Θα ισχύσει άραγε το «κάθε εμπόδιο για καλό» για τον ΜακΛιν;

Θα ισχύσει άραγε το «κάθε εμπόδιο για καλό» για τον ΜακΛιν;

Θα ισχύσει άραγε το «κάθε εμπόδιο για καλό» για τον ΜακΛιν;
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες ασχολείται λίγο με την πρόσφατη ιστορία των ψηλών του Ολυμπιακού, συγκρίνει τους ΜακΛιν και Μπιρτς ενώ αναφέρει και γιατί δε γίνεται να υπάρξει salary cap στην Euroleague.

Κάθε μεταγραφή παίκτη έχει διπλή ανάγνωση. Θα υπάρξει ο οπαδός που θα την αποθεώσει και υπάρχει κι αυτός που θα την αποδοκιμάσει. Όλα αυτά χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή αγωνιστική δράση. Χωρίς να τον δουν δηλαδή πως αντιδρά στη νέα του ομάδα.

Προφανώς και η πρόσφατη ιστορία των τελευταίων ετών δεν έχει διδάξει το παραμικρό κι αν δεν καταλάβατε τι εννοώ με την «πρόσφατη ιστορία» να σας εξηγήσω...

Ο Κάιλ Χάινς ήταν ο τελευταίος ψηλός που αποδέχτηκαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού αμέσως.

Ο Μπράιαντ Ντάνστον τι δεν είχε ακούσει και φτάσαμε στο σημείο να τον παρακαλάμε δύο χρόνια μετά.

Η άφιξη του Οθέλο Χάντερ συνοδεύτηκε επίσης από έντονη αμφισβήτηση και φτάσαμε στο σημείο να τον λατρεύουμε, να τον παρακαλάμε και να τον αναπολούμε.

Ήρθε κι ο Πάτρικ Γιανγκ. Η αλήθεια είναι πως η δική του άφιξη είχε λιγότερη γκρίνια αφενός γιατί είχε προλάβει να εντυπωσιάσει με τη Γαλατάσαραϊ και αφετέρου ο Ολυμπιακός πάλεψε πάρα πολύ την μεταγραφή του.

Καλά για τον Νίκολα Μιλουτίνοφ δε χρειάζεται καν να γράψω κάτι. Για ενάμιση χρόνο ήταν ένας άχρηστος και πλέον δεν υπάρχει Ολυμπιακός που να μην κρέμεται από τα χείλη του. Αν μπορούσαν να στείλουν mail στον Πόποβιτς με τίτλο «Leave Milutinov to Olympiacos», θα το έκαναν.

Τα παραπάνω παραδείγματα είναι αρκετά για να μη βιαστώ να κρίνω τον Τζαμέλ ΜακΛιν.

Προσωπικά τον θεωρούσα την καλύτερη δυνατή λύση από τις υπάρχουσες λόγω ευρωπαϊκής εμπειρίας και αθλητικότητας.

Αν κάνει τα μισά από αυτά που έκανε πριν 3 χρόνια παίζοντας στην Άλμπα, θα είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.

Αν κάνει όσα έκανε την πρώτη σεζόν στην Αρμάνι θα είμαι... οκ.

Αν κάνει όσα έκανε πέρυσι στο Μιλάνο, δε νομίζω να κάνει τη διαφορά.

Πιστεύω πως η αγωνιστική του κάμψη προήλθε από την κακή ποιότητα της ομάδας. Σαν να τον παρέσυρε στον βούρκο της και ο ΜακΛιν να αφέθηκε σε αυτό.

ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΧΑΝΕΙ

Δε γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις να μη συγκρίνεις καταστάσεις κι έτσι θα επιχειρήσω μία σύγκριση του Μπιρτς με τον ΜακΛιν.

Στα αγωνιστικά στοιχεία ο Καναδός ήταν πιο μακρύς, ήταν καλύτερος στη «δεύτερη ζώνη» άμυνας (δηλ. όταν ο αντίπαλος πλησιάζει να σκοράρει έχοντας κερδίσει και τις αμυντικές περιστροφές και εμφανίζεται βοήθεια ψηλά στο καλάθι) και ήταν καλύτερος ριμπάουντερ.

Ο ΜακΛιν είναι πολύ καλύτερος στα τελειώματα και θα σκοράρει ακόμη κι αν λείπει από το παρκέ ο Σπανούλης, παίζει πολύ καλύτερη άμυνα σε πιο κοντό αντίπαλο και αυτό είναι στοιχείο το οποίο θα χρειαστεί στην αντιμετώπιση του pick 'n' roll. Με τον ΜακΛιν στο παρκέ οι αλλαγές μετά από σκριν στη μπάλα θα είναι συχνό φαινόμενο.

Εξωαγωνιστικά η εμπειρία των δύο παικτών δε συγκρίνεται με τον ΜακΛιν να κερδίζει κατά κράτος.

Το πιο σημαντικό από όλα για μένα είναι όμως το κίνητρο κι η επιθυμία.

Ο Μπιρτς μετά τον καυγά με τον Σφαιρόπουλο στο ματς με τη Ρεάλ «κλείδωσε» το μυαλό του. Το ΝΒΑ ήταν μονόδρομος για αυτόν γιατί μόνο έτσι θα έφευγε από τον Ολυμπιακό και πιστεύω πως δε γούσταρε να ξαναπαίξει για τον συγκεκριμένο προπονητή. Αυτό το τελευταίο είναι προσωπικό συμπέρασμα. Για αυτό και επέμενε στους Αμερικανούς ατζέντηδες να του βρουν ομάδα στο ΝΒΑ χωρίς να τον ενδιαφέρουν τα χρήματα.

Ο ΜακΛιν δεν ξέρω με τι διάθεση έρχεται.

Ο θυμόσοφος λαός μας λέει πάντως, «κάθε εμπόδιο για καλό». Θα ισχύσει στη συγκεκριμένη περίπτωση;

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ SALARY CUP ΣΤΗΝ EUROLEAGUE

Ο κόσμος ερωτεύτηκε την περσινή Euroleague, τους παικταράδες που έπαιζαν σε αυτή, το σασπένς, το θέαμα, τα πάντα. Πολύ φοβάμαι με τις αγορές του ΝΒΑ και της Κίνας οι οποίες χρήματα δεν κοιτούν, η Euroleague θα χάσει μέρος της λάμψης της.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα χάσει μέρος της εμπορικής της αξίας και φυσικά σημαντικό κομμάτι του κοινού.

Η θέσπιση ενός salary cap θα ήταν ενδεχομένως μία κάποια λύση για την ισορροπία των ομάδων, αλλά είναι αδύνατο να συμβεί.

Σε κάθε χώρα υπάρχει διαφορετική φορολόγηση κι έτσι δε γίνεται να υπάρξει salary cap. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε μία ενιαία φορολογική νομοθεσία της Ενωμένης Ευρώπης.

Ξεχάστε το λοιπόν.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός έχει σχεδόν κλεισμένο τον Έρικ ΜακΚόλουμ και ουσιαστικά ψάχνει ένα «δυαοτριάρι» που θα αγωνίζεται 12-15 λεπτά, θα παίζει καλή άμυνα και στις τρεις περιφερειακές θέσεις και θα σουτάρει καλά.

ΥΓ 2: Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η αντίδραση των ανθρώπων του Ολυμπιακού. Δεν περίμεναν την εξέλιξη με τον Κεμ Μπιρτς, ενημερώθηκαν τελευταία στιγμή και όμως σε διάστημα 45 ωρών είχαν ανακοινώσει τον αντικαταστάτη του.

ΥΓ 3: Όταν κάθε καρυδιάς καρύδι πηγαίνει στο ΝΒΑ δε γίνεται να μην το σκέφτεται ο Έκπε Γιούντο. Αν φύγει θα είναι τεράστιο πλήγμα για τη Φενέρμπαχτσε.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.