Δυο λέξεις μόνο

Παίξε νόμιμα στοίχημα από υπολογιστή ή κινητό με μεγάλες αποδόσεις (21+).

Αν δεν κάνω κάποιο τραγικό λάθος, έχουμε συμφωνήσει ότι το πιο κρίσιμο θέμα που έχει να διαχειριστεί αυτό το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός είναι αυτό του Κρις Σίνγκλετον. Όχι μόνο γιατί, κατά γενική ομολογία, ήταν μια μεταγραφή που αποδείχθηκε “λίρα εκατό”, αλλά και γιατί η παραμονή του ή όχι θα είναι “κλειδί” στον οριστικό σχεδιασμό της επόμενης περιόδου.

Θα είναι πολύ πιο εύκολο για τον Τσάβι Πασκουάλ και κατ' επέκταση την διοίκηση να αναζητήσουν μόνο τον αντικαταστάτη του Μάικ Τζέιμς και παράλληλα να βρουν έναν παίκτη που θα καλύψει τη θέση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος (ορθώς) αποφασίστηκε να δοθεί δανεικός, παρά να βγουν στην αγορά και να ψάχνουν ταυτόχρονα και αντικαταστάτη του Σίνγκλετον.

Στη δεύτερη περίπτωση, αν μάλιστα προσθέσουμε και την τράμπα που έγινε στο “πέντε”, με τον Ίαν Βουγιούκα να παίρνει τη θέση του Γιάννη Μπουρούση, ο περσινός κορμός θα υποστεί σημαντικότατες διαφοροποιήσεις και συνεπώς η ομάδα θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο να βρει το νέο κέντρο βάρους της. Το αν θα είναι πιο ισχυρή ή όχι από την περσινή αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο μόνο στο γήπεδο μπορεί να απαντηθεί.

Όσο λοιπόν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες εξελίξεις και βρισκόμαστε στο στάδιο της αναμονής, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς, είναι να παρακολουθεί κινήσεις και αντιδράσεις, ώστε να βγάλει (τα δικά του) συμπεράσματα. Ούτως ή άλλως, όπως έχουμε ξανασυζητήσει, τα ενδεχόμενα για την υπόθεση Σίνγκλετον είναι τρία: α. Να μείνει στον Παναθηναϊκό, αφού έχει συμβόλαιο, β. Να κάνει χρήση της οψιόν που προβλέπεται από το συμβόλαιό του, μέχρι τις 20 Ιουλίου και να μετακομίσει σε ομάδα του ΝΒΑ και γ. Να πουληθεί σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα.

Τα δυο πρώτα, δεν σηκώνουν καμία συζήτηση. Είναι “ΟΚ” . Το τρίτο όμως είναι εκείνο που εύλογα σηκώνει την περισσότερη κουβέντα. Κι αυτό γιατί υπάρχουν πολλές παράμετροι που μπορούν να οδηγήσουν σε μια τέτοια εξέλιξη. Είτε γιατί ο Παναθηναϊκός θα θελήσει να το κάνει κρίνοντας ότι αυτό τον συμφέρει, είτε ο γιατί ο παίκτης θα έχει εκφράσει την επιθυμία να φύγει, είτε και για τα δυο αυτά μαζί.

Ειδικά για την ομάδα, το μοναδικό κίνητρο μπορεί να αναζητήσει κανείς είναι κυρίως το οικονομικό. Αποκλείεται να μην θέλει ο Πασκουάλ να κρατήσει τον πιο πληθωρικό και εν ολίγοις τον καλύτερο παίκτη της περσινής σεζόν. Συνεπώς, εφόσον προκύψει μια πολύ ψηλή οικονομική προσφορά, ας πούμε της τάξης του 1- 1,2 εκατομμυρίων, είναι εύλογο να σκεφτεί ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος: “Με το 1 εκ. που θα εισπράξω και το 1,2 εκ. που θα γλιτώσω από το συμβόλαιο του Κρις για την επόμενη σεζόν, εξοικονομώ minimum 2,2 εκατομμύρια τα οποία μπορώ να αξιοποιήσω για να κινηθώ πιο δραστήρια”. Το αν τη δεδομένη εποχή μπορεί να βρεθεί παίκτης καλύτερος του Σίνγκλετον ή όχι, είναι θέμα προπονητή. Επιπλέον, υπάρχει και το απωθημένος του Αμερικανού άσου να παίξει στο ΝΒΑ, το οποίο κυνηγάει και θα συνεχίσει να το κυνηγάει με πείσμα. Γιατί να μη φορτωθεί κάποιο άλλο κλαμπ , αυτή την "καυτή" πατάτα και ο Παναθηναϊκός να μην επωφεληθεί περισσότερα απ' όσα προβλέπει το εν ισχύ "buy out" (100 χιλιάδες);

Ο δε παίκτης, μπορεί να θέλει να φύγει για να πάει σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα, κυρίως γιατί υπάρχουν δυο-τρεις που είναι διατεθειμένες να του προσφέρουν συμβόλαιο πολύ υψηλότερο από αυτό που έχει στον Παναθηναϊκό. Το αν , εκτός όλων των άλλων, τον ενόχλησαν όσα συνέβησαν μετά την Φενέρ, είναι μια άλλη υπόθεση η οποία είναι ήσσονος σημασίας, από την στιγμή που έχει συμβόλαιο.

Όλα αυτά που περιγράφουμε παραπάνω είναι μάλλον φυσιολογικά και μέσα στην φυσιογνωμία των business. Το παράλογο ξεκινάει από τον τρόπο που οι φίλοι του “τριφυλλιού” αντιμετωπίζουν κάθε θέμα που γράφεται ή συζητιέται και αφορά την πιθανότητα πώλησης του συγκεκριμένου παίκτη. Κυρίως γιατί δεν διανοούνται ότι μια ομάδα που θέλει να επιστρέψει σε ένα Final4, έναντι οποιουδήποτε τιμήματος θα παραχωρήσει τον καλύτερό της παίκτη σε έναν ανταγωνιστή της. Ειδικά όταν στο τιμόνι βρίσκεται ένας Γιαννακόπουλος ο οποίος έχει αποδείξει ότι δεν σκέφτεται το κόστος μπρος στο όραμα της επιτυχίας. Δευτερευόντως δεν χωράει το μυαλό τους ότι ο οποιοσδήποτε παίκτης, θα έχει λόγους να πιέζει για να φύγει από τον Παναθηναϊκό.

Είναι λοιπόν προφανές ότι το ζήτημα συντηρείται γιατί κάποιοι το ενθαρρύνουν. Η μόνη πλευρά που θα μπορούσε να το λήξει εν τη γενέσει του, θα ήταν η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Αν προσέξετε, ακόμη και στις ενημερώσεις που γίνονται μετά από επίσημες προτάσεις , όπως της Αρμάνι (600 χιλιάδες) ή της ΤΣΣΚΑ (800 χιλιάδες η τελευταία), ή της Χίμκι που καραδοκεί, η απάντηση που δίνεται είναι ότι “αυτές απορρίφθηκαν”. Τελεία,αλλά όχι παύλα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι αν υπάρξουν καλύτερες, δεν θα συζητηθούν. Να πως,αίφνης, προκύπτει μια διαδικασία που θυμίζει πλειστηριασμό. Αν η ΚΑΕ ήθελε να βάλει τέλος σε αυτό το σήριαλ, θα αρκούσαν δυο λέξεις μόνο: “ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ”. Εφόσον αυτές οι δυο λέξεις δεν έχουν ακουστεί ή επικοινωνηθεί ακόμη, κανείς δεν δικαιούται να κατηγορεί όσους σκαλίζουν την υπόθεση, ότι το κάνουν εκ του πονηρού. Όσο για το πώς η κάθε εμπλεκόμενη πλευρά θα προσπαθήσει να εξηγήσει τις όποιες εξελίξεις προκύψουν, είναι δικό της θέμα.