Ο Γιάχος και η... δουλειά του!

Καταρχάς θέλω να σημειώσω πρώτιστα ότι ο ΑΡΗΣ είναι ο κύριος υπεύθυνος για το γεγονός ότι το παιχνίδι με τον συμπολίτη ολοκληρώθηκε ισόπαλο με 1-1.

Όταν σε ένα κατάμεστο «Βικελίδης» προηγείσαι στο 3' με 1-0, η εξέλιξη του παιχνιδιού πρέπει να είναι και ανάλογη. Ήταν εμφανέστατο σήμερα ότι μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ είχε πάθος, είχε προσπάθεια από τους παίκτες του, είχε διάθεση, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είμαι προπονητής για να ξέρω αν είναι καθαρά θέμα ρυθμού η εικόνα που βγάζει η ομάδα.

Προσωπικά ως εικόνα σε καμία των περιπτώσεων δεν αντικατοπτρίζει την αξία των παικτών, αλλά και όσα μας έδειξε πέρσι ο Σάκης Τσιώλης με την παρουσία του στον πάγκο του ΑΡΗ.

Δεν ξέρω επίσης αν είναι θέμα ψυχολογίας, όπως είπε ο προπονητής στη συνέντευξη Τύπου. Εγώ είδα φοβερή εμφάνιση από τον Πρίττα, έναν πολύ καλό Ουμπίδεζ στο πρώτο κυρίως ημίχρονο γιατί έπεσε στο δεύτερο, έναν πολύ ανεβασμένο Μίσελ, έναν σταθερότατο Λαζαρίδη, αξεπέραστο Παπαστεριανό, θετικό Ακόστα, μαχητικό (και δίκαια διαμαρτυρόμενο Ιάκομπ). Δεν μπορεί αυτοί να είχαν θέμα… ψυχολογίας. Υπήρχαν δηλαδή στο γήπεδο διακριθέντες και παίκτες που υστέρησαν.

Όταν όμως προηγείσαι στην έδρα σου στο 3' κι έχεις απέναντί σου μια ομάδα στρωμένη μεν, με αγωνιστικό ρυθμό, με διακριτούς ρόλους μέσα στο γήπεδο, αλλά εμφανέστατα αμυντικογενή και με στόχο την ισοπαλία από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό, χωρίς φαντασία στο παιχνίδι της, μονότονη ανάπτυξη, πολλά προβλήματα μεσοαμυντικά και ακόμα περισσότερα μεσοεπιθετικά, δεν νοείται να μην κερδίζεις.

Δεν νοείται να περιμένεις μόνο από τις στημένες φάσεις και τίποτα άλλο. Δεν νοείται να δίνεις χώρο από το 30' και να παίρνεις ανούσια πρωτοβουλία από το 65' και έπειτα, αλλά και πάλι να έχεις λίγες ευκαιρίες.

Το ότι έχει βέβαια προβλήματα ο ΑΡΗΣ στον τρόπο παιχνιδιού του δεν σημαίνει ότι πρέπει και να αδικείται από τη διαιτησία. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ιάκομπ φεύγει μόνος του απέναντι από τον Χαλκιά και κόβεται με ανύπαρκτο οφσάιντ. Ο Γιάχος χαρίστηκε δύο φορές στον Αρίας που σταμάτησε την μπάλα με το χέρι και το αποκορύφωμα ήταν η φάση του πέναλτι στο 70', όπου ο Μαλεζάς γκρεμίζει τον Ιάκομπ βγάζοντάς του στην ουσία τη φανέλα, αλλά και σπρώχνοντάς τον εμφανέστατα.

Προφανώς ο Μπόλονι, λέγοντας ότι έκανε πολύ καλά τη δουλειά του ο Γιάχος, θα εννοούσε τις παραπάνω φάσεις.

Για τους δύσπιστους, αλλά και τον κ. Βασσάρα και την ΚΕΔ παραθέτω και τη φωτογραφία.

ΥΓ1. Στον ΑΡΗ η επόμενη κίνηση θέλει πολλή σκέψη, ψυχραιμία και τις κατάλληλες κινήσεις. Κι αυτές ακριβώς θα γίνουν…

ΥΓ2. Είναι φυσιολογικό οι εχθροί του ΑΡΗ και συμφωνούντες στις ψηφοφορίες με τον Μαρινάκη να θέλουν να διογκώσουν ένα μεμονωμένο περιστατικό μετά το τέλος του αγώνα, για να τιμωρηθεί ο ΑΡΗΣ και να ευνοηθεί ο κολλητός τους. Άλλωστε οι οπαδοί τους στο ξενοδοχείο της ομάδας τους πριν από το ματς με τον ΑΡΗ πήγαν όχι με το «αδερφικόν σωματείον» που έγραφαν και στα πανό τους πριν από χρόνια.

ΥΓ3. Δεν παρακολουθώ τις συνεντεύξεις Τύπου του Μπόλονι. Οι συνάδελφοι από το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ μού είπαν ότι πάντα κάτι τέτοια κάνει και λέει. Αν μη τι άλλο οι ειρωνείες του ήταν… τραγικές. Και η… αστειότητα περί διαθήκης, αλλά και αυτά τα… αστεία με το σαμπουάν. Κατάφερε να ακυρώσει και το πολύ σημαντικό θέμα που έθιξε με την κοπέλα που νοσηλεύεται στο «Παπανικολάου». Έτσι αντί ΟΛΟΙ να ασχολούμαστε με την κοπέλα που δίνει μάχη κόντρα στη λευχαιμία, σχολιάζουμε τα κρύα αστεία με τις διαθήκες, τα υγρά και τα σαμπουάν. Σε ένα πράγμα όμως είχε απόλυτο δίκιο. Ο Γιάχος έκανε πολύ καλά τη δουλειά του...