Πράσινη αριθμητική!

Μάνος Αντώναρος Μάνος Αντώναρος
Πράσινη αριθμητική!

bet365

Ο Μάνος Αντώναρος γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για το χθεσινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Μακάμπι, μιλώντας με τη λογική των αριθμών!

Είμαι φανατικός οπαδός της απλής λογικής:

1+1=2

Βέβαια άμα θες και 0,98+1,02=2 ή άμα θέλετε να το μπερδέψουμε ακόμα περισσότερο: 2Χ1=0 ή 1789,67-1787,69=2... Μπορείτε να βρείτε το ίδιο αποτέλεσμα και με τετραγωνική ρίζα κ.λπ.
Διαλέγετε και παίρνετε!

Εγώ διαλέγω το απλό: 1+1=2

 

Είτε το μετρήσεις με τα δάχτυλα είτε το γράψεις με κιμωλία στον πίνακα είτε το πατήσεις στην αριθμομηχανή του υπολογιστή, πάντα 1+1=2.

O Φερέιρα ζητά ενότητα και συσπείρωση.

Ο Τότσε ζητά την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Ο Κοτσόλης δεν μπορεί να ξεχάσει.

Ο Βασίλης Κωνσταντίνου είναι βέβαιος ότι το πρόβλημα είναι διοικητικό κι όχι οικονομικό.

Πόσα χέρια πρέπει να έχω για να ευχαριστηθώ μούντζες.

Όταν ο προπονητής μετά το 0-1 βγάζει τον Βύντρα και βάζει τον Καραγκούνη μπας... Τι μπας, πείτε μου σας παρακαλώ, «τι μπάς;»

Μπας και αυτη η ομάδα βάλει πέντε γκολ στη Μακάμπι μέσα σε 15 λεπτά...

Κι όταν ο πάγκος παίρνει φωτιά στο 1-1 και στα πρόσωπά τους διακρίνεις την ελπίδα στο 2-1, τότε καταλαβαίνεις ότι στον Παναθηναϊκό 1+1 δεν κάνει 2. Κάνει 1,895 ή μπορεί και να κάνει -4.000,567 ½. Κάνει ο,τι του κατέβει του καθενός.

Ο Τζόρβας δηλώνει χαρούμενος που πήγε στην Παλέρμο... Άφησε τον Παναθηναϊκό, που τον ανέδειξε, και κάνει κωλοτούμπες που πήγε στην Παλέρμο. Πάλι καλά που δεν του αφιερώσαμε για πάντα τη φανέλα με το Νο.1 στην αίθουσα τροπαίων. Την ίδια στιγμή η ομάδα μου ανακοινώνει ότι δεν θα πάρει άλλον τερματοφύλακα και θα μείνει με τον Κοτσόλη, τον Καρνέζη και έναν πιτσιρικά...

Πάμε πάλι πίσω στον Βύντρα.

Το θέμα δεν είναι γιατί τον βγάζεις. Το θέμα είναι γιατί τον βάζεις. Περιορίζομαι στο παρόν. Αυτός ο παίκτης υπήρξε αρχηγικό μέλος της ομάδας της σημερινής καταστροφής. Και προχθές το γκολάκι από την πλευρά του μπήκε, ενώ εκείνος κάπου έβοσκε.

Τι τον βάζεις, κύριε Φερέιρά μου; Για να ανατρέψεις το 3-0; Αλήθεια το πίστευες ή σου είπανε να λες βλακείες, γιατί αυτός ο λαός αγαπάει τις βλακείες;

Οποιοσδήποτε άλλος προπονητής που σέβεται τον εαυτό του, που αγαπάει τη δουλειά του και ονειρεύεται το ποδόσφαιρο, θα είχε βάλει στη θέση του έναν πιτσιρικά από τις ακαδημίες. Ειδικά τώρα που δεν έχεις διοίκηση να ρωτήσει γιατί.

Θα μου πείτε, δεν είναι δηλωμένος για να παίξει ένας πιτσιρικάς. Σύμφωνοι. Μιλάω για τη νοοτροπία, μιλάω για την επιμονή στη βλακεία (η επιμονή είναι άλλωστε το μεγάλο όπλο των ηλιθίων!)

Και στο φινάλε, γιατί τον βγάζεις μόλις κάνει τη μαλακία;

Τι είναι αυτό;

Τσαμπουκάς;

Ξέρετε πότε απογοητεύθηκα εντελώς (ΕΝΤΕΛΩΣ) με τον Παναθηναϊκό; Όταν σε μια φάση ολοκάθαρου οφσάιντ εις βάρος μας, ο Καραγκούνης τρέχει στον βοηθό και του ουρλιάζει:

«ΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!»

Τι «Νοοοοοοοο», ρε Καραμήτρο;

Πού σου βγήκε τόσο άγχος, κύριε Κλαψιάρη; Τι είναι το σκορ, 4-1 και έχεις ακόμα πέντε λεπτά; Είσαι εσύ διεθνής παίκτης με 100+ συμμετοχές; Εσύ είσαι που (λέμε τώρα) έπαιξες στην Ίντερ;

Τι ουρλιάζεις; Τι θα κερδίσεις; Θα πάρει πίσω το οφσάιντ ο βοηθός και θα συνεχίσει η φάση ως μη γενόμενη;

Μήπως θυμάσαι ποιου συλλόγου τη φανέλα φοράς;

Βλέπετε εσείς πουθενά το 1+1 να κάνει 2;

Ξαναπάμε στο ματς γιατί τα ’χω πάρει.

Μετα το 0-1 ο Φερέιρα προθερμαίνει τον Μαυρία και μόλις ισοφαρίζουμε αλλάζει γνώμη και τον ξανακαθίζει στον πάγκο.

Ή τον πιστεύεις τον παίκτη ή δεν τον πιστεύεις...

Δεν θέλω να σχολιάσω, απλώς κάνω copy paste αυτά που είπε ο Αλέφαντος:

«Χάλια πάλι ο Παναθηναϊκός, θα περάσει δραματικές καταστάσεις και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Στην Κέρκυρα πώς θα πάει να νικήσει τώρα. Δεν είναι παίκτες αυτοί για τον Παναθηναϊκό όπως τον ξέρουμε στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι παίκτες αυτοί θα ήταν για τον Πανιώνιο. Ούτε προπονητής είναι αυτός για τις ανάγκες που είχε ο Παναθηναϊκός, σας είχα πει λίγο μετά αφότου ήρθε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι άνευρος, κουρασμένος, δεν εμπνέει, δεν αλλάζει τίποτα στην ομάδα, καμία δουλειά, ανύπαρκτος. Οικονομική καταστροφή έχει πάθει ο Παναθηναϊκός. Και τον κρατάνε ακόμα; Δεν πήγαν να πάρουνε τον Κούπερ όταν έπρεπε, καλά να πάθουν, αφού διοικούν οι βολεϊμπολίστες. Θυμάστε με τι υλικό ο Κούπερ έκανε θαύματα με τον Άρη στην Ευρώπη».

Πού διαφωνείτε μαζί του;

Ο Τζίγκερ μιλάει μέσω κύκλων. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Πάλι καλά που δεν μιλάει μέσω τετραγώνων, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Παπαθεοδώρου.

Ο Γόντικας βρέθηκε πρόεδρος του συλλόγου. Δεν πειράζει που ήταν βολεϊμπολίστας. Πειράζει που είναι επαγγελματίας μάνατζερ, που αναλαμβάνει ό,τι του προτείνουν. Τον έχω προλάβει στην ΕΡΤ και ξέρω πολύ καλά τι λέω. Όσο ήξερε αυτός από τηλεόραση, τόσο ξέρω εγώ από ναυπηγική. Τι θα με κάνει να πιστέψω ότι ξέρει κι από ποδόσφαιρο;

Ξέρω γω;

Μήπως ας πούμε ο κ.Αριστείδης Καμάρας ξέρει περισσότερα;

Πώς και κανείς δεν σκέφτηκε να ρωτήσει τη γνώμη π.χ. του Γιάτσεκ Γκμοχ; Παππούς ξε-παππούς, όλο κάτι ξέρει.

Το γνωρίζω... Σήμερα στο κείμενό μου οι σκέψεις είναι ανάκατες.

Δεν πειράζει όμως. το ανάκατο ταιριάζει γάντι στον Παναθηναϊκό του σήμερα.

Στον μεγάλο σύλλογο που αγαπώ έχουν μαζευτεί όλοι –από τους ποδοσφαιριστές μέχρι τη διοίκηση– όσοι δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο. Την παραμικρή όμως.

Αναρωτιέμαι αν το μόνο μάθημα που πήραν είναι τα χημικά που έπεσαν στο γήπεδο. Κατά τη γνώμη μου, το σημαντικό μάθημα είναι οι άδειες κερκίδες.

Το ακόμα σημαντικότερο είναι η ΜΗ χλεύη των αντιπάλων. Διαβάστε τα σχόλια των αντιπάλων μας και θα παρατηρήσετε ότι βασικά κυριαρχεί ένα μούδιασμα, μια έκπληξη.

Το να σε χλευάζουν σημαίνει ότι υπάρχεις. Το να σε λυπούνται σημαίνει ότι έχεις εξαφανισθεί.
Θα κλείσω με μια μικρή ιστορία:

Κάποτε ενας Καναδός πολυδισεκατομμυριούχος πετούσε με το αεροπλάνο του πάνω από τον Καναδά. Από το παράθυρο βλέπει στη διαδρομή ένα τεράστιο κομμάτι γης να έχει πάρει φωτιά. Φτάνοντας στο γραφειο του κάνει σύσκεψη στελεχών και τους ζητά γνωμες για το πώς μπορούν να βοηθήσουν.

Οι εννιάμισι στις δέκα γνώμες ήταν ότι είναι αδύνατον επειδή αυτό, επειδή εκείνο κ.λπ. Εκείνος τότε παίρνει μια κόλλα χαρτί και τη χωρίζει κάθετα από πάνω προς τα κάτω. Στο ένα μέρος γράφει αυτά τα πολλά που ΔΕΝ μπορούν να γίνουν και στο άλλο τα ελάχιστα που ΜΠΟΡΟΥΝ να γίνουν. Σκίζει το χαρτί ακριβώς πάνω στην κάθετη γραμμή και πετάει στο καλάθι των αχρήστων αυτά που δεν μπορούν να γίνουν και κρατά μόνο το κομμάτι με αυτά που μπορούν να γίνουν.

-Ορίστε! Κάντε αυτά! Διατάζει τους υφισταμένους του.
Τελικά η πυρκαγιά σβήστηκε.

Καιρός να κάνει κάποιος το ίδιο και στον Παναθηναϊκό.

Ώστε να επιβεβαιώσουμε ότι 1+1= 2 ΡΕ ΓΑΜΩΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!

 

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.

Μάνος Αντώναρος
Μάνος Αντώναρος

Ο Μάνος Αντώναρος γεννήθηκε στην Αθήνα και το πρώτο που θυμάται από τη δημοσιογραφία, ήταν όταν τον έπαιρνε από το χέρι ο πατέρας του (ο γελοιογράφος Αρχέλαος) και τον πήγαινε στα παλιά γραφεία της «Αθλητικής Ηχούς» για να παραδώσει τα σκίτσα του. Εκεί ο πιτσιρικάς Μάνος έβλεπε με ορθάνοικτα μάτια μερικά από τα ιερά τέρατα της (αθλητικής) δημοσιογραφίας να εργάζονται πυρετωδώς ακριβώς μπροστά στις λινοτυπικές μηχανές. Φυσικά του΄κανε εντύπωση και φυσικά ήθελε να γίνει ένας απ' αυτούς. Ετσι γύρω στα 20 του πήγε και είδε (μόνος του) τον μακαρίτη Κλεομένη Γεωργαλά και του είπε ότι ήθελε να δουλέψει στην «Ηχώ». Και εκείνος προφανώς θέλοντας να του κάνει πλάκα τον ρώτησε:

-Και τι θες να κάνεις;

-Να γράφω κάθε μέρα τη γνώμη μου!

Και -ω του θαύματος- ο Γεωργαλάς του απάντησε:

-ΟΚ! Αρχίζεις από σήμερα το απόγευμα.

Ετσι και έγινε. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Μάνος Αντώναρος έγραφε καθημερινά τη γνώμη του στην πίσω σελίδα της κραταιάς εφημερίδας.

Αργότερα δούλεψε σε πολιτικές εφημερίδες επί πολλά χρόνια, σε ραδιόφωνα και κανάλια. Κάθε φορά που εργαζόταν σε εφημερίδες έψαχνε την ευκαιρία να γράφει πού και πού στις αθλητικές σελίδες. Oι συνάδελφοι του αθλητικοί ρεπόρτερ πάντα του άνοιγαν την καλά φυλασσόμενη πόρτα τους.

Είναι ένας από τους πρώτους blogger στην Ελλάδα και υποστηρίζει φανατικά ότι το internet δεν είναι media, αλλά community.

Εδώ και δυο χρόνια εγκατέλειψε (από άποψη) τη μάχιμη δημοσιογραφία και αφιερώθηκε μαζί με τη γυναίκα του στο blog της www.eimaimama.gr

Τον τελευταίο διάστημα ανεβάζει post του στο gazzetta.

Hταν καιρός -όπως λέει ο ίδιος- να ξανανιώσει την χαρά της ελεύθερης και δημιουργικής δημοσιογραφίας.