Μην μου... την Πόλη τάραττε!

Δεν πα να σου τύχουν χίλια δύο ανάποδα... Από τα να κλαίει η διπλανή σου (Ελληνίδα) στη μισή πτήση και εν συνεχεία να τραγουδάει δυνατά και να χορεύει λες και είναι σε club, μέχρι το να προσγειωθείς στις 12 και να ξεμπερδέψεις από τον έλεγχο των διαβατηρίων στη μιάμιση (ναι καλά ακούσατε)… Κανένα άγχος! Το ταξίδι με την Turkish Airlines ήταν όπως πάντα άψογο κι άνετο, ενώ ο προορισμός συνιστά πάντα μία ευχάριστη απόδραση ακόμη και σε άκρως μουντή και φθινοπωρινή μέρα...

Δεν είναι μόνο η ιστορία της Πόλης, ο πολίτικος «αέρας» που εισπνέουμε και στην Ελλάδα και η σύνδεσή της με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία... Ούτε το πέπλο μυστηρίου που πάντα εκπέμπει, η συνάντηση πολυάριθμων θρησκειών και πολιτισμών και το εξαιρετικό φαγητό που βρίσκει κανείς παντού στο μεγαλύτερο οικονομικό, εμπορικό και ιστορικό κέντρο της Τουρκίας, με πληθυσμό που ξεπερνάει τα 15 εκατομμύρια κατοίκους. Είναι ότι φεύγεις από την Αθήνα και σε μία ώρα βρίσκεσαι σε ένα μέρος, όπου αρκετά πράγματα – μεταξύ των οποίων και η αύρα – σου θυμίζουν... την πατρίδα!

Εδώ λοιπόν, που πριν από 24,5 χρόνια (1992), ο «Ζοτς» πρωτοάνοιξε τον λογαριασμό της πρωτοφανούς έλξης του με τους ευρωπαϊκούς τίλους (8 τρόπαια της EuroLeague και 2 Κύπελλα Saporta) και φιλοδοξεί να κατακτήσει το επόμενο με την Φενέρ... Εδώ, που ο περυσινός coach του «τριφυλλιού», Σάσα Τζόρτζεβιτς πέτυχε το buzzer beater της καριέρας του (1992), εδώ που έγινε η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των τελικών της EuroLeague (2012), με τον Ολυμπιακό και τον Πρίντεζη να κλέβουν την μπουκιά μέσα από το στόμα της ΤΣΣΚΑ, εδώ, που στα δύο προηγούμενα Final 4 (1992 & 2012), τον τίτλο έχουν κατακτήσει μόνο Σέρβοι προπονητές (Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς). Εδώ είναι προγραμματισμένο (19-21 Μαϊου) το κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ για την εφετινή σεζόν. Παρεπιμπτόντως, εδώ και η τελική φάση του προσεχούς Eurobasket (2017), εδώ και η κλήρωση των ομίλων στις 22 Νοεμβρίου.

Εδώ και ο Παναθηναϊκός Superfoods, που υπό τις οδηγίες του Τσάβι Πασκουάλ παραμένει ακόμη αήττητος σε EuroLeague (2-0) και Basket League (1-0) και κόντρα στην Εφές Αναντολού ψάχνει το «διπλό» που θα τον εδραιώσει στην πρώτη τετράδα της κατάταξης. Οι «πράσινοι» επιστρέφουν στο γήπεδο, όπου πέρυσι, «πέταξαν στα σκουπίδια» το πλεονέκτημα της έδρας κι έπεσαν πάνω στη Λαμποράλ Κούτσα, που τους «σκούπισε» στα playoffs και πήρε το εισιτήριο για το Final 4 του Βερολίνου.

Ο «εξάστερος» έχει νικήσει 4 φορές στα συνολικά 10 ματς που έχει δώσει με την αποψινή του αντίπαλο επί τουρκικού εδάφους, ενώ από το 1993, οπότε και κρατάει η προϊστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων, ο Παναθηναϊκός έχει σαφές προβάδισμα με 15 νίκες και 8 ήττες. Στο Abdi Ipekci, ο Γιάννης Μπουρούσης (ο Μάϊκ Τζέϊμς είναι τραυματίας και δεν ταξίδεψε) θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον περυσινό του προπονητή στη Βιτόρια, Βέλιμιρ Περάσοβιτς. Ο Κροάτης τεχνικός στήριξε όλο το παιχνίδι των Βάσκων στον αρχηγό της Εθνικής Ελλάδας, του έδωσε απόλυτη ελευθερία και η συνεργασία τους απέβη κάτι περισσότερο από επιτυχημένη, με την Λαμποράλ να φτάνει στα ημιτελικά της EuroLeague, της ACB αλλά και του Copa del Rey.

Οι Τούρκοι που μετρούν ήδη μία εντός έδρας ήττα, ψάχνουν την πρώτη νίκη στο σπίτι τους για να ατενίσουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια της διοργάνωσης, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα πέσουν στο 1-5 και την άλλη εβδομάδα θα έχουν να πάνε στο Μιλάνο. Το ανερχόμενο αστέρι τους, ο Τσέντι Οσμάν, μίλησε στο gazzetta.gr και χαρακτήρισε το ματς με τους Κυπελλούχους Ελλάδας, ως την κατάλληλη ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα.

Φτάνοντας στο γήπεδο, το μυαλό δεν γίνεται να μην γυρίσει δύο χρόνια πίσω όταν τέτοια εποχή, μαχαιρώθηκε θανάσιμα ο νεαρός Σέρβος οπαδός Μάρκο Ίβκοβιτς, μετά από συγκρούσεις των οπαδών της Γαλατασαράϊ και του Ερυθρού Αστέρα! Η Κωνσταντινούπολη είναι τόσο ωραία πόλη, με αθλητική παράδοση, πολιτιστική κληρονομιά κι αμέτρητες ομορφιές για να θρηνεί αθώα θύματα τα οποία γίνονται βορρά, είτε στον βωμό του θρησκευτικού και φυλετικού μίσους, είτε σε εκείνον της εμφύλιας διαμάχης που προκάλεσε το πρωτοφανές πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου. Έκτοτε, η ζωή στην Πόλη κυλάει ομαλά και τίποτε δεν θυμίζει της σκηνές αλλοφροσύνης από την επέμβαση του στρατού και το τρομοκρατικό χτύπημα του περασμένου Ιουνίου στο αεροδρόμιο «Ατατούρκ». Μακάρι να συνεχίσει έτσι, γιατί η Κωνσταντινούπολη είναι πολύ ωραία και θέλουμε (να μπορούμε) να ερχόμαστε συχνά...