Ο Λέτο επέστρεψε και δίνει μαθήματα!

Eίναι από τις στιγμές, που σου μένουν χαραγμένες στο μυαλό σου για πολλά χρόνια. Μία τέτοια στιγμή ήταν για μένα η συζήτηση με τον Λέτο για δύο ώρες περίπου και για λογαριασμό της εφημερίδας «ΠΡΑΣΙΝΗ». Πήγαμε με τους συναδέλφους και φύγαμε όλοι χορτασμένοι από αυτή την κουβέντα. Επαθα πλάκα πραγματικά, όταν ο «Σεμπα» είπε, ότι ήταν έξι μήνες σε ακινησία μετά το σοβαρό χτύπημα που είχε στο κεφάλι από το ατύχημα με την μπάρα και τα βάρη, που έπεσαν πάνω του. Εξι μήνες πήγαινε από το κρεβάτι στην πολυθρόνα και ήταν σε ακινησία, για να γίνει καλά. Εξι μήνες για έναν απλό άνθρωπο είναι πολύ. Φανταστείτε να μένει έξι μήνες σε ακινησία ένας αθλητής, που έχει μάθει να προπονείται να αθλείται , να είναι η ζωή του, η δουλειά του το γήπεδο .Είναι απίστευτο. Και όμως αυτό ο Λέτο το ξεπέρασε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Πέρυσι τέτοια εποχή ήταν σε ακινησία και φέτος παίζει μπάλα.

Όχι στο επίπεδο που θέλει και μπορεί ο ίδιος, αλλά σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο σε σχέση με αυτά, που πέρασε. Και αυτό, που διαπίστωσα από την κουβέντα μαζί του είναι, ότι αυτή η μεγάλη περιπέτεια που είχε που παραλίγο να του στοιχίσει την ζωή τον άλλαξε σαν άνθρωπο. Το είπε και ο ίδιος. Ότι πλέον είναι πιο ήρεμος , δεν βρίζει, δεν έχει τα νεύρα που είχε. Ο Λέτο ο σημερινός δεν έχει σχέση με τον Λέτο προ τριετίας. Αγωνιστικά δεν έχει την εκρηκτικότητα, που είχε ακόμα, λόγω της ταλαιπωρίας, που πέρασε(αλλά όσο παίζει τόσο θα ανεβαίνει), αλλά πλέον πολύ δύσκολα θα τον βλέπουμε να τσαντίζεται με αντιπάλους και συμπαίκτες. Διαπίστωσε και ο ίδιος ότι η ζωή είναι μικρή και απρόβλεπτη, το βίωσε και αποφάσισε να την ζήσει όσο πιο καλά μπορεί και όσο πιο ήρεμα μπορεί.

Χωρίς φωνές και τσακωμούς. Ο σημερινός Λέτο θέλει να χαίρεται την κάθε του στιγμή, χωρίς να χαραμίζει ούτε δευτερόλεπτο. Επίσης αυτό, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι είχα απέναντι μου τον Λέτο και με αυτά, που έλεγε νόμιζα, ότι είχα απέναντί μου έναν πιτσιρικά που τώρα ξεκινάει την καριέρα του. Συνέχεια έλεγε, ότι πρέπει να αποδεικνύει και στην προπόνηση και στο παιχνίδι , ότι αξίζει να παίζει, ότι αξίζει να κάνει νέο συμβόλαιο στην ομάδα . Ποιος ; Ο Λέτο. Την ίδια στιγμή, που παίκτες 18, 19, 20 χρονών με δύο καλές εμφανίσεις είτε στις ομάδες τους , είτε στις μικρές Εθνικές απαιτούν να παίζουν και μουτρώνουν όταν ο προπονητής δεν τους βάζει και ….περπατάνε στις προπονήσεις. Και κάτι τελευταίο.

Το δέσιμο του Λέτο με τον Παναθηναϊκό δεν είναι επικοινωνιακό. Είναι πραγματικό. Δεν θα ξεχάσει ποτέ ο «Σέμπα», ότι η απογείωση στην καριέρα του έγινε όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό αν και πριν είχε αγωνιστεί και στον Ολυμπιακό και επίσης δεν θα ξεχάσει ποτέ, ότι τώρα, που ήταν στα κάτω του ο Παναθηναϊκός τον φώναξε, να έρθει και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει κερδίσει και πάλι μόνο τον ποδοσφαιριστή Λέτο. Εχει κερδίσει ένα στέλεχος , ένα ποδοσφαιράνθρωπο με έντονη προσωπικότητα για πολλά χρόνια στην ομάδα.