Σαν το αρνί στη σούβλα!

Για κάθε Γιάννη που διαπρέπει και αφήνει έκθαμβη όλη την οικουμένη θα υπάρχει ένας Κώστας για να κρατάει τα ίσα όπως λένε και για τους ψαλτάδες στην εκκλησία...

Και για κάθε Κώστα ο οποίος έχει συμβιβαστεί με τον ρόλο του χαμάλη και γουστλάρει να τον αποκαλούν «υπέροχο συμπαίκτη», θα υπάρχει ένας Γιώργος που σκάει τώρα από το αυγό του και μπορεί να έχει πάνω του σαν φυλακτό την εικόνα της Αγίας Υπομονής!

Ασφαλώς υπάρχει τέτοια Αγία, δεν το γράφω εν τη ρύμη του λόγου και στην τύχη: υπάρχει, είναι η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και μάλιστα η μνήμη της εορτάζεται από την ορθόδοξη εκκλησία στις 29 Μαίου.

Βαδίζοντας, λοιπόν, στα χνάρια του Αντετοκούνμπο και καθ’ οδόν προς τη Νέα Ορλεάνη περάσαμε μαζί με τον Ρήγα Δάρδαλη (για λογαριασμό της Cosmote TV) μια βόλτα από το Σαν Φρανσίσκο.

Ο λόγος; Απλός... Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια του Σακραμέντο;

Παρεμπιπτόντως οι Κινγκς είναι πολλώ λογιώ ελληνομαθείς, ελληνοπρεπείς, ελληνολάτρες και εντέλει ελληνικοί: εκεί αγωνίζονται ο Κώστας Κουφός και ο Γιώργος Παπαγιάννης, πρόεδρος είναι η Τριπολιτσιώτισσα δικηγόρος Ματίνα Κολοκοτρώνη, ενώ σε επιτελικά πόστα βρίσκονται ο Πέτζα Στογιάκοβιτς και ο εξ αγχιστείας συγγενής μας Βλάντε Ντίβατς!

Α, για να μη το ξεχάσω: ρεπόρτερ στο τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο CSN είναι η Κέιτι Κρίστενσεν, η οποία στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας αγωνίσθηκε στην ομάδα της Siemens Θεσσαλονίκης και υπήρξε συμμαθήτρια και συμπαίκτρια στο κολέγιο με τη σύζυγο του Στράτου Περπέρογλου, Εριν Μπούσερ.

Αυτό είναι που λένε, μπλέξαμε τα μπούτια μας με τόσες παρτίδες που έχουμε ανοίξει με δαύτους!

Και του (σωσία του Ηλία Παπαθεοδώρου) Ντέηβιντ Γιέργκερ το ΄’χει η μοίρα του να ανοίγει παρτίδες και να προσπαθεί να κάνει ζάφτι το ελληναριό: προτού μετακομίσει στους Κίνγκς, ως προπονητής των Γκρίζλις είχε παίκτες τον Κώστα Κουφό και τον Νικ Καλάθη, ενώ τώρα δίπλα στον διθενή σέντερ που η σκούφια του κρατάει από την Κόρινθο και από την Πιπερίτσα της Μεσσηνίας εκπαιδεύει τον εκ Μεγάρων ορμώμενο ομόλογο του.

Τον εκπαιδεύει και μαζί με τα υπόλοιπα στελέχη της ομάδας τον μαθαίνει να κάνει υπομονή...

Σκάσε και κολύμπα που λένε!

Στην παιδική ηλικία του ο Big George δεν υπήρξε κολυμβητής (όπως ο Τιμ Ντάνκαν), αλλά ποδοσφαιριστής που μαγνητίσθηκε από το μπάσκετ σε ηλικία έντεκα ετών: μαθαίνει όμως να βγάζει τον σκασμό και να κολυμπάει στα βαθιά νερά του ΝΒΑ και στις ιδιάζουσες καταστάσεις μιας ομάδας που κι αυτή κάνει υπομονή μαζί του...

Κοινώς βάστα με να σε βαστώ ν’ ανεβούμε το βουνό!

Είναι όντως ιδιάζουσες οι συνθήκες στους Κίνγκς και όχι μονάχα επειδή βρίσκονται στο μεταίχμιο των πλέι οφς...

Είναι ιδιάζουσες διότι το βράδυ της 23ης Ιουνίου του 2016 ρίσκαραν ενσυνειδήτως παίρνοντας σε ανταλλαγή με τους Σανς τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού, ο οποίος είχε επιλεγεί στο απροσδοκήτως υψηλό Νο 13 του ντραφτ ...

Είναι επίσης ιδιάζουσες διότι οι Κινγκς έχουν στο ρόστερ τους έναν όνομα και πράγμα βασιλιά: τον Ντεμάρκους Κάζινς, που όσο ιδιόρρυθμος και απρόβλεπτος είναι στη συμπεριφορά του, άλλο τόσο σε χαζεύει με το επιθετικό ταλέντο, το ένστικτο και εν γένει με την μπασκετοσύνη του...

Παίζει κιόλας να είναι ο καλύτερος ψηλός ή μάλλον το καλύτερο «stretch five» (σύμφωνα με τον νεολογισμό ο οποίος έγινε της μόδας εσχάτως) του κόσμου, οπότε οι συμπαίκτες του ξέρουν ότι οφείλουν να παριστάνουν τους νεροκουβαλητές στο δικό του μύλο.

Από τη στιγμή κιόλας που βγήκε νοκ άουτ ο Ρούντι Γκέι οι Κινγκς ξέρουν καλά ότι κάθε βράδυ θα ζουν και θα πεθαίνουν με τα όργια, με τα τερτίπια και με τις παραξενιές του λεγάμενου.

Είναι επίσης ιδιάζουσες οι συνθήκες στους επιγόνους των ...Queens του Σακραμέντο (όπως τους αποκαλούσε ειρωνικά την εποχή του Γουέμπερ, του Ντίβατς, του Στογιάκοβιτς και του Τζέισον Γουίλιαμς, ο Σακίλ Ο’ Νιλ), διότι ο Παπαγιάννης είναι προς το παρόν ο τελευταίος τροχός της αμάξης στη frontline…

Πίσω και δίπλα στον Κάζινς, συνωστίζονται ο Κουφός, που αρχίζει μαζί του στη βασική πεντάδα, ο Κόλει-Στάιν, ο Τόλιβερ και δεν συμμαζεύεται, με αποτέλεσμα ο προς το παρόν άγουρος, αλλά πολλά υποσχόμενος Γιώργος (ο οποίος θα κλείσει τα είκοσι χρόνια του στις 2 Ιουλίου) να πηγαινοέρχεται από το NBA στο NBDL και τούμπαλιν.

Μιλάμε ότι έχει κάνει το δρομολόγιο ανάμεσα στη μητρική ομάδα των Σακραμέντο Κινγκς και στη θυγατρική των Ρίνο Μπίγκχορνς σαν τη γραμμή του τρόλεϊ Παγκράτι - Κολιάτσου!

Προχθές το μεσημέρι ήμασταν μαζί του σχεδόν δυο ώρες, στο ξενοδοχείο Ritz του Σαν Φρανσίσκο, όπου είχε καταλύσει η αποστολή για το back to back ματς (μετά από εκείνο της προηγούμενης βραδιάς στο Λος Αντζελες με τους Λέικερς) κόντρα στους Γουόριορς.

Λίγες ώρες αργότερα οι Κινγκς έκαναν ένα λάθος έκαναν στην Oracle Arena και το πλήρωσαν ακριβά: έμειναν κοντά στο σκορ για ένα ολόκληρο ημίχρονο, προηγήθηκαν κάμποσες φορές, έβγαλαν εντελώς του Γουόριορς από τη ρουτίνα τους , αλλά μ’ αυτά και μ’ αυτά τους ξύπνησαν, τους θύμωσαν και τους έκαναν να μαρσάρουν ξαφνικά, να τρέξουν ένα σερί 22-0 και να χαθούν από τα ραντάρ!

Ο Κουφός ως συνήθως ήταν starter, αλλά δεν έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα του ματς, ενώ ο Παπαγιάννης έκανε Χριστούγεννα, Πάσχα και τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου μαζί!

Το εννοώ αυτό διότι λες και εμφανιστήκαμε σαν τις καλές νεράιδες του, ο Γιώργος που μέχρι χθες είχε παίξει όλα κι όλα δέκα λεπτά σε τρία ματς και είχε σκοράρει δυο πόντους (με κάρφωμα στο ντεμπούτο του, στις 5 Νοεμβρίου κόντρα στους Μπακς και μάλιστα αποθεούμενος από τον Αντετοκούνμπο) σε αυτό το ματς ξεπέρασε τον εαυτό του!

Έμεινε στο παρκέ επτά λεπτά και τριάντα δυο δευτερόλεπτα, σκόραρε τέσσερις πόντους με 2/3 σουτ, κατέβασε τέσσερα ριμπάουντ, έκανε μια τάπα και μολονότι ο Ντέηβιντ Γέργκερ τον φώναξε από τον πάγκο και τον χρησιμοποίησε στο λεγόμενο «garbage time» (με τη διαφορά στους τριάντα πόντους και ενώ είχε χαθεί η μπάλα) η εμφάνιση του δεν ήταν δα και να πεταχτεί στον κάδο των σκουπιδιών!

Βεβαίως στον Παπαγιάννη δεν αρκεί αυτή η εμφάνιση για να πετύχει τον πρώτο στόχο του που είναι η μονιμοποίηση στο rotation των Κινγκς και να αποφεύγει τα σούρτα φέρτα στη D-League. Δεν αρκεί ούτε στον Γέργκερ (ο οποίος παρεμπιπτόντως στην ερώτηση «εάν μπορεί να εξελιχθεί σε stretch five» απάντησε με ένα κοφτό «όχι») για να τον θεωρήσει και να τον υπολογίζει ως τέτοιον.

Αυτό που συνειδητοποίησα μιλώντας και με τον Γέργκερ και με τους περισσότερους συμπαίκτες του (αλλά όχι με τον Ντίβατς και τον Στογιάκοβιτς που δεν ακολούθησαν την αποστολή στο Σαν Φρανσίσκο) είναι ότι οι Κινγκς πιστεύουν στο ταλέντο, στην αξία και στην προοπτική του Παπαγιάννη και συν τοις άλλοις θα υποστηρίξουν την επιλογή τους, αρκεί βεβαίως να υπάρχει η ανταπόκριση εκ μέρους του.

Αυτό το αντιλαμβάνεται πολύ καλά και ο ίδιος ο Γιώργος, που επίσης με τη σειρά του είναι καταδικασμένος να υποστηρίξει τη δική του επιλογή να αφήσει τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα για να εκπληρώσει το όνειρο του να παίξει στο ΝΒΑ και μάλιστα στην τρυφερή ηλικία των 19 ετών.

Τα προσόντα όχι μόνο δεν του λείπουν, αλλά «φωνάζουν» κιόλας: έχει τεράστιο κορμί, είναι πολύ γρήγορος για το μπόι του, ανεβοκατεβαίνει με ευχέρεια το γήπεδο, διαθέτει εξαιρετική τεχνική στο σουτ και ξέρει να βάζει καλά τα χέρια του στην άμυνα.

Τι χρειάζεται για να «πιάσει» σε αυτό το ανώτατο επίπεδο; Να δουλέψει σκληρά και να προσαρμοσθεί στις ιδιαίτερες απαιτήσεις του ΝΒΑ, χωρίς να κυριεύεται από το άγχος του «θέλω τον κόσμο και τον θέλω τώρα». Προφανώς όταν επελέγη στο Νο 13 και υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο του στους Κινγκς περίμενε ότι ο δρόμος θα είναι πιο βατός, αλλά, διάβολε, έχει όλο τον χρόνο και το μέλλον μπροστά του για να διορθώσει τις ατέλειες, να βελτιώσει το παιχνίδι του και να γίνει αυτός που ονειρεύεται και εξ αντικειμένου μπορεί να γίνει...

Στη συνάντηση και στην κουβέντα μας, τον είδα αρκετά κατασταλαγμένο σε αυτό το θέμα, υπό την έννοια ότι συνειδητοποιεί πού βρίσκεται και πού μπορεί να φτάσει, εάν δουλέψει σκληρά επί καθημερινής βάσεως, άλλωστε όπως είχε πει και ο Βιντάλ Σασούν, «το μόνο μέρος στο οποίο η επιτυχία προηγείται της εργασίας είναι το λεξικό»!

Τα υπόλοιπα, όπως έλεγαν παλιά, θα τα βρει η υπηρεσία. Στην ηλικία των 19 ετών και έξι μηνών ο εξ αντικειμένου ικανός, τολμηρός και φιλόδοξος Μεγαρεύς μπορεί όπως ο Μέλιος στο βιβλίο του Μενέλαο Λουντέμη να είναι το παιδί που μετράει τα άστρα.

Σε αυτή την ηλικία επίσης μπορεί να πέφτει το βράδυ στο κρεβάτι του και να βλέπει ωραία όνειρα για την επόμενη ημέρα, όχι να κυριεύεται από το άγχος, από την πίεση και από τις στιγμιαίες απογοητεύσεις και να μην κλείνει μάτι όλη νύχτα.

Αυτό δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αλλά μου το μαρτύρησε ο ίδιος πως του έχει συμβεί αρκετές φορές μέχρι τώρα , να στριφογυρίζει ολονυχτίς σαν το αρνί στη σούβλα, όπως έλεγε και ο Θοδωρής Παπαλουκάς για τον εαυτό του, το 2005 στο Βελιγράδι!

ΥΓ: Η εκ βαθέων εξομολόγηση του Παπαγιάννη και οι μαρτυρίες του προπονητή και των συμπαικτών του θα προβληθούν σε δυο συνέχειες την επόμενη και τη μεθεπόμενη Τρίτη στην εκπομπή «Pick n’ Roll» της Cosmote TV.