Επί σχεδόν μία δεκαετία ήταν ο manager του Ευθύμη Ρεντζιά, ενώ εδώ και πολλά χρόνια εκπροσωπεί τον Λάρι Μπράουν, τον Σκοτ Σκάιλς και τον «δικό μας» Νίκο Ζήση. Στα περισσότερα από 30 χρόνια που ασχολείται με την εκπροσώπηση παικτών και προπονητών, έχει συντάξει και υπογράψει τουλάχιστον 150 συμβόλαια στο ΝΒΑ και η εμπειρία του θεωρείται αν μη τι άλλο εξαιρετικά σεβαστή... Ο λόγος για τον Αμερικανό ατζέντη δικηγόρο και συγγραφέα Κιθ Γκλας, ο οποίος παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και ύστερα από όλα όσα έχει δει στη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του, δεν διστάζει να μιλήσει έξω από τα δόντια και να πει αλήθειες, αποδίδοντας στα πράγματα τη σωστή τους διάσταση...

- Ποιες είναι επιπτώσεις που έχει δημιουργήσει έως τώρα στο ίδιο το άθλημα η διαμάχη ιδιοκτητών-παικτών του ΝΒΑ;

«Πραγματικά δεν θεωρώ ότι το lock-out έχει την παραμικρή επίπτωση στο άθλημα του μπάσκετ και αυτό είναι το δυστυχές της όλης ιστορίας. Και αυτό γιατί όταν μιλάμε για το ΝΒΑ, πρέπει να διαχωρίζουμε το μπάσκετ από την επιχείρηση και τη διασκέδαση! Θλίβομαι που το λέω, αλλά εδώ στην Αμερική, σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στην Ευρώπη, κανένας δεν νοιάζεται για το ίδιο το παιχνίδι. Ούτε οι ιδιοκτήτες των ομάδων ούτε ο κομισάριος του ΝΒΑ ούτε καν η Ένωση των παικτών. Το μόνο που ενδιαφέρει τους πάντες είναι πόσα χρήματα θα μπουν στην τσέπη τους. Και δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα στο αμερικανικό επαγγελματικό μπάσκετ, εδώ και περίπου είκοσι χρόνια...»

- Και καλά φέτος θυμήθηκαν να... τσακωθούν;

«Ήταν προφανές ότι για όσο καιρό όλες οι πλευρές “έβγαζαν” αρκετά χρήματα, όλοι τους ήταν ικανοποιημένοι. Τώρα που πλέον έχουν αρχίσει οι διαφωνίες για το οικονομικό, έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν και όλοι θέλουν να πιάσουν την κότα που κάνει τα “χρυσά” αυγά. Όλα έχουν ακριβύνει. Από τα εισιτήρια των αγώνων, έως τις μπίρες και τα χοτ-ντογκ που πωλούνται στα γήπεδα. Και για μένα, το πιο θλιβερό απ‘ όλα είναι το γεγονός ότι όλες οι πλευρές θα χρησιμοποιήσουν όποιο μέσο διαθέτουν και όποια πειστική δικαιολογία μπορούν να βρουν, για να πετύχουν το σκοπό τους. Ακούς τον Ντέιβιντ Στερν να μιλάει για βεβαρημένη οικονομία και σίγουρα εσείς οι Έλληνες θα ξέρετε καλύτερα τι σημαίνει αυτό και με τη λύση που προτείνει, επιδιώκει την αύξηση των εσόδων του ίδιου του ΝΒΑ και των ιδιοκτητών του. Πώς γίνεται να δηλώνει ότι νοιάζεται για τους φιλάθλους και το ίδιο το άθλημα, όταν κοιτάει να βγάλει περισσότερα χρήματα για τον εαυτό του; Μιλάμε για την απόλυτη υποκρισία και απληστία... Είναι αδιανόητο να ανεβαίνουν συνεχώς οι δείκτες της ανεργίας και οι ιδιοκτήτες να εκμεταλλεύονται αυτή την αρνητική συγκυρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους».

- Γιατί το κάνουν;

«Πρόκειται για μια διαμάχη χωρίς λογική... Πιστέψτε με, η κοινή γνώμη θα αισθανόταν καλύτερα αν και οι δύο πλευρές συμφωνούσαν ότι θα πρέπει να μειώσουν από κοινού τα έσοδά και τα έξοδά τους, ας πούμε κατά 10-15%. Με αυτόν τρόπο το παιχνίδι θα γινόταν ακόμη πιο ελκυστικό, οι τιμές των εισιτηρίων θα γίνονταν πιο προσιτές και το πρωτάθλημα θα αποκτούσε πολύ πιο ουσιαστική υπεραξία! Αν ο Ντέιβιντ Στερν και η παρέα του ακολουθούσαν αυτή την προσέγγιση, το ΝΒΑ θα εκτοξευόταν για τα επόμενα 15 χρόνια και μια τέτοια ενδεχόμενη συμφωνία θα έμενε στην Ιστορία ως το “κάρφωμα” του κομισάριου! Η απόλυτη τρέλα έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες λένε “θέλουμε περισσότερα” και ζητούν από τους παίκτες να “βγάζουν” λιγότερα!»

- Τι πιστεύετε ότι θα γίνει τελικά;

«Πιστεύω ότι τελικά θα βρεθεί λύση και δεν θα χαθεί ολόκληρη η σεζόν... Θα ακυρωθούν κάποια παιχνίδια, όχι όμως όλη η χρονιά. Αλλά δεν νομίζω η απώλεια ενός μέρους της κανονικής περιόδου θα πλήξει σε μεγάλο βαθμό κάποια από τις δύο πλευρές»

- Ποια είναι η άποψή σας για την πρόσφατη ανακοίνωση που εξέδωσαν οι επτά κορυφαίοι ατζέντηδες που συνολικά εκπροσωπούν περίπου το 90% των παικτών τουν ΝΒΑ;

«Σε ένα βαθμό συμφωνώ, ωστόσο αυτό που δεν ταιριάζει με τη δική μου λογική είναι η διάθεση που υπήρξε για υπονόμευση της Ένωσης των παικτών μέσω της διαδικασίας της νομικής “αποπιστοποίησής” της, όπως συνέβη και στο NFL! Αν με κάτι συμφωνώ, είναι με τη διάλυση όλου του συστήματος του ΝΒΑ γιατί “βρομάει”, αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί γιατί τόσο οι παίκτες όσο και οι ατζέντηδες κερδίζουν πολλά χρήματα! Δεν ξέρω πραγματικά ποια είναι τα κίνητρα των επτά συναδέλφων μου, αλλά πραγματικά δεν τους έχω εμπιστοσύνη. Αλλά θα σας πω το εξής: Στις δύο προηγούμενες μεγάλες διαμάχες του ΝΒΑ με τους παίκτες, το 1995 και το 1999, εμείς οι ατζέντηδες, με μπροστάρη τον Ντέιβιντ Φολκ, γλιτώσαμε τους παίκτες από μια πραγματικά καταστροφική συμφωνία, την οποία ήταν έτοιμοι να υπογράψουν! Κι εμείς τότε με τον τρόπο μας, τους “προειδοποιήσαμε” ότι βαδίζουν προς την καταστροφή και τελικά πέτυχαν μια εξαιρετική συμφωνία. Οπότε δεν μπορώ να τους κατηγορήσω, γιατί αυτοί οι επτά ατζέντηδες εκπροσωπούν την πλειοψηφία των παικτών και έχουν τη δύναμη να τους πείσουν να μην ψηφίσουν το deal που ενδεχομένως να διαπραγματευτεί η Ένωση τους με τους ιδιοκτήτες! Γιατί για να υπογραφεί η νέα συμφωνία, πρέπει να δοθεί η θετική ψήφος των παικτών».

- Ποια από τις πλευρές βρίσκεται στην πιο δυσχερή θέση;

«Μα δεν υπάρχει αμφιβολία γι‘ αυτό, οι παίκτες! Πολύ απλά γιατί δεν έχουν τους πόρους που έχουν οι ιδιοκτήτες. Εδώ όμως υπάρχει ένα πολύπλοκο θέμα. Για παράδειγμα ο ιδιοκτήτης των Γουόριορς αγόρασε πρόσφατα την ομάδα έναντι 430 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ στη δεκαετία του ‘80 και του ‘90, η αγορά μιας μέσης ομάδας του ΝΒΑ δεν κοστολογούνταν περισσότερο από 30 εκατομμύρια! Όπως καταλαβαίνετε, η αγορά έχει εκτοξευτεί στα ύψη, αλλά γι‘ αυτό φταίνε αποκλειστικά οι ίδιοι ιδιοκτήτες! Πιστέψτε με, διαχειρίστηκα συνολικά περισσότερα από 150 συμβόλαια παικτών στο ΝΒΑ και ποτέ κανείς δεν μου χάρισε ούτε ένα δολάριο... Πείτε μου τώρα εσείς, ποιος φταίει που οι Νικς πλήρωσαν 36 εκατομμύρια δολάρια για κάποιον Τζερόμ Τζέιμς και πώς έδωσαν 55 εκατομμύρια δολάρια στον Έντι Κάρι; Ο ατζέντης ή ο ιδιοκτήτης; Αν εγώ πάω στην ομορφότερη Ελληνίδα και της ζητήσω να βγούμε το βράδυ, δεν μπορεί κανείς να με κατηγορήσει επειδή απλά της έκανα την ερώτηση. Αν εκείνη δεχτεί, ποιανού είναι το φταίξιμο, δικό μου ή δικό της; Πρέπει να φανεί έξυπνη και να μου πει “όχι”. Επομένως πως ο Τζέιμς Ντόλαν έχει το δικαίωμα να παραπονιέται ότι χάνει λεφτά, όταν ο ίδιος υπέγραψε τον απίθανο Κάρι για 55 εκατομμύρια; Για όλη αυτή τη διαμάχη ευθύνονται οι ιδιοκτήτες, επειδή θέλουν να διορθώσουν τα δικά τους λάθη και ζητούν βοήθεια από τους παίκτες για να πάψουν να τους δίνουν υπερβολικά συμβόλαια. Καταλαβαίνετε για τι τρέλα μιλάμε;»

- Ποιος θα είναι ο πραγματικός χαμένος της διαμάχης;

«Οι παίκτες έχουν ήδη χάσει! Ήδη έχουν πέσει από το 57% των εσόδων στο 53% και θα πέσουν κι άλλο! Για να σας εξηγήσω για τι λεφτά μιλάμε, κάθε ποσοστιαία μονάδα των εσόδων του ΝΒΑ ισοδυναμεί με 40 εκατομμύρια δολάρια ετησίως! Οι ιδιοκτήτες θέλουν να κατεβάσουν την αναλογία των εσόδων στο 50%-50%· κι αν τα καταφέρουν θα εξοικονομήσουν περίπου 280 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Επιδιώκουν, λοιπόν, να υπογράψουν μια συμφωνία για επτά χρόνια, δηλαδή να αυξήσουν τα έσοδά τους κατά σχεδόν 2 δις δολάρια (σ.σ. για την ακρίβεια 1,96 δις$)... Γι‘ αυτό και “εκβιάζουν” την πλευρά των παικτών ότι αν δεν δεχθούν την πρότασή τους, τότε θα ακυρώσουν όλη τη χρονιά».