Το κεφάλι στη λαιμητόμο

To non paper που κυκλοφόρησε από «κύκλους» της διοίκησης του Παναθηναϊκού την Τρίτη με σκοπό να διαψεύσει το πολυσυζητημένο ισραηλινό δημοσίευμα έμοιαζε με αγγελτήριον καρατομήσεως: «Είμαστε βέβαιοι, ότι η τραγική εικόνα της ομάδας θα διορθωθεί». Εάν μου επιδαψίλευαν εμένα τέτοιου είδους στήριξη, θα τοποθετούσα μόνος μου το κεφάλι στη λαιμητόμο και θα έβαζα στον σβέρκο μου σως για να γλιστράει.

Αλλά και πάλι, ποιος να πιστέψει τέτοιο σενάριο, σαν αυτό που σκαρφίστηκαν οι Ισραηλινοί; Εάν έλειπε το όνομα του Γκέρσον, η αληθοφάνεια θα ήταν πολλαπλάσια.

Το ρεπορτάζ που μετέφερε ο Δημήτρης Καρύδας από την μεσονύκτια εκπομπή της Nova μία ώρα μετά την ήττα του Παναθηναϊκού από τη Μακάμπι, φυσιολογική ήττα σπεύδω να συμπληρώσω, έλεγε ότι δεν υπάρχει θέμα προπονητή. Ο Πεδουλάκης συνεχίζει κανονικά, οπλισμένος με πίστωση χρόνου.

Θα ήταν άλλωστε πράξη τρέλας η αλλαγή του τεχνικού τιμ Νοέμβριο μήνα, όταν ακολουθούν έξι αγώνες καθοριστικής σημασίας σε ισάριθμες εβδομάδες.

Ο Παναθηναϊκός τελείωσε το πρώτο μισό του α’ γύρου με 2 νίκες και 3 ήττες και απειλείται σοβαρά με πρόωρο αποκλεισμό, αφού ο Όμιλος είναι άνω κάτω και αποτελείται από 6 αξιόμαχες ομάδες. Όταν ολοκληρωθεί αυτό το μπαράζ κρίσιμων αγώνων (Λιέτουβος μέσα, Λαμποράλ στη Βιτόρια, Ερ.Αστέρας στο ΟΑΚΑ, Λοκομοτίβ στο Κράσνονταρ, Μακάμπι εντός), έρχεται ο ημιτελικός του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα.

Εκεί θα κριθεί εν πολλοίς ο πρώτος αγώνας της χρονιάς. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός τώρα που μπαίνει σε πόλεμο 40 ημερών είναι αναταραχή και ανακατατάξεις. Ο χρόνος είναι σύμμαχός του, όπως και η ηρεμία.

Η αμφισβήτηση του προπονητή είναι εθνικό σπορ των συνελλήνων. Αν στη θέση του Πεδουλάκη ήταν ο Παβλίτσεβιτς, θα ξεστόμιζε διαρκώς τη θρυλική ατάκα «two Cups», θα έτριβε στα μούτρα των βιαστικών το βιογραφικό του (με τα δύο «καπς») και θα προσπερνούσε ατσαλάκωτος. Ο Καζλάουσκας θα τους έλεγε να βγάλουν τον σκασμό, όπως έκανε μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ του 2009 στην Πολωνία.

Ο Πεδουλάκης δεν έχει ευρωπαϊκά «καπς» ή μετάλλια, έχει όμως τη σκούπα των περυσινών τελικών, απέναντι στον δις πρωταθλητή Ευρώπης. Και την παρά τρίχα πρόκριση στο φάιναλ-φορ του Λονδίνου, για να μη ξεχνιόμαστε. Και το κύπελλο Ελλάδας, που αποτέλεσε εφαλτήριο αντεπίθεσης για τον αναδομημένο Παναθηναϊκό. «Two cups», συνεπώς. Ελληνιστί, νταμπλ. Με μία ομάδα που στην αρχή της περιόδου έμοιαζε με ανεμομάζωμα.

Φρέσκα κουλούρια, θα πείτε.

Ιδού λοιπόν τα κουλούρια που του σέρβιρε φέτος ο κουλουράς. Το κουλούρι Ούκιτς, άνθρωπος-κλειδί για να παραμείνει γεμάτο το ρεζερβουάρ του Διαμαντίδη, επέστρεψε από τη Σλοβενία σακατεμένο. Το κουλούρι Λάσμε, ακρογωνιαίος λίθος στην άμυνα της ομάδας και MVP της περυσινής Α1, έχασε 4 μήνες προπονήσεων λόγω τραυματισμού. Το κουλούρι Ματσιούλις έπαιζε στα κόκκινα μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου διεκδικώντας με τη Λιθουανία το χρυσό μετάλλιο του Ευρωμπάσκετ. Το κουλούρι Φώτσης έχει στην πλάτη του ένα γεμάτο καλοκαίρι, αλλά και ένα διετές διαζύγιο με το μπάσκετ της ελληνικής σχολής. Το κουλούρι Μαυροκεφαλίδης τραυματίστηκε σοβαρά στη Σλοβενία και έπεσε στα βαθιά μιας νέας ομάδας δίχως προετοιμασία. Το κουλούρι Μπράμος δεν έχει πάρει ανάσα εδώ και 3,5 μήνες.

Η ομάδα μοιάζει σαν να έχει κάψει τα λάδια της από το φθινόπωρο κιόλας, δίχως να φταίει σε τίποτε ο προπονητής της. Ο Πεδουλάκης αναγκάζεται να πιέσει τον 33χρονο Διαμαντίδη όσο ποτέ άλλοτε, ενώ θα προτιμούσε να τον εντάξει σε πρόγραμμα συντήρησης, όπως κάνει ο Ολυμπιακός με τον Σπανούλη. Στον Παναθηναϊκό των δεκάδων προβλημάτων, δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια.

Ο Διαμαντίδης, άλλωστε, έχει ρόλο πολυσύνθετο και πιο απαιτητικό από τον αντίστοιχο του Σπανούλη. Πρέπει να παίξει και σκυλίσια άμυνα, να κυνηγήσει και τα ριμπάουντ, να μπαλώσει τρύπες, να κυνηγήσει τις αδέσποτες μπάλες. Τα άθλια ποσοστά του στη φετινή Ευρωλίγκα, μόλις 20% εντός παιδιάς, προδίδουν κουρασμένα πόδια και θολωμένο μυαλό.

Το χοντρό λάθος αυτοσυγκέντρωσης στην πρώτη κιόλας φάση του αγώνα με τη Μακάμπι, όταν ο Χίκμαν βρέθηκε 5 μέτρα μακριά του και κάρφωσε ανενόχλητος μέσα στην «οργανωμένη» άμυνα του Παναθηναϊκού, υπενθύμισε ότι ο ηγέτης του Παναθηναϊκού βρίσκεται σε φάση υπερφόρτισης.

Στην προσπάθειά του να εξοικονομήσει ενέργεια, ο Διαμαντίδης παίζει ρόλο quarterback στην επίθεση και αποφεύγει τις πολλές επαφές. Στους πρώτους 5 αγώνες της Ευρωλίγκας, έχει επιχειρήσει 37 σουτ τριών πόντων και μόνο 8 δίποντα, ενώ οι βολές του είναι 14 και οι ασίστ τσουβάλι ολόκληρο, 41. Οι αντίστοιχοι αριθμοί του Σπανούλη είναι απόδειξη ξεγνοιασιάς: 26 σουτ δυο πόντων, 19 σουτ τριών, 18 βολές, 16 ασίστ. Και 27 λεπτά μέσης συμμετοχής, έναντι 33 του αβοήθητου Διαμαντίδη.

Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο συγκινητικός Διαμαντίδης έχει υποπέσει σε 4, μόλις, λάθη. Αντίθετα με τους "πράσινους", όμως, ο Ολυμπιακός έχει αποτελεσματικό Σχέδιο Β όποτε καλείται να ξεκουράσει τον μαέστρο του. Ολυμπιακός χωρίς Σπανούλη υπάρχει, Παναθηναϊκός χωρίς Διαμαντίδη όχι. Η ωραία τρέλα του Νίκου Παππά δεν αρκεί για να κρύψει τα προβλήματα του Ούκιτς και την μετριότητα του Κάρι.

Ο Παναθηναϊκός θα βρει τον δρόμο του και θα επιστρέψει δριμύτερος στο προσκήνιο. Είναι μάλλον αφελής όποιος πιστεύει –ή ελπίζει- το αντίθετο. Θα χρειαστεί όμως διορθωτικές κινήσεις και σκληρές αποφάσεις στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού.

Στο Τελ Αβίβ, η δυναμική επιστροφή του Λάσμε, αλλά και του Φώτση, έκανε τον Πεδουλάκη να «σφίξει» το rotation της ομάδας, παραγκωνίζοντας τον Μαυροκεφαλίδη και τον Μπατίστ. Ο Κάρι πάτησε το παρκέ ίσα ίσα για το θεαθήναι, όπως και ο Γιάνκοβιτς.

Στα κρίσιμα παιχνίδια του, ο Παναθηναϊκός θα ποντάρει σε 8-9 παίκτες, όχι παραπάνω. Οι ρόλοι που σήμερα είναι ασαφείς θα αποκτήσουν ευδιάκριτο περίγραμμα στην πορεία της σεζόν, ακόμα και αν χρειαστεί να μείνουν εκτός νυμφώνος κάποια από τα αποκτήματα του φετινού καλοκαιριού.

Η απόφαση για στρατολόγηση 30άρηδων και 35άρηδων, αρχής γενομένης από τον Κάρι, ήταν μία ανεξήγητη επιλογή που μπορεί να στοιχειώσει τον Παναθηναϊκό στην τελική ευθεία. Σε αυτή την περίπτωση, όχι, ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος. Η φρεσκάδα που φέρνει στην ομάδα ο Παππάς δείχνει ταυτόχρονα τι ακριβώς της λείπει.