Ή τις χάνεις ή τρως πρόστιμο!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Ή τις χάνεις ή τρως πρόστιμο!
Στην ακροτελεύτια αγωνιστική της Euroleague ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τη Μακαμπί και ο Βασίλης Σκουντής ξεπαγώνει μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές που έχουν σημαδέψει το καρμικό νταλαβέρι των Σέλτικς και των Λέικερς της Ευρώπης...

Νταλαβέρι και όχι απλώς ένα κοινό γαϊτανάκι είναι η φάμπρικα την οποία έχουν ανοίξει εδώ και σαράντα έξι χρόνια ο Παναθηναϊκός και η Μακαμπί, που ασφαλώς μπορούν να συστήνονται ως οι Σέλτικς και οι Λέικερς της από 'δω πλευράς του Ατλαντικού.

Το 'χα πει αυτό μάλιστα κάποτε στον Ντέηβιντ Μπλατ και του άρεσε, αλλά δεν του άρεσε! Με τη λογική της αμερικανικής εναντίωσης που διατυπώνεται με την έκφραση “thanks but no thanks” (την οποία παρεμπιπτόντως εδώ στην Ελλάδα πρωτάκουσα από τον Τζον Νιούμαν, καλή του ώρα), ο νυν προπονητής της Νταρουσάφακα γούσταρε την παρομοίωση και την υπερθεμάτισε κιόλας, αλλά δεν του άρεσε επειδή βρισκόταν στην άλλη όχθη...

Ελόγου του, γέννημα θρέμμα της Βοστώνης και φανατικός οπαδός των Σέλτικς να συστήνεται ως προπονητής των “Λέικερς της Ευρώπης”, ε, διάβολε, σε αυτό το οξύμωρο σχήμα ταιριάζει ο στίχος από ένα ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου...

Στρατηγέ τι γύρευες στη Λάρισα, εσύ ένας Υδραίος!

Εδώ βεβαίως χρειάζεται να ανοίξω μια μικρή παρένθεση που αναδεικνύει και άλλο ένα οξύμωρο σχήμα: Ως γνωστόν το Ισραήλ γεωγραφικώς ανήκει στην Ασία, αλλά εδώ και δεκαετίες μεταγράφηκε στην Ευρώπη ως λαθρεπιβάτης στα αθλητικά δρώμενα της. Αυτή είναι μια παλιά υπόθεση, η οποία μετά από τόσα χρόνια έχει παραγραφεί, οπότε αφενός λόγω των χρωμάτων τους και αφετέρου εξαιτίας της βεντέτας που έχουν οικοδομήσει, ο Παναθηναϊκός και η Μακαμπί δικαιούνται να προβαίνουν σε... αντιποίηση της αρχής του ΝΒΑ.

Αρέσει, δεν αρέσει στον Μπλατ!

Πέρασαν λοιπόν κιόλας σαράντα έξι χρόνια από το πρώτο (το πρώτο από τα 36 που συμπληρώνει σήμερα αυτό το διαχρονικό γαϊτανάκι) συναπάντημα των δυο ομάδων...

Ο Παναθηναϊκός και η Μακαμπί συναντήθηκαν και γνωρίστηκαν μεταξύ τους (στο πλαίσιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης) τη σεζόν 1971-72, όταν ο μεν «Τάφος του Ινδού» είχε ήδη αρχίσει να παλιώνει, το δε «Γιαντ Ελιάου» βρισκόταν ακόμη στα...μπετά!

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1971 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε ένα από τα τελευταία ματς της καριέρας του συχωρεμένου Γιώργου Κολοκυθά (ο οποίος τραυματίσθηκε σοβαρά μετά από λίγες μέρες πρώτα κόντρα στην ΑΕΚ και δίκην χαριστικής βολής απέναντι στη βελγική Μπους Φρουί ) οι “πράσινοι” επιβλήθηκαν με 81-73 και έκαναν ένα μεγάλο βήμα για την πρόκριση τους στη φάση των ομίλων .

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κολοκυθάς 14, Κέρκλαντ 19, Κέφαλος 7, Πέππας 3, Ιορδανίδης 10, Δημαράς 8, Κόντος 4, Χαϊκάλης 2, Παναγιωταράκος 10, Ανάγνος 4, Παπάζογλου. Προπονητής: Κώστας Μουρούζης

ΜΑΚΑΜΠΙ: Κορέν 2, Αβισάρ 5, Κοέν-Μιντζ 16, Μπρόντι 14, Στάρκμαν 4, Νέουμαρκ, Λέγια, Τσάμπιν 32. Προπονητής: Ραλφ Κλάιν

Μια εβδομάδα αργότερα ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στο Τελ Αβίβ για ν α υπερασπισθεί έναντι οποιουδήποτε τιμήματος (και το εννοώ αυτό, θα γίνει άλλωστε αντιληπτό στη συνέχεια) τη διαφορά των οκτώ πόντων...

Οι “πράσινοι” έπεσαν στην περίπτωση διότι ο επαναληπτικός της 9ης Δεκεμβρίου συνέπεσε με την τελετή παράδοσης της ανακαινισμένης έδρας της Μακαμπί! Όταν έφτασαν στο Τελ Αβίβ, αντίκρισαν ένα... γιαπί, μάλιστα οι εργασίες συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα και το “Γιαντ Ελιάου” (που είχε εγκαινιασθεί για πρώτη φορά στις 17 Σεπτεμβρίου του 1963 και μετά από δέκα πέντε μήνες έπαιξε εκεί η ΑΕΚ) παραδόθηκε μόλις λίγα λεπτά πριν από το τζάμπολ με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να μένουν με το στόμα ανοιχτό από το θέαμα....

Πάνω από δέκα χιλιάδες άνθρωποι ήταν στοιβαγμένοι στις εξέδρες, κατά μήκος του αγωνιστικού χώρου κάθονταν πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια μερικοί από τους ακρωτηριασμένους ήρωες του ισραηλίτικου στρατού, ενώ στο κέντρο στεκόταν αγέρωχος (για να χαιρετήσει τις δυο ομάδες) ο διαβόητος μονόφθαλμος Υπουργός Άμυνας Μοσέ Νταγιάν, ο οποίος τον Ιούνιο του '67 υπήρξε ο αρχιτέκτονας της νίκης στον “Πόλεμο των Έξι Ημερών”.

Το ματς εξελίχθηκε σε θρίλερ, με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Κώστα Μουρούζη, που όντας κιόλας θυμωμένος επειδή οι Ισραηλινοί τον κορόιδεψαν και τον έστειλαν σε άλλη πόλη όταν, μερικές μέρες, νωρίτερα, πήγε στο Ισραήλ για να κατασκοπεύσει τη Μακαμπί, είχε έναν λόγο παραπάνω για να θέλει να τους νικήσει...

Τρία δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη (κι ενώ το σκορ ήταν 81-80) ο πανούργος «Ντίνο» κάλεσε τάιμ άουτ και διέταξε τον Κρις Κέφαλο να αστοχήσει επίτηδες στις δυο βολές, που επρόκειτο να σουτάρει!

Ο ομογενής γκαρντ που δεν φημιζόταν για το...κουβαρνταλίκι του και υπολόγιζε ακόμη και το πενηνταράκι, άκουσε τον Μουρούζη να του λέει «εάν βάλεις έστω και μία, θα φας πρόστιμο εκατό χιλιάδες δραχμές» και ακολούθησε πιστά την οδηγία του: αστόχησε και στις δυο βολές, το σκορ παρέμεινε 81-80 και ο Παναθηναϊκός προτίμησε να ηττηθεί, παρά να ρισκάρει το - 9 στην παράταση!

Ο τότε Γενικός Γραμματέας της FIBA, Γουίλιαμ Τζόουνς, που ήταν παρών, δεν δίστασε να δώσει συγχαρητήρια στον Μουρούζη για την πονηριά του, εξαιτίας της οποίας αποφάσισε να αλλάξει τον ισχύοντα κανονισμό, καταργώντας την παράταση σε περίπτωση ισόπαλου αποτελέσματος.

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτόν τον επαναληπτικό αγώνα:

ΜΑΚΑΜΠΙ: Μπρόντι 26, Αβισάρ 18, Ντάνλοπ 12, Τσάμπιν 9, Κοέν-Μιντζ 8, Στάρκμαν 6, Μπιέλσκι 2.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κέφαλος 16, Κέρκλαντ 15, Πέππας 16, Χαϊκάλης 15, Ιορδανίδης 7, Κόντος 9, Δημαράς 2, Ανάγνος.

Εννέα χρόνια αργότερα ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε πάλι της Μακαμπί στον Τάφο του Ινδού με σκορ 81-76 σε αγώνα στο πλαίσιο ομίλου του Κυπέλλου Κυπελλούχων, που σημαδεύτηκε από σοβαρά επεισόδια. Τότε οι Ισραηλινοί είχαν στη διάθεση τους τον Ολσι Πέρι και τον θηριώδη Ερλ Γουϊλιαμς, ο οποίος τσατισμένος από τις αποδοκιμασίες των θεατών, σε μια φάση έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο, όρμησε στην εξέδρα κι άρχισε να πλακώνει όποιον έβρισκε μπροστά του! Για να αναχαιτιστεί ο Αμερικανός σέντερ χρειάστηκε να παρέμβει μια ολόκληρη διμοιρία από ΜΑΤ, ενώ η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου διανυκτέρευσε, λόγω των μηνύσεων, ο Γουίλιαμς.

Η πρώτη ελληνική ομάδα η οποία κατάφερε να νικήσει τη Μακαμπί στην έδρα της όπου μάλιστα παρέμενε αήττητη επί πέντε συναπτά έτη ήταν ο Αρης στις 3 Νοεμβρίου του 1983 με 76-75. Δέκα χρόνια αργότερα, στις 2 Φεβρουαρίου του 1994 (Κύπελλο Κόρατς) βάδισε στα χνάρια του ο Πανιώνιος ο οποίος επιβλήθηκε με 77-74, σε ένα ματς που εξελίχθηκε σε ρεσιτάλ του Παναγιώτη Γιαννάκη και του Χένρι Τέρνερ.

Την επόμενη χρονιά ο "δράκος" επέστρεψε στο "Γιαντ Ελιάου" για να επαναλάβει το ίδιο κατόρθωμα με τον Παναθηναϊκό, αλλά ατύχησε και μάλιστα υπήρξε ο μοιραίος παίκτης στην τελευταία φάση ενός συγκλονιστικού ματς, που έληξε με σκορ 92-91. Εκείνο το βράδυ ο Οικονόμου είχε 23 πόντους και 6 ριμπάουντ, ο Ζάρκο Πάσπαλι 20 πόντους και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς 19 πόντους και 13 ριμπάουντ.

Εντέλει το απωθημένο που καταδίωκε τον Παναθηναϊκό από το 1971 εκπληρώθηκε μετά από 13 μήνες, καθ' οδόν προς το Παρίσι και τον θρόνο της Ευρώπης. Στις 15 Φεβρουαρίου του 1996, λοιπόν, οι "πράσινοι" κατάφεραν να αλώσουν για πρώτη φορά το γήπεδο - ταμπού νικώντας τη Μακαμπί με 86-79, χάρη στην... οργιώδη εμφάνιση του Νίκου Οικονόμου, ο οποίος ένιωθε πως είχε ένα ανεξόφλητο γραμμάτιο να εισπράξει από την προηγούμενη σεζόν. Ο Νικαιώτης φόργουορντ πέτυχε 35 πόντους με 6/11 δίποντα, 6/7 τρίποντα και 5/5 βολές, ενώ ο Ντομινίκ Γουίλκινς πρόσθεσε 28 με 7/16δ., 3/4τρ., 5/6β. και 10 ριμπάουντ. Εκείνη τη σεζόν η Μακαμπί φιλοδοξούσε να φτάσει στο Φάιναλ Φορ και να κατακτήσει τον τίτλο, προς τούτο μάλιστα είχε εντάξει στο ρόστερ της τον επί 15 συναπτά έτη σταρ του ΝΒΑ (Σαν Ντιέγκο, Σιάτλ, Φοίνιξ, Γιούτα, Σάρλοτ, Φιλαδέλφεια) Τομ Τσέιμπερς, ο οποίος είχε 20 πόντους και 8 ριμπάουντ.

Οι "πράσινοι" και οι "κίτρινοι" είχαν συναντηθεί ήδη 14 φορές (αρχής γενομένης από το 1971), όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες δικεκδικώντας το τρόπαιο. Κεντρική φιγούρα στον τελικό του 2000 στο νεότευκτο γήπεδο της Πυλαίας αποτελεί ο Οντεντ Κάτας, ο οποίος οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη και εν συνεχεία βίωσε μοναδικά και αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα: στο γήπεδο αποθεώθηκε από τους φιλάθλους του "τριφυλλιού" και στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" τον σήκωσαν στα χέρια οι συμπατριώτες του που μάλιστα τον έκαναν να κλαίει με λυγμούς, αφιερώνοντας του το συγκινητικό "τραγούδι της μάνας"!

Την ίδια στιγμή ο Πίνι Γκέρσον, που ούτως ή άλλως φημίζεται για την αμετροέπεια του δεν μπόρεσε να χωνέψει την ήττα και με το που επέστρεψε στο Τελ Αβίβ έριξε τη χολή του. «Καλέ, εσείς δεν καταλάβατε ότι αυτός ο τελικός ήταν... πουλημένος;» ρώτησε τους δημοσιογράφους. «Η μόνη διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες ήταν οι διαιτητές! Ο Παναθηναϊκός άξιζε να κατακτήσει το τρόπαιο, αλλά αυτοί οι διαιτητές δεν άξιζαν να σφυρίξουν στον τελικό. Κατόπιν αυτού είπα στον Μισράχι ότι δεν υπάρχει λόγος να δαπανάμε τόσα λεφτά για να κατακτήσουμε το Κύπελλο. Μας συμφέρει περισσότερο να τα ξοδέψουμε για να το... αγοράσουμε»!

Την επόμενη χρονιά, όντως η Μακαμπί (με την εκπεφρασμένη λογική του Γκέρσον) ξόδεψε τα λεφτά της για να... αγοράσει το Κύπελλο! Στο remake του τελικού της Πυλαίας, στο Παρίσι, οι Ισραηλινοί νίκησαν τον Παναθηναϊκό με 81-67 κι ο Πίνι, κορδωμένος σαν παγόνι (μετά το συγχαρητήριο τηλεφώνημα του τότε πρωθυπουργού της χώρας, Αριέλ Σαρόν) είπε «Νικήσαμε σε αυτόν τον πόλεμο και από εδώ και πέρα θα νικάμε σε όλους τους πολέμους. Τώρα λοιπόν μπορώ να πεθάνω ευτυχισμένος»! Ο Πίνι δεν πέθανε, ίσα ίσα ζει και βασιλεύει, αλλά εκείνο το βράδυ ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού να φωνάζει για τη διαιτησία, μάλιστα στη λήξη του ημιχρόνου κι ενώ οι διαιτητές (ο Ισπανός Σάντσα και ο Γάλλος Ντοριζόν) κατευθύνονταν προς τα αποδυτήρια, τους την έπεσε χοντρά ο Ομπράντοβιτς !

Νωρίτερα ένα από τα πολλά άσχημα σφυρίγματα του Πασκάλ Ντοριζόν (του διαιτητή ο οποίος είχε συνδεθεί στο ίδιο γήπεδο το 1996 με την τάπα του Βράνκοβιτς στον Μοντέρο) προκάλεσε την οργή του Θανάση Γιαννακόπουλου ο οποίος εκσφενδόνισε το κινητό τηλέφωνο του, το οποίο πάντως δεν. βρήκε στόχο και «προσγειώθηκε» στο παρκέ!

Μετά τους back to back τελικούς στην Πυλαία και στο Παρίσι, οι δυο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ του 2002 στην Μπολόνια, που εξελίχθηκε σε μια ραψωδία του Ντέγιαν Μποντιρόγκα (26 πόντοι), αλλά κυρίως σε ένα ρεσιτάλ (προσχεδιασμένων) ή απλώς ενστικτωδών) επιλογών του Ομπράντοβιτς, ο οποίος ξεπέρασε τον εαυτό του στον τελικό με την οικοδέσποινα Κίντερ.

Οι "πράσινοι" ξεχαρβάλωσαν τη ζώνη προσαρμογής του Μπλατ (που είχε αντικαταστήσει για έναν χρόνο τον ευρισκόμενο σε... αγρανάπαυση Γκέρσον) σκοράροντας με αλλεπάλληλα πλάγια pick n' roll, ενώ ακολούθησαν κατά γράμμα την εντολή δίκην προφητείας του προπονητή τους. Στον πίνακα των αποδυτηρίων , ο Ζοτς είχε γράψει με μεγάλα γράμματα τα οποία μάλιστα κύκλωσε μια και μοναδική εντολή: "Κρατήστε τον Μακ Ντόναλντ κάτω από τους 12 πόντους". Οπερ και εγένετο με μαθηματική ακρίβεια, διότι ο μετέπειτα παίκτης του Παναθηναϊκού σημείωσε έντεκα!

Δύο χρόνια αργότερα οι δυο ομάδες ξαναπήγαν παρέα σε ένα Φάιναλ Φορ, αυτή τη φορά στη Μόσχα, όπου η (ανυπέρβλητη εκείνη την περίοδο) Μακαμπί, παρόντος και του Νέστορα Κόμματου, νίκησε τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό, τον οποίο δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του ο Γιάκα Λάκοβιτς!

Εκείνο το απόγευμα ο Σλοβένος βρισκόταν σε άλλο γήπεδο (όπως μαρτυρούν οι μόλις 4 πόντοι του με 1/6 σουτ σε 17 λεπτά) και το επόμενο μεσημέρι (στη διάρκειας της ζωντανής "Κερκίδας του Σαββάτου" της ΕΤ-1) είπε ότι « δεν έκλεισα μάτι όλη τη νύχτα από τη στενοχώρια μου κι όταν πήγε να με πάρει για λίγο ο ύπνος είδα στον ύπνο μου ότι ξαναπαίξαμε και αυτή τη φορά τους νικήσαμε»!

Σαν να μην έφτανε η σκιώδης παρουσία του Λάκοβιτς, στο κρισιμότερο σημείο του ημιτελικού κι ενώ το σκορ ήταν μόλις 51- 50 υπέρ της Μακαμπί, ο Νίκος Χατζηβρέττας έκανε "μπρος πίσω" και λίγο έλειψε ο Ομπράντοβιτς να μπει στο γήπεδο και να τον... καρυδώσει!

Πέρασαν έξι χρόνια (μετά τη Μόσχα) και το πεπρωμένο του Παναθηναϊκού και της Μακαμπί ήταν απίκο στο Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης. Με την κεκτημένη ταχύτητα από την επική πρόκριση απέναντι στην Μπαρτσελόνα ο Παναθηναϊκός νίκησε τη Σιένα στον ημιτελικό και στον τελικό δεν άφησε τους Ισραηλινούς να του χαλάσουν τη...ζαχαρένια.

Η κορυφαία εικόνα αυτού του αγώνα δεν είναι αγωνιστική, αλλά συναισθηματική: λίγα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη κι ενώ όλα είχαν κριθεί υπέρ των "πρασίνων", όλα τα βλέμματα στράφηκαν προς τον πάγκο του Παναθηναϊκού, όπου ο Ομπράντοβιτς είχε ανοίξει μια τεράστια αγκαλιά και περίμενε με λαχτάρα τον ακριβοθώρητο σε τέτοιες συναισθηματικές εξάρσεις αρχηγό του.

Ο Διαμαντίδης που είχε... ξεσαλώσει και στον ημιτελικό (βάζοντας το χέρι του στο τριφύλλι μετά από μια εντυπωσιακή αμυντική προσπάθεια) είδε τη λαχτάρα του προπονητή του και όρμησε πάνω του συνθέτοντας μια εικόνα η οποία παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένη στην πινακοθήκη της Ευρωλίγκας.

Ο πέμπτος αγώνας των πλέι οφς της σεζόν 2011-12 (με λάφυρο μια θέση στο Φάιναλ Φορ της Πόλης) εξελίχθηκε σε μια από τις κορυφαίες παραστάσεις στην καριέρα του Δημήτρη Διαμαντίδη. Το βράδυ της 5ης Απριλίου του 2012 βράδυ ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Μακαμπί (που είχε στις τάξεις της τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη και τον Θοδωρή Παπαλουκά) δια πυρός και σιδήρου (86-85) με τον αρχηγό του να «γράφει» 25 πόντους, ευστοχώντας σε 15/18 βολές, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 2 κλεψίματα, μια τάπα και 34 βαθμούς στο ranking.

Στον επίλογο αυτής της εμφάνισης του που αποτελεί τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό του "clutch player", ο Καστοριανός γκαρντ κέρδισε φάουλ, έβαλε την πρώτη βολή, αστόχησε στη δεύτερη και στο καπάκι έκλεψε την μπάλα από τον Ταλ Μπουρστέιν, κλειδώνοντας τη νίκη και την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ της Πόλης.

Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του ματς ο μεν Ντέηβιντ Μπλατ είπε «δεν θέλω να ξαναδώ τον Διαμαντίδη μπροστά μου και αν θα μπορούσα ν' αλλάξω κάτι στο ματς θα ήταν να τον κλείδωνα στο ξενοδοχείο», ο δε Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, οργισμένος από τη συμπεριφορά των θεατών έριξε μια βόμβα μεγατόνων: «Δέκα τρία χρόνια που είμαι εδώ αυτοί που σημαδεύουν με λέιζερ τους αντιπάλους και στη λήξη των αγώνων μπαίνουν στο γήπεδο, δεν μας έχουν αφήσει να πανηγυρίσουμε όπως θέλουμε. Ισως αυτή η συμπεριφορά να με αναγκάσει να πάρω πιο εύκολα την απόφαση μου να φύγω από την ομάδα»!

Πέρα από την μεγίστη σημασία του , υπό την έννοια ότι για τον Παναθηναϊκό αποτελεί το όχημα για να κλειδώσει με το δικό του χέρι (και χωρίς να έχει ανάγκη την... Αθηνά της Βιτόρια) την τέταρτη θέση και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφς, ο αποψινός αγώνας έρχεται να προσθέσει άλλο ένα επεισόδιο στο ατέρμονο σίριαλ στο οποίο πρωταγωνιστούν οι δυο ομάδες εδώ και δεκαετίες...

Οι δυο ομάδες αναμετρώνται απόψε για 36η φορά στα χρονικά με το σκορ να είναι 18-17 υπέρ των Ισραηλινών και με τους “πράσινους” να έχουν την ευκαιρία να πετύχουν την ισοφάριση. Συν τοις άλλοις αυτό το ζευγάρι αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και είναι παντός καιρού, καθώς έχουν συναντηθεί σε όλη μα όλη τη γκάμα των φάσεων της διοργάνωσης, συμπεριλαμβανομένων ενός ομίλου τελικής εξάδας (1981-82), της κανονικής διάρκειας, του Top 16, μιας κολασμένης σειράς πλέι οφς (2012), δυο ημιτελικών (Μπολόνια/2002, Μόσχα/2005) και τριών τελικών (Πυλαία/2000, Παρίσι/2001, Βαρκελώνη/2011)!

Παναθηναϊκός εναντίον Μακαμπί, λοιπόν, διαβάζεται και πλασάρεται επίσης ως Boston Celtics vs Los Angeles Lakers! Οι δυο ιστορικότερες και ενδοξότερες ομάδες του ΝΒΑ μοστράρουν στην περιουσία τους 33 (17+16) χρυσά δαχτυλίδια, εκ των οποίων τα δώδεκα κρίθηκαν σε μεταξύ τους σειρές τελικών, ενώ οι "πράσινοι" και οι "κίτρινοι" της "Γηραιάς Ηπείρου" αριθμούν 12 (6+6) τρόπαια, τρία εκ των οποίων κρίθηκαν σε μεταξύ τους τελικούς και σε κάθε περίπτωση αυτό είναι ένα καρμικό νταλαβέρι, που συνεχίζεται απόψε...

Συνεχίζεται με ηχητικό εφέ το “Beat LA, beat LA” το οποίο λάνσαραν οι οπαδοί των Σέλτικς στα 26'' του χαμένου έβδομου τελικού της Ανατολής, το 1982, απέναντι στους Σίξερς στο “Garden” με σκοπό να κατευοδώσουν και να ενθαρρύνουν τους θύτες τους και ταυτοχρόνως να πικάρουν τους Λέικερς!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3