H UEFA, υπό την πίεση του χρόνου για τις ομάδες που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν ξεκάθαρη στη χθεσινή ανακοίνωσή της για όσα συμβαίνουν εδώ και δέκα ημέρες στην Τουρκία: «Η έρευνά σας συνεχίζεται, δεν έχετε βγάλει αποτελέσματα. Εμπιστευόμαστε την ποδοσφαιρική ομοσπονδία και τις αρχές, αν αποδειχθούν τα αδικήματα μπορούμε να αποβάλλουμε ‘ένοχη’ ομάδα ανά πάσα στιγμή». Αντίστοιχη ανακοίνωση για τα ελληνικά δρώμενα δεν έχει εκδώσει, παρότι το «Koriopolis» «έσκασε» πριν από το σκάνδαλο στη γειτονική χώρα, παρότι άνθρωποι οι οποίοι σχετίζονται με δύο ομάδες που συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλαμβάνονται στους κατηγορούμενους. Αυτό συνέβη επειδή η τουρκική ομοσπονδία (εν αντιθέσει με την ΕΠΟ, η οποία ουδέποτε έχει δηλώσει ότι ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Ολυμπιακός θα παίξουν στην Ευρώπη, διότι περιμένει τις αποφάσεις της αθλητικής δικαιοσύνης), κατέστησε σαφές ότι η Φενέρμπαχτσε και η Τραμπζονσπόρ θα παίξουν στο Τσάμπιονς Λιγκ και ουσιαστικά «υποχρέωσε» την ευρωπαϊκή ομοσπονδία να τοποθετηθεί.

Ας μην περιμένει, βεβαίως, κάποιος να δούμε τον… Παναθηναϊκό να κουνάει σεντόνι στους ομίλους (εκτός κι αν καταφέρει να προκριθεί από δύο προκριματικούς γύρους). Ο Ολυμπιακός είναι ο πρωταθλητής, ο Ολυμπιακός θα μπει στην κληρωτίδα από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας, ο Ολυμπιακός θα εξασφαλίσει τα 20 εκατ. ευρώ. Και παρότι πολλοί έτρεφαν ελπίδες για τιμωρία της ομάδας και του Βαγγέλη Μαρινάκη, σε πρώτη φάση τουλάχιστον δεν φαίνεται καθόλου πιθανό. Ουδείς γνωρίζει το συνολικό περιεχόμενο της δικογραφίας για να αξιολογήσει ορθά τα πάντα. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, άποψή μου είναι ότι το πραγματικό όφελος για το ελληνικό ποδόσφαιρο από αυτή την υπόθεση δεν θα είναι ο… υποβιβασμός του Ολυμπιακού, όπως ονειρεύονταν οπαδοί πολλών ομάδων, ο υποβιβασμός της Καβάλας, του Ολ. Βόλου, της Ηλιούπολης, του Εθνικού Αστέρα και γω δεν ξέρω τίνος άλλου (γιατί στη νέα «φουρνιά» υπήρχαν και καινούρια ονοματάκια από Σούπερ Λίγκα και κάτω…).

Το όφελος είναι το «μήνυμα». Μακάρι να υπήρχε ένας ήρωας, όπως ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ο «ήρωας» στο βιβλίο του Βασίλη Σαμπράκου «Σκίσε το manual», που θα είχε συμμετάσχει επίτηδες στα στησίματα, θα τους μαγνητοφωνούσε, θα τους «έδινε» όλους στεγνά, θα εξαφανιζόταν για έξι-επτά χρόνια στο εξωτερικό για να γλιτώσει από τους δολοφόνους και τους μπράβους και θα επέστρεφε όταν το ελληνικό ποδόσφαιρο θα είχε «καθαρίσει». Δεν υπάρχει όμως. Γι’ αυτό, το «μήνυμα» προς όλους θα είναι το μοναδικό κέρδος, με μία προϋπόθεση: οι αρχές να δείχνουν από καιρού εις καιρόν ότι «μάγκες, είμαστε εδώ και ο BigBrother σάς παρακολουθεί». Να μη σταματήσει η έρευνα και η παρακολούθηση μετά τη λήξη αυτής της υπόθεσης.

Το «μήνυμα» είναι ένα: «Κομμένα τα νταραβέρια».

Κομμένα τα τηλεφωνήματα στον εκάστοτε πρόεδρο της ΕΠΟ για πιέσεις και έμμεσες απειλές. Κομμένες οι απαντήσεις και οι ντρίμπλες του προέδρου. Τι σε νοιάζει εσένα, κύριε Ολυμπιακέ, ποιος θα πέσει και ποιος θα ανέβει; Ας κόψουν τον λαιμό τους. Παίξε την μπάλα σου, πάρε το πρωτάθλημα, κάνε κάτι στην Ευρώπη, δώσε χαρά στους φίλους της ομάδας και άσε τους άλλους να κουρεύονται. Τι σε νοιάζει ποιος θα σφυρίξει στο ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός και τι θα γίνει στο… Αστέρας Τρίπολης-Κέρκυρα; Κομμένα και τα στησίματα για τα φράγκα. Είσαι «ενδιαφερόμενος» παράγοντας και βλέπεις κοτζάμ Μπέο με τέτοιο τουπέ προφυλακισμένο τόσες μέρες και κοτζάμ Μαρινάκη να τρέχει για να πάρει άδεια εξόδου από τη χώρα; Είσαι «ενδιαφερόμενος» παίκτης, προπονητής, μεσάζοντας, πράκτορας, διαιτητής, υπάλληλος της ΕΠΟ και βλέπεις τι συμβαίνει με τον Αβραάμ, τον Μενδρινό, τον Τσακογιάννη, τον Παντέλη, τον Παπαδόπουλο, τον Ντότση, τις κατηγορίες και την απειλή όχι μόνο με φυλάκιση, αλλά και με ανεξίτηλο στιγματισμό στην οικογένειά σου, στα παιδιά σου, στους φίλους σου, στην κοινωνία; Θα σκεφτείς και θα χεστείς: «Πού να μπλέκω τώρα, δεν είδες τι έγινε με τους άλλους…». Για πόσο όμως, αν δεν έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι κάποιος εκεί έξω σε παρακολουθεί; Είναι γλυκό το εύκολο και μπόλικο χρήμα, ειδικά τη σήμερον ημέρα…

Η ουσία, λοιπόν, συνοψίζεται στο να σταματήσει ο καθένας να σκέφτεται τη βρομιά και το αθέμιτο μέσο, με όφελος είτε για την ομάδα του και την πάρτη του, είτε τα φράγκα είτε και τα δύο! Δεν έχει σημασία το «γιατί». Άλλος μπορεί να ντρέπεται να κυκλοφορήσει έξω γιατί θα τον βλέπουν και θα σκέφτονται τις βρομιές του. Κάποιος μπορεί να σκέφτεται την υστεροφημία του, άλλος μπορεί να τρέμει μόνο και μόνο στην ιδέα της φυλακής, άλλος να σκέφτεται περισσότερο τα αγαπημένα του πρόσωπα. Όποιος και να είναι ο λόγος, η ουσία σε αυτή την υπόθεση βρίσκεται πολύ λιγότερο στην τιμωρία των ομάδων, και απείρως περισσότερο στην τιμωρία των προσώπων που θα αποδειχθούν ένοχοι και στην ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί σε αυτή την ειδική πιάτσα του ποδοσφαίρου.

Υ.Γ. Η επιφυλακτικότητα για ό,τι συμβεί μετά τη λήξη αυτής της υπόθεσης οφείλεται στο εξής: ακόμη και σ’ αυτή την ξεχωριστή για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας ιστορία, στην οποία έκλεισαν το στόμα τους όσοι έπρεπε να το κλείσουν και συντονίστηκαν αυτοί που το πάλευαν τόσους μήνες, το κουβάρι –για να μη γελιόμαστε– ξετυλίχθηκε από «βαθιά λαρύγγια». Και όχι από επαγρύπνηση των Αρχών.