Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στο ΕΘΝΟΣΠΟΡ

-Πώς ενεπλάκη το όνομά σας; Θεωρείτε ότι τελικά πέσατε θύμα του κυκλώματος;

«Αναφέρεται σε κάποιες συζητήσεις, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα. Δέχτηκα μεγάλη διαπόμπευση χωρίς να είμαι ο πραγματικός ένοχος. Όταν άκουσα το όνομά μου, είπα: Δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα έγινε. Εκείνο που μετράει, όμως, είναι ότι είμαι ελεύθερος και πιστεύω ότι θα δικαιωθώ».

-Αν είχατε διαπράξει κάποιο αδίκημα, θα το παραδεχόσασταν;

«Βεβαίως, όσο σκληρό και αν ακούγεται. Πολλές φορές εμπλέκονται άτομα σε λάθος στιγμή. Θα σου πω κάτι που δεν παραδέχονται πολλοί. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε συνεχίζω να είμαι κατηγορούμενος! Ό,τι ισχυρίζομαι πρέπει να το αποδείξω με στοιχεία. Θα το παλέψω μέχρι τέλους. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί μου, περισσότεροι από 700 ποδοσφαιριστές, γνωρίζουν τι άνθρωπος είμαι. Με συγκίνησε το γεγονός ότι εμφανίστηκαν (δίχως να το ζητήσει ο ίδιος) και μου συμπαραστάθηκαν –έστω και αν δεν κατέθεσαν– οι αρχηγοί και ο πρόεδρος του Εθνικού».

-Πώς βιώσατε τις ημέρες που ήσασταν κρατούμενος στη ΓΑΔΑ;

«Αρκετές φορές μού ήρθε να κλάψω και δεν είναι θέμα αδυναμίας. Απλά έμπλεξα σε μια περιπέτεια που δεν φταίω. Ξέρεις τι σημαίνει να περνάς όμορφες στιγμές και ξαφνικά να σου περνούν χειροπέδες; Κάποια στιγμή απευθύνθηκα στους αστυνομικούς και τους είπα: Βάλτε μου τις χειροπέδες, όσο σκληρό και αν είναι. Πάντως, ντράπηκα για τον εαυτό μου. Δεν είναι και μικρό πράγμα να εμφανίζομαι σ' αυτή την κατάσταση. Να μπαίνω στο αυτοκίνητο ασφαλείας και μετά να προσέρχομαι με σκυμμένο το κεφάλι για την απολογία μου».

-Φοβηθήκατε καθόλου, ότι ενδεχομένως δηλαδή να περάσετε μέρος της υπόλοιπης ζωής σας πίσω από τα κάγκελα;

«Όχι. Γιατί δεν έχω σκοτώσει άνθρωπο, αλλά δεύτερες σκέψεις έκανα. Δεν θέλω να λέω ψέματα».

-Τι συζητούσατε με τους υπόλοιπους;

«Περισσότερο περί ποδοσφαίρου. Τι να πεις; Ο καθένας βίωνε το προσωπικό του δράμα. Μπορεί να τον βλέπεις να γελά, αλλά μέσα του πονούσε. Υπήρξαν βράδια που δεν κοιμήθηκα. Όπως, για παράδειγμα, παραμονή της απολογίας μου. Περνούσαν ένα εκατομμύριο σκέψεις από το μυαλό μου. Τι πρέπει να πω για να αποδείξω την αθωότητά μου, την οικογένειά μου. Ήθελα να επιστρέψω σπίτι. Να αισθανθώ ξανά τη θαλπωρή».

Για τη στήριξη από την οικογένειά του: «Το μεγαλύτερο δώρο για μένα είναι ότι βρίσκομαι με την οικογένειά μου. Ο γιος μου από την Ιταλία μού είπε: Πατέρα, μη στεναχωριέσαι. Ξέρω ποιος είσαι και στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Όλα αυτά μου δίνουν κουράγιο για να συνεχίσω τον αγώνα μου».

Για το επαγγελματικό του μέλλον: «Κακά τα ψέματα, λόγω της κατάστασης είμαι στιγματισμένος. Δεν αδικώ κάποιον πρόεδρο που θα μου κλείσει την πόρτα. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Μπορεί 17 χρόνια να σβηστούν σε δέκα ημέρες. Μπορεί να είναι άδικο, αλλά στη ζωή υπάρχει και αδικία. Δεν θέλω να κάνω τον κλαψιάρη. Τον Ν. Ξανθόπουλο από ταινία μελό, αλλά να ξέρετε ότι τα 15.000 ευρώ που πρέπει να καταθέσω ως εγγύηση θα μου λείψουν από τον οικογενειακό προγραμματισμό. Δεν ζητάω βοήθεια, αλλά επισημαίνω την πραγματικότητα. Μακάρι να με εμπιστευτεί κάποιος. Να μου πει "ρε μάγκα, δεν είσαι άτιμος, δεν είσαι κωλοχαρακτήρας". Δυστυχώς, όμως, δεν μπορώ να πω ότι είμαι αθώος. Έστω και αν το γνωρίζω. Δεν αρκεί να το ξέρω εγώ και ο εαυτός μου. Πρέπει και να το αποδείξω. Κι' αυτό είναι το μεγαλύτερο αγκάθι. Πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω και μέσω της δουλειάς μου θα αποδειχτεί αν είμαι τίμιος».

Για αυτά που τον γεμίζουν: «Δεν είμαι πλούσιος. Μένω στο νοίκι και σπουδάζω τον γιο μου. Στον τραπεζικό μου λογαριασμό υπάρχουν 34.000 ευρώ. Ύστερα από 32 χρόνια στο ποδόσφαιρο, ως παίκτης και προπονητής, αυτά είναι όλες κι όλες οι καταθέσεις μου. Δεν είμαι φιλοχρήματος. Ένας καλός λόγος, ευχάριστες στιγμές με παρέα μού αρκούν για να αισθανθώ γεμάτος. Στις συζητήσεις μου με τις ομάδες που εργάστηκα, δεν έθεσα ποτέ σε προτεραιότητα το οικονομικό σκέλος. Μ’ αρέσει να δουλεύω με μικρούς συλλόγους, γιατί έτσι αποδεικνύεται η δουλειά. Σε όποια ομάδα και αν πήγα δεν έλαβα ούτε μια επιταγή… μπροστά. Γράψ’ το όπως σ’ το λέω: Είμαι λογοτιμίτης. Ο λόγος για μένα είναι νόμος. Αρκετές φορές μού… έφαγαν χρήματα, αλλά είπα δεν πειράζει. Σε δύο ομάδες έλαβα προκαταβολή δύο μηνιάτικα και μόλις αποχώρησα επέστρεψα τα χρήματα, δίχως να μου το ζητήσουν. Το έκανα γιατί ήθελα να τα έχω καλά με τον εαυτό μου».

Για τη σχέση του με το στοίχημα: «Ναι, παίζω στοίχημα αραιά και πού στον ΟΠΑΠ. Επειδή είμαι προληπτικός δεν ποντάρω ποτέ εις βάρος της ομάδας μου. Και να θέλει ένας προπονητής, δεν μπορεί να στήσει ένα παιχνίδι. Σίγουρα βλέπει μερικές φορές την ομάδα να μην έχει την κατάλληλη απόδοση. Παρατηρεί παίκτες που όλη την εβδομάδα έδειχναν άλλα. Ωστόσο, επειδή πρόκειται για παιχνίδι με διαφόρων ειδών διακυμάνσεις, δεν μπορεί να αισθάνεσαι σίγουρος. Εμένα δεν μου έχει γίνει ποτέ πρόταση να συμμετάσχω κάπου. Πρέπει να είναι πολύ ηλίθιος ένας προπονητής για να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο, γιατί αργά ή γρήγορα θα μαθευτεί».

Για την Ηλιούπολη: «Ήταν λάθος μου το πέρασμα από την Ηλιούπολη, γιατί κατηγορήθηκα ως μέλος μιας συμμορίας, τη στιγμή που έφτασα να φάω ακόμα και ξύλο σε κάποια παιχνίδια. Με τους Τσακογιάννη και Χάλκο συνεργαστήκαμε μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο στην Ηλιούπολη. Με τον Καρακούλια, που υπήρξε και ποδοσφαιριστής, συχνάζαμε στο ίδιο στέκι και μερικές φορές ήπιαμε μαζί καφέ. Ποτέ, όμως, δεν μου είχε κινήσει την περιέργεια ότι μπορεί να εμπλέκεται σε τέτοιες παράνομες δραστηριότητες. Το στοίχημα σκότωσε το ποδόσφαιρο, αλλά οι φήμες είναι εκείνες που κάνουν το μεγαλύτερο κακό».