Κόντρα στα κολεγιόπαιδα του Μπρίγκαμ Γιάνγκ (83-54), ο 27χρονος διεθνής γκαρντ της Μπιλμπάο έκανε ατομικό ρεκόρ πόντων (16π.) με την Εθνική Ανδρών. Παρότι από τα μικράτα του ήταν μέλος των μικρών Εθνικών ομάδων και στο ενεργητικό του βρίσκονται σπουδαίες διακρίσεις (χάλκινο μετάλλιο με την Εφήβων στο Πανευρωπαϊκό του 2002 και στο Παγκόσμιο του 2003 και αργυρό με τη Νέων στο Παγκόσμιο του 2005), ποτέ έως τώρα δεν είχε καταφέρει να συμπεριληφθεί στη δωδεκάδα της Ανδρών σε μεγάλη διοργάνωση.

Η θητεία του στο ισπανικό (Μάλαγα, Ομπραντόιρο και Μπιλμπάο) και το ιταλικό πρωτάθλημα (Μοντεγκρανάρο) αλλά και στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό, τον βοήθησαν να ωριμάσει ως παίκτης, να βελτιώσει τις αδυναμίες του και πλέον στα 27 του να θεωρείται από τα βασικά επιθετικά γρανάζια του Ηλία Ζούρου για το Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας. Ο λόγος για τον Κώστα Βασιλειάδη που μίλησε στο gazzetta.gr για τον ρόλο που έχει στη διοργάνωση που αρχίζει σε μια εβδομάδα στη χώρα της Βαλτικής.

- Παρότι θα είναι η πρώτη σου συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση και θεωρητικά λογίζεσαι ως πρωτάρης, είναι προφανές ότι έχεις συγκεκριμένο ρόλο... Ισχύει ότι έχεις το ελεύθερο από τον προπονητή και τους συμπαίκτες σου να σουτάρεις όποτε είσαι ελεύθερος, για να εκμεταλλευτούμε την ιδιαίτερη ικανότητα που έχεις στο σουτ;

«Είναι αλήθεια ότι στην αρχή της προετοιμασίας συζήτησα με τον coach και μου ζήτησε αυτό το πράγμα, γιατί όπως είπε, το μακρινό σουτ πάντα έλειπε από την Εθνική ομάδα. Προσπαθώ όσο μπορώ περισσότερο να μην παίρνω βεβιασμένα σουτ, άσχετα αν ο προπονητής με ενθαρρύνει να σουτάρω και σίγουρα μέσα από το παιχνίδι θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου και την ομάδα, έτσι ώστε να έχουμε καλά αποτελέσματα».

- Φέτος έχουμε την τύχη να διαθέτουμε δύο πολύ καλούς σουτέρ στην ομάδα. Στην προπόνηση, ποιος βάζει τα περισσότερα, ο Μπράμος ή εσύ;

«Ο Μπράμος (γέλια!!). Δεν παίζουμε διαγωνισμό, αλλά συνήθως μαρκάρουμε ο ένας τον άλλον και σε γενικές γραμμές βάζει περισσότερα».

- Το γεγονός ότι εκτός από τους Φώτση, Ζήση και Μπουρούση, οι υπόλοιποι παίκτες έχετε από ελάχιστες έως καθόλου παραστάσεις από μεγάλες διοργανώσεις, είναι πρόβλημα για τα πιο νέα παιδιά, με την έννοια ότι πάντα η Ελλάδα στοχεύει ψηλά και φέτος, καλώς ή κακώς, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχει στιγματιστεί από πολλές και σημαντικές απουσίες (Διαμαντίδης, Σπανούλης, Σχορτσανίτης, Περπέρογλου, Μαυροκεφαλίδης);

«Αυτό μπορεί να είναι θετικό, μπορεί όμως και αρνητικό. Όλοι εμείς που δεν έχουμε παίξει σε τέτοιες διοργανώσεις, μπορεί να μην έχουμε το άγχος, να μην ξέρουμε τι θα συμβεί και αυτό είναι καλό... Από κει και πέρα, οι πιο “παλιοί” μάς έχουν μιλήσει για το πόσο δύσκολα είναι αυτά τα ματς και γι‘ αυτό θα πρέπει να είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι στο κάθε παιχνίδι ξεχωριστά».

- Έτσι όπως έχεις ζήσει την ομάδα σε αυτό τον έναν μήνα και κάτι που είστε μαζί, ποια θεωρείς ότι είναι τα πλεονεκτήματά της και πού χρειάζεται βελτίωση;

«Σίγουρα είμαι καινούρια ομάδα, που επί το πλείστον αποτελείται από νέα παιδιά που έχουν διάθεση για μπάσκετ και για διάκριση. Είμαστε ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα και ο ένας καθένας παίζει για τον άλλον και όλοι για το σύνολο. Αυτό είναι το σημαντικό πλεονέκτημά μας και πρέπει να το αξιοποιήσουμε για να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο επιτυχημένο τουρνουά. Όσον αφορά τις αδυναμίες μας, αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα λειτουργίας απέναντι στην άμυνα ζώνης. Βλέποντας τα video των φιλικών αγώνων που δώσαμε, έχουμε διαπιστώσει ότι δεν εφαρμόζουμε σωστά τα συστήματα. Σήμερα (σ.σ. χθες) κάναμε μια πάρα πολύ καλή προπόνηση γιατί οι αντίπαλοί μας έπαιξαν σχεδόν 40 λεπτά ζώνη, αλλά χρειαζόμαστε ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση γιατί πολλές ομάδες θα χρησιμοποιήσουν αυτή την άμυνα εναντίον μας».

- Η Εθνική ομάδα, ανεξαρτήτως απουσιών, έχει συνηθίσει να κοιτάει ψηλά σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις στις οποίες συμμετέχει... Φέτος πηγαίνουμε κοιτώντας το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και από κει και πέρα στο τέλος θα κάνουμε ταμείο;

«Εννοείται πως κι εμείς θέλουμε να φτάσουμε ψηλά, ξεκινώντας από τον μίνιμουμ στόχο της εισόδου στην τετράδα για να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή μας στο προ-ολυμπιακό τουρνουά... Από κει και πέρα, όμως, σε ένα τόσο μακρύ και δύσκολο τουρνουά, δεν μπορείς να ασχολείσαι με τη Ρωσία, φερ’ ειπείν που θα παίξεις την 5η μέρα και να ξεχάσεις τον θεωρητικά υποδεέστερο αντίπαλο με τον οποίο θα παίξεις την επόμενη μέρα. Πρέπει να είμαστε “διαβασμένοι” σχετικά με τα πλεονεκτήματα της κάθε ομάδας και προσηλωμένοι στο κάθε παιχνίδι ξεχωριστά».