Κατά... Μάρκο ευαγγέλιο!

Μ άρκο... Και Αντρές και Κιντέρος και Εστράδα. Τέσσερα ονόματα για εισαγωγή στο βιογραφικό που ο ίδιος θα έγραφε από τις 28 Μαΐου του 1983, όταν και γεννήθηκε στη πόλη Κουΐλότα της Βίνια Ντελ Μαρ. Στον τόπο γέννησής του δεν είναι και το καλύτερο να γεννηθείς χειμώνα. Το τουριστικό θέρετρο σφύζει από ζωή τους θερινούς μήνες (Ιανουάριο και Φεβρουάριο), όμως από τον Ιούνιο και μετά τα πράγματα είναι πιο ήρεμα και πιο... βροχερά. Στους δρόμους και στις παραλίες της γενέτειράς του ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του, που με τη σειρά του ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. «Στη Χιλή θα προτιμήσεις να παίξεις ποδόσφαιρο παρά να σπουδάσεις. Είναι στην κουλτούρα μας να παίζουμε στους δρόμους».

Η... πλάκα θα τελειώσει στα πρώτα χρόνια της εφηβείας του, όταν θα ενταχθεί στην Έβερτον της Βίνια Ντελ Μαρ και θα βρεθεί πολύ σύντομα να ξεχωρίζει ανάμεσα σε όλα τα παιδιά της ηλικίας του. «Οι παιδικοί μου φίλοι έπαιζαν σε ομάδες κι έτσι πήγα μια μέρα να δοκιμαστώ. Με πήραν κατευθείαν και ξεκίνησα να παίζω στις ομάδες της περιοχής μου. Στις 14 Ιανουαρίου του 1997 πήγα στη Βίνια Ντελ Μαρ και στην Έβερτον», θυμάται για τα πρώτα του βήματα, που σύντομα θα γίνονταν μεγαλύτερα: «Ήταν επιβραβευτικό να είσαι αστέρι στη Χιλή, αλλά με τον καιρό γίνεται κουραστικό. Δεν μπορούσα να βγω στον δρόμο χωρίς να γίνει χαμός, να μου κάνουν ερωτήσεις όλη την ώρα. Έπρεπε να προσέχω πάρα πολύ πού πήγαινα, αλλά ακόμα και στα πιο απομονωμένα μέρη μού ζητούσαν αυτόγραφα».

Στις μερικές μέρες, στα τέλη Ιουλίου, ο Εστράδα επέστρεψε στον τόπο του, προκειμένου να βραβευτεί από τον δήμαρχο της πόλης για την πορεία του στον αθλητισμό. Σχεδόν δακρυσμένος είπε: «Είναι συγκλονιστικό να βλέπω τόσους φίλους και την οικογένειά μου εδώ. Είμαι περήφανος που γεννήθηκα εδώ και θα κάνω ό,τι μπορώ για να συνεχίσω να εκπροσωπώ επάξια την πόλη μου».

Α πείθαρχος... Οι δηλώσεις του μαρτυρούν ένα παιδί που πολύ γρήγορα πίστεψε πως έγινε πολλά περισσότερα απ’ ό,τι ήταν. Κάποιες κακές γλώσσες τον θέλουν από μικρό στην Έβερτον να είναι απείθαρχος και άμυαλος, με τον πατέρα του να χρειάζεται πολλάκις να επέμβει προκειμένου να μην τον διώξουν από την ομάδα. Πολλοί τον κατηγορούσαν για ατομισμό, πως δεν ήθελε ποτέ να μαρκάρει και αν έπαιζε σε άλλη θέση από εκείνη που ήθελε, τότε αντιδρούσε με μειωμένη απόδοση. Κάποια από τα προβλήματα τον ακολούθησαν και στην πορεία της καριέρας του.

Το πιο χαρακτηριστικό συμβάν ήταν όταν συνελήφθη από την αστυνομία να οδηγεί μεθυσμένος και του αφαιρέθηκε επιτόπου το δίπλωμα. Ουδέποτε ανακοινώθηκε η ποσότητα του αλκοόλ που υπήρχε στο αίμα του και πόσο πάνω από το επιτρεπτό όριο ήταν. Επίσης, ήταν ένας από τους παίκτες της Ουνιβερσιτάδ που το είχαν «σκάσει» από το ξενοδοχείο της ομάδας με σκοπό να διασκεδάσουν, κάτι που είχε καταγραφεί από τις κάμερες ασφαλείας του συγκροτήματος όπου διέμεναν.

Ρ άσελ Κρόου... Είναι ο αγαπημένος του ηθοποιός και έμπνευσή του είναι ο «Μονομάχος». Έτσι νιώθει μέσα στο γήπεδο, έτσι ένιωθε στην Έβερτον, όπου έπαιζε χωρίς να πληρώνεται και είχε να αντιμετωπίσει –σύμφωνα με όσα είπε– τη ζήλια των συμπαικτών του, έτσι νιώθει και στην προσωπική του ζωή με τρεις γυναίκες. Ο Μάρκο Εστράδα είναι παντρεμένος κι έχει δύο κόρες.

Κ αλλιτέχνης. Οι ιδιότροποι χαρακτήρες σώζονται συνήθως από το ταλέντο τους. Ο Μάρκο Εστράδα χαρακτηρίστηκε σε νεαρή ηλικία «Μπέκαμ της Χιλής», λόγω της ακρίβειας στη μακρινή πάσα. Κάποια απ’ τα υπόλοιπα παρατσούκλια του είναι «ζωγράφος», ενώ οι συμπαίκτες του τον φωνάζουν «Ποπάι». Τον λόγο δεν τον θυμάται ούτε ο ίδιος!

Ο υνιβερσιτάδ. Το πρώτο μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Η κορυφαία ομάδα της Χιλής μαζί με την διάσημη Κόλο-Κόλο, του έδωσε το σκαλοπάτι για να απογειώσει την καριέρα του. Το 2006 μετακόμισε στην πρωτεύουσα της Χιλής και στο Σαντιάγκο θα έκανε όλα του τα όνειρα πραγματικότητα. «Είναι τιμή μου να επιλεγώ από τους ανθρώπους της Ουνιβερσιτάδ. Είναι μέσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες της χώρας μου. Θα κάνω τα πάντα για να πετύχω. Ωστόσο, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα χρόνια στην Έβερτον».

...

Έ βερτον. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα! «Δεν ξεχνάω ποτέ την Έβερτον. Ελπίζω πως κάποια μέρα θα επιστρέψω για να τελειώσω την καριέρα μου εδώ». Κάποια μέρα ίσως και να μπορέσει... Γιατί η επιστροφή του στις 3 Φεβρουαρίου του 2010 ήταν άκρως επεισοδιακή. Ο Μάρκο Εστράδα χρίστηκε κατά λάθος σκόρερ και η αντίδρασή του ήταν να σηκώσει τα χέρια στον αέρα σαν να ζητάει συγνώμη. Άλλοι το εξέλαβαν ως απολογία για το τυχερό του γκολ (σ.σ. όπως κάνουν στο τένις), άλλοι ως ένδειξη σεβασμού προς την πρώην του ομάδα κι άλλοι ως ειρωνεία.

Όταν λίγα λεπτά αργότερα, ένας αντίπαλος τον κυνηγούσε με εμφανή σκοπό να τον χτυπήσει, οι απορίες λύθηκαν. Ο παίκτης της Έβερτον πήρε κίτρινη κάρτα, ο Εστράδα αντέδρασε και οι αψημαχίες μεταξύ των παικτών συνεχίστηκαν μέχρι τα αποδυτήρια. Λίγο πριν από την είσοδο, ο Χιλιανός φίλησε τη φανέλα της Ουνιδερσιτάδ κι έγινε «προδότης» για τους οπαδούς της πρώτης του ομάδας.

«Ελπίζω με τον καιρό, ο κόσμος να καταλάβει. Είμαι παιδί της Βίνια, πάντα ζούσα εδώ και πάντα θα επιστρέφω. Τίποτα άλλο δεν θέλω να πω. Ελπίζω η καρδιά τους να συγχωρέσει όλα τα άσχημα».

Σ έρτζιο Μαρκαριάν και Μαρσέλο Μπιέλσα. Δύο προπονητές που σημάδεψαν την καριέρα του και κατάφεραν να πάρουν το καλύτερο από τον Μάρκο Εστράδα, παρότι ο πρώην τεχνικός του Παναθηναϊκού είχε κάποια προβληματάκια πειθαρχίας μαζί τους και συχνά τον άφηνε στον πάγκο για τιμωρία. «Είναι δύο άνθρωποι που βοηθάνε τον ποδοσφαιριστή. Πιστεύουν ότι ο παίκτης που έχουν είναι ο καλύτερος κι αυτό δίνει αυτοπεποίθηση σε μας».

Σε ανύποπτο χρόνο ο Σέρτζιο Μαρκαριάν είχε χαρακτηρίσει τον Εστράδα «αναντικατάστατο», ενώ ο Μπιέλσα ήταν εκείνος που τον απανέφερε και τον καθιέρωσε στην Εθνική ομάδα κι εκείνος που τον είχε προτείνει σε ισπανικές ομάδες, προκειμένου να του ανοίξει την πόρτα της Ευρώπης νωρίτερα απ’ ό,τι τελικά άνοιξε.

Τ ραυματισμός. Πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 και πριν γίνει ευρύτερα γνωστός, η ισπανική αγορά ήταν εκείνη που είχε προσελκύσει ο Μάρκο Εστράδα. Το καλοκαίρι του 2009 η Εσπανιόλ και η Σεβίλλη ενδιαφέρθηκαν έντονα για την απόκτησή του, με την ομάδα της Βαρκελώνης να φτάνει μια ανάσα από τη συμφωνία με την Ουνιβερσιτάδ. Ο λόγος που απέσυρε την πρότασή της ήταν ότι σε μια προπόνηση τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς, ο Χιλιανός μέσος υπέστη ρήξη μηνίσκου και χρειαζόταν να υποβληθεί σε επέμβαση που θα τον κρατούσε εκτός γηπέδων τρεις εβδομάδες. Οι Ισπανοί το είδαν ως ρίσκο και δεν προχώρησαν.

Ρ οντρίγκο Κάστρο... Μια ακόμα ιστορία τραυματισμού τον ακολουθεί, μόνο που αυτή τη φορά ο Χιλιανός μέσος ήταν θύτης και όχι θύμα. Σε έναν αγώνα της Έβερτον με τη Ρέιντζερς (σ.σ. πάντα στη Χιλή), ο Μάρκο Εστράδα έκανε ένα πολύ άσχημο μαρκάρισμα στον Ροντρίγκο Κάστρο, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να υποστεί ρήξη κνήμης και να οδηγηθεί άμεσα στο χειρουργείο. Η Χιλιανή ομοσπονδία τον τιμώρησε για το μαρκάρισμα με έξι αγωνιστικές αποκλεισμό, δείγμα της βιαιότητας που είχε η κίνησή του. Το γήπεδο έβαλλε εναντίον του φωνάζοντας «δολοφόνε, δολοφόνε», ενώ ούτε ο Κάστρο ήταν πιο ελαστικός απέναντί του.

«Διεκδικήσαμε μαζί την μπάλα και αυτός ο τύπος όταν είδε ότι δεν προλάβαινε ήρθε με τις τάπες. Ακόμα νιώθω τον πόνο στο πόδι μου και στο μυαλό μου. Με πήρε τηλέφωνο να απολογηθεί. Επιμένει πως δεν είχε αίσθηση της φάσης και έπαιξε δυνατά γιατί εκείνη την ώρα έχανε η ομάδα του. Εγώ το είδα διαφορετικά. Του είπα ότι πρέπει να συνειδητοποίησει τι έκανε και πως τραυμάτισε έναν συνάδελφό του. Εκείνος θα κάτσει έξω έξι αγωνιστικές, εγώ πάνω από τρεις μήνες. Εσείς το βρίσκετε δίκαιο;»

Α πόφαση. Ύστερα από τέσσερα χρόνια στην Ουνιβερσιτάδ είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου. Ο Μάρκο Εστράδα είχε διαμηνύσει πως δεν πρόκειται να μείνει στη Χιλή, γεγονός που αποτέλεσε την υπερασπιστική γραμμή του προέδρου της ομάδας του, όταν τον κατηγόρησαν για το γεγονός ότι τον πούλησε στη Μονπελιέ μόλις με ένα εκατ. ευρώ. Ο επόμενος προορισμός του Εστράδα ήταν η Γαλλία, παρότι ο... αρχικός σχεδιασμός του ήταν για αλλού.

«Πιστεύω πως το ιταλικό ή το ισπανικό πρωτάθλημα θα μου ταίριαζε περισσότερο. Στην Αγγλία το ποδόσφαιρο έχει περισσότερα χαρακτηριστικά δύναμης και επαφής. Εμένα το θετικό μου σημείο είναι να φτιάχνω παιχνίδι και να εξοικονομώ σωστά τον χρόνο για την ομάδα μου».

Δ ύναμη. Σε μια δύσκολη στιγμή για την πατρίδα του, ο Μάρκο Εστράδα αποφάσισε να κάνει το καλύτερο που μπορούσε, προκειμένου να βοηθήσει με τον τρόπο του. Έστειλε ένα βίντεο και μια υπογεγραμμένη φανέλα του της Μονπελιέ στους 33 ανθρώπους που είχαν εγκλωβιστεί στο ορυχείο Κοπιάπο. «Με όλη μου την αγάπη στους 33 φίλους μου», έγραψα στη φανέλα και για την κίνησή του εξήγησε: «Όλοι οι Χιλιανοί σε όλο τον κόσμο ανησυχούμε για αυτή την περίπτωση και προσπαθεί ο καθένας με τον τρόπο του να βοηθήσει. Είμαστε ένας λαός που πάντα ενωνόμαστε μπροστά στις δυσκολίες».

Α δυναμία. Τον ρώτησαν κάποτε ποια θα χαρακτήριζε ως την ένοχη απόλαυσή του! Παρότι προβληματίστηκε για να απαντήσει, κατέληξε στα τατουάζ. «Έχω τρία στο σώμα μου. Μ’ αρέσουν πάρα πολύ, όμως προτιμώ να τα κάνω σε μέρη που δεν είναι συνεχώς σε κοινή θέα. Εκείνα που έχω μπορούν να τα βλέπουν μόνο οι δικοί μου άνθρωποι και οι συμπαίκτες μου στα αποδυτήρια». Το πιο χαρακτηριστικό είναι το όνομά του, που το έχει «χτυπήσει» στην πλάτη του.