Βγήκε τελευταίος από τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού και όπως ήταν φυσικό, περισσότεροι από δέκα Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι έσπευσαν να τον... «κατασπαράξουν». Αν και η ώρα που είχαμε στη διάθεσή μας (15'), δεν ήταν αρκετή, το gazzetta.gr κατόρθωσε να απομονώσει για λίγο τον 33χρονο Αμερικανό πάουερ φόργουορντ και σας παρουσιάζει τις σκέψεις του, λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ στο 4ο φάιναλ φορ της καριέρας του...

- Πώς αντιμετωπίζεις το γεγονός ότι σε αυτό το φάιναλ φορ σού δίνεται η ευκαιρία να γράψεις Ιστορία και να γίνεις ο πρώτος Αμερικανός μπασκετμπολίστας που κατακτά το ευρωπαϊκό τρόπαιο;

«Είναι λογικό, από τη στιγμή που δίνεται η ευκαιρία, γιατί να μην επιδιώξω να πετύχω αυτό το ρεκόρ και όταν πλέον σταματήσω το μπάσκετ, να μπορώ να διηγούμαι τις περιπέτειες μου στο γιο μου. Αυτό είναι το πρώτο φάιναλ φορ που θα παρακολουθήσει, ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα ασχοληθεί με το παιχνίδι περισσότερο από δύο λεπτά... Μάλλον θα ταλαιπωρήσει τη μαμά του, που θα τον κυνηγάει στις σκάλες! Ίσως σε λίγα χρόνια που θα μπορεί να καταλάβει περισσότερα πράγματα, να παρακολουθήσουμε το video των αγώνων. Να κι ένας ακόμη λόγος που θέλω να κερδίσουμε»...

- Ποια είναι η χρησιμότητα της εμπειρίας από προηγούμενα φάιναλ φορ;

«Σε βοηθάει να είσαι πιο συγκεντρωμένος και να γνωρίζεις καλύτερα τον τρόπο για να πετύχεις τον στόχο σου... Αυτό βέβαια δεν αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία! Αν δεν βγούμε στο γήπεδο και δεν παλέψουμε στην άμυνα αλλά και σε κάθε κατοχή στην επίθεση, τότε θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό!

- Χαρακτήρισες τον ημιτελικό με τη Σιένα ως μεγάλο «σκυλοκαβγά»! Τι ακριβώς εννοούσες;

«Παίζοντας εναντίον τους, είναι σαν να αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας... Είναι μία σκληρή ομάδα, που παίζει πολύ δυνατά στην άμυνα, έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση και αλτρουισμό στο παιχνίδι τους και το κυριότερο γνωρίζουν τα μικρά μυστικά του αθλήματος, τις λεπτομέρειες δηλαδή που κρίνουν τα μεγάλα ματς... Στην επίθεση έχουν ταλέντο, διαθέτουν καλούς σουτέρ και ποιοτικούς δημιουργούς, γενικά είναι μία δύσκολη ομάδα... Παρ' όλα αυτά, εμείς έχουμε αποδείξει ότι γουστάρουμε τις μεγάλες προκλήσεις και πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε... Άλλωστε, περιμένουμε αυτή τη μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο».

- Σας τρόμαξε ο τρόπος με τον οποίο η αντίπαλός σας «πέταξε έξω» από το φάιναλ φορ τον Ολυμπιακό;

«Δεν μας τρόμαξε, αλλά μας ανάγκασε να την αντιμετωπίσουμε με ακόμη περισσότερο σεβασμό! Έδειξαν ότι είναι ο χαρακτήρας τους είναι σπάνιος και ότι διαθέτουν καρδιά, θέληση και επιθυμία να κάνουν ο,τιδήποτε περνάει από το χέρι τους για να πετύχουν. Και αυτό τους κάνει ακόμη πιο επικίνδυνους στο μυαλό μου!

- Τι έχεις κρατήσει από τη χρόνια συνεργασία σου με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Δημήτρη Διαμαντίδη;

«Όσον αφορά τον coach, ότι είναι ο καλύτερος στην Ευρώπη και ότι σε όποια ομάδα και να βρισκόταν θα ήταν το ίδιο επιτυχημένος! Τα ρεκόρ του μιλούν από μόνα τους! Είναι ένας προπονητής που καταφέρνει να οδηγήσει τους παίκτες του στα όρια τους και αυτό ελάχιστοι το πετυχαίνουν! Πιστεύω ότι και αύριο το ίδιο θα κάνει, όχι μόνο γιατί θέλει να κατακτήσει έναν ακόμη τίτλο, αλλά επειδή επίσης θέλει να οδηγήσει και τους νεότερους και όχι τόσο έμπειρους παίκτες της ομάδας, σε μία τόσο σπουδαία επιτυχία! Όσο για τον Διαμαντίδη που ήρθε στην ομάδα, όταν εγώ βρισκόμουν στον δεύτερο χρόνο μου, η επιτυχία του σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο μόνο τυχαία δεν είναι! Είναι ο κορυφαίος ηγέτης με τον οποίο έπαιξα ποτέ στην καριέρα μου και σ' αυτόν οφείλεται το μεγαλύτερο μερίδιο των επιτυχιών του Παναθηναϊκού!»

- Τι έχεις να πεις για τη δική σου βελτίωση με την πάροδο του χρόνου;

«Ότι οφείλεται στη βοήθεια των περιφερειακών που είχε όλα τα χρόνια ο Παναθηναϊκός! Σίγουρα δούλεψα σκληρά για να τα καταφέρω, αλλά στο μπάσκετ, κανένας ψηλός παίκτης δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά αν δεν έχει ως συμπαίκτες τους κατάλληλους “κοντούς”! Καλώς ή κακώς αυτοί αποφασίζουν και οι δημιουργοί του Παναθηναϊκού έκαναν τη ζωή μου πιο εύκολη!»

- Πώς κατόρθωσες να παραμείνεις τόσα πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό και στην Ελλάδα;

«Ο τρόπος ζωής στην Ελλάδα, οι άνθρωποι και η νοοτροπία τους, ταίριαξαν πολύ με τη δική μου! Είμαι από την Καλιφόρνια και δεν δυσκολεύτηκα σχεδόν καθόλου να προσαρμοστώ... Η Ελλάδα είναι εκπληκτική χώρα και νιώθω ευλογημένος που βρέθηκα εδώ και ταίριαξα τόσο πολύ με το περιβάλλον της! Μπορεί να μη μιλάω καλά τα ελληνικά, αλλά πλέον καταλαβαίνω αρκετά πράγματα... Νιώθω την Αθήνα σαν το δεύτερο σπίτι μου και πραγματικά δεν μου λείπει τίποτε, εκτός από την οικογένειά μου και τους δικούς μου ανθρώπους! Ούτε καν το ΝΒΑ... Επομένως, αντιμετωπίζω το φάιναλ φορ και λίγο-πολύ σαν Έλληνας... Γι' αυτό και αισθάνομαι ότι θέλω να φέρω το τρόπαιο πίσω στην πατρίδα!»

- Ποιο ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα του φετινού Παναθηναϊκού;

«Το ότι ο coach κατόρθωσε να βρει την απαραίτητη “χημεία”, να καλύψει τα κενά των πολύ σημαντικών παικτών που έφυγαν (Πέκοβιτς, Σπανούλης και Γιασικεβίτσιους) και να οδηγήσει την ομάδα στο φάιναλ φορ! Ήταν δύσκολο και αυτή η πρόκριση ήταν κάτι σαν ένας πρόωρος “τίτλος”! Τώρα όμως, ήρθε η ώρα να πάρουμε τον αυθεντικό...»