Λυσσάξτε τσαούσες!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Λυσσάξτε τσαούσες!

bet365

Το έθνος των πανηγυρτζήδων ανακάλυψε αίφνης την εθνική ομάδα μπάσκετ των γυναικών και ο Βασίλης Σκουντής συμμετέχει ασμένως στο παραλήρημα του «cherchez la femme».

Σάββατο και 24 ενός κάποιου μηνός (Ιουνίου), όχι πάντως του ιδίου (Σεπτεμβρίου)...

Μετά από ήττα από τη Σλοβενία και νίκη επί της Ρωσίας, προϊόντος του Τουρνουά...

Ελλάδα-Γαλλία σε ημιτελικό Ευρωμπάσκετ και ενώ έχει προηγηθεί ήδη ένα μεταξύ τους ματς στην πρώτη φάση...

Οι μεγαλύτερες διοργανώσεις στη Vistabet. Παίξε νόμιμα με πριμ 5% στο Πορτογαλία – Νέα Ζηλανδία (21+).

Ε, διάβολε, όλα αυτά μαζί, κάτι μου κάνουν!

Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει: όλα αυτά μαζί, μια τέτοια σύμπτωση συμπτωματικών συμπτώσεων (που είχε πει κάποτε και ο Στιβ Γιατζόγλου) ένα πράγμα μας κάνουν ολονών μας: το ρηθέν υπό της ταπεινότητος μου δίκην προσευχής “βάλ' το αγόρι μου”, που κάλλιστα μπορεί να γίνει, δια στόματος Ευαγγέλου Ιωάννου, “βάλ' το κορίτσι μου”!

Πλάκα πλάκα σε μια τέτοια περίπτωση μόνο ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου θα λείπει για να επιβεβαιώσει το γεγονός φωνάζοντας “το 'βαλε, το 'βαλε”!

Α, για να μην το ξεχάσω: εκτός όλων των υπολοίπων συμπτώσεων υπάρχουν άλλοι δυο κοινοί παρονομαστές και μάλιστα ως φυσικές παρουσίες: ο νυν προπονητής της εθνικής γυναικών Κώστας Κεραμιδάς, ο οποίος το 2005 ανήκε στο αφανές και... αδήλωτο επιτελείο του Παναγιώτη Γιαννάκη, ασχολούμενος εξ αποστέσεως με το scoutingτων αντιπάλων και ο λατρεμένος φροντιστής -και συνάμα άνθρωπος για όλες τις δουλειές-Ανδρέας Φρατζέσκος!

Παρεμπιπτόντως το Νο 13 (του Δημήτρη Διαμαντίδη) στην εθνική ομάδα των γυναικών το φορά η Αφροδίτη Κοσμά, που γενικώς δεν το πολυέχει με το τρίποντο, αλλά, όπως λένε και οι Αμερικανοί, “είναι κρίμα να αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάει την όμορφη ιστορία”.

Ορθόν, διότι όντως η ιστορία των κοριτσιών παραείναι όμορφη για να τη χαλάσουν τα μέχρι τούδε δυο άστοχα τρίποντα της Κοσμά. Παραείναι επίσης όμορφη για να τη χαλάσει το χειρότερο και ως εκ τούτου απευκταίο σενάριο: να γνωρίσει δηλαδή η εθνική δυο ήττες και να γυρίσει τη Δευτέρα με άδεια χέρια!

Δεν είμαι πεσιμιστής, ίσα ίσα που θεωρώ ότι αυτή η απροσδόκητη (όπως και η ανδρική εκδοχή της, το 1987 και το 2005) ομάδα έχει τα τεχνικά και αγωνιστικά φόντα και συν τοις άλλοις το θράσος, την άγνοια κινδύνου, το πάθος και την ψυχή για να διανύσει όλο το δρόμο και να βγάλει ένα ολάκερο έθνος αύριο το βράδυ στους δρόμους!

Ε, τότε είναι που μετά το “We are all bros” με τους Αντετοκούνμπους και την Εθνική ομάδα του 2005, θα μπορούμε κάλλιστα να λανσάρουμε και άλλο ένα σύνθημα...

We are all...sisters!

Αστειεύομαι, αν και όσο φαλλοκρατικό και αντιφεμινιστικό κι αν ακούγεται αυτό, τα κορίτσια όντως παίζουν σαν αντράκια! Είναι επίσης προφανές ότι επιβεβαιώνεται το απόφθεγμα του (πρώην προπονητή τους) Κώστα Μίσσα, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο είχε πει πως “οι άντρες παίζουν για να νιώσουν καλά, ενώ οι γυναίκες πρέπει να νιώθουν καλά για να παίξουν”!

Το αίτιον και το αιτιατόν, λοιπόν. Τα “εκ των ων ουκ άνευ”, τα οποία στην περίπτωση του (αποκαλούμενου από συνήθεια) ασθενούς φύλου είναι πραγματικά ιδιάζοντα. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η συμμορία της Εβίνας νιώθει τόσο καλά, που όχι μόνο παίζει μπάσκετ, όχι μόνο μπορεί να καταλάβει πραξικοπηματικώς τον θρόνο, αλλά είναι ικανή να κινήσει γη και ουρανό!

Και βεβαίως να μας απογειώσει στον έβδομο ουρανό!

Εδώ βεβαίως ελλοχεύει ο κίνδυνος που είναι ορατός και αφορά κάθε τέτοια περίπτωση υπερχείλισης συναισθημάτων: όχι τόσο από στερητικό σύνδρομο, όσο από ιδιοσυγκρασία, ψυχοσύνθεση και μεσογειακό ταμπεραμέντο, είμαστε ένας λαός πανηγυρτζήδων!

Ενα έθνος που ξεσαλώνει στο πι και φι και στο καπάκι ρίχνει τον Καιάδα αυτούς και αυτές που μέχρι προ ολίγων δευτερολέπτων αποθέωνε!

Πριν από είκοσι δύο χρόνια, μεσούντος του εν Αθήναις, Ευρωμπάσκετ (ΟΑΚΑ, 1995), ο σεσημασμένος για τα φιλελληνικά αισθήματα του, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς σε μια συνέντευξη μου είχε πει ότι “εσείς οι Ελληνες δεν αγαπάτε τον αθλητισμό”...

Παραξενεύτηκα στο άκουσμα αυτής της άποψης και αντέδρασα. “Μα όχι δα” αντέτεινα για να πάρω αμέσως την απάντηση που μου άξιζε: “Δεν αγαπάτε τον αθλητισμό, αλλά αγαπάτε τις νίκες στον αθλητισμό”!

Τα λούστηκα και ησύχασα!

Αυτό λοιπόν φοβάμαι για την επόμενη ημέρα των κοριτσιών, τα οποία εδώ και κάμποσες μέρες εισέβαλαν ξαφνικά σαν ξωτικά στη ζωή και στην καθημερινή ρουτίνα μας: ότι μεθαύριο, που είτε θα έχουν νικήσει, είτε θα έχουν χάσει, θα τα βάλουμε πάλι στο περιθώριο..

Θα τα ξαναβάλουμε όχι στη συντήρηση, αλλά στην κατάψυξη και θα τα βγάλουμε για να ξεπαγώσουν την επόμενη φορά, που θα χρειαστεί να ασχοληθούμε με το μπάσκετ των γυναικών: με το μπάσκετ των γυναικών, επιμένω σε αυτή τη διατύπωση, και όχι με το γυναικείο μπάσκετ, διότι όπως μου είχε πει κάποτε ένας από τους μεγάλους δασκάλους μου στη δημοσιογραφία, ο συχωρεμένος Χρήστος Ράπτης, “γυναικεία είναι μόνο τα εσώρουχα, όχι τα αθλήματα”!

Μέχρι τότε πάντως κι αφού το καλοκαίρι του 2016 όλοι είχαμε γίνει ειδικοί περί την σκοποβολή (της Κορακάκη), το επί κοντώ (της Στεφανίδη) και τους κρίκους (του Πετρούνια), μπορούμε να συστηνόμαστε ως επαΐοντες και περί το μπάσκετ των γυναικών και να το αναλύουμε εμβριθώς...

Τουτέστιν, κανονικοί γυναικολόγοι!

Ούτως ή άλλως αυτό που κατάφερε η εθνική γυναικών συνιστά (εάν όχι ένα θαύμα) μια αναπάντεχη, μια απίθανη, μια αδιανόητη και σε κάθε περίπτωση μη προαναγγελθείσα υπέρβαση. Συνιστά επίσης και μια σπονδή στον βωμό της τριακοστής επετείου από το έπος του '87, χώρια που βάζει στην.. πρίζα και την ακέφαλη εθνική ομάδα των ανδρών, ενόψει του δικού της Ευρωμπάσκετ, τον Σεπτέμβριο.

Πλάκα πλάκα, αντί να το ψειρίζουμε τόσο πολύ, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να χρίσει ο Βασιλακόπουλος τον Κεραμιδά ως προπονητή της εθνικής ανδρών: κοντός ψαλμός αλληλούια, άλλωστε, καθότι την Τρίτη, θα συνεδριάσει, λέει, το ΔΣ της ΕΟΚ για να αποφασίσει σε ποιον θα δώσει το χρίσμα: θα συνεδριάσουν δηλαδή ο πρόεδρος της ΕΟΚ, ο Γιώργος, ο Βασιλακόπουλος, ο πρώην πρόεδρος της FIBA Europe, o πρώην Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού και πάει λέγοντας, οπότε είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι η επιλογή του θα τύχει της ομόφωνης αποδοχής!

Κλείνω εδώ τη δυσάρεστη παρένθεση, η οποία αφορά στο σίριαλ του (στην κυριολεξία) ακατονόμαστου προπονητή της Εθνικής ανδρών, που εκτός από αντικείμενο του πόθου αποτελεί και αντικείμενο πρωτοφανούς τρολαρίσματος και επιστρέφω στο προκείμενο.

Στο αλήστου μνήμης “Ciao ΑΝΤ1” κάθε Κυριακή από το 1994 έως το 1996 ο Γιώργος Μαρίνος φώναζε “λυσσάξτε τσαούσες” και θαρρώ πως αυτή η παρότρυνση αντηχεί στ' αυτιά των κοριτσιών της εθνικής που ανταποκρίνονται απολύτως στο πνεύμα της...

Λυσσάνε για το χρυσό μετάλλιο!

Εκτός από τις ίδιες, λυσσάμε κι εμείς. Όλοι μας λυσσάμε όχι για το remake του 1987 και του 2005, αλλά για την αυτόνομη, πρωτοφανή και μοναδική επιτυχία των κοριτσιών: η Μάλτση, η Καλτσίδου, η Σπανού, η Σωτηρίου, η Λύμουρα δεν είναι οι θηλυκές εκδοχές του Χριστοδούλου, του Γιαννάκη, Παπαλουκά, του Σπανούλη και του Διαμαντίδη...

Ακόμη και η Μαριέλα Φασούλα μπορεί να είναι η κόρη του μπαμπά της (και της Μάσας, βεβαίως) και να απλώνει τον ιστό της αράχνης αλλά δεν συστήνεται ως ο θηλυκός Φασούλας.

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά πριν από τριάντα χρόνια είχαμε μπει στο ίδιο τριπάκι της αντιπαραβολής και της αντιστοίχισης, με την Αννυ Κωνσταντινίδου στο ρόλο του θηλυκού Γκάλη!

Μια και απόψε λοιπόν. Ο ημιτελικός με τη Γαλλία και ότι, ήθελε προκύψει την Κυριακή, για μια ομάδα η οποία θέλει να ξεπεράσει και τον εαυτό της και τις προσδοκίες: ήδη πάντως ξεπέρασε την πέμπτη θέση την οποία είχε καταλάβει στο Ευρωμπάσκετ του 2009, στη Ρίγα, απ' όπου έχει κρατήσει ένα ανεξόφλητο γραμμάτιο...

Τότε στον δραματικό προημιτελικό η ελληνική ομάδα είχε ηττηθεί από τη Γαλλία με 51-49, ενώ στη συνέχεια νίκησε τη Σλοβακία και την Ιταλία και εκτός από την πέμπτη θέση, πήρε και το εισιτήριο (όπως συνέβη και τώρα) για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Η πορεία της Εθνικής έχει συνεγείρει όλο το έθνος και σε μια εποχή ανυδρίας, αυτό μοιάζει με θεόσταλτο δώρο. Χθες το βράδυ για παράδειγμα δέχθηκε το τηλεφώνημα του άλλοτε αρχηγού του Παναθηναϊκού και της εθνικής ομάδας, Απόστολου Κόντου ο οποίος ήθελε να μοιραστεί μαζί μου τα συναισθήματα του και μάλιστα από τον θάλαμο ενός νοσοκομείου όπου μόλις είχε ξυπνήσει από τη νάρκωση μετά από μια χειρουργική επέμβαση!

Οψόμεθα λοιπόν. Καλή τύχη απόψε στα κορίτσια διότι και τη χρειάζονται και την αξίζουν. Καλή τύχη και άμποτε αύριο το βράδυ να μας παρασύρουν όχι στο συρτάκι του Βελιγραδίου, αλλά στο δικό τους ζεϊμπέκικο...

Στο όνομα και πράγμα ζεμπέκικο της Ευδοκίας όπως λένε τη Σταμάτη!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3