White man can jump!!

Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ σε ηλικία τριών ετών, έκανε το πρώτο του κάρφωμα (σ.σ. σε κανονική μπασκέτα) στα δώδεκα, ασχολήθηκε με τον κλασικό αθλητισμό και θα μπορούσε να είχε γίνει άλτης του μήκους ή και του τριπλούν! Τη στιγμή που όλα τα παιδάκια ονειρεύονταν τον Μάικλ Τζόρνταν, εκείνος ειδωλοποιούσε τον Σον Κεμπ και παραμένει με το παράπονο για το ντραφτ του 2006 και τους Ιντιάνα Πέισερς. Το gazzetta.gr παρουσιάζει μικρές λεπτομέρειες από την καριέρα και τη ζωή του 29χρονου γκαρντ, ο οποίος αποτελεί στόχο του Παναθηναϊκού κι ενώ είχε απασχολήσει και τον Ολυμπιακό.

1. Γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1982 στην Ουάσινγκτον, γιος του Τζέιμς και της Τρέισι Χαρτ. Ο ίδιος ονομάστηκε κατά τον πατέρα του, ενώ το μεσαίο του όνομα είναι Ουίλιαμ. Έχει τρεις μικρότερες αδελφές.

2. Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ σχεδόν σε βρεφική ηλικία, μόλις τριών ετών. Ακολούθησε τον δρόμο του πατέρα του, αφού και εκείνος ήταν παίκτης σε κολεγιακό επίπεδο. Ο πρεσβύτερος Τζέιμς έπαιξε και αποφοίτησε από το Nebraska College, ενώ ο μικρός φοίτησε σε δύο διαφορετικά κολέγια. Ξεκίνησε από τη Florida και μετά τον πρώτο χρόνο μεταπήδησε στο Cincinnati.

3. Το παρατσούκλι του είναι «Πτήση 75» και του κόλλησε από νεαρή ηλικία λόγω της ικανότητάς του να πηδάει ψηλά. Κάρφωσε πρώτη φορά και σε κανονική μπασκέτα σε ηλικία δώδεκα ετών και μπορεί να φτάσει με άλμα ως και την πάνω πλευρά του ταμπλό!!

4. Στο κολέγιο ασχολήθηκε σχεδόν με όλα τα αθλήματα. Μπάσκετ, στίβο, αμερικάνικο ποδόσφαιρο, μποξ, ακόμα και λακρός! Το 2004 πέρασε στα τελικά του NCAA τόσο στο τριπλούν όσο και στο ύψος και σκεφτόταν το ενδεχόμενο να γίνει δεκαθλητής. «Αυτός ο άνθρωπος έχει άλμα επιπέδου Ολυμπιακών Αγώνων», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο μάνατζέρ του. Στο μήκος έκανε στο κολέγιο 7,93μ και τον καιρό που ήταν υποψήφιος για ντραφτ δήλωνε:

«Ακόμα σκέφτομαι τον στίβο. Όχι μόνο το μήκος, αλλά και τα 200 μέτρα και το ύψος. Όμως, αγαπάω το μπάσκετ και εκεί θέλω να δώσω βάση. Απλά, είμαι πολύ καλός και στα άλλα αθλήματα και με διασκεδάζει να συμμετέχω».

5. Η υπερβολική ενασχόλησή του με τα σπορ είχε ως αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από το κολέγιό του και να μείνει εκτός αγώνων περίπου έξι μήνες, εξαιτίας αδυναμίας στα μαθήματά του. «Πήρα ένα μάθημα. Πάντα πρέπει να φροντίζεις τις δουλειές. Δεν ήμουν συνεπής στις ακαδημαϊκές μου υποχρεώσεις και έπρεπε να τιμωρηθώ. Δεν ήταν ευχάριστη κατάσταση για μένα, αλλά έγινα καλύτερος από αυτό». Αποφοίτησε με πτυχίο στην Ψυχολογία και την Εγκληματολογία.

6. Η πρώτη απογοήτευση από τη μεγάλη του αγάπη θα ερχόταν το 2006. Συμμετείχε στο ντραφτ και είχε υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό του, θεωρώντας πως ο ένας επιπλέον χρόνος (σ.σ. ήταν 24 ετών και όχι 23 όπως συνηθίζεται) θα του έδινε και ένα καλό πλασάρισμα. «Εννοείται πως θα απογοητευτώ αν δεν είμαι στον πρώτο γύρο. Θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να πείσω ότι αξίζω μια καλή θέση στο ντραφτ. Πιστεύω ότι είμαι παίκτης του πρώτου γύρου». Για μερικές θέσεις δεν το κατάφερε και επιλέχθηκε στο νούμερο 31 από το Πόρτλαντ, το οποίο έδωσε τα δικαιώματά του την ίδια μέρα στην Ιντιάνα.

7. Το πρώτο του βήμα για το ΝΒΑ είχε γίνει. Έμεινε στην Ιντιάνα όλο το καλοκαίρι και δούλεψε για να καταφέρει να μπει στον μαγικό κόσμο. Πάνω που είχε πιστέψει ότι θα τα κατάφερνε, αφού είχε 17,5 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής στα φιλικά της προετοιμασίας, ήρθε η απόφαση του Ρικ Καρλάιλ να τον απογοητεύσει. «Ήταν η δυσκολότερη απόφαση που πήρα στην προπονητική μου καριέρα», είπε τότε ο 52χρονος τεχνικός και παρότι ήταν παρηγοριά για τον Τζέιμς, μέχρι και σήμερα θεωρεί πως η τύχη του θα ήταν διαφορετική.

«Πιστεύω πως αν είχα μείνει στην Ιντιάνα, ακόμα και σήμερα θα έπαιζα στο ΝΒΑ. Όλα όμως γίνονται για έναν λόγο και είμαι ευτυχισμένος με την εξέλιξη της καριέρας μου και της ζωής μου μέχρι σήμερα».

8. Στο ΝΒΑ θα έβρισκε θέση και ρόλο, με το Σαν Αντόνιο να του προσφέρει συμβόλαιο για δύο χρόνια και να τον... στέλνει στο NBDL. Εντέλει, θα πραγματοποιούσε το όνειρό του στις 26 Μαρτίου του 2007 απέναντι στο Γκόλντεν Στέιτ και μάλιστα, σε 14 λεπτά συμμετοχής θα πετύχαινε εννέα πόντους.

9. Παρά το λιγοστό χρόνο και τη μικρή συμμετοχή του στους Σπερς, κατάφερε να φύγει από το ΝΒΑ με ένα δαχτυλίδι στο χέρι του, αφού εκείνη τη σεζόν το πρωτάθλημα πήγε στο Σαν Αντόνιο. «Παρότι δεν είχα συμμετοχή, το γεγονός και μόνο ότι ήμουν εκεί αποτέλεσε τεράστια εμπειρία. Το να ζεις την ατμόσφαιρα και να βλέπεις πως οι έμπειροι παίκτες μας χειρίζονταν τις καταστάσεις, είναι μάθημα ζωής».

10. Το καλοκαίρι του 2007 έκανε την πρώτη του απόπειρα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η Φενερμπαχτσέ τού πρόσφερε ελκυστικό συμβόλαιο και ο Τζέιμς Γουάιτ αποφάσισε να παίξει στην Τουρκία. Στην Κωνσταντινούπολη βρήκε τον Γουίλι Σόλομον, με τον οποίο γνωριζόταν από το παρελθόν και είχε έναν άνθρωπο ώστε να συνηθίσει στον διαφορετικό τρόπο ζωής. Παρά τις δυσκολίες στην αρχή, σύντομα βρήκε τον ρυθμό του και άρχισε να απολαμβάνει το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

11. Στην Τουρκία κατέκτησε το πρωτάθλημα και, φυσικά, τον διαγωνισμό καρφωμάτων στο All Star Game. Στην καριέρα του έχει κατακτήσει τους περισσότερους διαγωνισμούς καρφωμάτων απ’ όσους έχει λάβει μέρος (σ.σ. συμπεριλαμβανομένου του NBDL, του ρωσικού και του ιταλικού All Star Game) και είναι αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του που τον κάνει να ξεχωρίζει και του έχει χαρίσει τα... 15 λεπτά δημοσιότητας στην Αμερική. Έστω κι αν ο ίδιος δεν θέλει να μιλάει μόνο για αυτό.

12. «Είμαι ένας παίκτης all-around, ένας τύπος που θέλει και μπορεί να κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα μέσα στο παρκέ. Κι εκείνο που μου δίνει τη μεγαλύτερη περηφάνια είναι να παίζω άμυνα. Αυτό είναι το παιχνίδι μου». Έτσι περιέγραφε τον εαυτό του παραμονές του ντραφτ το 2006, όμως στην Αμερική δεν μπόρεσαν να τον αποδεχτούν ως κάτι περισσότερο από έναν showman.

13. Το μεγαλύτερο παράπονό του, όμως, είναι πως ακόμα κι αυτό το show δεν μπόρεσε να το επιδείξει στον κορυφαίο διαγωνισμό καρφωμάτων στον κόσμο! Εκείνον, δηλαδή, που γίνεται στο All Star Game του ΝΒΑ. «Α, θα κέρδιζα εύκολα. Πολύ εύκολα. Έχω πολλά μυστικά κρυμμένα στη σακούλα μου. Όλοι γνωρίζουν τι έκανα στο κολέγιο και στους διαγωνισμούς, αλλά έχω μερικά καρφώματα που τα κρατάω σε όλη μου τη ζωή και θα τα δείξω μόνο στην κεντρική σκηνή του συγκεκριμένου διαγωνισμού. Έχω απίστευτα καρφώματα».

14. Η συνέχεια της καριέρας του, μετά την Τουρκία, δεν θα ήταν ικανοποιητική. Ούτε σε επίπεδο ούτε σε αριθμούς. Έπαιξε ένα διάστημα στο Χιούστον, μετά στο Ντένβερ, λίγο στο NBDL, ακολούθως γύρισε στην Ευρώπη για τη Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης και το 2010 αποφάσισε να ενταχθεί στην Ντιναμό Σασάρι στην Ιταλία.

15. Στην Ιταλία, η εκτελεστική του δεινότητα εκτινάχθηκε και ταυτόχρονα η αξία του στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 21 πόντους μέσο όρο και προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Κάχα Λαμποράλ, του Ολυμπιακού, εσχάτως και του Παναθηναϊκού.

16. Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του στην Ιταλία ήταν όταν σκόραρε 38 πόντους, ωστόσο η Ντιναμό ηττήθηκε στο συγκεκριμένο παιχνίδι με 81-80 από τη Μοντεγκρανάρο. «Οι 38 πόντοι δεν είναι το ρεκόρ μου. Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσοι είναι οι περισσότεροι που έχω πετύχει. Κάποια στιγμή σημείωσα 47 στο NBDL, αλλά στο λύκειο είχα παιχνίδια που έβαζαν πενήντα ή εξήντα πόντους. Μόνο που δεν είναι γραμμένο πουθενά».

17. Ο Τζέιμς Γουάιτ δεν είναι παντρεμένος, ωστόσο έχει έναν γιο που κατά τα αμερικανικά πρότυπα ονομάστηκε James Junior!

18. Το είδωλό του είναι ο Σον Κεμπ, ενώ αν μπορούσε να γνωρίσει δύο ανθρώπους θα ήταν ο Γουίλτ Τσάμπερλεϊν και ο Μπάρακ Ομπάμα.

19. Η αγαπημένη του μουσική είναι R&B και hip-hop, ενώ λατρεύει να τρώει κοτόπουλο με κάρι. Οι κακές γλώσσες στην Ιταλία, πάντως, τον ήθελαν να είναι κάθε μέρα στα McDonald's. Και ο ίδιος το είχε επιβεβαιώσει.

20. Το πρώτο διάστημα που έμεινε στην Τουρκία έλεγε πόσο πολύ του λείπει η αμερικανική τηλεόραση, αλλά με τον καιρό και την... καλωδιακή γλίτωσε τον πονοκέφαλο. Επίσης, του λείπουν τα αυτοκίνητά του, αφού είναι συλλέκτης και έχει μια Cadillac Escalade.

21. Αγαπημένος του αριθμός είναι το «21» και ήταν επιλογή του σε όλα τα κολεγιακά του χρόνια. Αργότερα, αναγκάστηκε να συμβιβαστεί, ενώ στην Ευρώπη επιλέγει συνήθως το «4». Θρυλικό νούμερο για τον Παναθηναϊκό.