Φοβάμαι!!!

Τα ματς, όπως αυτό της Ελλάδας με την Πολωνία εντάσσεται στην κατηγορία εκείνων που «δεν παίζονται, αλλά κερδίζονται». Είναι ξεκάθαρο ότι στις ομάδες δεν μπορείς να πατήσεις ένα κουμπί και ξαφνικά να μεταβληθούν σε dream team. Από την άλλη δεν έχουμε απέναντί μας ένα μεγαθήριο, αλλά μια σκληροτράχηλη ομάδα που της έχουμε δώσει δικαιώματα να ελπίζει ότι μπορεί να διεκδικήσει και να μας πάρει την πρόκριση. Όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε.

Λίγη ώρα πριν το τζάμπολ, δεν είναι ώρα για βαθυστόχαστες ψυχολογικές και αγωνιστικές αναλύσεις. Είναι ματς που πρώτα και πάνω απ’ όλα χρειάζεται χαρακτήρα.

Ωστόσο η πρώτη σκέψη που περνάει από το μυαλό ου, παρακολουθώντας την αναμέτρηση της Γαλλίας με την Σλοβενία που διεκδικούν την πρωτιά, είναι μία: ειλικρινά φοβάμαι την ήττα και τον πρόωρο αποκλεισμό το ίδιο με την νίκη και την πρόκριση. Για την ακρίβεια την διαχείρισή τους από το συγκεκριμένο γκρουπ και τον περίγυρο, μηδέ των φιλάθλων εξαιρουμένων.

Τα πρώτα δυσοίωνα δείγματα τα πήραμε από τη αυθόρμητη δήλωση του Θανάση Αντεντοκούνμπο και τις αντιδράσεις που προκάλεσε μέσα κι έξω από την ομάδα. Οι «μέσα» θύμωσαν με τον συμπαίκτη τους και οι απ’ έξω δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν αν επιτρεπόταν να την κάνει ή όχι. Ο καθένας είχε τα δικά του επιχειρήματα, αλλά η αλήθεια είναι ότι λίγοι (ίσως κι ο ίδιος ο Θανάσης) αντιλαμβάνονται πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες μέσα σε μια ομάδα που κουβαλάει αυτή την βαριά παράδοση και προέρχεται από τρεις σερί ήττες και κινδυνεύει να μείνει έξω. Το πράγμα επιβαρύνθηκε με την φραστική επίθεση που δέχθηκε ο Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Τάκης Τσαγκρώνης από φίλαθλο, τον οποίο οι «Πελαργοί» έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν ότι τον έχουν απομακρύνει εδώ και δυο χρόνια γιατί δεν συμφωνούν με τις συνολικές αντιδράσεις τους. Φανταστείτε τι μπορούμε να περιμένουμε όταν υπό το καθεστώς πίεσης ενός απευκταίου αποκλεισμού, τότε που η κάθε πλευρά θα προσπαθήσει να μπει στην διαδικασία να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Ενδόμυχα, φοβάμαι ακόμη και τα ξεσπάσματα που μπορούν να ακολουθήσουν σε περίπτωση νίκης και πρόκρισης, ειδικά από παίκτες που όλες αυτές τις μέρες νιώθουν ότι είναι στο στόχαστρο. Εδώ είχαμε παρατράγουδα (όχι ένα ή δυο ) στην περίοδο προετοιμασίας που ακόμη ο ορίζοντας ήταν ανοικτός. Δυστυχώς, έχει φανεί ότι το μεγάλο πρόβλημα αυτής της ομάδας δεν είναι μόνο το αγωνιστικό, αλλά κυρίως ότι δεν έχουν καταφέρει όλοι να συντονιστούν και ο καθένας μοιάζει να εκπέμπει σε διαφορετικό μήκος κύματος.

Ο Θεός βοηθός…