Έχει ήδη συμπληρώσει 114 διεθνείς συμμετοχές (με 8 γκολ) και χρειάζεται μόλις έξι για να προσπεράσει τον «ρέκορντμαν» (120), Θοδωρή Ζαγοράκη... Ο λόγος για τον αρχηγό του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, Γιώργο Καραγκούνη, ο οποίος, λογικά, το ερχόμενο καλοκαίρι, στη διάρκεια του Euro της Πολωνίας και της Ουκρανίας, θα γράψει ιστορία περνώντας στην κορυφή του σχετικού πίνακα.

Τρεις ημέρες μετά την κλήρωση των ομίλων του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ο 34χρονος διεθνής μεσοεπιθετικός μίλησε στο gazzetta.gr αναλύοντας τον όμιλό μας, σχολίασε τους αντιπάλους μας και δήλωσε αισιόδοξος για μία καλή πορεία.

- Κατ’ αρχήν θα θέλαμε να μας πεις τι συναισθήματα σου προκάλεσε η κλήρωση των ομίλων του Euro 2012, με δεδομένο ότι οι αντίπαλοι και η σειρά των αγώνων, κατά γενική ομολογία παραπέμπουν πολύ στο Euro του 2004 στην Πορτογαλία...
«Αυτό είναι αλήθεια από τη στιγμή που θα δώσουμε το εναρκτήριο παιχνίδι του τουρνουά με αντίπαλο την Πολωνία, η οποία είναι μία από τις δύο συνδιοργανώτριες χώρες και το τελευταίο του ομίλου με την Ρωσία, όπως και πριν από σχεδόν 7,5 χρόνια. Υπάρχουν πράγματι πολλές ομοιότητες, όμως από ‘κει και πέρα, για μία κλήρωση, μόνο θεωρητικά μπορούμε να μιλήσουμε... Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι σε τί κατάσταση θα βρεθούμε εμείς τον ερχόμενο Ιούνιο... Σίγουρα, σε πρώτη φάση, δεν θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τα «μεγαθήρια» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά θεωρώ ότι ο όμιλός μας είναι απολύτως ισορροπημένος και πιστεύω ότι όλες οι ομάδες έχουν από 25% πιθανότητες να προκριθούν στην επόμενη φάση».

- Με δεδομένο ότι τον ερχόμενο Ιούνιο, από το 2004, θα έχουν περάσει σχεδόν 8 χρόνια και θα μετράμε τρεις συνεχόμενες παρουσίες σε τελική φάση του Euro και μία σε Μουντιάλ, θεωρείς μειονέκτημα το γεγονός ότι από την Εθνική ομάδα θα λείπει πλέον το στοιχείο του «αιφνιδιασμού»;
«Και ναι και όχι! Θα εξαρτηθεί από πολλά και κυρίως από την αγωνιστική κατάσταση στην οποία θα παρουσιαστούμε στους αγώνες... Αν εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν αντίπαλο. Έχουμε πολλές δυνατότητες κι ακόμη περισσότερες φιλοδοξίες και αν μπορέσουμε να συνδυάσουμε την επιθυμητή απόδοση με αυτοπεποίθηση, τότε μπορούμε να πετύχουμε κατ‘ αρχήν τον στόχο μας που είναι η πρόκριση στην επόμενη φάση... Σίγουρα το γεγονός ότι πλέον αποτελούμε υπολογίσιμο αντίπαλο για όλους καταγράφεται στα μειονεκτήματα, αλλά αυτό που δεν είχαμε στο παρελθόν και πλέον αποτελεί κτήμα μας, είναι η εμπειρία.

Οι παραστάσεις που έχουμε αποκτήσει μετά από δύο συμμετοχές σε Ε uro και μία σε Μουντιάλ, θα αποτελέσουν τον σημαντικότερο σύμμαχό μας... Αν σκεφτείτε ότι τόσο η Τσεχία - που συμμετείχε για τελευταία φορά σε μεγάλη διοργάνωση το 2008 στα γήπεδα της Ελβετίας και της Αυστρίας - όσο και η Πολωνία, μειονεκτούν σε εμπειρία σε σχέση με μας, αυτός είναι ένας παράγοντας τον οποίο πρέπει να εκμεταλλευτούμε».

- Εσύ προσωπικά το καλοκαίρι θα έχεις «πατήσει» τα 35 σου χρόνια και πιθανότατα θα συμμετάσχεις για τελευταία φορά σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση... Με δεδομένο ότι έχεις ζήσει τόσα πολλά μέσα στο ποδόσφαιρο σε διασυλλογικό και εθνικό επίπεδο, πως περιμένεις το Euro; Αισθάνεσαι ακόμη αυτή την «παιδική» προσμονή, που ενδεχομένως να ένιωθες παραμονές της πρώτης σου συμμετοχής στην Πορτογαλία;
«Όσες φορές και να έχεις παίξει σε ένα Euro ή σε ένα Μουντιάλ, πάντα θα νιώθεις τον ίδιο ενθουσιασμό για να ξαναζήσεις αυτές τις μεγάλες γιορτές του ποδοσφαίρου... Αυτή η χαρά και η προσμονή δεν εξατμίζεται ποτέ, ανεξαρτήτως ηλικίας και συμμετοχών. Άλλωστε, οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές μεγαλώνουν με αυτά τα όνειρα και αυτές τις φιλοδοξίες... Είναι τόσο εκτυφλωτική η λάμψη αυτών των διοργανώσεων, που είναι αδύνατο να μην «μαγέψουν» τον κάθε παίκτη».

- Ποιες από τις τρεις ομάδες του ομίλου μας, «φοβάσαι» ή υπολογίζεις περισσότερο;
«Αν θα ξεχώριζα ελάχιστα κάποια, αυτή θα ήταν η Ρωσία γιατί απαρτίζεται από παίκτες με μεγάλη ποιότητα και περίσσιο ταλέντο, αλλά σας ξαναλέω ότι και οι τέσσερις ομάδες έχουμε τις ίδιες πιθανότητες... Από ’κει και πέρα, η Τσεχία μπορεί να μην είχε δείξει τίποτε το ιδιαίτερο τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν παύει να αποτελεί μια παραδοσιακή ποδοσφαιρική δύναμη στην Ευρώπη, ενώ η Πολωνία που δείχνει ίσως λίγο πιο αδύναμη, θα είναι γηπεδούχος και θα παίζει σε κάθε παιχνίδι σε γεμάτο γήπεδο».

- Οπότε, πάμε κατ’ αρχήν για να δώσουμε τρεις «τελικούς»;
«Αυτό είναι το μόνο σίγουρο όταν συμμετέχεις σε μία τέτοια διοργάνωση σαν το Euro, το οποίο, κατά την άποψή μου, είναι πιο δύσκολο τουρνουά από το Μουντιάλ, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια! Αν δούμε τις ομάδες που προκρίνονται στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στα δύο τελευταία τουρνουά μόνο η Ουρουγουάη κατόρθωσε να περάσει στους «4». Στις δύο τελευταίες διοργανώσεις είδαμε ότι ακόμη και η Βραζιλία με την Αργεντινή δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις ευρωπαϊκές ομάδες, οπότε σε ένα τουρνουά με ομάδες μόνο από την Γηραιά Ήπειρο, καταλαβαίνετε ότι πόσο μεγαλώνει ο βαθμός δυσκολίας! Στο Μουντιάλ μπορείς να παίξεις και με αντιπάλους υποδεέστερους σε αντίθεση με το Euro, όπου το επίπεδο είναι πιο υψηλό και τα λάθη δεν συγχωρούνται».

- Επομένως να υποθέσουμε ότι σημαντικό ρόλο θα παίξει το αποτέλεσμα της πρεμιέρας με την Πολωνία...
«Αυτό εννοείται... Είναι σημαντικό ότι η Πολωνία θα έχει πολύ περισσότερο άγχος γιατί θα αγωνίζεται στην έδρα της και εμείς θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε... Από την άλλη πλευρά, θα είναι για μία ακόμη φορά τιμητικό που θα παίξουμε σε εναρκτήριο παιχνίδι ενός Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και η Εθνική Ελλάδας θα βρίσκεται στο επίκεντρο όλης της δημοσιότητας. Για μερικές ώρες οι προβολείς θα είναι στραμμένοι επάνω μας και αυτό - ανεξαρτήτως αποτελέσματος - θα είναι ό,τι καλύτερο... Τώρα αν βάλω πάλι το πρώτο γκολ και κερδίσουμε, τότε τι να σας πω... Δεν ξέρω κι εγώ αν θα επανέλθω ξανά στα λογικά μου (γέλια!!!)».