Εθνική Ηρακλής

Σαν την Εθνική ομάδα των συλλόγων είναι ο Ηρακλής. Μόνος του παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ και μόνος του το πολεμάει, αφού ο Ολυμπιακός από τον Μάιο έχει παροπλιστεί οικειοθελώς. Από εκεί θέλω να ξεκινήσουμε απόψε. Από την παρουσία του Ηρακλή στο Τσάμπιονς Λιγκ, μια και την προηγούμενη εβδομάδα δεν κάναμε την ανάλογη αναφορά στο 3-2 επί της Νόλικο Μαασέικ που είναι και το φαβορί του Α΄ ομίλου.

Ο Ηρακλής αν και δεν έχει την ισχύ άλλων εποχών, έχει προσαρμοστεί στο στιλ του Σωτήρη Δρίκου, ο οποίος δίνει έμφαση στην τακτική και στο «αμυντικό στιλ» παιχνιδιού επικεντρώνοντας στον περιορισμό των λαθών. Αν μάλιστα στη ομάδα υπάρχουν έμπειροι παίκτες μπορούν εύκολα να ξεχωρίσουν, όπως έγινε με τις περιπτώσεις του Σμαραγδή και του Κράβαρικ.

Οι «πρώτοι χρόνοι» που παίζει ο Προύσαλης είναι ρεκόρ... καριέρας και δίνουν στον Ηρακλή επιπλέον επιθετικές λύσεις αλλά και ένα ιδιαίτερο στιλ παιχνιδιού που σπάνια το βλέπεις στο ευρωπαϊκό βόλεϊ και ειδικά στην Ελλάδα. Το μόνο πρόβλημα που φαίνεται να έχει ο Ηρακλής είναι στα «μπλακάουτ» του Τανίκ στην υποδοχή, όμως, ο Τούρκος είναι πολύ συνεργάσιμος και πάντα θετικός μέσα στην ομάδα. Πολλή και αθόρυβη δουλειά κάνει ο Χριστοφιδέλης. Μαζεύει την ομάδα στην πίσω ζώνη και φυσικά αποτελεί εγγύηση και για την επίθεση. Με την ωριμότητα του δίνει χαρακτήρα στον Ηρακλή και μαζί με τον Στεφάνου καλύπτουν όλο γήπεδο.

Ο σαραντάχρονος Αντρέι Κράβαρικ παραδίδει μαθήματα επαγγελματισμού και κάθε φορά δίνει το δικό του ξεχωριστό σόου «γεμίζοντας» το παιχνίδι του «γηραιού». Μακάρι να μπορούσαμε να «βαλσαμώσουμε» τον Κράβαρικ. Ελάχιστοι είναι οι αθλητές που έχουν απομείνει από μια γενιά που έμαθε το βόλεϊ με την αλλαγή και εξακολουθεί να παίζει με την όρεξη εικοσάχρονου.

Η ουσία είναι πως ο Ηρακλής μετά τις δύο νίκες που έκανε με Βέλγους και Βούλγαρους πρέπει να βάλει από κάτω και την Αρκάς. Οι Τούρκοι στον αγώνα με τη Μαασέικ που έγινε απόψε και έχασαν 3-1 είχαν ένα εκρηκτικό ξεκίνημα και μετά ξεφούσκωσαν. Ουσιαστικά όλη η ομάδα είναι ο Λίμπερμαν Αγκάμεζ κι αν ο Ηρακλής μπορέσει να δαμάσει τον Κολομβιανό, κάνει το «τρία στα τρία», θα πάει φουλ για την πρόκριση στους «16» που του δώσει το δικαίωμα να διεκδικήσει τη διοργάνωση του φάιναλ φορ.

Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν ορισμένοι παράγοντες του Ηρακλή, αν και θεωρώ πως θα ήταν τεράστιο λάθος να αναλάβει ο Ηρακλής το συγκεκριμένο εγχείρημα τη συγκεκριμένη στιγμή με τη συγκεκριμένη ομάδα. Ο επόμενος αγώνας θα είναι με την Αρκάς σε περίπου 40 ημέρες, καθώς θα μεσολαβήσουν τα Ευρωπαϊκά προολυμπιακά.

Την ίδια ώρα η «επανάσταση» της περιφέρειας έχει αρχίσει. Μετά τη Σύρο και το Βραχάτι, και η Αλεξανδρούπολη κράτησε το κάστρο της απόρθητο στην κόντρα με τον Ολυμπιακό, τον οποίο νίκησε για δεύτερη σεζόν. Ομάδα έδρας ο Εθνικός. Δεν το έκρυψε κανείς και άλλωστε μην ξεχνάμε πως μιλάμε πως ο προϋπολογισμός των ακριτών είναι το 1/3 των «ερυθρολεύκων». Ο Ολυμπιακό έχασε το παιχνίδι μέσα από τα χέρια του. Εκτός του ότι θα μπορούσε να «καθαρίσει» τον αγώνα νωρίτερα, προηγήθηκε 10-8 και μετά δέχτηκε τρεις άσους. Καλοί και άγιοι ο Νοβότνι με τον Πίντο, αλλά στις «καυτές» μπάλες τα «θαλάσσωσαν». Βέβαια, ακόμα είναι νωρίς. Θα κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι μέχρι το φινάλε.

Εδώ, καλά καλά ο Παναθηναϊκός δεν έχει αρχίσει προετοιμασία. Ο Τζιανλούκα Σαρατσένι τώρα αρχίζει προπονήσεις και σήμερα θα δοθεί και φιλικό με τον Φοίνικα. Ιταλικής ομοσπονδίας επιτρεπούσης, ο Σαρατσένι θα αγωνιστεί με αντίπαλο τον Άρη, διαφορετικά η ομάδα θα παίξει όπως με τον Παμβοχαϊκό.

Στα θετικά των δύο πρώτων αγωνιστικών τα γεμάτα γήπεδα αλλά και η έμφαση στη δημιουργία κερκίδων με αθλητές και μαθητές. Παρά την κρίση σε Βραχάτι, Αλεξανδρούπολη δεν έπεφτε καρφίτσα, ενώ πολύ κόσμο είχαν όλοι οι γηπεδούχοι.

Μέχρι εδώ γράψαμε τα «καλά». Από εδώ και κάτω έχουμε τα στενάχωρα.

Τέλος Οκτωβρίου και η ΕΟΠΕ ζήτησε από τα σωματεία να δηλώσουν εκ νέου συμμετοχή στα Εθνικά πρωταθλήματα Α2 ανδρών, γυναικών και Β΄ Εθνικής Ανδρών και να αποδεχτούν τη νέα προκήρυξη που περιλαμβάνει τις αποζημιώσεις των διαιτητών κλπ. Τι άλλο να πεις;

Αυτά θα έπρεπε να είχαν συζητηθεί και αποφασιστεί από τον Ιούνιο και η ΕΟΠΕ να οδηγεί τις εξελίξεις. Αντίθετα, τα σωματεία είναι στην τύχη τους και πιάνονται από τα μαλλιά τους μήπως και σωθούν. Η σκέψη που διατυπώνεται τις τελευταίες ώρες όλο και περισσότερο είναι η εξής: Αρκετές ομάδες της Α2 γυναικών ή της Β΄ Εθνικής Ανδρών έχουν σχεδόν αποφασίσει να αποσυρθούν από τα συγκεκριμένα πρωτάθλημα της εφετινής σεζόν. Εκτός του ότι θα γλιτώσουν μετακινήσεις έχουν εξασφαλισμένη άνοδο στην Α2. Πώς θα γίνει αυτό; Αν αποσυρθούν εφέτος θα πέσουν στην Α' κατηγορία των τοπικών πρωταθλημάτων. Έτσι, θα αποφύγουν τη μεγάλη μπόρα της οικονομικής κρίσης διότι θα παίξουν λίγους αγώνες εντός των γεωγραφικών τους «ορίων» και θα γλιτώσουν τα έξοδα των μετακινήσεων. Αν μάλιστα διατηρήσουν τα ίδια ρόστερ έχουν 90% πιθανότητες να κατακτήσουν το πρωτάθλημα και να ανέβουν και πάλι του χρόνου στη Α2 ανδρών, αφού θα έχει καταργηθεί η Β΄ Εθνική Ανδρών και στην Α2 για τις γυναίκες. Άρα γιατί να παλέψουν π.χ. στην εφετινή Β΄Εθνική που θα καταργηθεί ενώ μπορούν να έχουν στο τσεπάκι τους την άνοδο στην Α2;

Ήταν μεγάλο λάθος είναι η διόγκωση της Α2 και η κατάργηση της Β΄ Εθνικής ανδρών και ακόμα και τώρα η ΕΟΠΕ θα πρέπει να επανασχεδιάσει τα Εθνικά πρωταθλήματα μειώνοντας τις ομάδες και δίνοντας έμφαση στην αύξηση του ανταγωνισμού και των κινήτρων συμμετοχής· διαφορετικά το άθλημα θα συρρικνωθεί δραματικά.