Ο γητευτής των Νέων

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Ο γητευτής των Νέων

bet365

Όπως τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στη θρυλική ταινία τον άκουγαν και τον αγαπούσαν τα ατίθασα καθαρόαιμα, έτσι και τον Ηλία Παπαθεοδώρου μέσα στα μάτια τον κοιτούσαν τα καθαρόαιμα του ελληνικού μπάσκετ. Μαγκιά του και μεγάλη μας τύχη να φοράμε όλο καμάρι το 10ο χρυσό μπασκετικό μετάλλιο.

Παίξε νόμιμα στοίχημα από υπολογιστή ή κινητό με μεγάλες αποδόσεις (21+).

Τον Ηλία Παπαθεοδώρου δεν τον έχω συναντήσει ποτέ, επομένως δεν φαντάζομαι να κατηγορηθώ για την “αγιογραφία” ενός κολλητού μου. Είναι λίγους μήνες μικρότερος από μένα, άρα γενιά μου και όπως κι εγώ φαντάζομαι κόλλησε το μικρόβιο του μπάσκετ από τα ίδια ερεθίσματα που είχα κι εγώ. Βέβαια εκείνος το μικρόβιο το έκανε σκληρή δουλειά, αφοσίωση στο μπάσκετ, τεχνοκρατική προσέγγιση του αθλήματος και ανάπτυξη του επικοινωνιακού του χαρίσματος. Οπωσδήποτε το τελευταίο παίζει ρόλο στην επικοινωνία του με αντράκια 18 και 20 ετών που βιάζονται να λάμψει το αστεράκι τους και νιώθουν ορμητικά ποτάμια σε στενό αγωγό υδάτων.

Ο Παπαθεοδώρου βέβαια έπρεπε να επιβιώσει και να αντέξει μιας ολότελα άδικης και σκληρής επίθεσης μετά το περιστατικό με τον Κόνιαρη, αλλά όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ξέρουν ότι μπήκε στο στόχαστρο μόνο και μόνο επειδή λέγεται Ηλίας Παπαθεοδώρου κι όχι Ηλίας Παπαβασιλείου ή Ηλίας Παπαναστασίου. Η αντοχή του και αφοσίωσή του στο μπάσκετ τον έφεραν στα τέλη του Ιούλη 2017 να δέχεται συγχαρητήρια και αποδοχή από παντού. Το κάρμα του τον έφερε να γράφει μια χρυσή σελίδα στο βιβλίο του ελληνικού μπάσκετ, στο δικό του προσωπικό βιβλίο προπονητικής, αλλά και στο λεύκωμα του Κόνιαρη, συνεργαζόμενος στενά και αρμονικά με το παιδί που κάποτε “κακοποίησε”. Χαχα το κάρμα είναι άτιμο πράγμα, εκθέτει με συνέπεια και υπομονή μερικές ψυχές.

Αν είχα απέναντί μου τον Παπαθεοδώρου για έναν απογευματινό καφέ, θα είχα πολλές ερωτήσεις βέβαια να του κάνω, εκτός από το να τον συγχαρώ. Θα ήθελα ας πούμε να τον ρωτήσω ως απολύτως αρμόδιο, ποιο είναι επιτέλους το μπάσκετ που πρεσβεύει η Ελληνική Σχολή, αν φυσικά υπάρχει τέτοια τελικά. Με πολλή προσοχή, όπως πάντα, διάβασα την αρθρογραφία του Νίκου Παπαδογιάννη και το δικό του πιστεύω περί ελληνικής σχολής. Ο Νίκος πιστεύει απόλυτα στον έλεγχο του ρυθμού, στην αμυντική αφοσίωση, στις προσαρμογές και στο “πνίξιμο” των αντιπάλων αστεριών, στην έξτρα σκεπτόμενη πάσα και γενικά σε ένα παιχνίδι όχι τρελών κατοχών, αλλά του ελεγχόμενου σκορ. Καλά τα κατάλαβα Νίκο μου; Η δική μου απορία είναι αν όλα αυτά ισχύουν, πως γίνεται η μεγαλύτερη για πολλούς νίκη στην ιστορία της Εθνικής να κρίθηκε πάνω από τους 100; Φταίει μόνο ο ρυθμός του αντιπάλου; Είμαστε τελικά λίγο μπασκετικά φοβικοί στο να ορίσουμε εμείς έναν πιο up tempo κι ελκυστικό στο μάτι ρυθμό ;

Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω τον Παπαθεοδώρου πως ακριβώς διδάσκεται αυτό το ζήτημα του ρυθμού ; Παίρνεις μερικά νέα παληκάρια ως Παίδες και ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης φουρνιάς προσπαθείς να τους διδάξεις τα βασικά της σχολής, που πρεσβεύει το ελληνικό μπάσκετ; Μετά τους ανατρέφεις μπασκετικά με αυτές τις διδαχές ως Εφήβους και ως Νέους μέχρι να βρεθούν στα χέρια ενός ξένου συνήθως κόουτς και εν μέσω ενός μη ελληνοκεντρικού μίγματος στις ομάδες τους ; Μήπως ο προπονητής σβήνει το πινακάκι του και tabula rasa ζωγραφίζει ανάλογα με τις μπογιές του ; Η μεγαλύτερη μαγκιά νομίζω της προπονητικής είναι αυτός ο αρχικός σχεδιασμός, αυτή η αρχική απόφαση αλχημείας. Η ακόμα μεγαλύτερη μαγκιά είναι η επικοινωνία με νεότατους εν δυνάμει εκατομμυριούχους που ακόμα όμως δεν έσπασαν το τσόφλι του πάγκου. Εκεί φαίνεται το χάρισμα του Παπαθεοδώρου και των συνεργατών του. Τα “παιδιά του” στην χρυσή κορυφή κι όμως τόσο μετρημένα, τόσο σοβαρά, τόσο ομάδα.

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω τον Παπαθεοδώρου για το τι πιστεύει σχετικά με τη δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες μπάσκετ. Πόσο καλά εκπαιδευμένα είναι τα παιδιά στα βασικά του αθλήματος ( σουτ – πάσα – ball handling ) σε σχέση με τα Σερβάκια, τα Ρωσάκια, τα Λιθουανάκια, τα Γαλλάκια κλπ κλπ Παίρνουμε τα χρυσά υπερέχοντας στους επί μέρους τομείς ή στη συνολική φυσιογνωμία, στη σκληρότητα και στην ωριμότητα ;

Έχω την υποψία, ότι υπερέχουμε σίγουρα στην προπονητική ματιά. Έχουμε πολλούς νέους και καλούς προπονητές που υπερέχουν στο σχεδιασμό και στη διαχείριση των ξένων συνομήλικων συναδέλφων τους. Είναι και καλοί δάσκαλοι στα μικρά ; Διάβασα ότι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έκλεισε με δήλωσή του τον δικό του κύκλο στον πάγκο των μικρών εθνικών ομάδων. Και καλά έκανε για μένα. Η επόμενη θέση του Παπαθεοδώρου για μένα είναι εκεί που πρέπει να βρεθούν τα Χρυσά Παιδιά που μεγάλωσε. Πρώτα σε μια φιλόδοξη ομάδα που μπορεί να γίνει αναπτυξιακός πόλος έλξης για καριέρες Νέων και μετά στην Εθνική Ομάδα των Ανδρών. Δεν θέλω να υποτιμήσω τον ΠΑΟΚ, αν έχει επενδυτή μεγάλο πλάι σε Πρέλιεβιτς, Σταυρόπουλο και Ζουρνατσίδη μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα. Όσο δεν είναι ομάδα Euroleague και είναι τέτοια η Μπάμπεργκ, η Χίμκι κ.α θα τον έχω στο μυαλό μου σαν ελπιδοφόρο φυτώριο για άλλες ομάδες εντός κι εκτός συνόρων. Ομοίως και τον Άρη του Δράκου με τα δικά του Χρυσά πιτσιρίκια που του παραδίδει ο Παπαθεοδώρου. Όπως και να έχει είμαστε πολύ τυχεροί όσοι ζούμε στην Θεσσαλονίκη που θα έχουμε τη δυνατότητα να βλέπουμε τις δυο αυτές ομάδες από κοντά. Θα πάμε όμως; Θα γεμίσουμε το παγωμένο άδειο PAOK Sports Arena με παιδιά και αληθινούς λάτρεις του μπάσκετ ; Οι οπαδοί του Άρη είναι παραδοσιακά παρόντες , να πάμε κι εμείς οι ουδέτεροι όπως τότε, όπως παλιά ;

Οι πάγκοι των δυο θρυλικών σωματείων της Θεσσαλονίκης είναι γεμάτοι χρυσάφι, τι λέτε πάμε κι εμείς;

Υ.Γ. Θα με ρωτήσετε πολλοί “καλά ρε Κιούση” τι διατυπώνεις ερωτήματα στον αέρα και δεν κάνεις μια συνέντευξη στον Παπαθεοδώρου;” Πρώτον θέλω να διαβάσω και τα δικά σας ερωτήματα και δεύτερον, πρώτα θα πάμε να πιούμε έναν ανθρώπινο καφέ σαν συνομήλικοι άνθρωποι και σαν μπαμπάδες και μετά οι συνεντεύξεις.

Υ.Γ. Δεν αντέχει άλλο η αισθητική μου 20χρονα παιδιά, που στην κορυφαία τους στιγμή τρέχουν να το γλεντήσουν σε ελληνάδικα και μπουζούκια. Μωρέ άμα δεν πάτε εσείς σε ένα μπαράκι να το κάνετε καλοκαιρινό, άμα δεν μπείτε εσείς ξεβράκωτοι σε ένα beach bar να ρημαχτείτε στα cocktails μέσα στη θάλασσα, που πάμε ρε γαμώτο.....

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.