Ο καιρός των τεράτων

Νίκος Παπαδογιάννης Νίκος Παπαδογιάννης
Ο καιρός των τεράτων
O Nίκος Παπαδογιάννης πιστεύει ότι το σύστημα της Euroleague μπορεί να βγάλει «δράκους». Όχι όμως σαν αυτόν της ψηφοφορίας του ΠΣΑΤ.

Όταν μαζευτήκαμε στο αυτοσχέδιο αλλά ζεστό και φιλόξενο στούντιο του gazzetta.gr για την πρώτη «μπασκετοκουβέντα» της χρονιάς, διατύπωσα, μόνος εγώ ο γεροπαράξενος, κάποιες επιφυλάξεις για το σύστημα διεξαγωγής της Euroleague. «Φοβάμαι ότι στο δεύτερο μισό θα υπάρξουν αδιάφορες ομάδες, που θα αλλοιώσουν με τον τρόπο τους τη διοργάνωση», έλεγα. «Όχι μόνο στο υπόγειο της βαθμολογίας, αλλά και στο ρετιρέ».

Και έφερα ως παράδειγμα την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. «Τι θα την εμποδίσει να ξεκουράσει τον Τεοντόσιτς ή τον Ντε Κολό τις τελευταίες εβδομάδες; Μήπως θα χάσει το πλεονέκτημα έδρας;»

Η κρυστάλλινη σφαίρα μου είχε ασυνήθιστα καλή εικόνα εκείνη την ημέρα. Μόνο στον χρονικό προσδιορισμό αστόχησα. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης αποφάσισε να προστατεύσει το έμψυχο υλικό της από τη φθορά όχι στο τελευταίο δίμηνο της περιόδου, αλλά μετά το πρώτο. Πριν ακόμα βγάλουμε από τη ντουλάπα τα χριστουγεννιάτικα…

Ο Μίλος Τεοντόσιτς δεν είναι τραυματισμένος. Κινδυνεύει όμως με υπερκόπωση, με όσα αυτή συνεπάγεται. Το όχι ιδιαίτερα αθλητικό κορμί του έχει επιβαρυνθεί όσο λίγα τους τελευταίους μήνες, αφού η Εθνική Σερβίας έπαιξε στο Προολυμπιακό τουρνουά αρχές Ιουλίου και ένα μήνα αργότερα πήγε στο Ρίο, όπου έφτασε μέχρι τον τελικό.

«Να τον κρατήσουμε έξω πριν πάθει ζημιά», ήταν η συμβουλή του γιατρού. Φυσικά, ο Δημήτρης Ιτούδης την υιοθέτησε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Λίγο νωρίτερα, αποσύρθηκε στα «πιτς» για παρόμοιους λόγους ο Νάντο Ντε Κολό, εξίσου ταλαιπωρημένος από το εξοντωτικό καλεντάρι του καλοκαιριού.

Ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια πότε θα επιστρέψουν στη δράση τα δύο αστέρια της ΤΣΣΚΑ. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης πήγε να παίξει στο Μιλάνο με εφεδρικούς γκαρντ, χωρίς να δίνει ρούβλι για τον καημό των ομάδων που ανταγωνίζονται την Αρμάνι.

Ποιος γνώριζε πριν το αποψινό ματς ότι η ΤΣΣΚΑ έχει στο δυναμικό της όχι έναν, αλλά ...δύο Κουλάγκιν;

Πριν εκπνεύσει το 2016, η ΤΣΣΚΑ θα αντιμετωπίσει –χωρίς Τεοντόσιτς, Ντε Κολό- τη Μπαρτσελόνα, τη Μακάμπι, τη Φενέρμπαχτσε και τον Ερυθρό Αστέρα. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αντάμωσαν με την «αρκούδα» πριν αυτή ξεδοντιαστεί, οπότε έγιναν μεζές για τις δοντάρες της. Από ποιον να ζητήσουν εξηγήσεις για τα διαφυγόντα βαθμολογικά κέρδη;

Σύμφωνοι, η ΤΣΣΚΑ (ομαδάρα ικανή να ισοπεδώσει τις Αρμάνι ακόμα και με τα δεύτερα...) θα ακολουθούσε την ίδια τακτική ακόμα και αν ίσχυε το περυσινό σύστημα. Ωστόσο, αυτό θα απέκλειε από τη συνέχεια της διοργάνωσης τους λαθρεπιβάτες της α’ φάσης μετά τον Δεκέμβριο. Το «όλοι εναντίον όλων» δεν παρέχει αυτή τη δυνατότητα.

Ο Φεβρουάριος μπορεί να βρει την Καζάν, τη Γαλατασαράι, τη Ζαλγκίρις και τη Μπάμπεργκ 5-6 βαθμούς πίσω από την πρώτη οκτάδα, δηλαδή βαθμολογικά αδιάφορες.

Γιατί λοιπόν να ρισκάρει ο Τρινκιέρι τη συμμετοχή του Ζήση σε ένα ψόφιο για την ομάδα του ευρωπαϊκό ματς, εάν έχει μπροστά του μάχη κορυφής στη γερμανική Μπουντεσλίγκα; Γιατί να σπαταλήσει ο Λάνγκφορντ 8 ώρες στο αεροπλάνο για ένα δίχως αντίκρυσμα ματσάκι με τη Βασκόνια, εάν ακολουθεί καμιά τιτανομαχία στη VTB;

Από πού κι ως πού να τρέχει ο Γιανκούνας στον Πειραιά, εφ’όσον η Ζαλγκίρις τον χρειάζεται στο εγχώριο ντέρμπι με τη Λιέτουβος; Γιατί να μη πουλήσει η Γαλατά τους 4-5 καλύτερους παίκτες της, εάν την πνίξουν τα χρέη και η αγωνιστική αποτυχία;

Όποιος συναντηθεί στο φινάλε με ομάδες χωρίς στόχους θα έχει σαφές πλεονέκτημα απέναντι σε εκείνους που θα συναντούν αντιπάλους που καίγονται. Για να μη ψάχνετε αγωνιωδώς, σημειώστε ότι ο Ολυμπιακός έχει τις πέντε τελευταίες αγωνιστικές Γαλατασαράι (μ), Ερ.Αστέρα (ε), Ρεάλ (μ), Εφές (ε), ΤΣΣΚΑ (ε).

Ο Παναθηναϊκός, τις Ρεάλ (μ), Αρμάνι (μ), Βασκόνια (ε), ΤΣΣΚΑ (μ), Μακάμπι (ε). Σε τι φεγγάρι θα βρίσκονται άραγε η ΤΣΣΚΑ και η Ρεάλ τον Μάρτιο-Απρίλιο; Θα κατεβαίνει στους αγώνες με πλήρη σύνθεση ή θα ξεκουράζουν ξέγνοιαστες τους αστέρες εν όψει πλέι-οφ; Βαθμολογικό κίνητρο, πάντως, δεν προβλέπεται να έχουν.

Οι δικοί μας πιθανότατα θα καίγονται. Για το πλεονέκτημα έδρας, για πλασάρισμα, για την ίδια την πρόκριση...

Σας αφήνω τώρα, διότι έχω άλλες δουλειές. Θα πρέπει να εξηγήσω σε κάτι φίλους πώς είναι δυνατόν να απουσιάζει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο από την τριάδα των κορυφαίων Ελλήνων αθλητών για το 2016. Πώς είναι δυνατόν, για να ακριβολογώ, να μην είναι τουλάχιστον 3ος πίσω από τους Ολυμπιονίκες Πετρούνια, Γιαννιώτη.

Ανθ’υμών Φιλιππίδης, Γιάννη μου. Σαν να ζούμε ακόμη στο 2015. Ο καθ'όλα άξιος επικοντιστής κατετάγη 7ος στο Ρίο με μία, μόλις, έγκυρη προσπάθεια στον τελικό. Και με επίδοση 5μ55, πολύ μακριά από τα ρεκόρ του.

Με ποιο κριτήριο έκανε ο Φιλιππίδης καλύτερη χρονιά από το παιδί που χτυπάει την πόρτα ενός All-Star Game στο ΝΒΑ; Μόνο το ...Προολυμπιακό μετράει για τον Αντετοκούνμπο;

Τα «εγκλήματα» στην ψηφοφορία του ΠΣΑΤ είναι συνηθισμένο φαινόμενο, αλλά αυτό το φετινό απειλεί όλα τα ρεκόρ ασχετοσύνης και κακεντρέχειας.

Το μόνο που άλλαξε είναι το κριτήριο μερικών. Στο παρελθόν έλαμψε η πατροπαράδοτη κακεντρέχεια ενάντια στο «νεόπλουτο» μπάσκετ, αλλά αυτή τη φορά έχουμε –υποψιάζομαι- και υποδόριο κρούσμα ρατσισμού.

Μη κοιτάτε τι γράφουμε όταν μας διαβάζουν ή τι λέμε όταν μας ακούνε. Η κάλπη κρύβεται πίσω από ηλεκτρονική κουρτίνα και η ψήφος είναι μυστική.

Λυπάμαι που χαλάω μερικών τη ζαχαρένια, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία. Σε πολλούς από το συνάφι μας δεν αρέσει το χρώμα του δέρματος του Γιάννη ούτε η ταύτιση της ελληνικής σημαίας με την πρόοδο ενός μετανάστη.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.