Πρώτοι στην Ευρώπη, τελευταίοι στο χωριό!

Πρώτοι στην Ευρώπη, τελευταίοι στο χωριό!

Μιχάλης Λεάνης Μιχάλης Λεάνης
Πρώτοι στην Ευρώπη, τελευταίοι στο χωριό!

bet365

Ο Μιχάλης Λεάνης με αφορμή την «χρυσή» επιτυχία της Εθνικής Νέων στο Eurobasket U20 της Κρήτης καταθέτει τους προβλημάτισμούς του, καταγράφει τα ερωτήματά του και κάνει μια αναδρομή στα «χρυσά» ταλέντα της Ρόδου το 2009.
Τρεις μέρες μετά την κατάκτηση της κορυφής από την ομάδα των Νέων Ανδρών μπορώ πλέον ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα να καταθέσω - όπως είχα δεσμευθεί - ερωτήματα και προβληματισμούς τα οποία βάσιμα και εύλογα προκύπτουν από την μεγάλη επιτυχία των παιδιών.
Πρώτα απ όλα έχω χρέος να σημειώσω δυο γεγονότα τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στο βιβλίο Γκίνες. Το πρώτο γεγονός αφορά στο αγωνιστικό σκέλος της διοργάνωσης.
Η Εθνική Νέων Ανδρών είναι η ομάδα που κατακτά πρωτιά με τους περισσότερους παίκτες να μην αγωνίζονται στις ομάδες τους! Αυτό αποδεικνύει την ψυχή και το πείσμα των άγουρων αθλητών που στελεχώνουν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Στοιχεία αναμφισβήτητα πλέον μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου!
Το δεύτερο γεγονός καταδεικνύει τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας μιας και η απόφαση πάρθηκε από κοινού! Μόνο μια ομάδα με αρχές και σεβασμό στις αξίες θα προχωρούσε σε μια απόφαση που καταργεί στην κυριολεξία το πρωτόκολλο!
Γιατί δεν υπάρχει προηγούμενο σε απονομή να σηκώνει το τρόπαιο ο αρχηγός της ομάδας μαζί με παράγοντα της Ομοσπονδίας!
Αναφέρομαι στην παρουσία ενός παράγοντα με τεράστια συμβολή και διαδρομή στο άθλημα στον μεγάλο από κάθε άποψη ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΒΕΛΑ!
Όσοι γνωρίζουν, καλώς γνωρίζουν, οι υπόλοιποι ας φροντίσουν να πληροφορηθούν! Αυτό που μετρά είναι ότι τα «παιδιά του» τον τίμησαν.
Από την τελευταία ανάλογη μεγάλη επιτυχία το 2009 στην Ρόδο έχουν περάσει κιόλας οκτώ χρόνια.
Προπονητής τότε, ο τωρινός της Εθνικής Ανδρών, ο Κώστας Μίσσας. Εκείνη η φουρνιά σύμφωνα με τους ειδικούς είχε περισσότερο ταλέντο από αυτήν της Κρήτης.
Συμπεριελάμβανε στις τάξεις της αθλητές όπως ο Μάντζαρης, ο Σλούκας, ο Νίκος Παππάς , ο Κώστας Παπανικολάου, ο Γιάνκοβιτς, ο Μούρτος, ο επαναπατρισθείς Μπόγρης , ο Τσακαλέρης , ο Χάρης Γιαννόπουλος, ο Βαγγέλης Σακελλαρίου, ο Κασελάκης και ο Ζήσης Σαρικόπουλος.
Τα παιδιά μεγάλωσαν και βρήκαν τον δρόμο τους. Για να τα καταφέρουν όμως να θυμίσω ότι πέρασαν από σαράντα κύματα.
Ο Σλούκας στην αρχή σύμφωνα πάντα με την γνώμη των ειδικών δεν έκανε για τον Ολυμπιακό , όπως άλλωστε και ο Παπανικολάου. Ξενιτεύτηκαν προς Βορρά, υπηρέτησαν το αγροτικό τους και επέστρεψαν ανταγωνιστικοί.
Δεν αποτελούν το μοναδικό παράδειγμα. Το ίδιο έγινε με τον Παππά, με τον Γιάνκοβιτς οι οποίοι ξεκίνησαν βήμα - βήμα την ανοδική τους πορεία το ίδιο και ο Μπόγρης.
Υπάρχουν άλλωστε και παίκτες που δεν ανήκαν σ’ αυτή την χρυσή φουρνιά οι οποίοι θεωρούνταν κατά κάποιο τρόπο ξεγραμμένοι, αλλά επέστρεψαν δριμύτεροι.
Είναι αδύνατον να μην έρθει στο μυαλό μου η χαρακτηριστικότερη των περιπτώσεων, αυτή του Γιώργου Πρίντεζη.
Όταν αγωνιστικά… εξοριζόταν στην Λάρισα οι πολλοί - ανάμεσα σ’ αυτούς και ειδικοί του αθλήματος - θεωρούσαν ότι η καριέρα του είχε βρει ταβάνι! Θυμάμαι σαν τώρα τα μηνύματα που μου έστελναν οι ακροατές στο ραδιόφωνο.
Να ρωτήσω λοιπόν ! Έκαναν λάθος εκτιμήσεις οι ειδικοί στο παρελθόν;
Είναι μικρό το νούμερο πέντε αθλητών (Σλούκας-Μάντζαρης- Παππάς-Παπανικολάου-Μπόγρης) της φουρνιάς αυτής να αγωνίζονται σε ομάδες πρώτης γραμμής;
Να σημειώσω πως οι υπόλοιποι δεν χάθηκαν. Οι περισσότεροι καταγράφουν μια αξιοπρεπέστατη καριέρα αγωνιζόμενοι σε ομάδες αξιόλογες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αυτοί δηλαδή θεωρούνται «αποτυχημένοι»;
Δεν είναι κέρδος για το ελληνικό μπάσκετ μια ολόκληρη φουρνιά πρωταθλητών να διατηρείται σε υψηλό μπασκετικό επίπεδο; Θεωρούνται μόνο οι παίκτες της Ευρωλίγκας πετυχημένοι;
Δεν μπορεί λοιπόν να γίνει κάτι ανάλογο με την φουρνιά της Κρήτης ακόμα και αν υστερεί σε ταλέντο μ’ αυτή της Ρόδου; Η θέληση και το πείσμα για πρωταθλητισμό δεν παίζουν ρόλο;
Γιατί έχω δει στο παρελθόν πολλούς αντικειμενικά ταλαντούχους παίκτες να διαγράφουν πορεία κομήτη και λιγότερο ταλαντούχους με θέληση και δουλειά να πρωταγωνιστούν!
Οι ομάδες μας της Ευρωλίγκας θα πρέπει να δίνουν ευκαιρίες στους παίκτες ή να επιμένουν με διάφορους τρόπους (π.χ δανεισμός) σ’ αυτούς; (Ονόματα όσο και να σκάτε δεν γράφω!)
Γιατί υπάρχει σημαντική διαφορά για ένα αθλητή ανάμεσα στο "δίνω ευκαιρία" και στο "επιμένω σ’ αυτόν"!
Μήπως όλα αυτά έχουν να κάνουν με τον αυτοσκοπό του πρωταθλητισμού σε Ελλάδα και εξωτερικό; Μήπως ακόμα και αυτόν τον αυτοσκοπό μπορούμε να τον συνδυάσουμε με την ανάδειξη παικτών με σωστό προγραμματισμό;
Ποιος ο λόγος οι ομάδες που δεν συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα ο κορμός τους να μην είναι ελληνικός; Ποιος ο λόγος να γίνεται συζήτηση στον ΕΣΑΚΕ για αύξηση του αριθμού συμμετοχής ξένων παικτών;
Και αν οι μεγάλοι καίγονται λόγω Ευρωλίγκας οι υπόλοιποι πιστεύουν ότι θα κλείσουν την ψαλίδα με τους αλλοδαπούς και τους κοινοτικούς; Και για να επανέλθω στις ομάδες της Ευρωλίγκας οι κατακτήσεις των βαρύτιμων τροπαίων δεν επιτεύχθηκαν με ελληνικό κορμό;
Τώρα μας έπιασε πρεμούρα και αδυνατούμε να περιμένουμε την δημιουργία μια νέας φουρνιάς;
Υπάρχει περίπτωση να δικαιωθεί η τεράστια προσπάθεια αυτών των χρυσών παιδιών αν δεν εξαντλήσουμε τα περιθώρια ανάδειξη τους;
ΥΓ1: Μήπως να παραιτηθεί τώρα ο καταστροφέας του ελληνικού μπάσκετ Γιώργος Βασιλακόπουλος, πριν γίνει καμιά στραβή και κατακτήσουμε μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό τον Σεπτέμβριο με τους άνδρες και μας καταστρέψει τελείως;
ΥΓ2: Από το υπουργείο Αθλητισμού κάποιοι ισχυρίστηκαν πρόσφατα ότι στην Ομοσπονδία Μπάσκετ έχουν χάσει την μπάλα! Τώρα που η ηχηρή απάντηση ήταν ότι η μπάλα δεν χάθηκε αλλά μπήκε καλάθι, οι ισχυρισμοί παραμένουν;

Γιατί αν αντιληφθώ ότι υπάρχουν συνιστώσες και στο υπουργείο Αθλητισμού, τότε θα ζητήσω από τον πρωθυπουργό την ανακοίνωση έκτακτου συνεδρίου μην και χαθεί η κομματική… μπάλα και μετά είναι αργά!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Μιχάλης Λεάνης
Μιχάλης Λεάνης

Σύμφωνα με καλά εξακριβωμένες πηγές και μετά από άνοιγμα μυστικών αρχείων η γέννηση του τοποθετείται το σωτήριο έτος 1862 το πολύ!

Από μικρός ήθελε πολύ να κάνει ότι κάνουν όλα τα παιδιά!!!

Ξεκίνησε να αρθρογραφεί στην παρανομία πριν ο Γουτεμβέργιος ανακαλύψει την τυπογραφία και ο Μητσοτάκης την διαπλοκή!

Έκτοτε η εξέλιξη του, γενικά στον χώρο, υπήρξε ραγδαία και άκρως εντυπωσιακή!

Άριστος σκοπευτής , χωρίς να κλείνει το ένα μάτι, άσος του βολάν στους δυο τροχούς, δεινός σκακιστής, ικανότατος ισορροπιστής σε ζαρωμένο σχοινί και φοβερός ματάκιας της καθημερινής έγκυρης ειδησιογραφίας!

Παντοτινός λάτρης του ωραίου φύλου, εισαγωγέας και προμηθευτής ειδών αλιείας στην Πίνδο και στα Άγραφα, επιφανής αυτοδύτης ενυδρείου, παρασημοφορημένος αμπελουργός, πολέμιος των Ισμαηλιτών του Μπεγκ Ουμ , πρώτος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Πόγραδετς, πρύτανης στην Κρατική Σχολή των Φυσιολατρών του Βούπερταλ, πρωτοσύγκελος της σκήτης του Προφήτη Δανιήλ, αρχισυναγωγός του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, παντοτινός νοσηρός θαυμαστής της φυγόκεντρης περιπέτειας σ’αυτούς τους μίζερους καιρούς τους γεμάτους από μέτριους συντηρητές φαντασίας και ονείρων, μα πάντα ευχάριστος στα πάρτι!!!