Γενικώς… περιμένουμε

Το καλοκαίρι είναι η πιο ύπουλη εποχή. Αν είσαι κοντά στη θάλασσα και απολαμβάνεις τις διακοπές σου λες για το όμορφο καλοκαιράκι που σου κερδίζει την ψυχή. Αν είσαι κλεισμένος σ’ ένα γραφείο και βασίζεσαι στην ψύξη του κλιματιστικού μετράς αντίστροφα έως ότου έρθει το φθινόπωρο.

Γρήγορο Στοίχημα σε Καλύτερες Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις (21+)!

Για τους ρεπόρτερ σαν και του λόγου μου εξαρτάται από την κατάσταση των ομάδων. Αν έχουν την οικονομική δυνατότητα να χτίσουν σπουδαία πράγματα νιώθεις ευλογημένος. Η αδρεναλίνη είναι συνεχώς στα ύψη, τα τηλέφωνα παίρνουν φωτιά και νιώθεις απαραίτητος σ’ ένα κοινό που διψάει για μεγάλες κινήσεις. Αν όμως συμβαίνει το αντίθετο, κλάφτα Χαράλαμπε.

Στον Άρη βέβαια υπάρχει ο Θόδωρος και ο Νίκος. Χαράλαμπος δεν υπάρχει. Η κατάσταση μοιάζει προβληματική, η δε στασιμότητα σε όλα τα επίπεδα είναι τουλάχιστον εκνευριστική. Λένε ότι αυτή η εβδομάδα θα είναι καυτή. Ό,τι ήρθε η ώρα των ιδιοκτητών να μιλήσουν. Για να είμαι ειλικρινής με φοβίζει τι θα πουν και ακόμη περισσότερο, αυτό που θα πράξουν.

Βέβαια στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Άρη τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Ο Άρης ελπίζει να δικαιωθεί στο Διαιτητικό Δικαστήριο και να επιστρέψει στη Σούπερλιγκα αντί του Λεβαδειακού εάν κι εφόσον υποβιβαστεί ο Ηρακλής. Στους εταίρους της Σούπερλιγκα ουδείς έχει εμπιστοσύνη, το απέδειξαν εξάλλου στην περίπτωση του Ηρακλή τον οποίον έκαναν μια «χαψιά». Ασχέτως του επικοινωνιακού μηχανισμού και της επίμονης προσπάθειας των κύκλων να τους παρουσιάσουν τίμιους. Στον επαγγελματικό αθλητισμό υπάρχει το συμφέρον και όλοι λειτουργούν προς όφελος των συμφερόντων τους. Δεν υπάρχουν εκπρόσωποι της εξυγίανσης και όλη η ιστορία είναι για το ποιος θα αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη. Τα υπόλοιπα είναι… «να’ χαμε να λέγαμε», που λέμε και στη Θεσσαλονίκη.

Έως ότου συνεδριάσει και αποφασίσει το Διαιτητικό λογικά θα έχουν συμφωνήσει οι Καρυπίδης-Μυροφορίδης σχετικά με τον επόμενο προπονητή. Απλά, αυτή η ανοικτή (δικαστική) υπόθεση τους προσφέρει περισσότερο χρόνο για να ρίξει – ο ένας εκ των δύο – νερό στο κρασί του στην τελική επιλογή. Είναι προφανές ότι διαφωνούν. Είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να κρυφτεί από τον ήλιο του καλοκαιριού.

Αν ο Άρης δικαιωθεί και αγωνιστεί στη Σούπερλιγκα αυτομάτως θα αλλάξουν τα πάντα εντός κι εκτός του συλλόγου. Εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια η ομάδα βρίσκεται σε λήθαργο. Αηδιασμένος, στη συντριπτική πλειοψηφία του, ο κόσμος δεν έχει τη διάθεση και το κουράγιο να ασχοληθεί. Γιατί από το μακρινό 1997 του 20χίλιαρου μέχρι σήμερα έχει τραβήξει τα… Πάθη του Χριστού. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι σε περίπτωση ανόδου θα επιστρέψει στις επάλξεις. Κι αυτό θα δημιουργήσει τις συνθήκες για άλλη δυναμική. Πέρυσι ο Άρης πορεύτηκε οικονομικά βάσει της δυνατότητας του Καρυπίδη.

Στο μπάσκετ η κατάσταση είναι πολύπλοκη. Κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει. Η ραδιοφωνική παρέμβαση του Νίκου Λάσκαρη είχε ξεκάθαρο στόχο. Την εξασφάλιση χρόνου. Λογικά ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ αντιλαμβάνεται ότι καθώς μπήκε ο Ιούλιος απέμειναν ελάχιστοι κόκκοι άμμου στην κλεψύδρα. Προανήγγειλε τη σύγκλιση διοικητικού συμβουλίου. Το καταστατικό αναφέρει ότι τα μέλη πρέπει να ενημερωθούν επισήμως πέντε ημέρες πριν τη συνεδρίαση. Ουδείς ενημερώθηκε αλλά – εφόσον είναι να γίνει το συμβούλιο – άπαντες θα είναι εκεί. Εδώ ο Άρης διατρέχει τόσο μεγάλο κίνδυνο που οι τυπικότητες δεν έχουν θέση στην καθημερινότητα του συλλόγου.

Για τον Νίκο Λάσκαρη έχουμε γράψει πολλά. Όλοι γνωρίζουν ότι γλίτωσε τον Άρη πριν αυτός προσκρούσει στα βράχια. Όλοι γνωρίζουν επίσης ότι – προ της δικαστικής διαμάχης του με τον Λετονό πρώην συνεργάτη του – ήταν εγγύηση. Σήμερα όμως στον Άρη υπάρχει ένα άνοιγμα περί του ενός εκατομμυρίου ευρώ, χώρια τους προμηθευτές. Την Παρασκευή καταβλήθηκε το ποσό των 50.000 ευρώ στο Δημόσιο για τις ανάγκες του άρθρο 99 ώστε να μη χαθεί η ρύθμιση. Οι δε παίκτες που έβαλαν τα χρήματά τους στο 99, είναι 4-5 μήνες απλήρωτοι. Άρα, εδώ δεν χρειάζεται πίστωση χρόνου αλλά ρευστό.

Μίλησε για εσωτερικό πόλεμο. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στην οικογένειά του Άρη που να μην τον θέλει. Εσωτερικός πόλεμος δεν υπήρξε ποτέ. Γκρίνια υπήρχε και υπάρχει. Σε διοικητικό επίπεδο η αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τα μέλη της διοίκησης που συνάντησε όταν ήρθε στον Άρη και η παραχώρησή τους στους δικούς του ανθρώπους απλά προκάλεσε κραδασμούς. Εκ του αποτελέσματος, ο Νίκος Λάσκαρης δεν δικαιώθηκε για τη συγκεκριμένη απόφασή του. Η ομάδα ήταν σε καθεστώς νευρικού κλονισμού καθ’ όλη τη διάρκειας της χρονιάς. Ουδέποτε ηρέμησε και ο λόγος δεν ήταν μόνο το οικονομικό κομμάτι.

Οι δε φίλοι του Άρη υποστήριξαν το εγχείρημά του δεδομένου του αριθμού διαρκείας που διατέθηκε στη διετία Λάσκαρη αλλά και του μέσου όρου εισιτηρίων που είχε η ομάδα στο ίδιο διάστημα. Συνεπώς, μιλάμε για καθολική υποστήριξη. Ο οπαδός πάντα προσδοκεί το καλύτερο. Επιζητεί το όραμα, τον άνθρωπο που θα του το προσφέρει και είναι αποφασισμένος να τον στηρίξει μέχρι τέλους. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης, ο Άρης έκανε ρεκόρ διάθεσης εισιτηρίων διαρκείας.

Μέσα στην εβδομάδα, ο Νίκος Λάσκαρης πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει, βάσει του τι μπορεί να κάνει. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τα περιθώρια που του έχει αφήσει η αδυσώπητη δικαστική διαμάχη. Μέχρι στιγμής δείχνει να είναι ο χαμένος της υπόθεσης, μαζί του και ο Άρης. Μοναδικός τρόπος επιστροφής είναι η άμεση διευθέτηση των οφειλών για να επιστρέψει και το επίπεδο εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του.

Διότι, αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά ερωτηματικά και το δε αγωνιστικό τμήμα υπολειτουργεί. Ο Σάββας Καμπερίδης προσπαθεί να το κρατήσει ζωντανό με τις επαφές που έχει κάνει με ατζέντηδες για τους Παναγιώτη Βασιλόπουλο, Ολεξάντρ Λίποβιι τον Ρέντικ του Κολοσσού Ρόδου αλλά και τους Έλληνες παίκτες της περσινής ομάδας. Με απώτερο σκοπό να τους πείσει να περιμένουν έως ότου ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω. Γιατί εκκρεμεί το θέμα του προπονητή, γιατί ο Άρης δεν είναι σε κατάσταση να διαπραγματευτεί με παίκτες και να τους πείσει για τη φερεγγυότητά του.

Συνεπώς, περιμένουμε.