Και ο Γιάννης έχει… 9!

Ο δρόμος προς την κορυφή

1. Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε… Το μπάσκετ δεν ήταν επιλογή ζωής. Ο Γιάννης Μπουρούσης δεν ήταν ποτέ από εκείνα τα παιδάκια που παρακολουθούσαν αγώνες στην τηλεόραση και έλεγαν «αυτό θέλω να γίνω όταν θα μεγαλώσω». Προτιμούσε στην Καρδίτσα, όπου γεννήθηκε (σ.σ. το 1983) και μεγάλωσε να βλέπει τον μπαμπά του να φτιάχνει έπιπλα και να ονειρεύεται να αποκτήσει κάποια στιγμή τη μαεστρία του. Παρά το γεγονός ότι τότε είχε ξεκινήσει να ασχολείται με το άθλημα, το έβλεπε ακόμα ως κάτι περιστασιακό και με την παιδικότητα που όλοι κάποια στιγμή καταπιάνονται με ένα σπορ.

Ο προπονητής του Αθλητικού Γυμνασίου Καρδίτσας ήταν εκείνος που τον... έσπρωξε στα ενδότερα του μπάσκετ. Τον ώθησε να βγάλει δελτίο και να παίξει στον Γυμναστικό Σύλλογο Καρδίτσας, όπου με προπονητή τον Κώστα Σερίφη και τον Σπύρο Παππά άρχισε να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα παιδιά. Να ξεχωρίζει όχι μόνο λόγω ταλέντου, αλλά και εξαιτίας του ύψους του, που σε εκείνη την ηλικία αυξανόταν ραγδαία. Η αθλητική φύση υπήρχε μέσα του, αφού πριν το μπάσκετ ασχολήθηκε με τον στίβο και το ποδόσφαιρο! Μόνο που το γεγονός ότι τον... έβαζαν τερματοφύλακα, μαρτυρά ότι κάτι του έλειπε.

2. Στα 17 του χρόνια θα έρθει η αλλαγή στον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα. Το καλοκαίρι του 2000 ήταν εκείνο που του διαμόρφωνε τον επαγγελματικό προσανατολισμό του Γιάννη Μπουρούση κι εκείνο που παράλληλα, θα έκανε διάσημη την ενασχόληση του πατέρα του. Ο Γιώργος Αμερικάνος ήταν ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε στην Καρδίτσα και μίλησε στην ΑΕΚ για την περίπτωσή του. Η Ένωση εκείνη την εποχή λάτρευε το παιδομάζωμα και ο Γιάννης Φιλίππου να αγοράζει Έλληνες, ταλαντούχους παίκτες. Αργότερα, λάτρεψε να τους αφήνει απλήρωτους ή να τους πουλάει, ωστόσο αυτό είναι μια διαφορετική ιστορία, έστω κι αν σχετίζεται και με το μέλλον του Μπορούση.

Εκείνο το καλοκαίρι, λοιπόν, ο Μπορούσης κατέβηκε στην Αθήνα και όπως θυμάται... «Ήταν ένα 20ήμερο, που είχα πάρει σβάρνα τα γήπεδα της Αθήνας. Προπονήθηκα με το Σπόρτιγκ, τον Πανιώνιο, τα Άνω Λιόσια και το Περιστέρι και τελικώς προέκυψε ΑΕΚ. Πήγα στην ΑΕΚ διότι δε με ήθελε κανένας άλλος. Το Σπόρτιγκ ενδιαφέρθηκε λίγο, αλλά όχι κάτι σπουδαίο κι αυτό λόγω του προπονητή του. Τότε λοιπόν, εγώ είχα έναν συγγενή, ο οποίος είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Γιώργο Αμερικάνο. Ο παλιός θρύλος της ΑΕΚ με πρότεινε στον Κατσικάρη και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η διαδικασία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Βεβαίως με είδε και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς για να δώσει το οριστικό ΟΚ».
Η πρώτη του συνάντηση με τον «σοφό» είναι μια από τις πλέον αξιομνημόνευτες για τον 28χρονο, πλέον, σέντερ. Ο Ίβκοβιτς του είπε «τι επάγγελμα κάνει ο πατέρας σου και βγήκες τόσο ψηλός;», για να απαντήσει ο Μπουρούσης με την ειλικρίνεια και την άγνοια που λέγαμε: «Επιπλοποιός».

Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω!!!

3. Ο δρόμος προς την κορυφή θα είχε πολύ σύντομα εμπόδια… Και, μάλιστα, εμπόδια που θα μπορούσαν να αποδειχθούν αξεπέραστα. Στην πρώτη του σεζόν στην ΑΕΚ, πριν καλά-καλά ενηλικιωθεί, διαγνώστηκε ότι έχει πρόβλημα στα πόδια του και χρειάστηκε να υποβληθεί σε εγχειρήσεις και στα δύο γόνατα. Αργότερα σε συνέντευξή του θα μιλήσει για «μαγκιά της ΑΕΚ και των ανθρώπων της τότε, αφού θα μπορούσαν να με στείλουν πίσω». Το γεγονός ότι δεν το έκαναν, έκανε και τον ίδιο να αντιληφθεί την ευθύνη που είχε. Ακόμα και το ταλέντο του. «Όταν ήρθα στην ΑΕΚ και μετά την εγχείριση που έκανα στα γόνατα τότε συνειδητοποίησα ότι για να είναι οι άνθρωποι της ΑΕΚ κοντά μου και να με στηρίζουν, πίστευαν σε μένα και τότε άρχισα να το πιστεύω και εγώ».

Δεν ήταν, ωστόσο, η μόνη δυσκολία που είχε να ξεπεράσει... «Το καλοκαίρι που πήγα στην ΑΕΚ ακούστηκαν διάφορα στην πόλη μου, που με έθιγαν, αλλά αποφάσισα να τους δώσω μία κλωτσιά και να τα ξεχάσω όλα. Με ενόχλησαν για λίγο, αλλά πολύ γρήγορα τα ξέχασα και δεν ασχολήθηκα με αυτά. Κάποια στιγμή, όμως, όταν θα πάω πίσω, θέλω να δω στα μάτια αυτούς τους λασπολόγους και να δω τότε, τι θα μου πουν… Τι θα μου πουν».

Ο Λάκης Νικολάου και ο Γιάννης Χατζηκομνηνός θα αναλάβουν την αποκατάσταση του προβλήματος που θα εμφανιστεί και εν συνεχεία οι Γιάννης Μεριχωβίτης και Θανάσης Σκουρτόπουλος την επανένταξη του Γιάννη Μπουρούση, όπως και την ενδυνάμωση. «Αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι στην ΑΕΚ εκείνη τη χρονική στιγμή, ομολογώ ότι δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα ήμουν τώρα», είχε πει σε συνέντευξή του το 2005, όταν πλέον ήταν βασικό μέλος της Ένωσης.

Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι…

4. Για να έρθει, ωστόσο, η καθιέρωση χρειάστηκε να περάσει πολύς χρόνος... Όχι απαραίτητα δυσάρεστος, αφού μέσα σε αυτό το διάστημα ο Γιάννης Μπουρούσης κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας, αλλά σίγουρα ψυχοφθόρος. Χρειάστηκε κι ένας τραυματισμός για να έρθει το πρώτο «μπαμ». Στον δεύτερο τελικό με τον Παναθηναϊκό το 2005, ο Δήμος Ντικούδης ήταν νοκ-άουτ και ο 20χρονος σέντερ με συνολικό χρόνο συμμετοχής 34 λεπτά σε όλο το πρωτάθλημα, κλήθηκε να καλύψει το κενό του. Η ΑΕΚ κέρδισε 72-67, ο Μπουρούσης έπαιξε 25 λεπτά και είχε 10 πόντους και οκτώ ριμπάουντ, αναγκάζοντας τον Ντράγκαν Σάκοτα να μιλήσει για το ταλέντο του.

«Αυτά που είδατε να κάνει σήμερα, τα κάνει κάθε μέρα στις προπονήσεις. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένω από αυτόν να παίζει κάθε μέρα έτσι. Σίγουρα δεν είναι ακόμα έτοιμος για τέτοια παιχνίδια, είναι όμως ευχάριστο το γεγονός ότι η πολύ καλή απόδοσή του ήρθε στο σημερινό ματς. Η φυσική θέση του είναι κοντά στο καλάθι, αλλά μετά τα προβλήματα που συναντήσαμε με τον Δήμο, δουλέψαμε μαζί του για να τον τραβήξουμε λίγο πιο έξω». Ο Γιάννης Μπορούσης σε ηλικία 22 ετών θα έκανε το ξεπέταγμα και θα έμοιαζε έτοιμος για το νέο του ρόλο στην ΑΕΚ. Το ίδιο καλοκαίρι, άλλωστε, θα στεφόταν και πρωταθλητής Ευρώπης στο Βελιγράδι με την Εθνική ομάδα, ενώ σιγά-σιγά θα άλλαζε η πορεία της καριέρας του.

5. «Τα καλά του Γιάννη θέμε και τον Γιάννη δεν τον θέμε». Κάπως έτσι σκέφτηκαν στην ΑΕΚ, κάπως έτσι σκέφτηκαν στην Μπαρτσελόνα. Η πρώτη ομάδα που άνοιξε την αγκαλιά της να τον υποδεχτεί ήταν εκείνη ενός άλλου «κακού παιδιού», τίτλο που είχε εκείνη την εποχή και ο 22χρονος σέντερ, για την ΑΕΚ. Ο Μιχάλης Κακιούζης τον υποδέχτηκε στην Βαρκελώνη και η Μπαρτσελόνα του πρόσφερε την εμπειρία του εξωτερικού, έστω και για έναν μήνα. Αφού η Ένωση δεν θέλησε και δεν τον κράτησε στο φινάλε της σεζόν 2005-06, ο Μπουρούσης γνώρισε τις ομορφιές της Ισπανίας.

«Όταν μου παρουσιάστηκε αυτή η ευκαιρία, μου άρεσε πολύ η ιδέα. Μπορεί να αποδειχθεί πολύ καλό για εμένα να είμαι σε μια απ’ τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, που παίζει πολύ καλά και στην οποία θα δώσω το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου, ώστε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα». Η επιστροφή του στην Αθήνα είχε την αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα, αλλά και πολύ ερυθρόλευκο.

6. Στις 27 Ιουνίου άνοιγε η κουρτίνα της νέας εποχής. Μια ερυθρόλευκη φανέλα με το νούμερο «9», αντί για το «14» με το οποίο τον είχαμε συνηθίσει στην ΑΕΚ. Μια νέα πρόκληση σε μια ομάδα που έκανε τα πάντα για να ενισχυθεί και να διεκδικήσει την πρωτιά, κόντρα σε μια «βασίλισσα» που απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα. Ο Γιάννης Μπουρούσης θα υπογράψει για τρία χρόνια. «Σίγουρα είμαι πολύ χαρούμενος που θα φορώ τη φανέλα του Ολυμπιακού και ακόμα πιο χαρούμενος για την αντιμετώπιση που είχα από τους ανθρώπους της νέας μου ομάδας. Από την πρώτη στιγμή, τόσο η διοίκηση, όσο και ο κόουτς Σφαιρόπουλος μου έδειξαν πόσο πολύ με θέλουν στην ομάδα. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι πολύ μεγάλο και όλοι θέλουν να συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια».

Παράλληλα, δεν θα ξεχάσει να μιλήσει με σεβασμό για την ΑΕΚ, για την οποία τα χειρότερα ακόμα δεν είχαν έρθει. «Μεγάλωσα σε αυτή την ομάδα τόσο ως άνθρωπος όσο και ως παίκτης. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω όσους με βοήθησαν και στάθηκαν δίπλα μου. Έφτασε όμως η στιγμή να χωρίσουν οι δρόμοι μας και νομίζω ότι όλοι θα καταλάβουν και θα σεβαστούν την απόφασή μου. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου στην ΑΕΚ να βρει τον δρόμο της και οι φίλοι της ομάδας να χαρούν και πάλι».

Γιάννη είχα, Γιάννη έχω κι αν ποτέ μου θα χηρέψω, πάλι Γιάννη θα γυρέψω.

7. Στον Ολυμπιακό θα χρειαστεί να επιστρατεύσει την αρετή που έμαθε στα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Υπομονή... Ο Πίνι Γκέρσον θα τον έχει αρχικά ως τελευταία στους ψηλούς και η συμμετοχή του μικρότερη του αναμενόμενου. Θα χρειαστεί να φτάσει Δεκέμβριος για να κάνει το ξέσπασμά του και να ανέβει σκαλιά στην ιεραρχία του Ισραηλινού προπονητή. Οι δυο τους θα περάσουν εκ νέου... κρίση τον Μάρτιο, με αφορμή την αντίδραση του Μπουρούση σε μια αλλαγή, που είχε ως αποτέλεσμα την τιμωρία του για ένα παιχνίδι.

Σταδιακά, ο Γιάννης Μπουρούσης θα γίνει συνώνυμο με τον Ολυμπιακό. Η επόμενη σεζόν θα είναι ακόμα καλύτερη, τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και εκτός! Γιατί πέρα από την αγωνιστική του ικανότητα, ο 26χρονος σέντερ ήταν και από τους ηγέτες της ομάδας, ρόλο που συχνά είχαν από κοινού με τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο. Κάτι λογικό, αφού ο έτερος... ώριμος Έλληνας της παρέας, ο Μανώλης Παπαμακάριος δεν είχε και τόσο ενεργό συμμετοχή στο παρκέ. Το φινάλε της περιόδου 2008 θα βρει τον Μπουρούση να βάλλει κατά της διαιτησίας και τον Ολυμπιακό να έχει χάσει το πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι θα είναι και πάλι γεμάτο υποσχέσεις...

Ο Μπουρούσης θα βάλει τον πήχη ψηλά. Θα μιλήσει για την κατάκτηση του τίτλου, για την ρετσινιά του Ολυμπιακού που θέλει η γενιά του να αποβάλει και για το όνειρο της συμμετοχής στο φάιναλ φορ. Ένα προς ένα θα έρθουν πιο κοντά χάρη στη δική του απόδοση. Παρά το γεγονός ότι ένα πρόβλημα τραυματισμού τον Δεκέμβριο δεν του επιτρέπει να έχει σταθερή απόδοση σε όλα τα ματς και παρότι ο πρώτος χαμένος στόχος της χρονιάς (σ.σ. το κύπελλο Ελλάδας το 2009) παραλίγο να τα διαλύσει όλα...

«Το είχα πει και μετά τον αγώνα του πρωταθλήματος. Αν χάναμε στο ΣΕΦ θα διαλυόμασταν! Δεν ξέρω τι θα γινόταν, αλλά πιστεύω ότι όπως ήταν το κλίμα την εποχή εκείνη θα ήταν πολύ δύσκολο να συνέλθουμε και να επιστρέψουμε». Αφού ο Ολυμπιακός δεν διαλύθηκε, χάρη στη νίκη του 77-75 επί του Παναθηναϊκού και ο Γιάννης Μπουρούσης που έτρωγε καρέκλες στο κεφάλι από τους δικούς του οπαδούς έγινε πάλι θετικός πρωταγωνιστής, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να ονειρεύεται το all the way. Έστω κι αν στο φινάλε της σεζόν θα έμενε η πίκρα του Βερολίνου και των χαμένων τελικών…

8. «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη»… Μια παροιμία που συνόδευε το καλοκαίρι του 2009. Το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Μπουρουσης το 2006 είχε ολοκληρωθεί και οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωσή του θα αποδεικνύονταν σκληρές. «Ποιος δεν θέλει να μείνει σε μια ομάδα που κυνηγάει τη κορυφή. Κακά τα ψέματα δεν το έχουμε καταφέρει και θέλω να είμαι ένας από αυτούς που θα φτάσουν μαζί με τον Ολυμπιακό στην κορυφή για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια», θα πει σε συνέντευξή του στις αρχές Ιουνίου ο Έλληνας σέντερ, όμως τα λόγια από την πράξη θα απείχαν πολύ.

Δύο άκαρπες συναντήσεις του εκπροσώπου του Γιάννη Μπουρούση με τους αδελφούς Αγγελόπουλους και η έντονη φημολογία για εμπλοκή του Παναθηναϊκού, έδειχναν ότι ίσως δεν επέλθει ποτέ η συμφωνία. Ο 27χρονος άσος επέμενε για 2 εκ. ευρώ ετησίως, τη στιγμή που η πρόταση του Ολυμπιακού ήταν αρκετά πιο κάτω. Η τρίτη ήταν και… φαρμακερή, αφού στις 20 Ιουνίου προέκυψε συμφωνία για τρία ακόμα χρόνια έναντι περίπου 1,6 εκ. ευρώ ετησίως.

«Πήρα την απόφαση να μιλήσω πρόσωπο με πρόσωπο με τους προέδρους, γιατί ήθελα να τους εξηγήσω ο ίδιος πόσο πολύ θέλω να μείνω. Οι αρχικές συζητήσεις δεν είχαν θετική κατάληξη, αλλά δεν το βάλαμε κάτω και συμφωνήσαμε. Δεν ήθελα να αποχωρήσω σαν αποτυχημένος. Είμαι τρία χρόνια στην ομάδα, είμαι Έλληνας και ξέρω την ελληνική πραγματικότητα. Η Ρεάλ ήταν στο μυαλό μου, αλλά ήθελα να εξαντλήσω τα περιθώρια και να μείνω στον Ολυμπιακό».

9. Στα δύο χρόνια που θα επακολουθούσαν, ο Γιάννης Μπουρούσης θα ήταν σε γενικές γραμμές ο ίδιος παίκτης. Πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, ορισμένα εντυπωσιακά βράδια, αλλά και αρκετές… μαύρες τρύπες. Το τελευταίο τρίμηνο ήταν εκείνο που εκτόξευσε τις μετοχές του στον Ολυμπιακό. Λες και ο τραυματισμός του Ράσο Νεστέροβιτς τον έκανε ξαφνικά να συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που έχει και τον έκανε να αισθανθεί την ανάγκη των ερυθρολεύκων να βγει εκείνος μπροστά.

Από τον τελικό του κυπέλλου, στον οποίο ήταν ο… αφανής MVP, στους τελικούς του πρωταθλήματος, όταν ήταν σταθερά ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, είτε στο ΣΕΦ, είτε στο ΟΑΚΑ. Μια σεζόν, που ξεκίνησε με τραυματισμό-κληρονομιά από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, συνεχίστηκε με μια περίεργη απόφαση-αποκλεισμό του Ντούσαν Ίβκοβιτς, κατέληγε να είναι – σε προσωπικό επίπεδο – η πιο πετυχημένη για τον Γιάννη Μπουρούση.

The... final countdown!

9. «Όχι Γιάννης, Γιαννάκης»… Για την ακρίβεια και για να δανειστούμε μια άλλη παροιμία «μ’ ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια». Οι σχέσεις του Γιάννη Μπουρούση με τον Παναγιώτη Γιαννάκη δεν ήταν ποτέ οι καλύτερες. Τα προβλήματα χρονολογούνταν από την εποχή της Εθνικής ομάδας και το ρόλο που είχε ο Έλληνας σέντερ στις κατά καιρούς διοργανώσεις. Συνεχίζονταν και στον Ολυμπιακό, με αποκορύφωμα την τελευταία σεζόν.

Ο Γιάννης Μπουρούσης ήταν εκνευρισμένος με το γεγονός ότι ξεκινούσε βασικός ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, ήταν εκνευρισμένος επειδή ο προπονητής του, του επέβαλλε να σουτάρει λιγότερο και να παίζει περισσότερο κοντά στο καλάθι, με αποτέλεσμα συχνά-πυκνά το πρόβλημα να βγαίνει προς τα έξω. Το αποκορύφωμα της έντασης στη σχέση τους ήρθε μετά το Final 4 στο Παρίσι, με αποτέλεσμα στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό, η κάμερα να «πιάσει» τον Γιάννη Μπουρούση εκνευρισμένο να φωνάζει στον προπονητή του «Εμένα βγάζεις, μα εμένα;». Πριν λίγο καιρό, πάντως, ο Έλληνας σέντερ τόνισε πως δεν είχε κανένα πρόβλημα με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και πως κακώς του χρέωναν την απειθαρχία της ομάδας.

8. Πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στην Τουρκία το περασμένο καλοκαίρι ήταν μια από τις… παράπλευρες απώλειες της Εθνικής ομάδας. Παρότι είχε τη μικρότερη συμμετοχή στο ξύλο που έπεσε στον αγώνα με την Σερβία και ο ρόλος του ήταν κυρίως… πυροσβεστικός, έγινε θύμα του Κρστιτς και της καρέκλας του. Ο Γιάννης Μπουρούσης αποχώρησε αιμόφυρτος από το ΟΑΚΑ, χρειάστηκε να κάνει ράμματα και παρότι κατέθεσε μήνυση εναντίον του Σέρβου άσου, έδωσε και συνέχεια στο συμβάν.

Σε συνέντευξη που φέρεται να παραχώρησε σε κυριακάτικη εφημερίδα δήλωνε «κάποια στιγμή αυτός θα τις φάει από εμένα». Η συνέντευξη είχε και ηχητικό ντοκουμέντο, ωστόσο μετά από λίγες ώρες εξαφανίστηκε από την ιστοσελίδα και ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού διέψευσε πως ουδέποτε είχε πει κάτι τέτοιο.

«Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει»!

7. Η συνέχεια δόθηκε στην Τουρκία. Μόνο που δεν ήταν με… αντίπαλο τον προαναφερθέντα, αλλά με έναν προπονητή. Και, φυσικά, ο πατριωτισμός που συνηθίζουμε να επιδεικνύουμε σε τέτοιες περιπτώσεις δεν επέτρεπε να είναι ξεκάθαρο το σωστό από το λάθος. Μετά το τέλος του αγώνα της Ελλάδας με τη Ρωσία, ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο ειρωνεύτηκε τους διεθνείς μας παίκτες. «Μπράβο, το κάνατε για δεύτερη συνεχόμενη φορά», είπε και ο Γιάννης Μπουρούσης αρπάχτηκε!

Ο Έλληνας σέντερ εκνευρίστηκε και άρχισε να του απαντά με άσχημο τρόπο και ακατονόμαστες εκφράσεις, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση του Νίκου Φιλίππου, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Αργότερα, το επεισόδιο σχολίασε ο τεχνικός της Τουρκίας. «Του είπα κάτι για αστείο. Συγκεκριμένα του είπα συγχαρητήρια για την προσπάθεια και εκείνος εκείνη την ώρα εξερράγην και άρχισε να κλωτσάει κάτι μπουκάλια που βρίσκονταν μπροστά του. Εγώ εκείνη την ώρα πήγαινα στον πάγκο της Ρωσίας για να δώσω συγχαρητήρια στον Ντέιβιντ Μπλατ. Προφανώς ο Μπουρούσης παρακολουθεί πολύ σινεμά. Πρέπει να καταλάβει, όμως, ότι εδώ δεν είναι φεστιβάλ Βερολίνου ή Βενετίας, είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα».

«Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη και από πλάτανο Θανάση, εαν πεις και για το Γιάννη, όποιο ξύλο να ‘ναι κάνει»…

6. Μια από τις στιγμές που τον έχουν καθιερώσει στις συνειδήσεις των… αντιπάλων! Στο Βερολίνο, η πίκρα του ήταν μεγάλη και η μοναδική δικαιολογία για τη συμπεριφορά του. Ηττημένος στον ημιτελικό από τον Παναθηναϊκό και παρά την υπερπροσπάθειά του, αφού αγωνίστηκε άρρωστος και του έτυχε η τελευταία – άστοχη – επίθεση του Ολυμπιακού. Στη διάρκεια του μικρού τελικού δεν άντεξε την ειρωνεία των οπαδών των πρασίνων και με τον γνωστό και χαρακτηριστικό τρόπο έδειξε πως θα τα πουν σε «δέκα μέρες». Ακολούθησε επεισόδιο στη φυσούνα, στο οποίο χρειάστηκε η παρέμβαση των συμπαικτών του, προκειμένου να μην γενικευτεί και η φωτογραφία έγινε… αφίσα.

Οι τελικοί του ελληνικού πρωταθλήματος είχαν και πάλι νικητή τον Παναθηναϊκό και ο Γιάννης Μπουρούσης έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι από το παρκέ, αλλά ουδέποτε μετανιωμένος για την ενέργειά του στο φάιναλ φορ του 2009.

Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, θα μας δάνειζαν καμπόση…

5. Από το μικροσκόπιο έχουν περάσει πολλές φορές και οι σχέσεις του με τους συμπαίκτες του. Ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του, είχε προσπαθήσει να το εξηγήσει, αλλά και να προλάβει όσους τυχόν θελήσουν να τον κατηγορήσουν για τα ξεσπάσματά του. «Είναι γεγονός ότι μερικές φορές μπορεί να νευριάζω και αυτό το δείχνω. Κάνω κάποιες κινήσεις, φωνάζω σε κάποιο συμπαίκτη μου. Θεωρώ ότι ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου δεν αλλάζει, αλλά διαμορφώνεται. Αυτό που πιστεύω και κανείς δεν μπορεί να μου πει το αντίθετο είναι ότι μπαίνω στο γήπεδο με διάθεση να δώσω τα πάντα. Ακόμα, λοιπόν, κι αν πούμε μια κουβέντα παραπάνω με ένα συμπαίκτη μου πάνω στην ένταση, δεν θεωρώ ότι έγινε κάτι σημαντικό».

Είναι, επίσης, γεγονός πως η κάμερα τον έχει συλλάβει πολλάκις να βρίζει τους συμπαίκτες του. Ένα από τα επεισόδιο που συζητήθηκαν πολύ φέτος ήταν με τον Θοδωρή Παπαλουκά στη διάρκεια του τέταρτου αγώνα με τη Σιένα, όταν ο Έλληνας σέντερ παραπονέθηκε για ένα χαμένο ριμπάουντ και ο αρχηγός του Ολυμπιακού τον έβρισε. Ο Ίβκοβιτς αποφάσισε να κάνει αλλαγή τον Μπουρούση, ο οποίος και πάλι ήταν υπερβολικά εκνευρισμένος όταν κάθισε στον πάγκο.

4. Το θέμα που συζητήθηκε περισσότερο απ’ όλα τη φετινή σεζόν στον Ολυμπιακό. Κατόπιν των τελευταίων εξελίξεων πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να συνδέσουν τα δύο γεγονότα, αλλά αποδεικνύεται πως ήταν άσχετα μεταξύ τους. Στις 19 Φεβρουαρίου ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πέταξε την βόμβα! «Μετά από απόφαση του προπονητή του Ολυμπιακού Ντούσαν Iβκοβιτς ο Γιάννης Μπουρούσης θα είναι σε άδεια για ένα μήνα. Ενδιάμεσα θα ακολουθήσει ατομικό πρόγραμμα εκγύμνασης χωρίς επαφές. Παράλληλα, θα συνεχίσει το πρόγραμμα αποκατάστασης του πρόσφατου τραυματισμού του στο δεξί του χέρι (εγκάρσιο ράγισμα στο μετακάρπιο του μικρού δαχτύλου του δεξιού του χεριού). Επίσης, θα γίνει ρύθμιση όλων των μεταβολικών των δεικτών του, όπου έχει διαγνωστεί διατάραξη στις τελευταίες ιατρικές εξετάσεις της ομάδας».

Ο τεχνικός του Ολυμπιακού ουσιαστικά έθετε εκτός του Γιάννη Μπουρούση για το πολύ κρίσιμο ματς με την Φενερμπαχτσέ στην Τουρκία, αλλά και τον τελικό του κυπέλλου που είχε οριστεί για τις αρχές Μαρτίου. Μια μέρα μετά, ο «σοφός» θα υπερασπιζόταν τον παίκτη του απέναντι στις φήμες ότι διατηρούσαν κάκιστες σχέσεις και πως είχε υποπέσει σε σωρεία πειθαρχικών παραπτωμάτων. «Δεν έκανε πειθαρχικό παράπτωμα. Του δώσαμε άδεια για ιατρικούς λόγους. Έχει ένα πρόβλημα στο χέρι, που πρέπει να το ξεπεράσει. Δεν έκανε σωστή προετοιμασία και έχει λείψει από αρκετές προπονήσεις. Έ χει σοβαρό πρόβλημα με τον μεταβολισμό του. Οι καλύτεροι γιατροί της Ελλάδας προσπάθησαν να το φτιάξουν, όμως ο οργανισμός του αντέδρασε άσχημα. Εκτός αυτού δεν παίζει βάσει των δυνατοτήτων του».

Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω μέλι για να γειάνει!!

3. Το πρωτάθλημα έχει τελειώσει. Ο Παναθηναϊκός ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την κατάκτηση ενός ακόμα τίτλου απέναντι στον αιώνιο αντίπαλό του, όταν και αν οι συνθήκες και οι οπαδοί του το επιτρέψουν. Η κατάσταση στο ΟΑΚΑ θυμίζει το Στάδιο Καραϊσκάκη κι εκείνο που θα είναι διαφορετικό είναι το πλήθος των ανθρώπων που θα μπουν… για να πανηγυρίσουν! Ως εκ τούτου, μικρότερο θα είναι και το πλήθος των επιθέσεων, όπως και το μέγεθος των επεισοδίων.

Ο Γιάννης Μπουρούσης θα είναι εκ των αρνητικών πρωταγωνιστών. Σαφώς και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να αποδοθεί ευθύνη στον άσο του Ολυμπιακού, αλλά σε όσους βρήκαν και πάλι πάτημα να μετατρέψουν σε αρένα ένα γήπεδο. Μετά το τέλος του αγώνα, ωστόσο, ο Έλληνας σέντερ θα αποφασίσει να δώσει συνέχεια. Στο αστυνομικό τμήμα της Νέας Σμύρνης θα καταθέσει μήνυση εναντίον αγνώστων για σωματική επίθεση στο κλειστό του ΟΑΚΑ.

2. Ένας χαμένος τελικός που έμελλε να ανοίξει πολλά μέτωπα. Ο Γιάννης Μπουρούσης αμέσως μετά το τέλος του τέταρτου αγώνα με τον Παναθηναϊκό, εκνευρισμένος από τη διαιτησία, θα αποφασίσει να αποσυρθεί από την Εθνική ομάδα. «Είμαι στη διάθεση όλων των υπευθύνων ώστε να μην συμμετέχω στην Εθνική το καλοκαίρι. Τα έχω δώσει όλα για την ομάδα, έχω παίξει με σπασμένο χέρι αλλά όπως φαίνεται κάποιοι άνθρωποι που εκπροσωπούν το μπάσκετ δεν με σέβονται ούτε σαν άνθρωπο ούτε σαν παίκτη. Με αυτές τις συνθήκες δεν μπορώ να συνεχίσω». Στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ θα γνωστοποιήσει την απόφασή του, η οποία εμφανώς και είχε ληφθεί εν θερμώ.

Κάτι που θα αποδεικνυόταν εμπράκτως μερικές μέρες αργότερα. «Όσο για τη δήλωση που έκανα μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό, ότι δεν θα ξαναπαίξω στην εθνική, ήταν λάθος μου, ήμουν φορτισμένος ψυχολογικά. Δεν έπρεπε να μπλέξω την εθνική με τα συλλογικά. Όλοι γνωρίζουν πόσο αγαπάω την εθνική ομάδα. Και επίσης όλοι ξέρουν τι θυσία έκανα πέρσι και αγωνίστηκα με δική μου ευθύνη, παρότι τραυματίας. Φέτος θέλω να παίξω, αλλά δεν πρόκειται να το κάνω εάν δεν είμαι υγιής. Έχω πρόβλημα τραυματισμού και περιμένω τους γιατρούς να μου πουν τι πρέπει να κάνω. Σε μία εβδομάδα θα ξέρουμε εάν θα κάνω εγχείρηση και θα μείνω δυο μήνες εκτός δράσης ή συντηρητική αγωγή».

1. Γ: Κύριε Μάκη, καλημέρα, τι κάνετε;
Μ: Καλημέρα, Συγχαρητήρια αγόρι μου να πούμε.
Γ.: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Μ: Αυτό το ίδιο έχουν και οι δικοί μου, το ίδιο πράγμα, δεν μπορούν να κοιμηθούμε.
Γ. Ναι, κύριε Μάκη, καλά, δεν έχω κοιμηθεί.
Μ.: Το ίδιο παθαίνουν κι οι άλλοι, οι δικοί μου, δεν μπορούν να κοιμηθούνε.
Γ. Τόσο πολύ κύριε Μάκη;
Μ: Κι όσο περισσότερο παίξουνε τόσο γίνεται. Κατ' αρχάς έλα να σου πω, εχθές κοιτάγανε, το βλέπαμε με τον Μαντζουράκη και τον γενικό αρχηγό στο ξενοδοχείο το Sofitel. Ξέρεις τι είπαν όλοι; «Ο μόνος που παίζει με ψυχή και είναι έτοιμος να τους φάει όλους είναι ο Μπουρούσης», χωρίς να ξέρουνε τίποτε…. (γέλια).
Γ: Α δεν ξέρουν, έχουν (ακατάληπτο)… (γέλια)
Μ: Όλοι οι άλλοι παίζανε σε δεύτερο βαθμό από εσένα να πούμε. Και από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Δηλαδή, εσύ έπαιζες μία, μη σου πω δύο πιο δυνατά. Αφού κάποια στιγμή που βάρεσες αυτό το κάρφωμα στο τελευταίο δίλεπτο, σηκωθήκανε οι Αγγελόπουλοι και χοροπηδάγανε, τους έδειχνε η τηλεόραση.
Γ.: Ήρθαν και οι βλάκες από κάτω, ήρθαν να μου μιλήσουνε, αλλά εγώ έκανα τον μ…, έφυγα. Κύριε Μάκη μόνο ότι τελείωσε το φάρμακο, να ξέρετε!
Μ: Εντάξει, αγορίνα μου, θα σου φέρω εγώ. Πότε θέλεις εσύ άλλο;
Γ: Ε, τώρα θέλω για τους τελικούς.
Μ: Πότε θέλεις αγόρι μου;
Γ.: Μέσα Μαΐου
Μ: Ε καλά ρε παιδάκι μου, έχεις τρελαθεί; Θα σου έχω ετοιμάσει να πούμε, εντάξει. Θα σου έχω φτιάξει αγόρι μου.
Γ.: Εντάξει κύριε Μάκη, Φεύγετε για Καβάλα ή θα σας δούμε;
Μ: Όχι, το απόγευμα, θα έρθω, να δω το ματς σε σας, δεν πάω στο γήπεδο, να τους δώσω και την τιμή να πάω στο γήπεδο στους μπινέδες αυτούς! Μάλλον μεθαύριο θα φύγω για Καβάλα για 1-2 μέρες για να πάω να τους πληρώσω να πούμε.
Γ.: Έγινε, θα τα πούμε.
Μ: Έγινε αγόρι μου, συγχαρητήρια λεβέντη μου.

0.

«Σαράντα πέντε Γιάννηδες, ενός κοκόρου γνώση»!