Να σου πω μια ιστορία (11)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ: Σας γράφω πλέον από την Αθήνα, αλλά εξακολουθεί να ισχύει η αρχική προειδοποίηση ότι θα σας ζαλίσω για λίγο ακόμη (για την ακρίβεια του πράγματος, μία και σήμερα) μεταφέροντας σας μικρές αθλητικές ιστορίες απ' όλον τον κόσμο. Τύχη αγαθή, που λένε (και το εννοώ διότι τέτοιες εμπειρίες είναι όντως συναρπαστικές) με έφερε τις προάλλες στη Φραγκφούρτη και στο Βερολίνο , ως τον μοναδικό Έλληνα προσκεκλημένο σε ένα εκπαιδευτικό δημοσιογραφικό ταξίδι το οποίο διοργανώνουν η γερμανική κυβέρνηση και το ινστιτούτο Γκαίτε. Ξαφνικά, λοιπόν, μαζευτήκαμε δημοσιογράφοι του αθλητικού ρεπορτάζ από 13 διαφορετικές χώρες, κάποιες από τις οποίες συνιστούν πολύ ξεχωριστές περιπτώσεις διότι απλούστατα είναι ανεξερεύνητες από την καθημερινότητα μας ή ακόμη και άγνωστες! Σας συστήνω λοιπόν έναν-έναν τους καινούργιους φίλους μου ζητώντας από τον καθένα -στο πλαίσιο αυτής της παγκοσμιοποιημένης σχέσης μας- να διηγηθεί μια ιστορία από τον αθλητισμό της πατρίδας του, για λογαριασμό των αναγνωστών του Gazzetta.gr. Σειρά σήμερα έχει η ένατη την οποία υπογράφει μια γειτόνισσα μας: η Αλβανή δημοσιογράφος Λέντα Ζέκο, η οποία εργάζεται στο αθλητικό τμήμα της κρατικής τηλεόρασης.

ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΣΩ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ: Eλάτε τώρα, που θέλετε και συστάσεις, δίπλα δίπλα είμαστε και σε λίγο η Ελλάδα θα έχει περισσότερους Αλβανούς απ' όσους η ίδια μας η χώρα! Η Αλβανία ιδρύθηκε το 1913, μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, έχει πληθυσμό 3.700.000 κατοίκους, πρωτεύουσα μας είναι τα Τίρανα, πολυπληθέστερη θρησκεία ο ο μουσουλμανισμός, πρωθυπουργός μας ο Σαλί Μπερίσα και εθνικός ήρωας μας (από την αντίσταση του στους Οθωμανούς) ο περίφημος Σκεντέρμπεης, ο οποίος έδρασε τον 15ο αιώνα και στα ελληνικά αποδίδεται ως Γεώργιος Καστριώτης. Από το 1941 έως το 1985 η Αλβανία ήταν ένα κομμουνιστικό κράτος στο οποίο έκανε κουμάντο ο Ενβέρ Χότζα, ενώ παρά την ανάπτυξη των τελευταίων ετών, παραμένουμε μια από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης.

Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΗΓΗΘΩ: Ο αλβανικός αθλητισμός δεν έχει να επιδείξει σημαντικές διεθνείς επιτυχίες, αλλά ο κόσμος αγαπά και ασχολείται πολύ με τα σπορ. Όπως στις περισσότερες χώρες του κόσμου, και εδώ τον πρώτο λόγο έχει το ποδόσφαιρο, αλλά το άθλημα με τις σημαντικότερες διακρίσεις και προοπτικές σε διεθνές επίπεδο είναι η άρση βαρών. Έχουμε παράδοση που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 με τους αρσιβαρίστες που αργότερα διέπρεψαν σε παγκόσμιο επίπεδο με την Ελλάδα, όπως ο Δήμας, ο Σαμπάνης, ο Κόκας και ο Μήτρου. Τότε το αλβανικό κράτος δεν είχε την ικανότητα να ενισχύσει τον αθλητισμό και να δημιουργήσει προϋποθέσεις υψηλού πρωταθλητισμού, αλλά τώρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Υπάρχει δηλαδή ο σπόρος που καλλιεργήθηκε, άρχισε πλέον να βγάζει καρπούς και ελπίζουμε ότι θα δώσει στην Αλβανία την ευκαιρία να κατακτήσει μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα.

Πριν από τρεις εβδομάδες πανηγυρίσαμε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στην κατηγορία των 69 κιλών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος εφήβων από τον Ντανιέλ Γκοντέλι, που πέρυσι είχε αναδειχθεί και πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Γκοντέλι είναι 19 χρονών, γεννήθηκε σε ένα χωριό, ονόματι Πετσίν, έχει προλάβει ήδη να κατακτήσει 22 μετάλλια και εξασφάλισε κιόλας, βάσει της quota τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, μαζί με άλλους δυο αθλητές και μία αθλήτρια. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τουλάχιστον πέντε αθλητές και αθλήτριες της άρσης βαρών με διεθνείς διακρίσεις και αποτελούν τη μεγάλη επένδυση και την ελπίδα της Αλβανίας για το μέλλον: ο Ντανιέλ Γκοντέλι, ο Ερκάντε Τσεριμάι, ο Γκέρτι Τράσα, η Ρομέλα Μπεγκάι και η Φετίε Κάσα. Συγκρατήστε τα ονόματα τους, εύχομαι να μας απασχολήσουν όλους στο μέλλον...