Είς τας δέλτους των ανδραγαθημάτων της ιπποσύνης του ποδοσφαίρου, προσετέθησαν χθές νέοι άθλοι, απαυγάζοντες την εξευγενιστικήν επίδρασιν του ωραίου αυτού αθλητικού παιγνιδιού, όπως διεμορφώθη εις την Ελλάδα από τους γνωστούς ευπατρίδας των γηπέδων.

Οι αρχηγοί δυο ομάδων εις κάποιο γήπεδο του τέρματος της οδού Αχαρνων, συνεπλάκησαν εξ’αφορμής τεχνικής διαφωνίας ως προς ένα «γκολ». Ο αδερφός του ενός αρχηγού επενέβη υπέρ του αυταδέλφου του και έδερεν ευσυνειδητως τον αρχηγόν της αντιπάλου ομάδος ενώπιον του φιλοθεάμονος κοινού της ιπποσύνης των κνημών, οπότε ο δερόμενος εδέχθη την ταχίστην επικουρίαν ενός οπαδού του, ο οποίος, ανασπάσας μεγαλοψύχως τον σουγιά του τον ενέπηξεν επιτιμητικώς είς τα ευγενή κρέατα του αντιπάλου αρχηγού.

Η ανίδεος των ιπποτικών ωραιοτήτων αστυνομία επεμβάσα εν ου δέοντι, κατέστρεψε το ευγενές θεαμα. Και όμως θα ήτω μια λύσις εάν εις τα γήπεδα αι καλαί ομάδες μετά το «ματς» ή και διαρκούντος αυτού , αφήνοντο να αλληλοεξοντοθούν.

Σε τι διαφέρουμε από την τότε εποχή ; Στη γλώσσα, που δεν πολυκαταλαβαίνουμε και σε τι μοιάζουμε ; Στην βία στα γήπεδα.

Η φλόγα υπήρχε από παλιά, απλά ο άνεμος φύσηξε κι έγινε πυρκαγιά.

Y.Γ1 : : Όσον αφορά τους κυρίους που αντιλαμβάνονται στο ακέραιο την καθαρεύουσα γραφή, τους δινω τα συγχαρητήριά μου, διότι βγάζοντας οι ίδιοι τους εαυτούς τους απ'έξω, γνωρίζουν άπταιστα μια γλώσσα που έχει εκλείψει. Εγώ αν και την αντιλαμβάνομαι, δε με έβγαλα έξω απο το σύνολο, στο οποίο πιθανόν να υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι δεν είναι τόσο μυημένοι στη συγκεκριμένη αρθρογραφία. Το πρώτο πληθυντικό δείχνει ευγένεια και αλληλεγύη για όσους θέλουν να το μάθουν.

Υ.Γ.2¨: Aναρωτιέμαι γιατί σε κανένα άρθρο δεν ασχολείστε με την ουσία, αλλά μόνο κατακρίνετε άσχετα στοιχεία που μπορεί να το συνοδεύουν. Στο προηγούμενο άρθρο έθιξα το θέμα του πολιτικού γάμου ώς θεσμού της πολιτείας και η πλειοψηφία ασχολήθηκε με τις πλαστικές επεμβάσεις των κοριτσιών στις φωτογραφίες.... Τελικά στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε ;