Το σαφάρι των δεκαδικών

Δεν είναι μία ειπωθεί που έχει ακουστεί συχνά στην πολυτάραχη καριέρα του Γιάννη Μπουρούση, αλλά απόψε πρέπει να ειπωθεί και να τονιστεί με φωτορυθμικά: ο νεοσύλλεκτος στο «Νίκος Γκάλης» σέντερ ήταν η φωνή της λογικής.

Όταν ο υπόλοιπος Παναθηναϊκός έχανε το μυαλό του και τον προσανατολισμό του, το ώριμο μπάσκετ του Μπουρούση έμοιαζε με ένεση φαιάς ουσίας, αλλά και πάθους. Η καλύτερη φετινή του εμφάνιση, η πρώτη που θύμισε τα περυσινά προσωπικά του θαύματα, έβαψε πράσινο ένα από τα πιο επιτακτικά «πρέπει» της περιόδου.

Μετά από 2 απανωτές ήττες και αντιμέτωπος με έναν άλλον φιλόδοξο μνηστήρα, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στα χαμόγελα, έφτασε στο 5-4 και προσέθεσε το όνομά του στο γκρουπ των 5 ομάδων που συνωστίζονται στο τέταρτο σκαλοπάτι.

Ακόμα και το +6 της τελικής διαφοράς μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο όταν γίνει η σούμα. Όποιος ρίξει μια ματιά στη βαθμολογία, όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα με τις ισοβαθμίες, θα συμφωνήσει ασυζητητί.

Η Νταρουσάφακα έχασε πολύ έδαφος στο α’ ημίχρονο (46-34), αλλά το ξαναβρήκε μόλις ο παμπόνηρος Ντέιβιντ Μπλατ επισήμανε τον αχίλλειο πτέρνα της «πράσινης» άμυνας στο πρόσωπο του Σίνγκλετον. Ο «δεινόσαυρος» Ερντέν πήρε 4 μπάλες και τις έκανε καλάθι ή φάουλ ή ασίστ, οπότε οι Τούρκοι έφεραν από τα αποδυτήρια σερί 2-12.

Ο Μπουρούσης πήρε τη θέση του Αμερικανού και η εικόνα άλλαξε μεμιάς. Ο Παναθηναϊκός τάισε με μεθοδικότητα τον ψηλό του, εκείνος κέρδισε φάουλ ων ουκ έστιν αριθμός, η κερκόπορτα έπεσε.

Οι 10/11 βολές που εκτέλεσε στην γ’ περίοδο ο ψηλός τράβηξαν το αμάξι από τη λάσπη και έκοψαν λίγο τη φόρα της Νταρουσάφακα, μέχρι να επιστρέψουν από τα αποδυτήρια οι υπόλοιποι.

Ο Τσάβι Πασκουάλ ξάφνιασε με ένα σχήμα στο οποίο συνυπήρχαν οι Καλάθης, Παππάς, Τζέιμς και φάνηκε να δικαιώνεται, μέχρι που οι τρεις άφησαν τον ενθουσιασμό να τους παρασύρει, στη φάση που ξανάβαλε τους φιλοξενούμενους στο κόλπο.

Ο Παναθηναϊκός είχε αιφνιδιασμό με 3 εναντίον 1 στο 73-65, αλλά προτίμησε να τον εκδηλώσει με σουτ από 7 μέτρα αλα-Χάρλεμς, για να πέσουν τυα τσιμέντα. Ο Παππάς σούταρε αίρμπολ, ο Άντερσον τιμώρησε με τρίποντο και το ματς ξανάγινε ντέρμπι.

Οι Τούρκοι προηγήθηκαν για μία και μοναδική φορά 2:45 πριν το τέλος (με καλάθι του Κλάιμπερν, που αγωνίστηκε απνευστί 40:00), αλλά τότε ο Παναθηναϊκός προσηλώθηκε στην άμυνα και υπενθύμισε, σε εαυτόν και αλλήλους, πώς κερδίζεται ένα κλειστό ματς.

Μία παγίδα των Παππά-Καλάθη στον Ουαναμέικερ, ένα κλέψιμο του Σίνγκλετον, μία άμυνα του Μπουρούση στον Ουίλμπεκιν που θύμισε Κέβιν Λαβ εναντίον Κάρι, αυτό ήταν, οι «πράσινοι» ξαναπήραν αποστάσεις.

Έκαναν μία τελευταία απόπειρα αυτοχειρίας με τον αυτοσχεδιασμό του Ρίβερς μετά το 80-78, αλλά ο Μπουρούσης είπε την τελευταία λέξη, με φόλοου. Ψύχραιμος, ο ίδιος, τελείωσε τη δουλειά με εύστοχες βολές στο 82-80.

Καιρός ήταν πια, να κερδίσει ο Παναθηναϊκός ένα ματς πάνω στο τεντωμένο σχοινί. Οι 5 νίκες του σημειώθηκαν με μέση διαφορά +6,8 πόντων, ενώ η αντίστοιχη στις 4 ήττες είναι 4,2 πόντοι!

Εννέα αγώνες, εννέα θρίλερ, απολογισμός λίγο καλύτερος από 50%. Εάν το κοντέρ έγραφε σήμερα 7-2 ή 6-3, η αισιοδοξία θα ήταν διάχυτη. Θα μπορούσε, βέβαια, να μετράει 4-5 ή 3-6 ή και 2-7. Η φετινή Euroleague είναι το ζύγι των δεκαδικών.

Ο Κένι Γκάμπριελ έκανε ένα συμπαθητικό ντεμπούτο, ιδίως στο α’ ημίχρονο, όταν η συμμετοχή του συνέπεσε με το ξέσπασμα του Παναθηναϊκού.

Ο Μάικ Τζέιμς κάνει την περιφερειακή γραμμή πιο γεμάτη, πιο αθλητική, πιο εκρηκτική, πιο ποιοτική. Υπενθύμισε όμως σε όσους τον είχαν ξεχάσει, ότι (όπως και ο Παππάς) δημιουργεί μάλλον για τον εαυτό του, παρά για τους άλλους.

Παρά την επιστροφή του Αμερικανού, ο Καλάθης έπαιξε τα συνηθισμένα του 34 λεπτά. Ωστόσο, ο Παναθηναϊκός έκανε μόλις 7 λάθη (τα 3 ο Σίνγκλετον), ενώ μοίρασε 17 ασίστ. Την επόμενη φορά, θα είναι καλύτερος.

Η αναμέτρηση με τη Μπαρτσελόνα στην Ισπανία του προσφέρει άλλη μία ευκαιρία για το μεγάλο διπλό που από το ξεκίνημα της περιόδου ψάχνει. Η ομάδα του Μπαρτζώκα είναι ο βασικότερος (από τους πολλούς) ανταγωνιστής των δικών μας «αιωνίων» στο κυνήγι της 4^ης θέσης.