Αν είχε 5 λεπτά λιγότερα...

Πόσες φορές έχουμε πει, «ρε γαμώτο, να είχε 5 λεπτά ακόμη θα νικούσε ο Ολυμπιακός»; Πολλές, πάρα πολλές.

Έφτασε η ώρα να πούμε και «ρε γαμώτο να είχε 5 λεπτά λιγότερα θα νικούσε ο Ολυμπιακός»… Ούτε το ένα μπορεί να συμβεί ούτε το άλλο. Το παιχνίδι κρατά 40 λεπτά και οι Πειραιώτες απλά δεν άντεξαν στην πίεση και την ενέργεια που έβγαλε η Φενέρμπαχτσε στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Ο Ολυμπιακός παίζοντας καλό μπάσκετ σε πρώτη και τρίτη περίοδο φρόντισε να βρεθεί στο +10 με 8:30 για τη λήξη. Στη συνέχεια οι 15.000 Τούρκοι έσπρωξαν την ομάδα τους, βρήκαν δύο μεγάλα σουτ που δεν τα βρήκαν οι «ερυθρόλευκοι» και με 15-0 σερί γύρισαν υπέρ τους την κατάσταση.

Σας μιλάω ειλικρινά στο 34’ πόναγαν τα αυτιά μου από τον θόρυβο. Τελευταία φορά που είχα νιώσει τόσο έντονη ατμόσφαιρα κατά του Ολυμπιακού ήταν στο Γιαν Ελιάου την περασμένη δεκαετία (στο Βελιγράδι δεν είναι κατά του). Ειλικρινά ένιωθα να σπρώχνουν την ομάδα τους σε εκείνη τη δύσκολη στιγμή.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ 32’, ΟΛΑ ΚΑΛΑ

Για να γίνει αυτό το 50-60 στο ταμπλό, ο Ολυμπιακός είχε κάνει ματσάρα στα 2/3 της αναμέτρησης. Εκπληκτικό ξεκίνημα με τον Γκριν να παρασύρει τους συμπαίκτες του στον δικό του ρυθμό.

Στην τρίτη περίοδο το σχήμα με τον Παπαπέτρου στο «4» λειτούργησε άριστα, η επίθεση είχε υπομονή και στο τέλος βρισκόταν πάντα μία καλή επιλογή. Στην άμυνα αυτού του διαστήματος δεν αναφέρομαι γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται, η άμυνα είναι πάντα εκεί.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος με τους συνεργάτες του είχαν διαβάσει τέλεια το παιχνίδι, οι παίκτες του είχαν υπομονή και εκμεταλλεύονταν την πίεση που αισθάνονταν οι Τούρκοι. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το γεγονός πως ο Ολυμπιακός βρήκε 10 πόντους σε τέσσερις επιθέσεις με τη μπάλα να βρίσκεται στον αέρα όταν ακούγεται το 24άρι, δεν υπάρχει. Και καθαρά σουτ, καλές επιλογές. Όχι την πετάω γιατί λήγει ο χρόνος.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ... ΠΛΗΜΜΥΡΑ

Το τελευταίο οκτάλεπτο άνηκε εξ ολοκλήρου στην τουρκική ομάδα. Η Φενέρ έβγαλε τρομερή ενέργεια, αύξησε την πίεση στην άμυνά της, έριξε δύο μπουνιές (θεμιτό), πήγε αρκετά στην επαφή και όλα αυτά άλλαξαν τη ροή του αγώνα.

Στον Ολυμπιακό τα έχασαν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Μάντζαρη και τον Ουότερς να κατεβάζουν την μπάλα με πλάτη στο καλάθι της επίθεσης πριν καν περάσουν το κέντρο του γηπέδου. Πανικοβλήθηκαν.

Μετά απλά στάθηκαν άτυχοι. Εξηγώ τι εννοώ…

Μετά το τάιμ άουτ του Σφαιρόπουλο βγαίνει τρομερή επίθεση και ο Πρίντεζης αστοχεί σε σουτ από τα 2 μέτρα ενώ στη συνέχεια ο Λοτζέσκι (με εξέθεσε ανεπανόρθωτα γιατί τον πίστευα πολύ για αυτό το ματς) αστοχεί ανενόχλητος σε σουτ τριών πόντων. Αν είχαν μπει αυτά τα δύο καλάθια ο Ολυμπιακός θα είχε φύγει νικητής. Δε μπήκαν κι έχασε δίκαια.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΡΟΛΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Μπορεί να ακουστεί οξύμωρο, αλλά έτσι είναι. Με τον Παπαπέτρου στο παρκέ η ομάδα βρέθηκε στο +10, με τον Πρίντεζη σε αυτό έχασε τη διαφορά.

Εννοείται και δεν ρίχνω ευθύνη στον «Πριντ», απλά θέλω να αναδείξω το πόσο έτοιμη ήταν η Φενέρ να τον αντιμετωπίσει. Με απλά λόγια… Ο Ολυμπιακός με τον Πρίντεζη στο παρκέ ήταν πιο προβλέψιμος για τον αντίπαλο από ότι με τον Παπαπέτρου. Η παγίδα που πήγαινε στον Πρίντεζη, τον ανάγκαζε να σπάει τη μπάλα στην weak side (αδύνατη πλευρά).

Από τη στιγμή που ο δεύτερος παίκτης ερχόταν από την strong side (δυνατή πλευρά) ίσως να έπρεπε να… σπάει τη μπάλα στον συμπαίκτη του που βρισκόταν σε απόσταση μίας πάσας και όχι στην απέναντι πλευρά.

Το δεύτερο στοιχείο που επηρέασε τους Πειραιώτες είναι το γεγονός πως ξεκίνησαν να παίζουν από νωρίς με το χρονόμετρο. Σταμάτησαν να ψάχνουν εύκολο καλάθι ή ενδιάμεσες επιθέσεις και πήγαν σε σουτ μετά τα 21’’. Νομίζω πως η Φενέρμπαχτσε το «μύρισε» αυτό και πήρε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση.

Το τρίτο στοιχείο ήταν η απουσία του Σπανούλη. Τη στιγμή του πανικού και των βιαστικών επιλογών στην επίθεση, έλειψε ο αρχηγός της ομάδας. Έλειψε η προσωπικότητά του. Να πάρει τη μπάλα, να κάνει (ναι) 2-3 παραπανίσιες ντρίμπλες, αλλά να βάλει ένα καλάθι, να τραβήξει δύο αμυντικούς πάνω του και να δώσει ένα πάρε-βάλε, να πάρει στο τέλος δύο φάουλ και να πάει η ομάδα πιο γρηγορα στο μπόνους.

Σε αυτό το τελευταίο δεκάλεπτο έλειψε ο Σπανούλης

ΣΩΣΤΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΦΑΟΥΛ

Κάθε προπονητική απόφαση πρέπει να βασίζεται ΚΑΙ στα δεδομένα του ματς τα οποία είναι πάντα ξεχωριστά.

21’’ για τη λήξη, η Φενέρ στο +3 και η κατοχή δική της. Η Φενέρ είχε 17/21 βολές (5/6 στο τελευταίο δεκάλεπτο) κι ο Ολυμπιακός 10/14 (4/4 στο τελευταίο δεκάλεπτο με «αίμα» η τελευταία του Πρίντεζη).

Αν έκανε φάουλ ο Ολυμπιακός και οι αντίπαλοι έβαζαν και τις δύο θα πήγαινε στο +5. Θα έκαναν αμέσως φάουλ και υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο να κάνει κάποιος «ερυθρόλευκος» 1/2 με 19’’ να μένουν.

Με εύστοχο τρίποντο της Φενέρ και 8-9 δευτερόλεπτα να μένουν θα πήγαινε το ματς στους 7 και ξαφνικά θα υπήρχαν δεύτερες σκέψεις στον Ολυμπιακό. Σκέψεις που θα επηρέαζαν και το επόμενο ζευγάρι βολών και στο φινάλε φινάλε δεν υπήρχε λόγος να ρισκάρουν.

Ορθώς έπραξαν.

Αν ο Ολυμπιακός ήταν συνεπής (και σοβαρός) από τη γραμμή των βολών θα προτιμούσα να έκαναν φάουλ, αλλά έτσι όπως σουτάρουν από τη γραμμή, καλύτερα που έληξε έτσι.

ΥΓ: Με νίκη στο Τελ Αβίβ σφραγίζει το πλεονέκτημα της έδρας έξι αγωνιστικές πριν τη λήξη της κανονικής περιόδου. Ακόμη κι αν αυτή δεν έρθει, πάλι μόνο με αυτοκτονία θα χαθεί το αβαντάζ.

ΥΓ 2: Ο Πρίντεζης σπατάλησε τρομερή ενέργεια. Ξεκίνησε πάνω στον Άντιτς, συνέχισε πάνω στον Γιούντο, εν συνεχεία μάρκαρε τον Βέσελι και στο τρίτο δεκάλεπτο μάρκαρε τον Μπένετ! Πώς να έχει ίχνος φρεσκάδας το παλικάρι στο τέλος;

ΥΓ 3: Τον Ματ περίμενα μπροστάρη και τον Γκριν να κρύβεται κι έγινε το αντίθετο.

ΥΓ 4: Αν μου έλεγαν πριν το ταξίδι πως θα κρατούσε τη διαφορά υπέρ του ο μπασκετικός Ολυμπιακός στην Πόλη και θα έφευγε το ποδοσφαιρκό τμήμα με την πρόκριση από την Άγκυρα, θα το… αγόραζα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μια χαρά λοιπόν το «ερυθρόλευκο» τριήμερο στην Τουρκία.

ΥΓ 5: Επιστροφή λοιπόν στα πάτρια εδάφη με καλά αποτελέσματα, με εξαιρετικές πτήσεις της Turkish Airlines (πραγματικά από τις καλύτερες αεροπορικές εταιρίες του κόσμου) και με 3-4 κιλά περισσότερα. Δε φταίω εγώ... με παρέσυραν.