Αυτοί οι προπονητές και παίκτες, ο Βαλβέρδε, ο Μιραλάς, ο Σισέ, ο Βύντρα, ο Ιμπαγάσα, και τόσοι άλλοι που βραβεύτηκαν είναι οι «δικοί μας» άνθρωποι.

Θα το πω σε γλώσσα μάρκετινγκ, είναι το «προϊόν» μας!

Αναρωτήθηκα κάποια στιγμή, και ίσως αυτό πρέπει να γίνει αντικείμενο γενικότερου προβληματισμού, μήπως αυτά τα «είδωλα» τα γκρεμίζουμε καθημερινά;

Είναι οξύμωρο, κι όμως είναι αλήθεια, αλλά κάθε μέρα φθείρουμε αυτό που έχουμε να «πουλήσουμε».

Μα είναιτόσο καλός ο Μιραλάς, εξαιρετικός ο Βαλβέρδε, είναι τόσο ξεχωριστός ο Σισέ. Και τόσοι Έλληνες κουβαλούν μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ ιστορία, την Ευρωπαϊκή Κούπα!

Το πιο όμορφο-που έμοιαζε άπιαστο- όνειρο στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αξίζουν όλοι αυτοί τη χλεύη, την υποτίμηση των αξιών, αξίζουν τη γελοιοποίηση, τις «επιθέσεις», τις άθλιες συμπεριφορές; Απ’ όλους μας!

Δεν είναι καιρός να καθήσουν όλοι στο ίδιο τραπέζι και να αναδείξουν τη ΘΕΤΙΚΗ πλευρά της ιστορίας;

Δεν είναι καιρός να ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΝ τους πραγματικούς ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ και όχι μόνο αυτό, αλλά να αναζητήσουμε κι άλλους «Μαρινάκηδες» ή και εκείνους που έχουν την ποδοσφαιρική τεχνογνωσία; Αυτούς που αγαπούν το ποδόσφαιρο και το «δείχνουν»...

Το έχουμε ΟΛΟΙ ΑΝΑΓΚΗ αυτό και δεν είναι δα όλα τόσο τραγικά και... υποτιμημένα όπως τα παρουσιάζουμε όλοι μας.

Μήπως θα ’πρεπε εμείς να ανέβουμε στο ύψος των πραγματικών πρωταγωνιστών και να σταματήσουμε την ανόητη προσπάθεια να τους κατεβάσουμε στο δικό μας;

Με σεβασμό

ΥΓ.: Εσείς τώρα, οι «από κάτω», βρίστε... αναλόγως.

Όλο και κάτι θα... υποψιάζεστε για τις προθέσεις μου, είπαμε υπάρχουν αρκετοί «ψαγμένοι» εδώ!