Νομίζω ότι για τους περισσότερους η εμφάνιση του Τριφυλλιού αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, καθώς είδαν τους Πράσινους σαφώς καλύτερους απ’ ό,τι τους περίμεναν πριν από τη σέντρα και με τα χαμηλών τόνων δεδομένα που προυπήρχαν. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και η αφεντιά μου, μια και επ’ ουδενί δεν περίμενα να δω τίποτα περισσότερο τέτοια εποχή για ευνόητους λόγους. Λιγότερο μπορεί.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν νίκησε με 1-0 μια σαφώς πιο έτοιμη ομάδα και (το σημαντικότερο) έδειξε πολλά από τα νέα στοιχεία που θέλει να περάσει ο Φερέιρα στους ποδοσφαιριστές του. Ήταν συμπαγής και σφιχτός, είχε καλή κυκλοφορία και ήταν αυτός το αφεντικό του ματς, πρέσαρε ψηλά και έκλεβε εύκολα τις μπάλες ,δεν έτρωγε φάσεις...

Του έλειπε βέβαια ο παίκτης που θα βάλει την μπάλα στο πλεκτό, αλλά αυτό νομίζω ότι το ήξεραν και οι πέτρες και δεν περιμέναμε να το δούμε στο φιλικό. Έφυγε ο Σισέ και τα 25 «παστέλια», έφυγε και ο Γκοβού που (υποτίθεται πως) είχε ήρθε για βασικός, λογικό είναι να έχεις πρόβλημα στο τελείωμα. Το θέμα είναι να το λύσεις και μάλιστα άμεσα.

Κι όλα αυτά σε ένα ματς όπου ο Πετρόπουλος ήταν αρκετά καλός, πάλεψε, έδωσε μάχες, αλλά δεν είναι ο σέντερ φορ που σου λείπει, δεν μπορεί να σου καλύψει την απουσία του Γάλλου «βιαστή» και το ξέρεις. Θέλει βοήθειες και όταν τις έχει, θα αποκτήσουμε και εμείς πληρέστερη εικόνα για τον φετινό Παναθηναϊκό.

Κορυφαίος στο πρώτο μέρος, όπου αγωνίστηκαν οι βασικοί, ήταν ο Λέτο ο οποίος υπήρχαν στιγμές που οργίαζε. Αρκετά καλό παιχνίδι και από τον Λάζαρο, ενώ στην επανάληψη μας έβγαλε τα μάτια ο Κλέιτον, ο οποίος μάλιστα ελλείψει άλλου αγωνίστηκε ως σέντερ φορ! Δεν χωρά αμφιβολία για το πόσα κιλά μπάλα ξέρει ο Βραζιλιάνος, αλλά επειδή το παλικάρι αυτό μπορεί να σε εκθέσει από τη μια στιγμή στην άλλη, καλό είναι να περιμένουμε.

Η νίκη πάντως είναι σημαντική διότι ανεβάζει την ψυχολογία σε μια ομάδα που έχει ανάγκη κάτι τέτοιο, που είναι μήνες τώρα με κομμένα τα φτερά. Οι παίκτες πάντως δείχνουν αποφασισμένοι να το πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους, βλέπουμε μάτια που γυαλίζουν κι αυτό σίγουρα είναι ενθαρρυντικό. Κόντρα σε όλα τα υπόλοιπα, ο Παναθηναϊκός στα αποδυτήριά του δείχνει ενωμένος, κάτι πολύ σημαντικό.

Να δούμε βέβαια και τις προσθήκες που θα γίνουν, διότι εκεί θα παιχτεί όλο το παιχνίδι και ειδικά στη θέση του στράικερ. Ειδάλλως ο Παναθηναϊκός θα είναι πιθανότατα μια δυσκοκατάβλητη ομάδα, η οποία ωστόσο όσο δύσκολα θα χάνει, άλλο τόσο θα φτάνει και στο γκολ και θα είναι η… χαρά του under για τους παίκτες του στοιχήματος.

Κρατάμε ως θετικό το πρώτο δείγμα, το βάζουμε στην άκρη γιατί η δουλειά συνεχίζεται και περιμένουμε (εκτός από τις ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ φυσικά) να βλέπουμε κάθε μέρα που θα περνάει με περισσότερη ασφάλεια τι ψάρια μπορούμε να αναμένουμε να πιαστούν από τον φετινό Παναθηναϊκό. Και κάτι τελευταίο. Μου άρεσε επίσης κάτι το οποίο έχω επισημάνει και στις ανταποκρίσεις στο leoforos εδώ από το Κίτσμπουελ. Ο Λέτο έχει αρχίσει να μην το φοβάται και να σουτάρει από παντού, ενώ αυτό το κάνουν σταδιακά και οι υπόλοιποι. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

ΥΓ. Λείπω μέρες στην Αυστρία, μαθαίνω από μακριά δηλαδή κάποια πράγματα αλλά πραγματικά απορώ: Τι άλλο πρέπει να ακούσει κάποιος για να πάρει χαμπάρι τι παιζόταν; Τι άλλο πρέπει να ακουστεί ότι έχουν κάνει για να ξυπνήσουν και οι νεκροί;