Το άρθρο του Νίκου Παπαδογιάννη, όπως δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα «Sportday».

Η Ιταλία και η Γερμανία αποχώρησαν από τη διεκδίκηση των wild cards για το Μουντομπάσκετ, περίπου μία εβδομάδα πριν γίνει η μοιρασιά. Η πρώτη έβγαλε κι έναν ηρωικό δεκάρικο ενάντια στους Ελληνες (και τους Τούρκους) "που πληρώνουν για να πάρουν την πρόσκληση ενώ έχασαν από εμάς στη Σλοβενία", ενώ η δεύτερη εξήγησε ότι δεν έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει τη διαδικασία. Τα υπόλοιπα μας άφησαν να τα προσθέσουμε εμείς. Ιδού λοιπόν:

* Η Ιταλία δεν είχε καμία τύχη να προσκληθεί αριστίνδην, όποιο κι αν ήταν το κριτήριο της FIBA. Πέρασαν 10 χρόνια από την τελευταία διάκριση της Εθνικής ανδρών και πολύ περισσότερα από τον καιρό της κυριαρχίας του μπάσκετ στο αθλητικό στερέωμα της χώρας. Στη Σλοβενία τερμάτισε μόλις 8η.

* Η Γερμανία χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια ένα και μοναδικό επιχείρημα, με ηχηρό ονοματεπώνυμο: Ντιρκ Νοβίτσκι. Αλλά ο σταρ των Μάβερικς δεν ταξιδεύει πιά τόσο τακτικά στην από δω όχθη του Ατλαντικού, αφού βαδίζει στα 36 του. Μετά το 2005, η Εθνική της ομάδα είναι κομπάρσος, με ή χωρίς τον Νοβίτσκι.

Από πού κι ως πού θέλουν wild card οι χώρες του ...άξονα; Ακόμη και ο τελευταίος αδαής θα έδινε προτεραιότητα στην Ελλάδα, στη Ρωσία, ακόμα και στην Τουρκία που ρίχνει στο άθλημα λεφτά και σπίθες.

Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί είναι περίπου στα ίσα με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που μπήκαν στην ουρά: Ισραήλ, Φινλανδία, Πολωνία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Πήδηξαν από το τρένο που οδηγεί στο Μουντομπάσκετ μόλις συνειδητοποίησαν ότι θα ξόδευαν ένα σκασμό ελβετικά φράγκα με μηδαμινές πιθανότητες δικαίωσης. Και έβαλαν και τις φωνές, οι Ιταλοί τουλάχιστον, για την τιμή των όπλων: "Δεν μας επιτρέπει η συνείδησή μας να μπούμε σε πλειστηριασμό". Η συνείδηση, ποιών; Των Ιταλών.

Προσωπικά πιστεύω ότι η ελληνική υποψηφιότητα θα είχε αυξημένες πιθανότητες ακόμα και αν ξεκινούσε με τον σταυρό στο χέρι. Τα αγωνιστικά και εμπορικά κριτήρια της προκήρυξης, η Εθνική μας ομάδα τα πληρεί μέχρι κεραίας, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών.

Η διεκδίκηση θα έπαιρνε διαστάσεις πρόκλησης εάν είχε πίσω της κρατική χορηγία, μέρες που ζούμε, αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχει τέτοια, τουλάχιστον όχι άξια αναφοράς. Εφ'όσον τα χρήματα της ρήτρας βγαίνουν από την τσέπη ιδιώτη, όσο ιδιώτης τέλος πάντων μπορεί να θεωρηθεί μία τράπεζα, είναι άκυρες οι κραυγές για ξεφτίλα και σκάνδαλο.

Εκείνοι που θεωρούν προσβλητική την αριστίνδην συμμετοχή δεν θα με βρουν σύμφωνο: εφ'όσον οι wild cards είναι μέρος της προκριματικής διαδικασίας ώστε να διορθωθούν "αδικίες" της στιγμής, δικαίως χρησιμοποιήσαμε αυτό το παράθυρο. Από ψωροπερηφάνιες πάμε καλά σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο. Η σπεσιαλιτέ μας είναι να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε αμάσητη την κάμηλο.