Ο Λευτέρης μεγάλωσε. Κατά τρία χρόνια έπειτα από την πρώτη και – μοναδική έως τώρα – παρουσία του στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Τότε, ήταν ένα αμούστακο παιδί το οποίο προσπαθούσε να κρατήσει ψηλά τη σημαία του μπασκετικού Άρη παρέα με τον αδερφικό φίλο του, Αλέξανδρο Βεζένκοφ. Μόνο που εκείνος ο τελικός του Ηρακλείου (το 2014) παραμένει ένας εφιάλτης στο μυαλό του.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Μποχωρίδης ανήκει πλέον στον Παναθηναϊκό και σήμερα (17/2) επέστρεψε στο σπίτι του. Ως φιλοξενούμενος. Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι η συγκεκριμένη είναι ιδιαίτερη. Το 2014 φορούσε τη φανέλα του Άρη, αύριο (18/2) θα φορέσει αυτή του Παναθηναϊκού. Ο τελικός θα γίνει στο Nick Galis Hall και θα προσπαθήσει να πληγώσει την ομάδα με την οποία ανδρώθηκε μπασκετικά υπό το βλέμμα των γονιών του οι οποίοι είναι θαμώνες του Nick Galis Hall. Με χιόνια, παγωνιές, καταποντισμούς… δεν χάνουν παιχνίδι του Άρη.

«Είναι ιδιαίτερο παιχνίδι για μένα, για την οικογένειά μου», είπε. Επί τούτου υπάρχει ένα όμορφο ερώτημα που παράγει διαστροφή. Και ο Μποχωρίδης δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του. «(Η οικογένειά μου) μπορεί να υποστηρίζει τον Άρη όμως στον τελικό για 40 λεπτά λογικά θα είναι μαζί μου. Αν πραγματικά η μητέρα μου ότι θα είναι με τον Άρη, όπως είπε, αυτή τη φορά θα τη στεναχωρήσω», συμπλήρωσε

Ενδοοικογενειακή κόντρα αποκλείεται να προκύψει. Πρόκειται εξάλλου για μια εκπληκτική οικογένεια. Αλλά το… αίμα νερό δεν γίνεται. Κι αυτό ισχύει βέβαια για τους γονείς του Λευτέρη. Είναι λογικό να ονειρεύονται και να επιζητούν το καλύτερο για τον κανακάρη τους, αλλά και ο Άρης… Άρης.

Το βέβαιο είναι επίσης ότι ο Λευτέρης Μποχωρίδης δεν θα χρειαστεί να επιχειρήσει πολλά σουτάκια για να εξοικειωθεί με τα καλάθια. «Επιστρέφω στο σπίτι που μεγάλωσα», είπε ο ίδιος και κατέληξε. «Θέλω το παιχνίδι να είναι μια γιορτή για τους φιλάθλους. Για μένα, θα είμαστε αντίπαλοι με τον Άρη για σαράντα λεπτά. Ως ομάδα οφείλουμε να είμαστε προσηλωμένοι στον στόχο μας ανεξαρτήτως του πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι».