Κλείσε τα μάτια και θα δεις

A priori ο Ολυμπιακός, υπερέχει της ΑΕΚ σε εμπειρία, βάθος, ποιότητα παικτών, ομοιογένεια, αθλητικότητα, σκληρότητα. Όλα όσα στοιχειοθετούν την ταυτότητα μιας ομάδας και συνιστούν τον χαρακτήρα της ο οποίος εξαργυρώνεται με αντοχή στις δυσκολίες. Αυτό σημαίνει ότι για να νικήσει η ΑΕΚ , ακόμη και μέσα στο γήπεδό της ,ή θα πρέπει να τον πετύχει σε άσχημη βραδιά ή θα πρέπει να τον αναγκάσει-και μιλάμε για έναν αντίπαλο που βρίσκεται μέσα στις τρεις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας της Euroleague- να παίξει άσχημα. Και παράλληλα, εκείνη να κάνει κάτι παραπάνω από το μέσο όρο της. Και σε επίπεδο τακτικής και σε επίπεδοαποτελεσματικότητας. Παρότι η προσέγγιση μοιάζει απλοϊκή , με απολογισμό 4 στα 21 τρίποντα,, πολύ απλά: δεν γίνεται.

Υπό αυτή την έννοια, όσα συνέβησαν στο παρκέ, είχαν μεν ενδιαφέρον , ήταν όμως και φυσιολογικά. «Θα ήταν εύκολο να τα δει κανείς και με κλειστά μάτια» όπως θα έλεγε και ο Σαίξπηρ. Δεν ξάφνιασαν κανέναν, εκτός ίσως από εκείνους , τους οπαδούς της Ένωσης, που πίστευαν ότι το πρόβλημα της ομάδας τους ήταν ο Ζντοβτς και πως τώρα που απομακρύνθηκε, ξαφνικά η ομάδα τους θα μεταμορφωνόταν σε πολεμική μηχανή.

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε δα και κανένα μεγάλο παιχνίδι. Οι δυο σταρ του, ο Βασίλης Σπανούλης και ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν άστοχοι. Παρ’ όλα αυτά, δεν πανικοβλήθηκαν από τα προόσκαιρα προβλήματα που του δημιούργησε η πονηρία του Μαυροειδή οι κάποιες σποραδικές μάχες που κέρδισαν ο Ούκιτς, ο Μαυροκεφαλίδης ή ο Ντίξον. Τουε ενδιέφερε το μεγάλο κάδρο και σε εκείνο είχαν τον έλεγχο.

Τα τρία σημεία που ανέδειξαν υπεροχή τους και τους έδειξαν το δρόμο ώστε να ξεπεράσουν το τελευταίο ναρκοπέδιο της κανονικής περιόδου και να βάλουν στο τσεπάκι την πρωτιά, και κατ’ επέκταση το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας ήταν:

* Η πολυδιάστατη προσφορά του Ματ Λοτζέσκι, ο οποίος βρήκε απέναντί του τον μπόσικο στην άμυνα Βασιλειάδη και στον σημάδεψε κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Ο Αμερικανοβέλγος, ήταν αυτός που βγήκε μπροστά στα μέσα στης δεύτερης περιόδου, εκτέλεσε, δημιούργησε και χωρίς να εκβιάσει ούτε μία προσπάθεια , προσέφερε το πλεονέκτημα της δράσης (της επίθεσης) , απέναντι στην αντίδραση (άμυνας).

* Η άνοδος της δυναμικής παρουσία του Κεμ Μπιρτς κάτω από το καλάθι, ο οποίος αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο μιας άμυνας που ξαφνικά κατέβασε ρολά και κράτησε ανέπαφο το καλάθι για πέντε λεπτά. Ο Καναδός ανάγκασε τους αντίπαλους που πλησίαζαν την ρακέτα με απειλητικές διαθέσεις να κάνουν στροφή 180 μοιρών και να πετάνε την μπάλα έξω.

* Η ήρεμη διαχείριση του τελευταίου τριλέπτου , στην οποία φάνηκε η διαφορά συγκέντρωσης των δυο ομάδων. Ο Ολυμπιακός κυκλοφόρησε την μπάλα και έψαξε τις καλύτερες δυνατές επιλογές παίζοντας και με τον χρόνο. Η ΑΕΚ προσπάθησε με σπασμωδικά, εκτός πλάνου και ενίοτε εκτός λογικής να ανατρέψει τα δεδομένα. Αποδείχθηκε αδύνατο.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, με εξαίρεση της εντός έδρας απώλεια του κυπέλλου, επιβεβαιώνει ότι φέτος βρίσκεται σε σωστό μονοπάτι. Γι αυτόν ήταν καθοριστικό ότι το καλοκαίρι διόρθωσε κάποιες περσινές καλοκαιρινές αστοχίες. Ο Μπιρτς αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στη αλυσίδα των αξιόπιστων διαδόχων του Χάϊνς, μετά τον Ντάνστον και τον Χάντερ , ενώ με την απόκτηση του Γκριν βρήκε ένα πολύτιμο πόλο επίθεσης για τις βραδιές που δεν παίζει ή δεν τραβάει το χέρι του «Kill Bill”. Είναι από τις ομάδες που θα διεκδικήσουν την Euroleague γιατί υπερέχει σε μεγάλο βαθμό στην ομοιογένεια. Και φυσικά θα έχει τον πρώτο λόγο για το πρωτάθλημα , από την στιγμή που θα έχει το πλεονέκτημα έδρας , ανεξάρτητα αν τα τελευταία χρόνια αυτό δεν έχει αποδειχθεί ασφαλές.

Όσο για την ΑΕΚ, σε πρώτη φάση είναι θετικό να αναγνωρίσει κανείς ότι έχει κάνει σημαντικά βήματα μπρος , σε σχέση με την περσινή άσχημη εικόνα, ανεξάρτητα αν τότε κατάφερε να αρπάξει πάνω στο νήμα την 3η θέση από τον Άρη που πέρυσι ήταν καλύτερος. Επίσης είναι εξίσου σημαντικό να καταλάβει ότι η απομάκρυνση του Ζντοβτς , ήταν απλά μια κίνηση που έγινε για να ηρεμήσει τα ένστικτα της ανθρωποφαγίας, μετά τον δίκαιο αποκλεισμό στο Champions League, από μια πολύ καλύτερη ομάδα, όπως η Μονακό. Και προσέφερε στον κόσμο που πήγε στο γήπεδο μια διάθεση να χειροκροτήσει στο φινάλε, παρά την ήττα από τον Ολυμπιακό, γιατί αν στο τιμόνι ήταν ο Σλοβένος, θα την χρεωνόταν αποκλειστικά, από την στιγμή που η διαιτησία δεν της έδωσε καμία αφορμή να διαμαρτυρηθεί. Τουναντίον θα λέγαμε..

Ακόμη κι αν πετύχει μία ή δυο νίκες επί των «αιωνίων», θα είναι για το γόητρο. Η θέση που αξίζει στην ομάδα που έχει δημιουργηθεί αυτή τη χρονιά, είναι αυτή που έχει αγκαζάρει στον βαθμολογικό πίνακα της Α1, δηλαδή η 3η. Είναι μια καλή βάση να συνεχίσει με στόχο το επόμενο βήμα , ένας δυναμικός και φιλόδοξος παράγοντας όπως ο Μάκης Αγγελόπουλος, χωρίς να παραμυθιάζεται και να βιάζεται .Εξάλλου, ένας ασφαλές τεστ να αναλογιστεί κανείς που θέλει να δει την πραγματικότητα κατάματα είναι να αναρωτηθεί : « ποιός παίκτης από το φετινό ρόστερ της θα είχε θέση στον Ολυμπιακό (μιας και μιλάμε για τον αντίπαλο αυτής της βραδιάς);» Αν η απάντηση που θα δώσει με το χέρι στην καρδιά, είναι μικρότερη (και όχι ίση) του «2», τότε ας καταλάβουν πως ο συνεπής και εργατικός Σωτήρης Μανωλόπουλος, λίγα πράγματα μπορεί να αλλάξει δραματικά, μέχρι το τέλος της σεζόν.

.