Ήρθε στην Ελλάδα τον περασμένο Αύγουστο, έχοντας στην πλάτη του αξιοσημείωτη καριέρα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επί αρκετά χρόνια (1997-2006) ήταν βασικός τερματοφύλακας στην εθνική ομάδα της Βόρειας Ιρλανδίας, ενώ από το 2001 έως και το 2005 κάθισε 49 φορές κάτω από τα δοκάρια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο Αγγλίας κι ένα Supercup (όλα το 2003). Το 2009 αναδείχθηκε κορυφαίος γκολκίπερ στο πρωτάθλημα της Δανίας και για τα επόμενα δύο χρόνια θα υπερασπίζει την εστία του ΟΦΗ.

Ο λόγος για τον 34χρονο υψηλόσωμο τερματοφύλακα Ρόι Κάρολ, ο οποίος μπορεί να έχει δεχθεί επτά γκολ σε έξι συμμετοχές στο ελληνικό πρωτάθλημα, οι εμφανίσεις του, ωστόσο, έχουν εμπνεύσει μεγάλη ασφάλεια στους φιλάθλους της κρητικής ομάδας, οι οποίοι ήδη τον έχουν αγαπήσει. Το gazzetta.gr εντόπισε τον πρώην παίκτη της Οντένσε, της Ντέρμπι Κάουντι, της Ρέιντζερς, της Γουέστ Χαμ, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της Χαλ Σίτι και της Γουίγκαν στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσε η αποστολή του ΟΦΗ και σας παρουσιάζει τις πρώτες του εντυπώσεις από την παραμονή του στην Ελλάδα...

-Μπορεί η εστία σου να μην έμεινε ανέπαφη ούτε στη Νέα Σμύρνη, ωστόσο η ομάδα σου πήρε σπουδαία εκτός έδρας νίκη και παρέμεινε για 5η σερί αγωνιστική αήττητη... Πώς είδες το παιχνίδι της Νέας Σμύρνης;

«Κάναμε πολύ καλή δουλειά στην άμυνα, κλείσαμε τους διαδρόμους προς την περιοχή μας και δεν επιτρέψαμε στον Πανιώνιο να μας απειλήσει, ακολουθώντας πιστά το πλάνο που είχε σχεδιάσει ο coach! Από κει και πέρα, όμως, νομίζω ότι ο αγώνας κρίθηκε στο δεύτερο γκολ του Μίρνες, που καθάρισε το ματς, σε μια στιγμή που δεχόμαστε μεγάλη πίεση».

-Πώς προέκυψε η προοπτική της μετακόμισής σου στην Ελλάδα;

«Μου τηλεφώνησε ένας manager που λέγεται Στέλιος -συγχωρέστε με δεν θυμάμαι το επίθετό του- και μου μετέφερε το ενδιαφέρον του ΟΦΗ. Από τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε κι έμεινα χωρίς ομάδα, είχαν προηγηθεί αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να “κλείσω” κάπου και η προοπτική της Σουπερλίγκα, δεν σας κρύβω ότι με έθελξε, γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανέβει πολύ τα τελευταία χρόνια και αυτό φαίνεται πολύ από τις επιτυχίες της Εθνικής σας ομάδας! Συν τοις άλλοις, στο παρελθόν είχα ξαναέρθει στην Κρήτη και μου είχε αρέσει πολύ το νησί! Επομένως, από τη στιγμή που μου έγινε επίσημη πρόταση, ήταν σχετικά εύκολη απόφαση».

-Πώς είναι η έως τώρα εμπειρία σου;

«Φανταστική! Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι πως αισθάνομαι εγώ -διότι είμαι επαγγελματίας και έχω μάθει να προσαρμόζομαι σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες- αλλά πώς αισθάνεται η οικογένειά μου. Η προοπτική της Ελλάδας άρεσε ιδιαίτερα στη γυναίκα μου και στα παιδιά μου, που σε αντίθεση με τον προηγούμενο σταθμό μου, το Οντένσε της Δανίας, με ακολούθησαν στην Κρήτη και νιώθουν υπέροχα γι‘ αυτό! Οι άνθρωποι της ομάδας μάς φέρθηκαν άψογα, η κοινωνία του Ηρακλείου είναι πολύ “ζεστή”, τα παιδιά τακτοποιήθηκαν σε αγγλικό σχολείο, οπότε όλα είναι υπέροχα».

-Δεν σε ξένισε καθόλου όλη αυτή η αβεβαιότητα που προκάλεσε η εμπλοκή της ομάδας στην υπόθεση με τους στημένους αγώνες;

«Δεν μπήκα καθόλου σε αυτή τη διαδικασία. Όπως και όλοι οι συμπαίκτες μου, ήμουν προσηλωμένος στην προετοιμασία της ομάδας για το πρωτάθλημα. Πιστέψτε με, όλη αυτή η ιστορία ελάχιστα επηρέασε το αγωνιστικό τμήμα. Από την πρώτη μέρα που ήρθα όλα δούλευαν ρολόι και κανείς από τον σύλλογο δεν πίστευε ότι υπάρχει περίπτωση να μη συμμετάσχουμε στη Σουπερλίγκα».

-Δηλαδή θέλεις να μας πεις ότι δεν αναρωτήθηκες ποτέ «πού ήρθα»;

«Ειλικρινά όχι! Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν παντού στην Ευρώπη ακόμη και σε πιο προηγμένα πρωταθλήματα, γιατί δηλαδή όλα τα στραβά να συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα; Μια χαρά χώρα είσαστε, δεν γίνεται να φταίτε για όλα εσείς...»

-Τι άποψη έχεις σχηματίσει για τις εφετινές δυνατότητες του ΟΦΗ;

«Με δεδομένο ότι μια νεοφώτιστη ομάδα έχει πάντα ως πρώτο στόχο την παραμονή, νομίζω ότι έχουμε ήδη δείξει ότι έχουμε την ικανότητα, όχι απλά να τα καταφέρουμε, αλλά να φτάσουμε και ψηλότερα! Είμαστε νέα ομάδα με 13 καινούριους παίκτες, οπότε το μέλλον μάς ανήκει. Κοιτάζουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στην πορεία θα φανεί πού μπορούμε να φτάσουμε».

-Ποια είναι η γνώμη σου για τον προπονητή σου; Ξέρεις ότι στα νιάτα του ήταν από τους κορυφαίους Έλληνες σκόρερ και μάλιστα έχει κατακτήσει και το «χάλκινο παπούτσι» (1983);

«Δεν θέλω να φανώ αγενής, αλλά αυτό δεν το ήξερα! Όταν ήρθα στην Ελλάδα και τον γνώρισα μου έκανε πολύ καλή εντύπωση και όταν οι άνθρωποι της ομάδας με ενημέρωσαν ότι στο παρελθόν ήταν μεγάλος ποδοσφαιριστής, τότε κατάλαβα γιατί είχε τόσο άψογη συμπεριφορά απέναντι στους παίκτες! Είναι δουλευταράς και παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, ξέρει πολύ καλά πώς να μιλήσει στην καρδιά των ποδοσφαιριστών του και τα αποτελέσματα τον έχουν δικαιώσει απόλυτα! Ειδικά απέναντί μου είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικός».

-Έως τώρα έχεις αγωνιστεί σε 6 από τα 7 παιχνίδια της ομάδας σου κι έχεις προλάβει να σχηματίσεις εικόνα για τους επιθετικούς του πρωταθλήματος; Ποιοι σε έχουν προβληματίσει περισσότερο;

«Νομίζω ότι αναμφίβολα ο πιο ποιοτικός είναι ο Έιντουρ Γκουντγιόνσεν της ΑΕΚ, που πρόσφατα τραυματίστηκε και δράττομαι της ευκαιρίας να του ευχηθώ ταχεία ανάρρωση! Τον ξέρω καλά από την κοινή θητεία μας στην Premiership και τον εκτιμώ ιδιαίτερα σαν άνθρωπο και σαν ποδοσφαιριστή. Από κει και πέρα, νομίζω ότι από τις ομάδες που έχουμε αντιμετωπίσει, ξεχωρίζει ο Ραφίκ Τζεμπούρ του Ολυμπιακού και ο δικός μας, ο Βαγγέλλης Μάντζιος!»

-Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου στο Ηράκλειο;

«Πολύ ωραία! Ξεκουράζομαι, χαλαρώνω και “καθαρίζω” το μυαλό μου από τις σκοτούρες! Απολαμβάνω τον καιρό, περνάω χρόνο με την οικογένειά μου και κάνω πολλές βόλτες με τα δύο σκυλιά μου! Μου αρέσει πολύ εδώ γιατί ο κόσμος είναι πολύ φιλόξενος και όπου και να πάω με υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες!»

-Έχεις αρχίσει κι εσύ την αγαπημένη ελληνική συνήθεια του «ατελείωτου καφέ»;

«(γέλια!!)... Όχι γιατί δεν πίνω καθόλου καφέ! Σαν γνήσιος Βρετανός πίνω μόνο τσάι, αλλά ίσως θα πρέπει να αρχίσω να δοκιμάζω και τον καφέ γιατί μου αρέσει να αράζω στην παραλία και να αγναντεύω τη θάλασσα!»

-Ζώντας σχεδόν τρεις μήνες στην Ελλάδα, έχεις αισθανθεί γύρω σου την κρίση;

«Να σας πω την αλήθεια, περισσότερο την αισθάνθηκα στην Αγγλία απ‘ ό,τι εδώ! Είναι όμως ευρωπαϊκό φαινόμενο και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα! Το καλό είναι ότι ο αθλητισμός αποτελεί διέξοδο για τα προβλήματα και την κατάθλιψη που ταλαιπωρούν τον κόσμο και χαίρομαι ιδιαίτερα όταν μέσα από το ποδόσφαιρο, κάνουμε τους συνανθρώπους μας να ξεχάσουν λίγο τις έννοιες της καθημερινότητάς τους!»

-Μια και είναι στην επικαιρότητα λόγω της συμπλήρωσης 25 χρόνων στην τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ποια είναι η άποψή σου για τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον; Συνεργάστηκες μαζί του μια τετραετία (2001-2005), γι’ αυτό σε ρωτάμε...

«Ό,τι και να πει κανείς για αυτόν άνθρωπο και την προσφορά του στη Γιουνάιτεντ, είναι λίγο! Πρόκειται για μια ομάδα την οποία έχτισε μόνος του και απ‘ ό,τι φαίνεται το έργο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί! Εκπληκτικός manager και gentleman έξω από τα γήπεδα... Σίγουρα έχει τις κακές του στιγμές όταν η ομάδα δεν πηγαίνει καλά, γιατί είναι τελειομανής, ωστόσο θεωρώ ότι είναι ένας από τους κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών και αυτή είναι μια συζήτηση που κάναμε πολύ συχνά με τους κολλητούς μου στην ομάδα, τον Γουές Μπράουν και τον Τζον Ο’ Σέι».