αθήνα, με εξαίρεση το ματς με τον Κόροιβο στην Αμαλιάδα.

Η ομάδα μπορεί επέστρεψε στην Α1 Κατηγορία, το ζητούμενο όμως, είναι να μπουν πλέον οι βάσεις για να σταθεροποιηθεί σ‘ αυτόν χώρο. Απ’ όσα έχω διαπιστώσει όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι στο επαγγελματικό μπάσκετ, όση διάθεση κι αν υπάρχουν από τους παίκτες, τους προπονητές και τους φιλάθλους, οι σύλλογοι που αποκτούν αγωνιστική διάρκεια και σιγά-σιγά φτάνουν σε επιτυχίες, είναι εκείνοι που στηρίζονται από ισχυρές διοικήσεις! Γι’ αυτό λοιπόν, πρέπει να αρχίσουμε ήδη να δουλεύουμε για την ανεύρεση χορηγών και για την δημιουργία ενός budget που θα μας επιτρέψει να καταστήσουμε την ΑΕΚ και πάλι ανταγωνιστική! Εκεί θα κριθεί το έργο μας! Είναι κάτι το οποίο το θέλει ο φίλαθλος κόσμος και το έχει ανάγκη και το ελληνικό μπάσκετ, γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να στρωθούμε στη δουλειά!»