Όταν δέχεσαι 81 πόντους από την περιφέρεια της Ιταλίας και 86 από την παρέα του Πέτερι Κόπονεν, πως μπορείς να ελπίζεις ότι θα περιορίσεις το περιφερειακό παιχνίδι της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ισπανίας, που βασίζεται στους "πυραυλοκίνητους", Χοσέ Καλντερόν(8,4π., 3,0ασ. με 52,4% στα τριπ.), Ρίκι Ρούμπιο (10,8π., 3,8ασ. με 60% στα τριπ.), Σέρχιο Γιούλ (5,8π., 1,8ασ. με 50% στα τριπ.), Σέρχιο Ροντρίγκεζ (8,6π. & 2,0ασ. με 42,1% στα τριπ.)και Ρούντι Φερνάντεθ (11,6π., 5,6ρ. με 52% στα διπ. & 44,4% στα τριπ.); Πως θα διαχειριστούμε την μπάλα και θα αντέξουμε στην πίεση των "φούριας ρόχας" και πως θα περιορίσουμε την επιθετική δράση των συγκεκριμένων παικτών, που είναι σαφώς πιο έμπειροι, πιο αθλητικοί, πιο γρήγοροι και καλύτεροι μπασκετμπολίστες από τους Ιταλούς, πόσω μάλλον από τους Φινλανδούς.

Ο Φώτης Κατσικάρης, που ουσιαστικά ζει εδώ και επτά χρόνια στην Ισπανία και διετέλεσε για έξι συνολικά χρονιές, προπονητής στη λίγκα ACB (Βαλένθια & Μπιλμπάο), γνωρίζει όσο λίγοι, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της αποδυναμωμένης ομάδας (δεν παίζουν ο Πάου Γκαζόλ, ο Ναβάρο, ο Ρέγιες και ο Ιμπάκα) που "κατέβασαν" στο 38ο Ευρωμπάσκετ οι Ίβηρες και από τη Λιουμπλιάνα όπου βρίσκεται ως σχολιαστής (για λογαριασμό του OTE TV), αναλύει στο gazzetta.gr πως μπορούμε να νικήσουμε τον επί 15 χρόνια, κακό μας δαίμονα και σχολιάζει την έως τώρα πορεία της Εθνικής ομάδας στην διοργάνωση.

- Το πιο πολυσυζητημένο θέμα στις απανταχού μπασκετικές συζητήσεις στην Ελλάδα, είναι πως - μετά την εικόνα που είχε η περιφερειακή μας άμυνα κόντρα στους Φινλανδούς - θα αντιμετωπίσουμε μία ομάδα που μας "πληγώνει" εδώ και 15 χρόνια και έχει ως βασικά της όπλα, πέντε περιφερειακούς (Καλντερόν, Ρούμπιο, Ροντρίγκεθ, Γιουλ και Φερνάντεθ) με γρήγορα πόδια, οι οποίοι συνδυάζουν εκτέλεση και δημιουργία...

«Αυτή είναι και η μεγάλη δυσκολία του συγκεκριμένου αγώνα γιατί η περιφερειακή γραμμή των Ισπανών είναι μακράν η καλύτερη σ' αυτό το τουρνουά! Αυτοί οι πέντε παίκτες έχουν τρομερή ταχύτητα και έκρηξη, δημιουργία και εκτελεστική δεινότητα. Γι' αυτό κι εμείς πρέπει να έχουμε ως δεδομένο ότι θα βελτιωθεί πολύ η ομαδική και η ατομική άμυνα έτσι ώστε να περιορίσουμε την περιφερειακή δράση της Ισπανίας... Απαιτείται υπερβολική θέληση, μεγάλος εγωισμός και περίσσιο πάθος, γιατί αν ελέγξουμε το περιφερειακό της παιχνίδι, τότε έχουμε πιθανότητες να τη νικήσουμε. Οι αντίπαλοί μας δεν έχουν την ισορροπία που είχαν στο παρελθόν μεταξύ περιφέρειας και κρακέτας και αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που δεν έχουν υψηλή παραγωγικότητα στην επίθεση...»

- Δηλαδή, θέλεις να πεις ότι δεν είναι η ομάδα-φόβητρο του πρόσφατου παρελθόντος;

«Ακριβώς! Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι δυνατότερη από την Ιταλία και την Φινλανδία! Επιδιώκουν το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο μετά από καλή άμυνα και κλέψιμο ή μετά από ριμπάουντ, για να εκμεταλλευτούν την ταχύτητά τους, να τρέξουν στον αιφνιδιασμό και να πάνε στο εύκολο καλάθι...

- Πιστεύεις ότι πρέπει να πάμε σε set παιχνίδι και να ελέγξουμε το ρυθμό, χωρίς να τους αφήσουμε να τρέξουν;

«Αυτό εννοείται! Έχοντας ως δεδομένο, βέβαια, ότι θα βελτιωθούμε θεαματικά στην άμυνα γιατί στα δύο παιχνίδια με Ιταλία και Φινλανδία, το πρόβλημα δεν το είχαμε μόνο στον περιορισμό του transition game, αλλά παντού! Απλά, αν αφήσουμε τους Ισπανούς να τρέξουν, θα είναι σαν να τους βάζουμε βούτυρο στο ψωμί τους, πολύ απλά γιατί αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό στο παιχνίδι τους... Σε γενικές γραμμές, πρέπει να είμαστε σκληροί στην άμυνα, να έχουμε έκρηξη και ταχύτητα στην αλληλοκάλυψη και γενικά πέρα από την αμυντική τακτική, να επιδείξουμε υπερβολική θέληση στην εκτέλεση του πλάνου!»

- Εκτιμάς ότι πρέπει να μεταφέρουμε την μπάλα πολύ μέσα στη ρακέτα και να "ποστάρουμε" τον Μπουρούση, τον Μαυροκεφαλίδη και τα "τεσσάρια" μας;

«Οπωσδήποτε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έως τώρα δεν το είχαμε κάνει! Οι Ισπανοί, βέβαια, είμαι σίγουρος ότι παρακολουθώντας τα videos των δύο τελευταίων αγώνων, θα ακολουθήσουν τον μπούσουλα των Ιταλών και των Φινλανδών και θα στείλουν "επιθετικές" βοήθειες στο low post για να "καταστρέψουν" κι αυτοί ένα από τα μεγάλα όπλα της επίθεσής μας, είτε η μπάλα πήγαινε στον Πρίντεζη, είτε στον Μπουρούση και τον Περπέρογλου... Και το πρόβλημα είναι ότι οι περιφερειακοί που θα έρχονται στην βοήθεια, είναι παίκτες με γρήγορα πόδια και έφεση στο κλέψιμο...»

- Ποιο είναι το αντίδοτο για να αντεπεξέλθουμε στις παγίδες;

«Καλή κυκλοφορία για να πάει η μπάλα στην αδύνατη πλευρά, να βρεθεί ο ελεύθερος παίκτη και να έχουμε στοιχειώδη περιφερειακή ευστοχία ειδικότερα σε ανοιχτά σουτ, για να "τιμωρήσουμε" τα double-team που θα επιχειρήσουν να κάνουν. Αυτό πιστεύω θα παίξει κομβικό ρόλο...»

- Κλείνοντας, θέλουμε να σου απευθύνουμε ένα ακόμη εύλογο ερώτημα που συζητιέται στα μπασκετικά στέκια... Μετά από τρεις καλές εμφανίσεις με πολύ θετική αγωνιστική λειτουργία και ισάριθμες νίκες, πως είναι δυνατόν αυτοί οι παίκτες που αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης με τις ομάδες τους, να παρουσιάζουν αυτή την εικόνα, ειδικότερα στον αγώνα με τη Φινλανδία;

«Πράγματι οι τρεις πρώτες εμφανίσεις στο Ευρωμπάσκετ, μας έδωσαν το δικαίωμα να είμαστε πολύ αισιόδοξοι για τη συνέχεια και έτσι όπως ήρθε η σειρά των αγώνων, μας βόλεψε για να ανεβάσουμε σιγά-σιγά την απόδοσή μας και να κάνουμε συντήρηση δυνάμεων, χωρίς να επιβαρυνθεί κάποιος παίκτης ιδιαίτερα... Ούτε παραγγελία να ήταν το ξεκίνημα! Αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι η Σουηδία δεν μας έβαλε κανένα πρόβλημα να "λύσουμε", η Ρωσία ήταν "χαμένη" και η Τουρκία "διαλυμένη" και τα λέω αυτά, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τις νίκες που κάναμε... Όταν έφτασε το ματς με την Ιταλία, παρ' ότι η αντίπαλός μας έπαιξε πραγματικά πολύ καλά, προσωπικά περίμενα καλύτερη αντίδραση τουλάχιστον στο επόμενο παιχνίδι. Φαίνεται ότι η ομάδα "δηλητηριάστηκε" απ' αυτό το αποτέλεσμα, μπήκαν αμφιβολίες για το τι μπορεί να κάνει και πως μπορεί να παίξει... Μετά από μία ήττα, συνήθως, ρίχνουμε το βάρος στην βελτίωση της άμυνας κι εμείς κόντρα στους Φινλανδούς παρουσιαστήκαμε χειρότεροι από ότι την προηγούμενη μέρα... Η άμυνα είναι αυτή που σου δίνει την αυτοπεποίθηση και προκαλεί πονοκεφάλους στον αντίπαλο... Ας ελπίσουμε ότι με την Ισπανία, θα γίνει μία νέα καλή αρχή...»