Να πού είναι ο Παπανικολάου!

Σε σημερινό δημοσίευμά της η Sport αναρωτιέται πού είναι ο «Παπ» και σημειώνει ότι δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να ηγηθεί της προσπάθειας των «μπλαουγκράνα». Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, η οποία δικαιολογείται προφανώς απ' τους φτωχούς στα τελευταία παιχνίδια αριθμούς του Έλληνα φόργουορντ.

Η άλλη όψη έχει να κάνει με το αν ο Τσάβι Πασκουάλ έχει καταλάβει τι παίκτη πήρε και γιατί τον πήρε. Διότι μπορεί η στατιστική του να λέει αυτά που λέει, όμως, όποιος έχει δει τα παιχνίδια των «μπλαουγκράνα» και τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονται, πιθανότατα δεν αναρωτιέται «πού είναι ο Παπανικολάου;», όπως η καταλανική εφημερίδα. Διότι πώς είναι δυνατόν να έχεις μεγάλες επιθετικές απαιτήσεις από έναν παίκτη, όταν η μπάλα σπανίως περνάει απ' τα χέρια του; Πώς περιμένεις να γίνει ηγέτης της Μπάρτσα, ένας παίκτης που έχει μάθει να ανταποκρίνεται μέσα απ' την ομαδική λειτουργία, αλλά μέχρι στιγμής ο μόνος τρόπος για να σκοράρει είναι να δημιουργήσει μόνος του τις προϋποθέσεις;

Ο «Παπ» δεν είναι ο καλύτερος παίκτης της Μπαρτσελόνα. Είναι, όμως, ο καλύτερος... συμπαίκτης. Όπως ήταν και στον Ολυμπιακό. Αλτρουσιτής υπέρ του δέοντος, ξοδεύει ακόμη και το τελευταίο δευτερόλεπτο που βρίσκεται στο παρκέ, έχοντας ως μοναδικό στόχο να βοηθήσει το σύνολο κι όχι τον εαυτό του. Στηρίζει κι εμψυχώνει όλους τους συμπαίκτες του έπειτα από κάθε καλή ή κακή ενέργεια, δε δείχνει ίχνος ατομισμού μέσα στο παιχνίδι, αλλά δυστυχώς μέχρι τώρα δεν «ανταμειβεται». Ο ίδιος, βέβαια, λόγω ιδιοσυγκρασίας δε θα μπορούσε ποτέ να πει κάτι ή να εκφράσει κάποιο παράπονο, αλλά το θέμα είναι να καταλάβουν κάποια στιγμή στο Palau Blaugrana πώς πρέπει να χειριστούν το «όπλο», που έχουν στα χέρια τους.

Η Μπαρτσελόνα έχει τεράστιο πρόβλημα στη θέση του πλέι μέικερ. Οι Χουέρτας και Σάδα υστερούν στη δημιουργία και στις σωστές επιλογές, ενώ ο Tζέικομπ Πούλεν είναι απλά ακατάλληλος για τέτοιο επίπεδο και γι' αυτό, άλλωστε, δεν παίζει. O Χουάν Κάρλος Ναβάρο σουτάρει όπως θέλει κι όποτε θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, ενώ το πρόβλημα συνεχίζεται και στους ψηλούς. Οι Λάμπε και Τόμιτς (ειδικά ο πρώτος) σπανίως κοιτούν την πάσα, προτιμώντας να τελειώνουν οι ίδιοι τις φάσεις, ακόμη κι αν έχει πάει επάνω τους η βοήθεια. Βάλτε και την τάση των Αμπρίνες και Νάχμπαρ να παίρνουν προσπάθειες πολλές φορές και στα πρώτα δευτερόλεπτα των επιθέσεων και θα καταλάβετε γιατί ο «Παπ» αναγκάζεται συχνά να ανεβοκατεβαίνει για ολόκληρα λεπτά το γήπεδο χωρίς να συμμετέχει στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδος του.

Όσον αφορά τους αριθμούς; Με μία προσεκτική ματιά, λένε κι εκείνοι όλη την αλήθεια. O Έλληνας φόργουορντ έχει αγωνιστεί περισσότερο από κάθε άλλον παίκτη της Μπαρτσελόνα στην Ευρωλίγκα (88 λεπτά) κι έχει πάρει τα λιγότερα σε σχέση με τους κύριους εκφραστές των επιθέσεων των «μπλαουγκράνα». Μία ματιά στον συσχετισμό χρόνου προσπαθειών αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Αμπρίνες: Σε 69 λεπτά 10/23 σουτ
Χουέρτας: Σε 71 λεπτά 9/19 σουτ
Λάμπε: Σε 73 λεπτά 13/26 σουτ
Νάχμπαρ: Σε 59 λεπτα 1/14 σουτ
Ναβάρο: Σε 67 λεπτά 7/24 σουτ
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Σε 88 λεπτά 9/19 σουτ
Τόμιτς: Σε 66 λεπτά 14/21 σουτ

Ο Παπανικολάου, αντίθετα, έχει περισσότερα ριμπάουντ απ' όλους τους παραπάνω, όντας δεύτερος στη σχετική λίστα της ομάδας με 17, πίσω μόνο απ' τον Ντόρσεϊ, που έχει 27. Πάνω κι απ' τους ψηλούς δηλαδή. Ο Ματσέι Λάμπε έχει κατεβάσει 13 κι ο Άντε Τόμιτς 14. Στην κατηγορία των ασίστ, τώρα, ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού βρίσκεται στη δεύτερη θέση με 7 τελικές πάσες.

Το παράξενο είναι ότι το ξεκίνημα του «Παπ» στην Μπαρτσελόνα ήταν εντελώς διαφορετικό. Στην πρεμιέρα των Καταλανών στην Ευρωλίγκα με αντίπαλο την Παρτιζάν (όπου πέτυχαν και τη μοναδική νίκη τους) ήταν εξαιρετικός (13π., 3ρ.,4ασ.), όπως και κόντρα στην Βαλένθια για την ACB (πρώτος σκόρερ με 14π., 2ρ., 1ασ.). Έκτοτε η συμμετοχή του στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδος του είναι όλο και μικρότερη, χωρίς φυσικά δική του ευθύνη.

Η προσαρμογή είναι ένα σοβαρό θέμα για κάθε παίκτη που αλλάζει χώρα και περιβάλλον και προφανώς το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση τού. Ο 23χρονος διεθνής δεν έχει βρει ακόμα τα πατήματά του, δεν είναι απελευθερωμένος και προσπαθεί να ενταχθεί στο σύνολο μέσα απ' την ομαδική προσπάθεια. Κάτι όχι πολύ εύκολο απ' τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα δεν παρουσιάζει σε καμία περίπτωση σημάδια χημείας κι ομοιογένειας, με τους ρόλους των παικτών να είναι τουλάχιστον δυσδιάκριτοι. Αν, λοιπόν, ο Πασκουάλ δεν προσπαθήσει να κάνει τους «μπλαουγκράνα» ΟΜΑΔΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τότε μάλλον κακώς έσπρωξε ένα τσουβάλι χρήματα για τον Παπανικολάου...

Σε κάθε περίπτωση πάντως, βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της σεζόν κι όπως έχουμε δει άπειρες φορές τα πρόωρα συμπεράσματα, όπως το συγκεκριμένο της Sport, συχνά οδηγούν σε μεγαλοπρεπείς... κωλοτούμπες. Η Μπαρτσελόνα διαθέτει εξαιρετικό υλικό (Όλεσον και Λόρμπεκ βρίσκονται ακόμα εκτός) και το πιθανότερο είναι αργά ή γρήγορα να παρουσιάσει εντελώς διαφορετικό πρόσωπο.