Νηστεία και προσευχή

Τις τελευταίες 40 μέρες, ο Παναθηναϊκός Superfoods δεν θυμίζει απλά έναν σέρφερ, από αυτούς που ξημεροβραδιάζονται στις ακτές της Χαβάης και μετράνε υπομονετικά τα κύματα, αγκαλιά με τη σανίδα τους. Είναι από εκείνους που κατάφερε να πετύχει το κατάλληλο, το καβάλησε και άρχισε να «χορεύει» πάνω στον αφρό του, ισορροπώντας με χάρη και ταχύτητα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις , ο συνδυασμός υγείας και φόρμας είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να του συμβεί, λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η πιο κρίσιμη σειρά της φετινής σεζόν. Γιατί κακά τα ψέματα, αυτό που λείπει και προφανώς πονάει τους «πράσινους», δεν είναι ότι έχασαν, όπως έχασαν, τα δυο τελευταία πρωταθλήματα. Είναι κυρίως ότι μετράνε τέσσερις συνεχόμενες απουσίες από final4 της Euroleague. Τις περισσότερες από τότε που ξεκίνησαν να πρωταγωνιστούν στα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Μοναδικές Στοιχηματικές Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις & Η Καλύτερη Εξυπηρέτηση (21+)!

Δεν είναι τυχαίο ότι οι προπονητές που απομακρύνθηκαν επί Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ήταν μετά από τις αποτυχημένες απόπειρες να οδηγήσουν την ομάδα σε αυτό το μεγάλο ραντεβού. Ο Αργύρης Πεδουλάκης πήρε το νταμπλ, αλλά τελικά μέτρησε ότι οι απέναντι , με τον Έλληνα Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο , όχι μόνο πήγαν στο Λονδίνο, αλλά έπαιξαν μοντέρνο μπάσκετ και θριάμβευσαν πανηγυρίζοντας το «back2 back». Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είχε εξασφαλίσει το κύπελλο, αλλά κι αυτός απομακρύνθηκε μόλις ολοκληρώθηκε ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός , την ίδια σεζόν που ο «αιώνιος» , με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, που διαδέχθηκε τον Μπαρτζώκα, , έφτασε μέχρι τον τελικό της Μαδρίτης. Πέρυσι, ο «Σάλε» μάζεψε τα πράγματά του μετά το «σκούπισμα» από την Λαμποράλ του Μπουρούση και του Τζέιμς. Είναι προφανής η σημειολογία και η αλληλουχία των γεγονότων , ειδικά όταν πρόκειται για μια ομάδα που την τελευταία 25ετία έχει στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης περισσότερες φορές από κάθε άλλη.

Την δίψα και τη λαχτάρα για τη μεγάλη επιστροφή, την εξέφρασαν οι οπαδοί του «τριφυλλιού» εξαντλώντας μέσα σε μισή μέρα τα εισιτήρια και των δυο πρώτων αγώνων με την Φενέρμπαχτσε. Είναι η πρώτη φορά από το 2012 και μετά που το πλεονέκτημα έδρας είναι στα δικά τους χέρια. Κι επιπλέον είναι η έξτρα έξαψη που προκύπτει από το γεγονός ότι στον πάγκο της τουρκικής ομάδας, κάθεται ο επί 13 χρόνια δικός τους καθοδηγητής και μετρ της διοργάνωσης, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.

Το ματς με τον ΠΑΟΚ, φυσικά και δεν αντέχει σε κριτική. Προφανώς όσοι βρέθηκαν στις κερκίδες ήταν για το «καλό κατευόδιο», γιατί εκείνοι που έχουν ήδη στα χέρια τους τα εισιτήρια για τα ματς της Τρίτης του Πάσχα και της Πέμπτης του Πάσχα, έχουν ξεκινήσει «νηστεία και προσευχή». Ίσως και αφωνία για να είναι ξεκούραστες οι φωνητικές τους χορδές.

Ο Παναθηναϊκός, όπως παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή, έχει όλα τα φόντα να τα καταφέρει. Όχι μόνο επειδή έχει το αβαντάζ έδρας και το θέλει πολύ, αλλά και γιατί αγωνιστικά έχει το πιο πλούσιο ρεπερτόριο των τελευταίων πέντε χρόνων. Και αθλητικότητα που του έλειπε τα προηγούμενα χρόνια τον βοηθάει κυρίως στην αποτελεσματική άμυνα , και pick and roll (Καλάθης –Γκιστ) και low post παιχνίδι (Μπουρούσης) και ατομική επιθετική ικανότητα (Τζέιμς, Ρίβερς) και σουτέρ και προπονητή (Πασκουάλ) που ξέρει τα κατατόπια πολύ καλύτερα από τους προκατόχους του.

Όμως για να επιστρέψουμε στο παράδειγμα του σέρφερ, οι πιο μεγάλοι κίνδυνοι που έχει να αντιμετωπίσει είναι: είτε να παρασυρθεί από την υπερβολική αυτοπεποίθησή του και να κάνει φιγούρες που θα βάλουν σε κίνδυνο της ισορροπία του, είτε να πέσει στην παγίδα των περισπασμών (μια ακόμη επιστροφή Ομπράντοβιτς με όσα αυτός κουβαλάει για τον ψυχισμό των οπαδών του Παναθηναϊκού)και να χάσει τη συγκέντρωσή του, είτε να βρεθεί ξαφνικά στα σαγόνια κανενός …καρχαρία, από αυτούς που ξαφνικά εμφανίζονται στις παραλίες και χαλάνε τη γιορτή. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ…